ΞΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ: Το ελληνικό λάδι θα σώσει τον κόσμο αλλά και την Ελλάδα!

Για εκείνους που μας βγάζουν το λάδι…. να ξέρουν πώς το λάδι θα μας σώσει! Μεγάλη πτώση στην παγκόσμια παραγωγή ελαιόλαδου αναμένεται το 2014-15 κυρίως λόγω της ξηρασίας και των ταλαιπωρημένων δέντρων στην Ισπανία, αλλά και του εμφυλίου πολέμου στη Συρία. Αυτό σύμφωνα με βιομηχανικό ερευνητή της οργάνωσης Oil World θα έχει ως αποτέλεσμα να εκτοξευθούν οι τιμές στους επόμενους μήνες.

Συγκεκριμένα η παραγωγή ελαιόλαδου υπολογίζεται ότι μπορεί να κατρακυλήσει στους 2.550.000 τόνους το 2014-15, από το εντυπωσιακό νούμερο των 3.190.000 τόνων που αποτέλεσε ρεκόρ την προηγούμενη χρονιά, σύμφωνα με τα στοιχεία των ειδικών της αγοράς.Κι αυτό γιατί η νότια Ισπανία έζησε τη χειρότερη ξηρασία του αιώνα που διανύουμε από τον Σεπτέμβριο του 2013 έως τον Μάιο του 2014 και τα δέντρα δεν έφτασαν τις προσδοκίες των παραγωγών της μεγαλύτερης χώρας σε παραγωγή και εξαγωγή ελαιόλαδου, που χρησιμοποιείται από σαλάτες μέχρι σαπούνια, όπως αναφέρει και το σχετικό άρθρο στο koolnews.gr

Η πτώση της παραγωγής θα έχει ως συνέπεια την αύξηση της ζήτησης κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και σε άλλες χώρες, κρατώντας τις τιμές σε υψηλά επίπεδα στο εγγύς μέλλον, αναφέρει το Bloomberg.Οι ειδικοί που μίλησαν στο πρακτορείο εκτιμούν πως οι τιμές του ελαιόλαδου στην Ισπανία θα έχουν ανοδικές τάσεις τους επόμενους μήνες, καθώς από τους 1.770.000 τόνους η παραγωγή έπεσε στους 870.000 τόνους.

Την ίδια στιγμή όμως προσβλέπουν στην Ελλάδα για να… σώσει την κατάσταση. Κι αυτό στηριζόμενοι στα στοιχεία εκείνα που δείχνουν πως η παραγωγή στην Ελλάδα παρουσιάζει άνοδο που αγγίζει το 100% καθώς από τους 158.000 τόνους εκτοξεύθηκε στους 300.000 τόνους.

Σημαντική αύξηση πάντως καταγράφηκε και για την Τυνησία που από τους 80.000 τόνους η παραγωγή της αναμένεται να φτάσει φέτος τους 260.000 τόνους.

Αντίθετα ίδια θα παραμείνει η παραγωγή στην Ιταλία (455.000 τόνοι το 2014 έναντι 450.000 τόνων την προηγούμενη χρονιά), ενώ ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία έχει ως αποτέλεσμα την δραματική μείωση της παραγωγής από 135.000 τόνους σε 50.000 τόνους.

Makeleio.gr

ΑΙ ΕΝ ΟΛΥΜΠΙΑI ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ.

(Ὁ ἐπί τινας ἡμέρας ἐν Ἀθήναις διατρίψας συντάκτης τῆς Γαλ. «Ἐφημερίδος τῶν Συζητήσεων» Γαβριὴλ Charmes ἐπισκεφθεὶς τὴν Ὀλυμπίαν δημοσιεύει ἐν τῇ ἐφημερίδι ταύτῃ ὡραίαν διατριβὴν περὶ τῶν αὐτόθι ἀνασκαφῶν, ἣν δημοσιεύομεν ἐν τῇ «Παλιγγενεσίᾳ.»)

Ἐγκαταλείπων τὴν Ὀλυμπίαν μετά τινα ἐπιστημονικὴν ἐκδρομήν, ὅπως μεταβῇ καὶ ἀποθάνῃ εἰς Ἀθήνας ἐν τῇ ἀκμῇ τῆς ἡλικίας καὶ τῆς μεγαλοφυΐας του ὁ ὕπατος τῶν γερμανῶν φιλολόγων Κάρολος Ὀτφριέδος Μύλλερος ἔρριπτε βλέμμα θλίψεως πρὸς τὴν χώραν ταύτην, ἣν ἠναγκάζετο νὰ ἐγκαταλίπῃ χωρὶς νὰ δυνηθῇ νὰ ἐξερευνήση αὐτήν, ἔλεγε δὲ εἰς τὸν μαθητήν του Κούρτιον· «φίλε μου, πόσα ἀριστουργήματα μέλλουσι νὰ ἐξαχθῶσιν εἰς φῶς δι’ ἐκείνους, οἵτινες θὰ ἔλθωσι κατόπιν ἡμῶν!» Λέξις συγκινητική, ἥτις ἦτο κεχαραγμένη οὐχὶ ὡς λύπη, ἀλλ’ ὡς ἐλπὶς ἐν τῇ μνήμῃ καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ Κουρτίου. Ὁ Μύλλερος, ἄλλως, δὲν ἦτο, καθὼς φαίνεται, ὁ πρῶτος, ὅστις προῃσθάνθη τὰς μεγάλας ἀνακαλύψεις, ἃς ἡ πεδιὰς τῆς Ὀλυμπίας διεφύλαττε δι’ ἐκείνους, ὧν αἱ γενναῖαι προσπάθειαι βοηθούμεναι ὑπὸ μεγάλων ὑλικῶν πόρων ἔμελλον νὰ κατορθώσωσι ν’ ἀνακαλύψωσι τὰ μυστήρια αὐτῆς.

Ἤδη ἀπὸ τοῦ 1723 Γάλλος τις, οὗτινος ἡ πολυμάθεια ἦν θαυμαστή, ὁ δὸν Βερνάρδος δὲ Μοντφακόν, ἔγραφεν ἐκ Παρισίων πρός τινα τῶν φίλων του: «Ἰδοὺ σὺ διατρίβεις ἐν τῇ κλασικῇ Ἑλλάδι· μολονότι δὲ δύναταί τις νὰ πιστεύσῃ, ὅτι οὐχὶ ἐπὶ μακρὸν θὰ διαμείνῃς αὐτόθι, δύνασαι ὅμως εὐκόλως, ἐὰν ἀρέσκεσαι εἰς τὰς ἀρχαιότητας, ὡς πράγματι ἀρέσκεσαι, νὰ κάμῃς πλουσίας ἀνακαλύψεις, αἵτινες ἐσαεὶ θὰ καταστήσωσι τὸ ὄνομά σου ἔνδοξον εἰς τὸν ἐπιστημονικὸν κόσμον. Τὸ καλὸν εἶναι, ὅτι ἡ Κέρκυρα καὶ τὰ περὶ αὐτῆς εἰσὶ τόποι, οἵτινες οὐδόλως μέχρι σήμερον ἠρευνήθησαν, αἱ δὲ ἀνακαλύψεις, ἃς ἤθελες δυνηθῆ νὰ κάμῃς θὰ ἀναφέρωνται εἰς ἀντικείμενα, ἐν οἷς οὐδὲν ἔχει τις νὰ φοβῆται ἐκ τῶν ῥωμαίων ἱεροδικαστῶν καὶ τιμητῶν.

«Ἡ Κέρκυρα, ἡ ἀρχαία ἀποικία τῶν Κορινθίων, ὡς

Μια σημαία σε κάθε μπαλκόνι!

Ο τάφος της Αμφίπολης ήταν συλημένος από το 1916 από τους Εγγλέζους και εμείς το 2014 ανακαλύψαμε την Αμερική!

Αλήθεια, αυτές τις φωτογρφίες, ο αρχαιολόγος Λαζαρίδης που όπως λένε είχε τάξει την ζωή του στο έργο της ανασκαφής στην Αμφίπολη, δεν τις είχε υπ’όψιν του; Πώς είναι δυνατόν οι άγγλοι να ήξεραν ΑΚΡΙΒΩΣ που να ψάξουν ( μιλάμε για βάθος πάνω από 10 μέτρα, όπως φαίνεται στην φωτό) ώστε να βρεθούν στην είσοδο του τάφου ( καμάρα με λέοντες ή σφίγγες όπως λένε) και ολόκληρος αρχαιολόγος να έχει στρέψει την προσοχή του σε οποιεσδήποτε άλλες περιοχές του αρχαιολογικού χώρου της Αμφιπόλεως παρά στον λόφο όπου και το μεγαλειώδες Μαυσωλείο.
Αυτό είναι τουλάχιστον περίεργο, αν αναλογιστεί κανείς πως ακόμη και η είσοδος του τάφου ήταν γνωστή από το 1916 όπως μαρτυρούν οι φωτό των πλιατσικαδόρων εγγλέζων !!!

Στις δυο πρώτες φωτό διακρίνοντα, οι άγγλοι στρατιώτες να συλλέγουν κάποια αντικείμενα. Τί πλιάτσικο έγινε άραγε; Άν υπολογίσουμε πως ο Λέων ανευρέθη στα 1913 ( β΄βαλκανικός πόλεμος) το 1916 στην διάρκεια του Α΄Π.Π. έχουμε το πλιάτσικο από τους άγγλους που λες και ήρθαν συστημένοι. Δεν πρόλαβαν να πάρουν τα κομμάτια του Λέοντα προφανώς λόγω του μεγάλου όγκου του και επειδή τους πρόλαβαν οι βομβαρδισμοί των βουλγάρων… {όπως αναφέρει ο
συγγραφέας Oscar Breneer, στό βιβλίο του το οποίο εκδόθηκε το 1941 αλλά δεν μεταφράστηκε ποτέ στα ελληνικά.!!!}

Γι’αυτό ο Βενιζέλος κοπτόταν τόσο πολύ να μας βάλει στον πόλεμο; Μέχρι έναν ολόκληρο διχασμό δημιούργησε ( κυβέρνηση Θεσσαλονίκης) για να το πετύχει !!!
Στις δυο φωτο με τα παιδιά λέει: Hundreds of Greek boys paid one franc per day to pick up stones for use in roadmaking, under supervision of a sapper from the Royal Engineers
δηλ. εκατοντάδες ελληνόπουλα πληρώνονταν ένα φράγκο για να μαζεύουν πέτρες, υπό την εποπτεία ένας σκαπανέα του βρεττανικού μηχανικού.
Μήπως τα παιδάκια αυτά τα έβαλαν να μαζεύουν το χώμα στο άνοιγμα του τάφου στην Αμφίπολη;”

makeleio.gr

Τι σημαίνει η φράση "τον έπιασα στα πράσα"!

Η φράση «τον έπιασα στα πράσα» που σημαίνει ότι κάποιος συνελήφθη επ’ αυτοφώρω να διαπράττει ένα αδίκημα, έχει τις ρίζες της στην Αθήνα του 19ου αιώνα. Την περίοδο που η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, μαζί με την ανάπτυξη της πόλης, πολλαπλασιάστηκαν οι κλοπές και οι ληστείες. Μια από τις γνωστές συμμορίες, που δρούσαν στην πόλη ήταν αυτή του περιβόητου λήσταρχου Καρρά, που είχε γίνει φόβος και τρόμος για τους κατοίκους. Παρόλο που η φήμη των ληστών είχε εξαπλωθεί, οι αρχές δεν είχαν καταφέρει να τους συλλάβουν. Ένας από τους στόχους της συμμορίας ήταν το σπίτι του παπά- Μελέτη, που βρισκόταν στην περιοχή της Κολοκυνθούς. Οι ληστές είχαν ακούσει πως ο παπάς έκρυβε εκεί τσουβάλια με φλουριά και ένα βράδυ προσπάθησαν να κάνουν έφοδο. Εκτός από τη φήμη του πλούσιου, ο παπάς ήταν πολύ δυνατός και ατρόμητος άνθρωπος. Την ώρα που ο Καρράς και οι άντρες του είχαν μπει στον κήπο, ο παπά- Μελέτης άκουσε ένα θόρυβο και χωρίς να το σκεφτεί καθόλου, βγήκε να δει τι συνέβη. Ακριβώς στο σημείο όπου είχε φυτέψει πράσα, ο παπάς είδε μια σκιά και χωρίς να διστάσει επιτέθηκε στον ληστή και τον συνέλαβε. Αργότερα συνελήφθησαν και τα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας. Ο παπάς όταν περιέγραφε στους αστυνομικούς πώς έγινε η σύλληψη ανέφερε «τον έπιασα στα πράσα», δηλαδή στο συγκεκριμένο σημείο του κήπου. Έκτοτε καθιερώθηκε η φράση για όλες τις επ’ αυτοφώρω συλλήψεις. Κι ας μην υπάρχει καν κήπος.

Πηγή: Μηχανή του χρόνου!

Κολοκοτρώνης προς Όθωνα: «οι βιολιτζήδες άλλαξαν, αλλά ο χαβάς μένει ο ίδιος»!

Το καλοκαίρι του 1841, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης –φημισμένος για τη μυστικοπάθεια του– μάθαινε τις αντιδράσεις του λαού για τον Όθωνα και τις κυβερνήσεις του, λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης. Όπως λοιπόν μας παρέδωσε ο πλέον αξιόπιστος μάρτυρας, ο εγγονός του Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, γιος του Γενναίου, που έμεινε γνωστός με το ψευδώνυμο «Φαλέζ», ο Γέρος του Μοριά επισκέφτηκε τον βασιλιά και του επισήμανε ότι ήταν ανάγκη να αλλάξει κυβέρνηση και πολιτική πορεία.

Ο Όθων, μεταξύ άλλων, φαίνεται πως έδωσε βαρύτητα και στην επισήμανση του πολύπειρου Γέρου, όταν μετακαλούσε από το Λονδίνο τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο για να αναλάβει την πρωθυπουργία και το υπουργείο Εξωτερικών. Παραξενεύτηκε όμως γιατί ο Κολοκοτρώνης δεν παρουσιάστηκε, όπως συνήθιζε, για να τον ευχαριστήσει που άκουσε τη συμβουλή του. Έκανε λοιπόν παράπονα στον γιο του Γενναίο, ο οποίος με τη σειρά του έπεισε τον πατέρα του να πάνε στο Παλάτι. Τότε ο Όθων τον ρώτησε:

― Γέρο Κολοκοτρώνη, μου υποδείξατε να αλλάξω την κυβέρνησιν και το έπραξα, είσθε ευχαριστημένος;
 ― Όχι, μεγαλειότατε, απάντησε σοβαρά ο Γέρος, διότι οι βιολιτζήδες άλλαξαν, αλλ’ ο χαβάς μένει ο ίδιος. Ο σκοπός ήταν ν’ αλλάξει ο χαβάς!
Ο βασιλιάς τού γύρισε την πλάτη και εξέφρασε πικρά παράπονα στον γιο του.Τότε ο Γενναίος απευθύνθηκε πάλι στον πατέρα του:
― Τι έκαμες, πατέρα, και δυσαρέστησες πικρά τον βασιλιά;
 ― Σώπα, τον διέκοψε ο Γέρος θυμωμένος. Σείς εκεί μες το κορίτο – όπως έλεγαν τότε την Αυλή– δεν βλέπετε ως τη μύτη σας. Και κάλλιο λόγια στο χωράφι, παρά μάγκανο στ’ αλώνι. Πέστε του βασιλιά ν’ αλλάξει δρόμο γιατί θα ξημερώσει.
Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης γύρισε στο Παλάτι προβληματισμένος. Για πολύ καιρό σκεφτόταν τις κουβέντες του πατέρα του, μέχρι που… ξημέρωσε η μεταβολή της 3ης Σεπτεμβρίου 1843!

 Πηγή: «Μικρός Ρωμηός» από τον Ελευθέριο Γ. Σκιαδά.

Στο Φράγχθι Αργολίδας και το Λακωνίς Γυθείου έζησαν οι τελευταίοι Νεάντερταλ στην Ελλάδα.Συμβίωναν με τους πρώτους σύγχρονους ανθρώπους (Χόμο Σάπιενς)!

Οι Νεάντερταλ εξαφανίστηκαν από την Ευρώπη πριν από 41 με 39 χιλιάδες χρόνια, ενώ επί 2.600 ως 5.400 χρόνια συμβίωναν με τους πρώτους σύγχρονους ανθρώπους (Χόμο σάπιενς). Αυτό αναφέρει νέα μελέτη που μόλις δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature και η οποία εκπονήθηκε από μια ομάδα επιστημόνων, μεταξύ των οποίων η Δρ. Κατερίνα Δούκα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. «Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ως τώρα έρευνα που αφορά την ακριβή χρονολόγηση της εξαφάνισης των Νεάντερταλ στην Ευρώπη και της εμφάνισης των πρώτων ανθρώπων του είδους μας στην ίδια περιοχή» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Δούκα, που ασχολείται με την εξέλιξη και εφαρμογή της μεθόδου χρονολόγησης με “Ανθρακα-14 στο Εργαστήριο Αρχαιομετρίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

Η επιστημονική ομάδα, αποτελούμενη από τον καθηγητή Τόμας Χάιαμ και τη Δρ. Κατερίνα Δούκα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συνεπικουρούμενη από 40 αρχαιολόγους από όλη την Ευρώπη, ανέλυσαν με τη μέθοδο του “Ανθρακα-14 περισσότερα από 400 δείγματα οστών, άνθρακα και θαλάσσιων όστρεων. Τα δείγματα προέρχονται από 40 σημαντικές προϊστορικές θέσεις της Ευρώπης που συνδέονται με την παρουσία των τελευταίων Νεάντερταλ, μεταξύ των οποίων και δύο ελληνικά σπήλαια: το Φράγχθι στην Αργολίδα και το Λακωνίς κοντά στο Γύθειο.

«Όσον αφορά στην Ελλάδα, χρησιμοποιήσαμε δείγματα κυρίως από το Λακωνίς, γιατί από το Φράγχθι έχουμε δημοσιεύσει τα αποτελέσματα και απλά τα χρησιμοποιήσαμε συγκριτικά. Το σημαντικότερο σε αυτή την έρευνα είναι ότι βρήκαμε ακριβώς πότε εξαφανίστηκαν οι Νεάντερταλ, καθώς ξεπεράσαμε πολλά προβλήματα που είχαν να κάνουν τόσο με τη ραδιοχρονολόγηση όσο και με το ανασκαφικό υλικό, το οποίο συχνά δεν ήταν σε καλή κατάσταση» διευκρινίζει η ερευνήτρια. Η 6ετής έρευνα, που ολοκληρώθηκε με τη δημιουργία ενός μαθηματικού στατιστικού μοντέλου βασιζόμενο στη μέθοδο του Bayes, το οποίο συνδυάζει τις νέες χρονολογήσεις με αρχαιολογικά, στρωματογραφικά και γεωγραφικά δεδομένα, καθορίζει ότι η εξαφάνιση των Νεάντερταλ από το σύνολο της Ευρώπης έλαβε χώρα πριν από 41 με 39 χιλιάδες χρόνια, σε σύνολο πιθανοτήτων γύρω στο 95%. 

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, τα παραπάνω υποδεικνύουν ότι οι Νεάντερταλ συνέχισαν να ζουν στην Ευρώπη για μερικές χιλιάδες χρόνια μετά την άφιξη των πρώτων σύγχρονων ανθρώπων, που έγινε πριν από περίπου 45 με 43.000 χρόνια. Αυτό σημαίνει πως υπήρχε αρκετός χρόνος για αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο πληθυσμών και πιθανή ανταλλαγή ιδεών και γενετικού υλικού, ενώ πρόσφατες γενετικές έρευνες έχουν δείξει πως τουλάχιστον 1,5-2,1% του DNA των ανθρώπων που ζουν σήμερα στον πλανήτη, πλην των Αφρικανών, προέρχεται από τους Νεάντερταλ. «Χρησιμοποιώντας τα πιο σύγχρονα επιστημονικά και στατιστικά εργαλεία έχουμε για πρώτη φορά μια σαφή εικόνα για τα πρώτα βήματα της εξάπλωσης του είδους μας εκτός Αφρικής, καθώς και για το αποτέλεσμα αυτής της εξάπλωσης στους πληθυσμούς που ζούσαν ήδη στην Ευρασία επί εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, όπως οι Νεάντερταλ» υποστηρίζει η κ. Δούκα. 

Οι ερευνητές κάνουν σαφές πως σε καμία περίπτωση δεν υπάρχουν ενδείξεις βίας από τον ένα προς τον άλλο πληθυσμό ούτε όμως και ενδείξεις συμβίωσης στις ίδιες περιοχές και σπηλιές. Ο πληθυσμός των Νεάντερταλ κατακερματίστηκε και αποκλείστηκε σε περιοχές στα όρια της Ευρώπης όπου και συνέχισαν να ζουν σε μικρές ομάδες, ωσότου αφανίστηκαν οριστικά πριν από περίπου 40.000 χρόνια. Βάσει των νέων χρονολογήσεων, η εξαφάνιση των κοντινών συγγενών μας δεν προκλήθηκε αποκλειστικά από την εξάπλωση των σύγχρονων ανθρώπων, αλλά από ένα συνδυασμό παραγόντων που έδρασαν παράλληλα, όπως είναι ο χαμηλός πληθυσμός των Νεάντερταλ και η περιθωριοποίηση ομάδων σε συγκεκριμένες περιοχές της Ευρώπης, η ισχυρή πίεση από τις αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες που επικράτησαν στην Ευρώπη πριν από 40.000 και, τέλος, η εξάπλωση των Χόμο σάπιενς σε ένα ή περισσότερα κύματα μετανάστευσης.

Η επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε νέες αξιόπιστες μεθόδους χημικής επεξεργασίας και καθαρισμού των δειγμάτων, καθώς και ακριβείς μετρήσεις των ατόμων του “Ανθρακα 14 σε επιταχυντή ιόντων (Accelerator Mass Spectrometer), εξασφαλίζοντας 200 περίπου νέες ακριβείς χρονολογήσεις. Παράλληλα, δημιούργησαν ένα νέο μοντέλο για το χωρο-χρονικό προσδιορισμό του αφανισμού των Νεάντερταλ σε σχέση με την εξάπλωση των πρώτων σύγχρονων ανθρώπων. Η μελέτη δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα http://dx.doi.org/10.1038/nature13621 , ενώ όσον αφορά τη συνέχιση των ερευνών σε άλλες περιοχές (Ρωσία, Σιβηρία, Βαλκάνια, Ανατολική Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Κεντρική Ασία), πληροφορίες παρέχονται στην ιστοσελίδα www.palaeochron.org .

 Πηγή : news.247 , με πληροφορίες από ΑΠΕ.

Φανής Παπαγεωργίου, Πνευματική Ηλεία!

Είναι γεγονός πως η Ηλεία ανά τους αιώνες έχει προσφέρει στην Ελλάδα ανθρώπους με τεράστια συμβολή στο πνεύμα και στις επιστήμες. Ανθρώπους που στην διαδρομή της ζωής τους τίμησαν και ανέδειξαν το Ηλείο φως του πολιτισμού και το έκαναν γνωστό στο πανελλήνιο και ακόμη πιο πέρα. Η  σπουδαία ποιήτρια και πεζογράφος Φανή Παπαγεωργίου αποφάσισε μέσα από ένα σύγγραμμα να μαζέψει και να μας κάνει γνωστό τον πνευματικό κόσμο της Ηλείας του φωτός, του πνεύματος και του πολιτισμού. Το σύγγραμμα αυτό  κυκλοφορεί με τον τίτλο ‘’Πνευματική Ηλεία’’ με την επιμέλεια του, γνωστού σε όλους μας Ηλείου νομικού και λογοτέχνη, Στάθη Δάγλαρη ο οποίος εκτός από την επιμέλεια, προλογίζει και το συγκεκριμένο πόνημα. Το εξαιρετικό αυτό σύγγραμμα είναι των εκδόσεων ‘’Δρόμων’’ του αγαπητού συμπατριώτη και φίλου Ζώη Μπενάρδου που συνεχώς συμβάλει στην ανάπτυξη και προώθηση του Ηλειακού πνεύματος.

«Ο τόπος μας έχει ανάγκη από πνευματικό οξυγόνο, που ενθαρρύνει, οιστρηλατεί, ανεβάζει, λυτρώνει τον άνθρωπο.

Εμπρός, λοιπόν, ας κάνουμε την Ηλεία μας να ζει την πανδαισία του φωτός, και των ιδεών. Των μεγάλων ιδεών»!

Στάθης Δάγλαρης

Σιγά σιγά θα  ξετυλίξουμε το κουβάρι του πνεύματος, έχω γράψει εδώ και καιρό για κάποιους εξ αυτών, στους Επιφανείς Ηλείους, από αυτό το υπέροχο πόνημα που ανατάσσει το Ηλειακό πνεύμα!

Τα στρατοδικεία των, Ανδρούτσου και Καραϊσκάκη!

Οι αγωνιστές του ΄21 δεν ήταν οι προσωπικότητες χωρίς ψεγάδι, όπως μάθαμε από τα βιβλία ιστορίας. Ήταν άνθρωποι και ως άνθρωποι διακατέχονταν από πάθη και αδυναμίες, με ήθος αλλά και φιλοδοξίες. Τους παρομοίαζαν σαν τα ψηλά βουνά που όσο πιο ψηλά τόσο πιο βαθιές και οι χαράδρες τους που βυθίζονταν στα ταλαίπωρα κορμιά τους.

Οι μεγαλύτερες προσωπικότητες της Ελληνικής επανάστασης ήταν τρεις. Ο Κολοκοτρώνης ως αρχιστράτηγος και οι Ανδρούτσος και Καραϊσκάκης στην ανατολική  και δυτική Στερεά αντίστοιχα. Οι δεύτεροι έμοιαζαν πολύ μεταξύ τους. Ήταν ατίθασοι πολύ, αυτόνομοι και δεν έμπαιναν κάτω από διαταγές των νεοφερμένων ξένων αξιωματικών ή της ελληνικής κυβέρνησης η οποία βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα. Επίσης ήταν αγροίκοι και ελαφρώς αιμοβόροι, πώς να μην ήταν άλλωστε επανάσταση έκαναν, τον Τούρκο είχαν απέναντι τους.

Ήταν για πολλά

χρόνια στο αρματολίκι ως καπεταναίοι και είχαν συνηθίσει να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν και έτσι έκαναν μέχρι το τέλος του σύντομου βίου τους, στην επανάσταση. Όταν ο Ανδρούτσος έπιασε τον χορό με τους άλλους και κλείστηκε στο χάνι της Γραβιάς έκανε κάτι μοναδικό και εξαιρετικά ηρωικό που έσωσε μεν την επανάσταση αλλά αντιτίθονταν στις στρατηγικές του τακτικού στρατού. Πήγαινε ολοταχώς προς τον θάνατο χωρίς να το πολυσκεφτεί, πράγμα που έκανε τον Ομέρ Βρυώνη να το ξανασκεφτεί και να μην κατέβει νοτιότερα με τα πολυάριθμα στρατεύματα του. Και όμως αυτόν που έσωσε την συνέχεια της επανάστασης, το 1824 καταδικάστηκε από το στρατοδικείο της πρώτης επαναστατικής κυβέρνησης ως εχθρός της πατρίδος και επικηρύχτηκε με 4000 γρόσια. Στους πρώτους μήνες του 1825 οι κυβερνητικοί έστειλαν τον Γκούρα, που ήταν υπαρχηγός του επί σειρά ετών, και τον συνέλαβε και τον φυλάκισε στην Ακρόπολη. Στις 5 Ιουνίου του 1825 βρέθηκε δολοφονημένος και το κορμί του μαρτυρούσε πως πριν τον πετάξουν μπροστά από τον ναό της Άπτερου Νίκης, τον είχαν βασανίσει άγρια. Η επίσημη θέση της κυβέρνησης ήταν πως προσπάθησε να αποδράσει και γκρεμίστηκε στα απότομα βράχια της Ακρόπολης. Ένας ήρωας δολοφονημένος από ελληνικό χέρι μετά από εντολή της μάστιγας, πολιτικοί γαρ, της χώρας από τότε μέχρι σήμερα.

Ο έτερος Ρουμελιώτης στρατιωτικός, ο Καραϊσκάκης, κλήθηκε στις 2 Απριλίου του 1824  από έκτακτο στρατοδικείο που αποτελούνταν από τους στρατηγούς Στουρνάρα, Μπότζαρη, Γιολδάση, Βλαχόπουλο, Σκαλέσα  και Τσόγκα με την εξής δικαιολογία:

« Επειδή ο Καραϊσκάκης είχε κρυφήν απόκρισιν με τους εχθρούς της πίστεως και της πατρίδος, καλούνται οι Έλληνες να απομακρυνθούν της συναναστροφής του και να τον στοχαστούν ως εχθρό, ενόσω να μετανοήσει και να προσπέσει εις το έλεος του έθνους, επίσης κατηγορείται για την αυθάδεια και την αθυροστομίαν του τις οποίες επιδεικνύει συνεχώς».

Ο Καραϊσκάκης γνώριζε πως όλα αυτά ήταν πλεκτάνη του Μαυροκορδάτου ο οποίος ήθελε απλώς να τον βγάλει από την μέση, έτσι απήντησε στις κατηγορίες διαρρηγνύοντας τα ιμάτια του πως όλες οι κατηγορίες είναι σκευωρία. Παραδέχθηκε πως είναι αθυρόστομος αλλά το μοναδικό που δεν μπορούν να του προσάψουν είναι πως έχει ελλιπή αίσθημα πατριωτισμού, να τον συγχωρέσει η διοίκηση και όλοι οι χριστιανοί και να του αποσταλεί συγχωρητική ευχή από τον αρχιερέα. Η συγχώρεση δόθηκε και ο Καραϊσκάκης ανέλαβε πάλι την διοίκηση της Στερεάς ως και τον ένδοξο θάνατο του που τον τοποθέτησε στο πάνθεον των αγωνιστών της Επανάστασης του΄21.

Stephen John Fry: ''Πρέπει να επιστραφούν άμεσα τα μάρμαρα που εκλάπησαν από τον Λόρδο Έλγιν''!

Ο διάσημος ηθοποιός, συντάκτης, συγγραφέας και σκηνοθέτης, Stephen Fry μιλώντας σε συγκέντρωση τοποθετήθηκε σθεναρά υπέρ της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα λέγοντας χαρακτηριστικά:

‘’Το ίδιο το γεγονός ότι θέλουμε να επιστρέψουμε τα μάρμαρα, αυτά που όλοι ντρέπονται αρκετά- βέβαια μόλις προσφάτως συνέβη αυτό-να αποκαλέσουν Ελγίνεια μάρμαρα, το γεγονός λοιπόν, ότι θέλουμε να τα επιστρέψουμε στο μέρος από όπου προήλθαν, δεν σημαίνει ότι η στήλη της Ροζέτας θα επιστρέψει στην Αίγυπτο. Η πρόταση μου λοιπόν προς εσάς είναι πολύ απλή. Π’οσο κομψό θα ήταν, αν μπαίνοντας στο Βρετανικό Μουσείο, στη θέση των μαρμάρων που καπηλεύτηκε ο Λόρδος Έλγιν  βλέπατε μια ταινία για το πώς χυτεύθηκαν- γιατί μπορούν να χυτευθούν, εν αντιθέσει με έναν πίνακα τον οποίο μπορείς να φωτογραφήσεις. Οπότε αυτό που θα βλέπατε μπαίνοντας στο Βρετανικό Μουσείο, θα ήταν η ιστορία 200 ετών  κατά τα οποία τα προστατεύσαμε με υπέροχο τρόπο, και εν συνεχεία την διαδρομή που ακολούθησαν αυτά τα εξαιρετικά Πεντελικά μάρμαρα κατά την επιστροφή τους σε περίπου 5 μίλια μακριά από την Πεντέλη, από όπου και εξορύχτηκαν –στο σημείο που ανεγέρθηκε ο εκπληκτικός Ναός του Παρθενώνα, ναός της Παλλάδος Αθηνάς, θεάς της Αθήνας.

Αυτό που κάνει την επιστροφή τους στην Αθήνα να έχει τόσο μεγάλη σημασία είναι ότι είναι άμεσα συνδεδεμένα με την πόλη. Υπάρχουν 192 στρατιώτες σκαλισμένοι στους αρμούς, γιατί 192 στρατιώτες

Peter Oluf Bronsted , ο Δανός που σύλησε τις αρχαιότητες!

Ο Δανός αρχαιολόγος, φιλόλογος και θεολόγος, «συνάδελφος» του Έλγιν, που με την ευρωπαϊκή συμμορία του κατέκλεψε συστηματικά τις ελληνικές αρχαιότητες.
 Ο Δανός αρχαιολόγος, θεολόγος και φιλόλογος Peter Oluf Bronsted (1780-1842), φτάνει στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 1810, πραγματοποιώντας την πρώτη, ουσιαστικά, επίσκεψη Δανού περιηγητή στην χώρα. Η πενταμελής ομάδα που ταξιδεύει μαζί του, εκτός από τον ίδιο, αποτελείται από τον Δανό φιλόλογο και μουσικό Georg H.C. Koes, τους Γερμανούς, αρχιτέκτονα Carl Haller von Hallerstein από τη Νυρεμβέργη και ζωγράφο Jakob Linckh από τη Βυρτεμβέργη, και, τέλος, τον Εσθονό βαρώνο Otto Magnus von Stackelderg. Ο πρωταρχικός σκοπός της επίσκεψής τους, όπως, τουλάχιστον διατείνονται οι ίδιοι, είναι να περιγράψουν την αρχαία και τη νέα Ελλάδα, μέσω της τοπογραφίας, της ιστορίας, των τεχνών και των εθίμων της. Και μόνο η αναφορά, ωστόσο, των ονομάτων των Ευρωπαίων φίλων του, με τους οποίους ο Bronsted έρχεται στην Ελλάδα, είναι αρκετή για να κατανοήσει κανείς τον αληθινό σκοπό της επίσκεψης αυτών των «πνευματικών» ανθρώπων της Δύσης: ο von Hallerstein υπήρξε Πράκτορας του διαδόχου της Βαυαρίας Λουδοβίκου, με αποστολή του στην Ελλάδα τη συγκέντρωση αρχαιοτήτων, και με εντολή να αγοράσει όλες τις κεφαλές των αλόγων, που είχαν απομείνει
στο ανατολικό αέτωμα του Παρθενώνα και μια Καρυάτιδα.
Ο ίδιος, θα πραγματοποιήσει ανασκαφές στα Μέγαρα και την Ιθάκη και θα αγοράσει το αρχαίο θέατρο της Μήλου για λογαριασμό του Λουδοβίκου. Αλλά και οι τρεις άλλοι της παρέας, ο von Stackelberg, ο Linkh και ο Koes, κατηγορούνται για κλοπή των αρχαίων ελληνικών ευρημάτων και για κερδοσκοπία. Ανάλογη είναι και η στάση του Brondsted. Τόσο ο ίδιος, όσο και ο Koes, αποφεύγοντας και τις τυχόν δυσκολίες που θα ανέκυπταν από τις τουρκικές αρχές, ενεργούν ως διπλωματικοί εκπρόσωποι στην Υψηλή Πύλη. Χαίρουν, επομένως, της μεγάλης υποστήριξης του Αλή Πασά, τον οποίο

Ξενώνας Ζάχα (Καλλιθέας Ολυμπίας)!

Είναι γνωστό τοις πάσι πως η περιοχή της πρώην επαρχίας Ολυμπίας έχει μείνει πίσω στην ανάπτυξη και στην παροχή υπηρεσιών στον επισκέπτη που θα περάσει να δει και να απολαύσει το, κατά τα άλλα, ποιητικής ομορφιάς τοπίο που τόσο απλόχερα η μάνα φύση μας κληροδότησε. Όσο και φιλόξενα να είναι τα χωριά μας δεν αρκεί, στην σύγχρονη κοινωνία που ζούμε, να καλύψει τις ανάγκες των επισκεπτών που επιθυμούν να γνωρίσουν από κοντά τον τόπο μας, τα μνημεία του και την ιστορία του. Εδώ έρχεται ο Κος Ιωάννης Μαυροειδής από του Ζάχα, να ανατρέψει τα δεδομένα και πρωτοπορήσει για μία ακόμη φορά, η αλήθεια είναι, με την κατασκευή ενός σύγχρονου ξενώνα, πρότυπου και εξαιρετικού όχι μόνο για τα δεδομένα της περιοχής αλλά και ολόκληρου του νομού. Ο ξενώνας εγκαινιάστηκε τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους και λειτουργεί με ότι πιο σύγχρονο υπάρχει και χρειάζεται ο ταξιδευτής που θα το επιλέξει για την διαμονή του. Συγκεκριμένα παρέχονται ανέσεις που ούτε καν θα μπορούσε να διανοηθεί κάποιος μέχρι πρότινος στου Ζάχα, όπως αυτοματισμοί δωματίου, υδρομασάζ, ιντερνέτ, τηλεόραση LCD, εξαιρετικής ποιότητας κρεβάτια και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον με λεπτό γούστο και φινέτσα με την προσωπική πινελιά του Κου Μαυροειδή. Οι τιμές είναι της τάξης των 40 ευρώ για διανυκτέρευση και 35 ευρώ για δύο διανυκτερεύσεις και πάνω.

Αξίζει κάποιος να επισκεφτεί και να γνωρίσει τις ομορφιές της περιοχής διαμένοντας σε αυτόν τον όμορφο ξενώνα με την Καλλί-θέα. Το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι το: 26260/31731  Κα Νίκη Τσαγδή.

Αξιοσημείωτο είναι, συνέχεια της κοινωνικής προσφορά του Κου Μαυροειδή στο χωριό, η παραχώρηση του ισογείου του ξενώνα στον Σύλλογο γυναικών Καλλιθέας και την λειτουργία του ως Πολιτιστικό κέντρο. Επίσης υπάρχει η δυνατότητα κοινωνικής εκδήλωσης σε οποιονδήποτε Ζαχαίο το επιθυμεί.

Επικροτούμε τις ενέργειες του Κου Μαυροειδή και μακαρίζουμε σε ανάλογες στο μέλλον για το καλό του χωριού καταγωγής του.

Ο θρύλος του Ιπτάμενου Ολλανδού. Τι κρύβεται πίσω από το διάσημο ναυτικό παραμύθι;

Κατά τη διάρκεια του 18ου και 19ου αιώνα οι ναυτικοί διηγούνταν ότι κάποτε ένα πλοίο, με κυβερνήτη τον Ολλανδό βαν ντερ Ντέκεν, ταξίδευε γύρω από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Εκεί έπεσε σε μια τρομερή καταιγίδα. Ο καπετάνιος δεν έκανε το παραμικρό προκειμένου να αποφύγει το ακραίο καιρικό φαινόμενο. Παρά τις ικεσίες του τρομοκρατημένου πληρώματος, ο Ντέκεν έδειχνε να έχει τρελαθεί και οδήγησε το πλοίο στην καρδιά της καταιγίδας. Οι ναύτες στασίασαν αλλά ο καπετάνιος πέταξε τον επικεφαλής τους στη θάλασσα. Κρατώντας σφικτά το τιμόνι συνέχισε να περιφρονεί την καταιγίδα, τραγουδώντας και βλαστημώντας τα θεία. Τότε το πλήρωμα κατέφυγε στην προσευχή η οποία δεν άργησε να εισακουστεί. Ένα εκτυφλωτικό φως τύλιξε το πλοίο. Μέσα απ’ αυτό ξεπρόβαλλε η μορφή του Θεού που καταράστηκε τον βλάσφημο πλοίαρχο να περιπλανιέται αιώνια με το πλοίο του, εν μέσω καταιγίδας. Όσα πλοία θα τον συναντούσαν θα είχαν κακή τύχη, επομένως τον απέφευγαν όλοι. Μετά την καταδίκη του Ντέκεν ο Θεός εξαφανίστηκε και μαζί του το πλήρωμα του πλοίου. Από τότε ο Ντέκεν ταξιδεύει αιώνια ολομόναχος στο πηδάλιο του πλοίου σκορπώντας τον θάνατο σε όποιο άτυχο πλοίο βρεθεί στο δρόμο του. Φυσικά, ο εντυπωσιακός αυτός θρύλος έχει την εξήγησή του. Υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις ναυτικών οι οποίοι εγκατέλειψαν το πλοίο τους, πιστεύοντας λανθασμένα ότι αυτό θα βυθιστεί. Πολλά σκάφη παρέμεναν ακυβέρνητα για χρόνια, έρμαια των ανέμων. Προφανώς, η συνάντηση με ένα τέτοιο ταλαιπωρημένο πλοίο προκαλούσε τη φαντασία των ναυτικών.... 

Κατά την επικρατέστερη άποψη ο μύθος προέρχεται από τη σκανδιναβική μυθολογία. Πρόκειται για τον «θρύλο του Στόττε». Σύμφωνα με αυτόν, ένας Βίκινγκ έκλεψε ένα πολύτιμο δακτυλίδι από τους θεούς και διέφυγε με το πλοίο του. Αργότερα όμως, βρέθηκε ο σκελετός του τυλιγμένος σε αιώνιες φλόγες πάνω στο κατάρτι ενός μαύρου πλοίου-φαντάσματος. Στα μέσα του 17ου αιώνα οι Ολλανδοί έχουν δημιουργήσει μια θαλασσοκρατορία. Μαχόμενοι εναντίον των πρώην δυναστών τους Ισπανών, επεκτάθηκαν σε μακρινές ηπείρους, δημιούργησαν σημαντικές αποικίες και απέσπασαν από τους Πορτογάλους το μονοπώλιο της εμπορίας μπαχαρικών. Λογικό ήταν λοιπόν ο αρχικός μύθος να «ολλανδοποιηθεί». Όπως ήταν φυσικό ο θρύλος του υβριστή καπετάνιου ενέπνευσε και την τέχνη. Στοιχεία από το μύθο έχει η ταινία, «Οι πειρατές της Καραϊβικής» με τον Τζόνι Ντεπ. Πασίγνωστη είναι η όπερα του Βάγκνερ με τίτλο «Der fliegende Hollander», στην οποία ο καταραμένος πλοίαρχος έχει το δικαίωμα κάθε τέσσερα χρόνια να βγαίνει στην στεριά και να αναζητά την αγάπη μιας γυναίκας, προκειμένου να λυθεί η κατάρα. Ως τότε όμως, ο ντερ Ντέκεν θα τριγυρνά αιωνία στις φουρτουνιασμένες θάλασσες. 

Νίκος Γιαννόπουλος ιστορικός... 

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, 27/9/1831 : ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ!

Στις 5:35 το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 ο Ιωάννης Καποδίστριας δέχθηκε δολοφονική επίθεση από τον Κωνσταντίνο και τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, όπου μετέβαινε για να εκκλησιασθεί και έπεσε νεκρός. Ο μόνος που τον συνόδευε ήταν ο μονόχειρας σωματοφύλακάς του, ονόματι Κοκκώνης.

Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης εφονεύθη επί τόπου από τους προστρέξαντες, οι οποίοι κυριολεκτικώς τον λυντσάρισαν. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης ζήτησε προστασία στη Γαλλική Πρεσβεία. Κατόπιν επιμόνου απαιτήσεως του συγκεντρωμένου πλήθους, που απείλησε ότι θα κάψει την πρεσβεία, ο αντιπρεσβευτής βαρόνος Ρουάν τον παρέδωσε στις αρχές. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης καταδικάσθηκε σε θάνατο από στρατοδικείο και εθανατώθη δια τυφεκισμού το πρωί της 10ης Οκτωβρίου 1831.

Στη θέση του δολοφονημένου Ιωάννη Καποδίστρια διορίστηκε για μικρό διάστημα ο αδερφός του Αυγουστίνος. Η χώρα είχε βυθιστεί στο χάος και την αναρχία και οι Προστάτιδες Δυνάμεις βρήκαν την ευκαιρία να εγκαθιδρύσουν βασιλεία, φοβούμενες την επικράτηση ενός φιλελεύθερου κινήματος. Ακολουθεί το μέτρο-πρόφαση της Αντιβασιλείας κατά των ληστών της Ελληνικής υπαίθρου με απώτερο σκοπό τους αγωνιστές που απαιτούσαν τα ανάλογα της προσφοράς τους στην πατρίδα με τον φυλακισμό των σημαντικότερων εξ αυτών και την επανάσταση του 1834 γνωστή ως ''επανάσταση των βλάχών'' ή των Ναπαίων! 

Η ελληνική πολιτεία τίμησε τον Κυβερνήτη, δίνοντας το όνομά του σε δημόσιους χώρους και ιδρύματα, όπως στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο επίσημος τίτλος του οποίου είναι Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ακόμη, ο Ιωάννης Καποδίστριας απεικονίζεται στο κέρμα των 20 λεπτών της ελληνικής έκδοσης του ευρώ, ενώ το σχέδιο διοικητικής αναδιοργάνωσης της χώρας που εισηγήθηκε η κυβέρνηση Σημίτη έλαβε το όνομά του («Πρόγραμμα Ι. Καποδίστριας»).

Ηλίας Δ. Ζέρβας (22/4/1938 - 15/9/2014)

Χριστέ μου που’σαι στα ψηλά μια χάρη εγώ ζητώ σου, πρόσεχε τον Πατέρα μου σα να’ναι άγγελός σου…

 Ο Ηλίας Ζέρβας γεννήθηκε στις 22 Απρίλη του 1938 στο Μπιτζιμπάρδι και ήταν γιος του Δημήτρη Ζέρβα και της Μαριγώς Δημήτρη Βαλτεσινιώτη. Ήταν το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά της οικογενείας (Παναγιώτα, Γιώργης και Ηρακλής τα άλλα τρία). Από μικρός ο Ηλίας έδειξε μια έφεση στις τέχνες θητεύοντας δίπλα στον θείο του Γιώργη Ηλία Ζέρβα που τον ένοιωθε περισσότερο σαν πατέρα του, παρά σαν θείο του. Το 1953 πεθαίνει η πολυαγαπημένη μητέρα του αφήνοντας τον Ηλία και τα τρία αδέρφια του ορφανά (πάντα όταν αναφέρονταν στην μητέρα του ο πόνος έκανε την εμφάνιση στα μάτια του). Ο πατέρας του μικρού Ηλία σε μικρό χρονικό διάστημα παντρεύτηκε και τα παιδιά έπεσαν σε δυσμένεια από την μητριά τους. Ο Ηλίας γίνεται μαστοράκος δίπλα στον Πάνο Νιάρχο και σιγά σιγά αρχίζει να παίρνει μόνος του δουλίτσες με αποτέλεσμα σε μικρή ηλικία να γίνει τεχνίτης. Στην συνέχεια δουλεύει με τον Γρηγόρη τον Κουτσογιαννάκη και στην πορεία συνεταιρίζονται.  Στην ηλικία των  26 ετών θα παντρευτεί την Γεωργία Παύλου Λινού από του Μπαράκου και θα αποκτήσει τρία παιδιά, τον Δημήτρη, τον Παύλο και τον Γιώργο. Η περιπέτεια υγείας και ο θάνατος του Παύλου θα στιγματίσει τον Ηλία και θα του αφήσει ακόμα μία πληγή μετά αυτήν της μητέρας του. Οι ασχολίες του θα είναι τα χωράφια του και η οικοδομή. Η αγάπη του για το κρασί και το αμπέλι θα του προσδώσουν ένα καλό όνομα έξω από τα στενά όρια του χωριού. Η σχέση του με την θρησκεία πάντα ήταν πολύ στενή και επί σειρά ετών θα τελέσει χρέη επιτρόπου. Όταν ‘’έχασε’’ τα αδέρφια του Γιώργη και Παναγιώτα ακόμη μια πληγή προστέθηκε στην ψυχή του. Με τον γάμο του Γιώργη και του Δημήτρη απέκτησε τον Ηλία, την Γεωργία, τον Μιχάλη και τον Νίκο καθώς και δυο νύφες που τον λάτρευαν σαν πατέρα τους.

Ο Ηλίας αποτελούσε, πάντα, υπόδειγμα ήθους και αξιοπρέπειας χωρίς να πειράξει ή λασπολογήσει κάποιον. Ο πράος και υπομονετικός του χαρακτήρας τον έκανε αγαπητό σε όλους. Πέθανε στις 15 Σεπτέμβρη του τρέχοντος έτους στην ηλικία των 76 ετών μετά από διετή μάχη με τη νόσο Wegener (ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα). Όλοι μας θα τον θυμόμαστε ως μια γλυκιά ανάμνηση.

Ας είσαι καλά εκεί που είσαι!

Ιουλιανός ο παραβάτης. Ο αυτοκράτορας που ασπάστηκε τον παγανισμό και προσπάθησε να επαναφέρει την αρχαία ελληνική θρησκεία.

Ιουλιανός. Ο αυτοκράτορας που μισήθηκε από το λαό του ως προδότης του Χριστιανισμού και λατρεύτηκε σαν ήρωας από τους λάτρεις του αρχαιοελληνικού πνεύματος, στις περιόδους της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού. Ο Ιουλιανός ήταν μόλις πέντε χρόνων όταν πέθανε ο Αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος και ξεκίνησαν οι διαμάχες για τη διαδοχή μεταξύ των γιων του. Ο στρατός κατευθυνόταν από τον Κωνστάντιο, έναν απ’ τους γιους του Κωνσταντίνου, που χρησιμοποίησε το πρόσχημα ότι ο πατέρας του δολοφονήθηκε από τους συγγενείς του για να εξολοθρεύσει όλους τους πιθανούς αντιπάλους του. Όλη η οικογένεια του Ιουλιανού δολοφονήθηκε μέσα σε μία νύχτα, εκτός από τον ίδιο και τον αδερφό του, Γάλλο. Ο Κωνστάντιος τους χάρισε τη ζωή, γιατί πίστευε ότι δεν αποτελούσαν απειλή, λόγω του νεαρού της ηλικίας τους.

Ο Ιουλιανός μεγάλωσε μακριά από τη βασιλική αυλή και τις δολοπλοκίες της. Στάλθηκε πρώτα στη Νικομήδεια και αργότερα στην Καππαδοκία, όπου μελέτησε τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. Οι σπουδές του τον οδήγησαν να απορρίψει τον χριστιανισμό και να ασπαστεί την αρχαιοελληνική θρησκεία. Εν τω μεταξύ, ο Κωνστάντιος κυβερνούσε την αυτοκρατορία και είχε επαναφέρει τον Γάλλο, τον αδερφό του Ιουλιανού, ως Καίσαρα. Ο Γάλλος όμως αποδείχτηκε ανίκανος να κυβερνήσει και ο Κωνστάντιος τον καθαίρεσε και τον

Το χαστούκι Τούρκου στον Κολοκοτρώνη και ο όρκος του ανήλικου Θοδωράκη!

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε, όπως ανέφερε ο ίδιος στα απομνημονεύματά του, τη Δευτέρα του Πάσχα του 1770. Η μητέρα του ετοιμόγεννη αναγκάσθηκε να φύγει με τους δικούς της από το Λιμποβίσι της Γορτυνίας, μετά τη γνωστή αποτυχία του κινήματος του Ορλώφ και τα φοβερά αντίποινα που εξαπέλυσαν οι Τούρκοι. Στον δρόμο την έπιασαν οι πόνοι του τοκετού και κάτω από ένα δένδρο γέννησε τον μελλοντικό αρχιστράτηγο του 1821. Τον βάφτισε ο Γιαννάκης Παλαμήδης από τη Στεμνίτσα, πατέρας του Ρήγα Παλαμήδη. Το όνομα Θεόδωρος ήταν καινούργιο στη γενιά του. Του το έδωσαν προς τιμήν του Θεόδωρου Ορλώφ, ο οποίος, κατά τη διάρκεια του κινήματος, εξιστορώντας συνεχώς στους πληθυσμούς την αρχαία ελληνική δόξα, είχε γίνει πολύ αγαπητός.

Τα πρώτα ήσυχα παιδικά χρόνια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη διαδέχθηκε ο θάνατος και ο κατατρεγμός. Μετά τη δολοφονία του πατέρα του Κωνσταντή από τους Τούρκους, ο δεκάχρονος Θεόδωρος και τα μικρότερα αδέλφια του κρύβονταν για τρία χρόνια στη Μηλιά. Όμως, η οικογένεια του είχε μείνει πάμφτωχη. Η μητέρα του Ζαμπέτα αναγκάσθηκε να δουλέψει για να αναθρέψει τα παιδιά της. Έτσι, ύφαινε για εύπορες οικογένειες ή έκοβε ξύλα. Αυτά τα φόρτωνε ο μικρός Θεόδωρος σε ένα μουλάρι, τα μετέφερε στην Τριπολιτσά και τα πουλούσε. Η απελπιστική φτώχεια στάθηκε η αιτία να μη μάθει γράμματα ο γιος του περίφημου κλεφταρματολού. Γεννημένος όμως μέσα σε μια γοητευτική ατμόσφαιρα ηρωισμού, νανουρισμένος με το μοιρολόι για τον θάνατο του πατέρα του, επηρεασμένος από την πολεμική οικογενειακή παράδοση περίπου δύο  αιώνων, άρχισε από πολύ νέος να πλάθει το όνειρο της απελευθέρωσης της πατρίδας του.

Στην Τριπολιτσά όπου πουλούσε τα ξύλα, ο Θεόδωρος βαπτίστηκε στην ιδέα του ξεσηκωμού, μετά από ένα θλιβερό περιστατικό. Σ” ένα υπόστεγο κάθονταν μερικοί Τούρκοι. Όπως πέρασε το ζώο του φορτωμένο με τα ξύλα, γλίστρησε και τίναξε μερικές λάσπες σε έναν από τους Τούρκους. Θυμωμένος αυτός, όρμησε και με μανία ξυλοκόπησε τον μικρό Θεόδωρο, που δεν μπορούσε να αντιδράσει. Ο Κολοκοτρώνης αισθάνθηκε ταπεινωμένος και οργισμένος έδωσε ένα όρκο στον εαυτό του. Υποσχέθηκε ότι δε θα ξαναπατήσει ποτέ το πόδι του στην Τρίπολη παρά μόνο λεύτερος. Από την ημέρα του επεισοδίου, ο Θεόδωρος δεν ξαναπήγε στην Τριπολιτσά. Επέστρεψε όταν ήταν πια 51 χρονών, για να ελευθερώσει την πόλη και να την αναδείξει ως κέντρο της επανάστασης. Ο Κολοκοτρώνης είχε τηρήσει τον όρκο του.

Μηχανή του χρόνου

François-René de Chateaubriand, ένας μεγάλος φιλέλληνας!

Chateaubriand

Ο μεγάλος φιλέλληνας και ποιητής Σατωβριάνδος(Chateaubriand)

 ταξίδεψε σε πολλά μέρη στην Πελοπόννησο και την Αττική. Το ταξίδι του αυτό το μετέτρεψε σε φορέα δύναμης και προσκύνημα στο αρχαίο Ελληνικό πνεύμα. Eνάντια στις βάρβαρες συμπεριφορές και τη δειλία.Στο Οδοιπορικό του ο Σατωμπριάν,  πίστευε ότι η Γαλλία  ήταν «η πρωτότοκος θυγάτηρ της Ελλάδος κατά τε την ανδρείαν, την ευφυΐαν και τας τέχνας».Υπερασπιστής της Ελληνικής Επανάστασης που κατηγορήθηκε από την συντηρητική παράταξη γιατί με τα έργα του προκαλούσε επαναστατικές ανησυχίες στη νεολαία. Ήταν ένας αντιδραστικός που ενέπνευσε τον Μπάυρον και τον Ουγκώ. Ο ίδιος είχε δηλώσει : «Είμαι δημοκρατικός εκ φύσεως, μοναρχικός εξ αιτίας της λογικής και βουρβωνικός για λόγους τιμής».

Αντικρίζοντας τις 14 κολώνες του ναού του Σουνίου αναφωνεί: 

"Θεέ μου δώσε πάλι την ελευθερία στην αθάνατη Ελλάδα!".

H αναζήτηση για μια νέα Eδέμ ή Iερουσαλήμ, μια αρχαία Aθήνα έχει αρχίσει. Kαθώς ο ήλιος έβγαινε από τη θάλασσα γράφει: 

Διέκρινα μακριά, βουνά ψηλά και συγκεκριμένα, ήταν τα βουνά της Hλείας. H καρδιά μου άρχισεν να κτυπά. H συγκίνησή του ήταν απερίγραπτη. Tα δάκρυα μου ήρθαν στα μάτια".

Άλλοτε πάλι γράφει: "Όταν στύλωσα το βλέμμα μου σ' ένα άθλιο χαμόσπιτο που υψονώταν στον εγκαταλελειμμένο περίβολο μιας από τις πιο ένδοξες πόλεις του κόσμου - και ήταν το μόνο σημάδι από το οποίο μπορούσαμε να γνωρίσουμε ποια ακριβώς ήταν η θέση της αρχαίας Σπάρτης. H καλύβα αυτή χρησίμευε ως κατοικία σε ένα γιδοβοσκό, μόνη περιουσία του οποίου ήταν το χορτάρι που φύτρωνε πάνω στους τάφους της γης του Λεωνίδα. Eρείπια παντού, γύρω, και ούτε ένας άνθρωπος ανάμεσα σ' αυτά τα ερείπια"...
"Στάθηκα ακίνητος σαν αποσβολωμένος, κοιτάζοντας τη σκηνή αυτή. Ένα αίσθημα θαυμασμού και πόνου μαζί, σταματούσε τη σκέψη μου και τα βήματά μου. H σιωπή ήταν βαριά γύρω μου - θέλησα τουλάχιστο να κάνω την ηχώ να μιλήσει στους τόπους όπου η ανθρώπινη φωνή δεν ακουγόταν πιά. Kαι φώναξα μόλη μου τη δύναμη. Λεωνίδα! κανένα όμως ερείπιο δεν μου επανέλαβε το μεγάλο αυτό όνομα".

Σοσιαλισμός Αστακομακαρονάδας & Ενσυνείδητη Καταστροφή της Ελλάδoς!

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο τεύχος Νοεμβρίου 2011 της Athens Review of Books, και έχει τίτλο «Η μεγάλη ληστεία»

Γράφει ο Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος:

Είναι μία βροχερή Τετάρτη του Φεβρουαρίου 1981. Το βράδυ, σε μια ψαροταβέρνα του

Χαλανδρίου, στον δρόμο προς Χολαργό, κοντά στο σπίτι του Χαρίλαου Φλωράκη, Γενικού Γραμματέα τότε του ΚΚΕ, συνευρίσκονται οι Ανδρέας Παπανδρέου, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Άκης Τσοχατζόπουλος, Γεράσιμος Αρσένης, Κωστής Βαΐτσος, Βάσω Παπανδρέου, Μένιος Κουτσόγιωργας και ο μετέπειτα δήμαρχος Χαλανδρίου Νίκος Πέρκιζας. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι σίγουρος για την εκλογική νίκη του «Κινήματος» στις εκλογές του Οκτωβρίου και η συζήτηση είναι πού θα βρεθούν τα απαραίτητα κεφάλαια για να μοιραστούν στις ορδές των «μη προνομιούχων» που ανυπόμονοι περιμένουν την ώρα της μεγάλης εισβολής. (Διαβάστε το όλο. Θα αυξηθεί κατακόρυφα η οργή σας και δεν θα

πιστεύετε τις αποκαλύψεις οι οποίες λόγω του έγκριτου δημοσιογράφου είναι όλες τεκμηριωμένες.

«Πρόεδρε, δεν υπάρχει πρόβλημα», λέει ο Γεράσιμος Αρσένης, μετέπειτα «τσάρος της

οικονομίας», στον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. «Το διεθνές σύστημα», επιμένει, «έχει μεγάλη ρευστότητα και θα βρούμε αρκετό χρήμα να φέρουμε στην Ελλάδα. Εξάλλου, τα επιτόκια είναι χαμηλά, όπως και το ελληνικό δημόσιο χρέος. Υπάρχουν έτσι περιθώρια να αντιμετωπίσουμε και αιτήματα για παροχές, αλλά και μία πιθανή φυγή κεφαλαίων στις ξένες τράπεζες από βιομηχάνους και μεγαλοεισαγωγείς…».

«Δηλαδή λεφτά υπάρχουν, Μάκη», τονίζει ευχαριστημένος ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Θα

μπορέσουμε έτσι να δείξουμε στον λαό ότι μοιράζουμε χρήμα. Ποιος ποτέ θα μάθει ότι αυτό είναι

δανεικό… Θα λέμε σε όλους τους τόνους ότι είναι το χρήμα του κατεστημένου, που τώρα ανήκει στους

Έλληνες…», προσθέτει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και δείχνει να απολαμβάνει το ουίσκι που πίνει.

«Οι γιαπωνέζικες τράπεζες ψοφάνε να δανείζουν χρήμα στην Ευρώπη, κύριε πρόεδρε», λέει στον Ανδρέα Παπανδρέου ο Κωστής Βαΐτσος, που είχε διεθνή εμπειρία από τη συμβουλευτική θητεία του σε χώρα της Λατινικής Αμερικής. Γνώριζε επίσης ο ίδιος – όπως και ο Ανδρέας Παπανδρέου – ότι στην διεθνή κεφαλαιαγορά κυκλοφορούσε και άφθονο μαύρο αραβικό χρήμα σε πετροδολάρια, που άλλο που δεν ήθελε να τοποθετηθεί σε χώρες όπως η Ελλάδα. Το χρήμα αυτό ήταν καλοδεχούμενο από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος ήθελε να το χρησιμοποιήσει για να εξαγοράσει στην κυριολεξία ψήφους και οπαδούς, ώστε να μονιμοποιήσει την παραμονή του στην εξουσία. Αυτό ήταν το μεγάλο όραμά του και, για να το αναλύσει κανείς, απαιτούνται πολλές σελίδες. Με απλά λόγια, λέμε ότι, όταν το 1974 ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ, δύο πράγματα τον ενδιέφεραν: Πρώτον, να διαλύσει την μισητή του – όπως είχε αποκαλύψει στον γράφοντα – Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις (ΕΚΝΔ) και, δεύτερον, να καταλάβει την εξουσία. Επειδή μάλιστα γνώριζε ότι δεν θα μπορούσε να καταλάβει την εξουσία υποσχόμενος σοσιαλδημοκρατικού τύπου μεταρρυθμίσεις, οι οποίες εξάλλου ήσαν μέσα στο πρόγραμμα της ΕΚΝΔ, εφάρμοσε μία

ριζοσπαστική, λαϊκιστική, τριτοκοσμικού τύπου στρατηγική, αξιοποιώντας τα κατώτατα δυνατά ερείσματα και ένστικτα που μπορεί να διαθέτει ένας λαός.

Σπουδασμένος στην Αμερική και οικονομολόγος, επηρεασμένος από τη σχολή της οικονομετρικής προσέγγισης των πραγμάτων, ο Ανδρέας Παπανδρέου –ο οποίος απεχθανόταν την Ευρώπη και την κουλτούρα της– ήταν ένας πολιτικός με ικανότητα τολμηρών τακτικών ελιγμών, που μπορούσε με άνεση να κινείται στρατηγικά στη βάση ορθολογικών επιλογών. Ένα σημαντικό την εποχή εκείνη στέλεχος του Κινήματος χαρακτήριζε τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ «κινούμενο ηλεκτρονικό υπολογιστή». Μελετούσε κάθε κίνησή του και, κυρίως, στην Αμερική είχε διδαχθεί από ειδικούς επικοινωνιολόγους να καταλαβαίνει την ψυχολογία του όχλου, να συνθηματολογεί και να μπορεί να διαισθάνεται τι θέλει να ακούσει ο ακροατής.

«Ύστερα», γράφει ο