ΤΡΥΠΗΤΗ(ΎΠΑΝΑ, ΙΣΟΒΑ 'Η ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ ): " Ίσταται κατά τον βορράν, στηριζόμενο επί φυσικού μπαλκονίου, εξόχως μεγαλοπρεπής και η περικλείουσα αιώνια βλάστηση αποτελεί τον μανδύα του. Αυτός λάμπει και απαστράπει εις όλα τα παιχνίδια των χρωμάτων εις καθημερινό θέαμα και ακτινοβολεί ως φαιοπράσινη φλόγα υπό τας πρωϊνάς αχτίδας του ηλίου".

''Πρός άρκτον δ' 'ομορα ήν τω Πύλω δύο πολίδια Τριφυλιακά 'Υπανα και Τυπανέαι και ποταμοί δε δύο εγγύς ρέουσι, ο τε Δαλίων (Διάγων) και ο Αχέρων εκβάλοντες εις τον Αλφειόν"
(Στράβων Η΄3,15)

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

ΤΟ ΣΟΥΒΛΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΝΙΟΥ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ!


Ο οβελίας, το παραδοσιακό αρνάκι που το βλέπουμε να στριφογυρνάει στη σούβλα την Κυριακή του Πάσχα και το’ χουμε συνδέσει με την εθνική μας παράδοση, δεν είναι τίποτε άλλο από μια εβραϊκή γιορτή που προσαρμόστηκε στα ελληνοχριστιανικά δεδομένα.Η λέξη Πάσχα στα ελληνικά δεν σημαίνει τίποτα. Πρόκειται για παραφθορά μιας λέξης με εβραϊκή και αραμαϊκή προέλευση (πεσάχ) και σημαίνει «ξεφεύγω», «προσπερνώ». Συμβολίζει το τέλος της μακρόχρονης δουλείας των Ισραηλιτών στην Αίγυπτο και την έξοδό τους προς τη γη Χαναάν, τη γη της Επαγγελίας.
Σύμφωνα με το βιβλίο της Εξόδου στην Παλαιά Διαθήκη, η δέκατη και τελευταία πληγή που επεφύλαξε ο Θεός στους Αιγύπτιους, για τις οποίες είχε προειδοποιήσει ο Μωυσής τον Φαραώ, ώστε να πειστεί και να επιτρέψει την έξοδο, ήταν η θανάτωση από Άγγελο Κυρίου όλων των πρωτότοκων γιων των Αιγυπτίων, αλλά και των πρωτότοκων ζώων τους.  Κάθε εβραϊκή οικογένεια έπρεπε να θυσιάσει ένα νεαρό αρνάκι ή κατσικάκι, χρονιάρικο, για να ευλογηθεί από το θεό όλο το κοπάδι. Το σφάγιο πρέπει να ήταν αρσενικό και αρτιμελές, δεν έπρεπε να σπάσει κανένα κόκαλο και με το αίμα του έβαφαν παραδοσιακά τις πόρτες των σπιτιών, ώστε να αναγνωρίζει ο Άγγελος τα εβραϊκά σπίτια και να μη σπέρνει το θάνατο…
Από τότε η γιορτή του Πεσάχ εξελίχθηκε σε μια από τις σπουδαιότερες των Ιουδαίων. Παραδοσιακά γιορτάζεται ακόμα και σήμερα στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, την 14η του μήνα Αβίβ. Πρόκειται για δείπνο κι όχι για γεύμα και όσοι μετέχουν σ’ αυτό πρέπει να είναι ντυμένοι κι έτοιμοι σαν να πρόκειται να ταξιδέψουν. Πασχαλινό δείπνο ήταν, φυσικά, και ο Μυστικός Δείπνος του Ιησού με τους δώδεκα μαθητές του.
Στη χριστιανική λατρεία το Πάσχα μεταφέρθηκε για λίγες ημέρες (γιορτάζεται την πρώτη ημερολογιακή Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας), έτσι ώστε να υπάρχει μια γιορτινή αλληλουχία με το Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού, του «αμνού του Θεού», όπως τον είχε αποκαλέσει ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Απέκτησε, βέβαια, και άλλο συμβολισμό, πλέον δείχνει το πέρασμα από το θάνατο στη ζωή και από τη λύπη στη χαρά.
Το ψήσιμο, πάντως, του αρνιού στη σούβλα είναι παραδοσιακό ελληνικό έθιμο και μάλιστα της ηπειρωτικής Ελλάδας (στα Επτάνησα π.χ. που είχαν κατεξοχήν δυτικές επιρροές δεν υπήρχε το έθιμο μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες). Η συγκεκριμένη… τεχνοτροπία ανάγεται στους βοσκούς της ελληνικής υπαίθρου, οι οποίοι παραδοσιακά γιόρταζαν το Πάσχα στα χειμαδιά και δεν είχαν χτιστούς φούρνους ώστε να ψήσουν το αρνί. Η σούβλα, λοιπόν, ήταν ένας εύκολος και γρήγορος τρόπος ψησίματος, αφού δεν απαιτούσε εγκαταστάσεις, παρά μόνο μια φωτιά, ένα μυτερό κλαδί και δύο διχάλες στο έδαφος για να συγκρατούν τη σούβλα.
Επί Τουρκοκρατίας όμως ο οβελίας σουβλίζονταν στα βουνά από τους Κλεφταρματωλούς και φυσικά τους βοσκούς λόγω της δύσκολης πρόσβασης των Τούρκων ,αντίθετα εκεί που οι Τούρκοι μπορούσαν να λεηλατήσουν ,κυρίως στα πεδινά, οι Έλληνες σούβλιζαν έκ του ασφαλούς γουρουνόπουλο αφού οι  κατακτητές ούτε καν το πλησίαζαν γιατί η θρησκεία τους απαγόρευε το χοιρινό.Έτσι στην Πελοπόννησο έμεινε ως έθιμο και αποτελεί ως και τις μέρες μας εκλεκτή λιχουδιά και καταναλώνεται με ιδιέταιρο ζήλο.

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Ανακαλύφθηκε Ελληνική εκκλησία στην Αμερική χτισμένη το 480 μ.Χ - 1000 χρόνια πριν τον Κολόμβο !

Οι επιγραφές που είναι στην εκκλησία , η οποία μάλιστα είναι Ελληνική, γράφουν ότι χτίσθηκε το 480 μ.Χ. δηλαδή πάνω από 1500 χρόνια από σήμερα και 1.000 χρόνια πριν από τον Χριστόφορο Κολόμβο.
Ένας ειδικός ερευνητής, ο Frederick J. Pohl, μελετώντας τις επιγραφές, τοποθέτησε την άφιξη των Ελλήνων χριστιανών στην Βόρειο Αμερική γύρω στα 480 μ.χ. , σε μία εποχή μεγάλων ανακατατάξεων στο Βυζάντιο.
 Οι επιγραφές που είναι στην εκκλησία , η οποία μάλιστα είναι Ελληνική, γράφουν ότι χτίσθηκε το 480 μ.Χ. δηλαδή πάνω από 1500 χρόνια από σήμερα και 1.000 χρόνια πριν από τον Χριστόφορο Κολόμβο.
Ένας ειδικός ερευνητής, ο Frederick J. Pohl, μελετώντας τις επιγραφές, τοποθέτησε την άφιξη των Ελλήνων χριστιανών στην Βόρειο Αμερική γύρω στα 480 μ.χ. , σε μία εποχή μεγάλων ανακατατάξεων στο Βυζάντιο.

ΠΗΓΗ: ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑ

Ηλείοι Αγωνιστές του '21: Αναγνώστης Παπαδόπουλος!

Ο Αναγνώστης Παπαδόπουλος ήταν πολιτικός και αγωνιστής του αγώνα του 1821.

Η καταγωγή του ήταν από το χωριό Βερβίτσα (τα σημερινά Πετράλωνα Ηλείας). Είχε δραστηριοποιηθεί πριν την επανάσταση. Υπηρέτησε στρατιώτης στον αγώνα και πολέμησε στην μάχη του Λάλα . Αργότερα κατέφυγε στην Πάτρα, ήρθε στην πολιορκία της Τριπολιτσάς με τους στρατιώτες του και έμεινε εκεί μέχρι της άλωσης.
Έγινε υπασπιστής του στρατηγού Κανέλλου Δεληγιάννη. Πολέμησε και στην πολιορκία της Πάτρας στις 9 Μαρτίου. Ακολούθησε τον Κανέλλο στο Μεσολόγγι και μέχρι το τέλος του αγώνα.
Ο Φωτάκος Χρυσανθόπουλος γράφει χαρακτηριστικά: Ούτος κατήγετο από το χωρίον Βερβίτσα.Προ της επαναστάσεωςενεργούσεν υπέρ αυτής,και μετά ταύτα υπηρέτησε στρατιωτικώς,ευρεθείς κατ' αρχάς εις τις μάχας του Λάλα,και κατόπιν αφού εσκορπίσθησαν εκείθεν και οι Λαλαίοι έφυγον εις Πάτρας, ήλθεν εις την πολιορκίαν της Τριπολιτσάς με τους υπό αυτόν στρατιώτας όπου έμεινε μέχρι της αλώσεώς της.Μετά δε ταύτα ο στρατηγός Κανέλος Δεληγιάννης τον διώρισεν υπασπιστήν του.Επί δε της πολιορκίας των Πατρών και κατά την μάχη της 9 Μαρτίου παρευρέθει και αυτός,και μετά ταύτα, όταν ο στρατηγός Κανέλος επέρασεν εις Μεσολόγγιον προς βοήθεια των αδελφών Μασολογγιτών,παρηκολούθησε τον στρατηγόν τούτον, τον οποίον δεν άφηκε μέχρι του τέλους του αγώνος.
ΦΩΤΑΚΟΥ  ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ Βίοι Πελοπονησσίν ανδρών και των έξωθεν εις την Πελοπόνησσον ελθόντων.

Αρχαίοι Ηλείοι: Πύρρων ο Φιλόσοφος!


Ο Πύρρων ο Ηλείος (360 π.Χ. – 270 π.Χ.) ήταν Έλληνας Φιλόσοφος, ιδρυτής της Σχολής του Σκεπτικισμού. Ιερεύς και περίφημος για την ψυχική του γαλήνη, συμπαθών της απλότητος των Κυνικών και επηρεασμένος από τον Δημόκριτο και τον σχετικισμό των Σοφιστών , κήρυξε μία αδιατάρακτη ηρεμία του θυμικού μέσω της διαρκούς αμφιβολίας και της παραιτήσεως από κάθε γνώμη ή ροπή («εποχή», αποφυγή κάθε κρίσεως) λόγω του παντελώς αδύνατου της σιγουριάς.
Κατά τον Πύρρωνα, τίποτε δεν μπορεί να είναι καθαυτό (από μόνο του) ηθικά καλό ή κακό, ωραίο ή αισχρό, δίκαιο ή άδικο (καθώς η ανθρώπινη συμπεριφορά ρυθμίζεται από τη συμβατικότητα, «νόμω και έθει» , δηλαδή από την καθιερωμένη συνήθεια και το έθιμο). Βασικό αξίωμα των Σκεπτικών είναι η λεγόμενη «Αρρεψία» (αμφιβολία), ενώ ως το μόνο πραγματικό αγαθόν αναγνωρίζεται η Αρετή. Δεν μπορούμε να διακρίνουμε, μετρήσουμε και κρίνουμε τα πράγματα, που χαρακτηρίζονται «αδιάφορα, αστάθμητα και ανεπίκριτα». Ούτε τα δεδομένα των αισθήσεων, ούτε οι κρίσεις μας μπορεί να είναι αληθείς ή ψευδείς.
Η διδασκαλία του Πύρρωνος άσκησε τεράστια επίδραση στη Μέση και Νεώτερη Ακαδήμεια απειλώντας τες μάλιστα με πιθανή αφομοίωση.

wikipedia

Η Τεχνολογία Στην Αρχαία Ελλάδα!

"Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν κάποτε δήλωσε: «Στις μέρες μας οι παλιές συσκευές ξαναανακαλύπτονται και τα αρχαία πειράματα γίνονται για άλλη μια φορά».Το ταξίδι στην αρχαία ελληνική τεχνολογία, το ταξίδι στην ιστορία του ελλαδικού χώρου είναι εντυπωσιακό..."


H τεχνολογία και η επιστήμη, όποτε συνδέονταν παρήγαγαν εκπληκτικά αποτελέσματα.Στην αρχαία Ελλάδα είχαμε νέες εφευρέσεις που άλλοτε έβρισκαν και άλλοτε όχι εφαρμογή στην οικονομία και την παραγωγική διαδικασία. Ξαφνιάζει η ευρύτητα και το πλήθος των αρχαιοελληνικών τεχνολογικών επιτευγμάτων. Καταρχήν ο άνθρωπος είχε να καλύψει την ανάγκη για μέτρηση μεγεθών και υπολογισμό του χρόνου. Έπειτα έπρεπε να καλύψει την ανάγκη για επικοινωνία και να επινοήσει τρόπους επικοινωνίας.Ο άνθρωπος ήθελε από πολύ νωρίς «να ανοίξει τα φτερά του». Να διευρύνει τους ορίζοντές του.Επιτακτική ανάγκη ήταν να ναυπηγήσει πλοία, για το εμπόριο, πλοία πολεμικά. Αφού ταξίδεψε, περιέγραψε την επιφάνεια της γης.Οι διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες του, η αύξηση του πληθυσμού, η ανάπτυξη του εμπορίου ώθησαν στη δημιουργία μεγάλων τεχνικών έργων. Έπρεπε να χωροθετήσει, να κατασκευάσει υδραγωγεία, να διανοίξει σήραγγες και διώρυγες,να αλλάξει τη ροή των ποταμών, να αποξηράνει λίμνες, να κατασκευάσει φράγματα, να αναπτύξει οπλικά συστήματα, να κατασκευάσει αυτόματες μηχανές, να προχωρήσει σε οπτικά και ακουστικά επιτεύγματα για να ικανοποιήσει το πάθος του για το θέατρο και τη μουσική, να αναπτύξει την τεχνολογία των υλικών.Σκοπός της εργασίας είναι η αναζήτηση της ιστορικής πραγματικότητας πίσω από το μύθο και πέρα από το φράγμα του χρόνου και η υπογράμμιση της σημασίας της τεχνολογίας για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό.

Ο μεγάλος πυλώνας του Ελληνικού Πολιτισμού στάθηκε η αρχαία Ελληνική Τεχνολογία. Άκρως εντυπωσιακές είναι οι διαπιστώσεις των επιστημόνων για την επινοητικότητα των αρχαίων προγόνων μας στον τομέα της τεχνολογίας.Πολύ σημαντική είναι.......

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Kαταραμένε Έλληνα..........


Ο Friedrich Schiller, 1759-1805, Γερμανός συγγραφέας και ποιητής είχε γράψει τους παρακάτω στίχους:
clip_image001"Καταραμένε Έλληνα.
Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να... στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά, πρώτος και αξεπέραστος.
Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος.
Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα, εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη Γνώση...
Γιατί να σε αγγίξω;
Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;
Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;”

Πόσο αξίζουν σήμερα τα 13.5 εκ. χρυσές λίρες που μας χρωστούν οι Γερμανοί από τον πόλεμο!

Η οφειλή της Γερμανίας από το «αναγκαστικό» δάνειο που υποχρεώθηκε να δώσει η Ελλάδα...στα ...
στρατεύματα κατοχής ήταν 13,5 εκατ. χρυσές λίρες
-ποσό που τότε χαρακτηρίστηκε «άτοκη πιίστωση», με τη ρητή δέσμευση, όμως, ότι θα επιστραφεί μετά το τέλος του πολέμου.
Σήμερα, 79 χρόνια μετά, μαζί με τους τόκους αυτό το ποσό ανέρχεται στα 60-70 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ».
Μάλιστα, η αποκάλυψη της εφημερίδας για την απόρρητη έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που αφορά τις γερμανικές αποζημιώσεις έφτασε από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα στον υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλο, ο οποίος και την προώθησε στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, δημιουργώντας ένα μεγάλο διεθνές ζήτημα.
Το πρώτο μέσο που αναμετέδωσε την είδηση ήταν η ηλεκτρονική έκδοση του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel», εμπλουτίζοντας μάλιστα το ρεπορτάζ με στοιχεία από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, ενώ ακολούθησε η «The Daily Telegraph», η οποία αφιέρωσε στην ιστοσελίδα της εκτενές ρεπορτάζ.
Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό, το χρέος της Γερμανίας προς την Ελλάδα φτάνει τα 162 δισ. ευρώ: 108 δισ. ευρώ για την ανοικοδόμηση κατεστραμμένων υποδομών και 54 δισ. ευρώ (σ.σ. τόσο το υπολογίζουν οι Γερμανοί) για το κατοχικό δάνειο που αναγκάστηκε να δώσει η ελληνική κυβέρνηση την περίοδο 1942 – 1944.
Μάλιστα, ο Γερμανός καθηγητής Δημοσίου Δικαίου Νόρμαν Πέεχ τονίζει ότι οι ελληνικές αξιώσεις δεν έχουν παραγραφεί και πως η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να διακηρύξει δημόσια τις θέσεις της.
«Το 1953 είχε συμφωνηθεί στο Λονδίνο να τεθούν στο “ψυγείο” τέτοιες αξιώσεις ως τη μέρα που θα συνομολογηθεί ένα Σύμφωνο Ειρήνης. Ένα τέτοιο Σύμφωνο δεν υπήρξε ονομαστικά, αλλά η γενική άποψη είναι ότι το Σύμφωνο 2+4 που υπογράφηκε το 1990 από τα δύο τότε γερμανικά κράτη και τις νικήτριες δυνάμεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Βρετανία, Γαλλία) υπέχει ακριβώς θέση Συμφώνου Ειρήνης. Από τότε “αποψύχθηκαν” πάλι οι αξιώσεις. Και δεδομένου ότι ως σήμερα έχουν περάσει μόλις 23 χρόνια, οι αξιώσεις διατηρούν πλήρως την επικαιρότητά τους», αναφέρει ο Νόρμαν Πέχ.

Πηγή: http://dinatos.blogspot.com/2013/04/135.html#ixzz2QbRGIbrA

Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Τα σταφιδικά και η εξέγερση του 1903 στον Πύργο!

"Το αποκορύφωμα του Σταφιδικού αγώνα ήταν η εξέγερση του 1903. Στις 14 Φεβρουαρίου ξέσπασε εξέγερση στο χωριό Βαρβάσαινα. Οι αγρότες είχαν συγκεντρωθεί στον Πύργο και διαμαρτύρονταν έντονα. Το Υπουργείο Στρατιωτικών στη θέα νέων επεισοδίων διέταξε τον Γενικό Επόπτη της Χωροφυλακής στον Πύργο να είναι σε ετοιμότητα όλη η δύναμη των αντρών του με κύριο έργο την διάλυση των νυχτερινών συλλαλητηρίων. Στις 26 Μαρτίου συγκεντρώθηκε πλήθος αγροτών στον Πύργο όπου και συνέταξαν τηλεγράφημα προς τον Βασιλιά σχετικά με το μονοπώλιο της σταφίδας. Η επιτροπή αποτελείτο από τους: Γ. Χρονόπουλο, Α. Λεονταρίτη, Γεώργιο Παπαστασινό και Α. Μπερτζελέτο.
Στις 16 Ιουνίου αγρότες από όλα τα χωριά με αρχηγό τον Παπαστασινό κατέβηκαν ένοπλοι στην πόλη του Πύργου. Ο υπουργός γεωργίας Λεβίδης υπέβαλλε την παραίτηση του ύστερα από τα επεισόδια. Στις 28 Ιουνίου 1903, η κυβέρνηση Θεοτόκη παραιτήθηκε. Οι αγρότες αποχώρησαν από τον Πύργο ύστερα από παρέμβαση των βουλευτών Ηλείας. Παρόλα αυτά η νέα κυβέρνηση διέταξε την αποστολή (1904) στρατιωτικού αποσπάσματος στον Πύργο για παν ενδεχόμενο."

Εφημερίδα Πατρίς, η δεύτερη αρχαιότερη εφημερίδα της Ελλάδας, η οποία υποστήριξε τους αγρότες
Η εξέγερση της Βαρβάσαινας και άλλες στάσεις

 Στις 12 Φεβρουαρίου 1901, σημειώθηκαν στον Πύργο επεισόδια, όπου ανταλλάχθηκαν ακόμα και πυροβολισμοί, μεταξύ πολιτών - οι οποίοι γιόρταζαν τις Απόκριες σε καφενείο - και χωροφυλάκων – οι οποίοι έκαναν σύσταση στους πρώτους να σταματήσουν. Στα γεγονότα αυτά σκοτώθηκε ο λοχαγός Πεζικού Γεώργιος Bυτινιώτης, διοικητής Χωροφυλακής Πύργου, ο οποίος ήταν άδικος και τυραννικός προς το λαό της περιοχής. Στη συνέχεια, έγιναν κάποιες συλλήψεις και στις 14 Ιανουαρίου 1903 έγινε μια δίκη, χωρίς, όμως, να γνωρίζουμε άλλα στοιχεία.
Στις 8 Ιανουαρίου 1903, σημειώθηκε ένοπλη σύγκρουση μεταξύ αγροτών και χωροφυλακής στο Kρεκούκι Πύργου και τραυματίστηκαν θανάσιμα 3 χωρικοί. Αιτία ήταν τα άλογα των χωρικών που έβοσκαν σε μέρη όπου απαγορευόταν η είσοδος σε ανθρώπους και ζώα. Οι αστυνομικοί συνέλαβαν τα άλογα, αλλά οι χωρικοί κατάφεραν να τα απελευθερώσουν και συνεπλάκησαν με τους χωροφύλακες.
Στις 14 Φεβρουαρίου 1903, σημειώθηκε μια ακόμα εξέγερση για το σταφιδικό ζήτημα των αγροτών της Βαρβάσαινας και γύρω χωριών, με πρωτεργάτη το Γεώργιο Παπαστασινό. H κυβέρνηση Θεοτόκη αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημα για το μονοπώλιο της σταφίδας. Έτσι, οι αγρότες οπλισμένοι και με μαύρες σημαίες και το σύνθημα «Mονοπώλιο ή Θάνατος», μπήκαν στον Πύργο. Mαζί τους ενώθηκαν οι έμποροι και οι επαγγελματίες της πόλης, οι οποίοι έκλεισαν τα καταστήματά τους.
Διαδηλώσεις γίνονταν ακόμα και τη νύχτα. Στις συγκεντρώσεις, διάφοροι ομιλητές παρότρυναν τους συγκεντρωμένους να επιτεθούν στα δημόσια κτίρια και να κάψουν όλα τα έγγραφα. Mερικοί, μάλιστα, κινήθηκαν εναντίον των κτιρίων της Eφορίας και της τράπεζας. Aλλά επικράτησε μια άλλη γνώμη να κατευθυνθούν στο σιδηροδρομικό σταθμό και να αξιώσουν από το σταθμάρχη να διαθέσει τραίνο για να πάνε στην Aθήνα. Όταν, τελικά, ξεκίνησε το τραίνο από τον Πύργο, η κυβέρνηση, μαθαίνοντας ....

Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Το πρώτο Ελληνικό βιβλίο (1476μ.χ.)!



Στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος,το παλαιότερο πνευματικό ίδρυμα της νεότερης ιστορίας μας
που ιδρύθηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια το 1828 στην πρώτη πρωτεύουσα του νεοσυσταθέντος Ελληνικού Κράτους, την Αίγινα υπάρχουν πολλές δεκάδες χιλιάδες βιβλία,περιοδικά, εφημερίδες, χάρτες και χαρακτικά καθώς και πολλά χειρόγραφα.
Ανάμεσα στους πολύτιμους θησαυρούς συγκαταλέγεται και το πιο παλιό Ελληνόγλωσσο βιβλίο που τυπώθηκε στη Δύση (Μιλάνο) μετά την εφεύρεση της τυπογραφίας από τον Ιωάννη Γουτεμβέργιο (1397-1468).Πρόκειται για μια γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας που έγραψε ο Κωνσταντίνος Λάσκαρης και πρωτοκυκλοφόρησε το 1476 με τίτλο: Επιτομή των οκτώ του λόγου μερών και άλλων τινών αναγκαίων...
Ο συντάκτης της Επιτομής γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1434 και σπούδασε εκεί κοντά στον Ιωάννη Αργυρόπουλο "άρχοντα εγκυκλοπαιδικής γνώσης" και"τελευταίο μεγάλο της Βυζαντινής λογιοσύνης".Μετά από την Πτώση της Πόλης αιχμαλωτίστηκε και αφέθηκε ελεύθερος πληρώνοντας λύτρα.Μεταξύ 1453 και 1460 εγκατέλειψε την γενέτειρά του και μέσω Ρόδου, Κρήτης, Κέρκυρας εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο όπου δίδαξε  Ελληνικά για έξι χρόνια.Εκεί έγραψε την Γραμματική για λογαριασμό της Ιππολύτης Σφόρτσα, κόρης του Δούκα του Μιλάνο Φραντσέσκο Σφόρτσα. Όταν αυτή παντρεύτηκε τον Βασιλιά της Νάπολης Φερδινάρδο Α',ο Λάσκαρης προσκλήθηκε από τον ηγεμόνα να δεχθεί τη θέση του δασκάλου των Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της πόλης.Μετά από έναν χρόνο πήγε στη Ρώμη, κοντά στον Ελληνικής καταγωγής Καρδινάλιο Βησσαρίωνα, ο οποίος μερίμνησε
να ανατεθεί στον Έλληνα η έδρα των Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μεσσίνας, στη Σικελία.Εκεί 
δίδαξε, επί τριανταπέντε συναπτά έτη έως και τον θανατό του,Ελληνική γλώσσα και Φιλιλογία.
Τα πρώτα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα εξαιτίας της έλλειψης ενδιαφέροντος από τους μαθητές του,
γρήγορα όμως ο Έλληνας σοφός απέκτησε πολλούς οπαδούς και η φήμη του έφθασε ως την Β.Ιταλία.
Πέθανε σε ηλικία εξήντα επτά ετών από τη χολέρα η οποία ρήμαξε την Μεσσίνα.
Τους τυπογραφικούς χαρακτήρες του βιβλίου χάραξε ο,πατέρας της Ελληνικής τυπογραφίας, Δημήτριος Δαμηλάς ή Δημήτριος  Κρης ή Δημήτριος ο Μεδιολανεύς.Είναι ο άνθρωπος επίσης από τον οποίο εκδόθηκαν πρώτη φορά τα Ομηρικά Έπη.

Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Η Γερμανία με την ασθενή μνήμη!


Παρατηρώντας την κατάσταση που έχει περιέλθει μεγάλο τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα τελευταία χρόνια και τον επαίσχυντο ρόλο της Γερμανίας σ' αυτή διαπιστώνουμε την ασθενή μνήμη της χώρας αυτής έναντι στην Ευρώπη κατά τον προηγούμενο αιώνα και την έναρξη ενός τρίτου αυτή την φορά Οικονομικού συμπράττοντας με το Εβραϊκό λόμπι.Συγκεκριμένα η Γερμανία ξεχνά τους δύο Παγκόσμιους πολέμους στους οποίους έριξε την ανθρωπότητα με φυσικό επακόλουθο τα εκατομμύρια ψυχές που χάθηκαν, την ανακατανομή της Ευρώπης με την οικονομική καταστροφή που επείλθε, την τεράστια οικονομική ζημία που έκανε στα υποδουλωμένα κράτη με εικονικά δάνεια και χρυσό που υπεξαίρεσε από τις χώρες κ.α.
Ξεχνούν ότι πριν από λίγα χρόνια είχαν την υποστήριξη όλων των Ευρωπαϊκών κρατών προκειμένου να μπορέσει η χώρα να ανταποκριθεί στο ιστορικό καθήκον της επανένωσης της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία,γεγονός που πανηγυρίστηκε ως Ευρωπαϊκή κατάκτηση.Η ανταλλαγή των ψεύτικων Ανατολικογερμανικών μάρκων ενός παντελώς πτωχευμένου κράτους με τα αντίστοιχα Δυτικογερμανικά, μιας ισχυρής οικονομίας, είχε μόνο πολιτική και καθόλου οικονομική λογική.
Την ερίοδο εκείνη αποξενώθηκε και δεν συνέβαλε καθόλου στην στήριξη της Αγγλικής στερλίνας όταν προσπαθούσε να αντέξει στις συνεχείς επιθέσεις του Σόρος,δεν υποστήριξε το Ecu με συνέπεια να διαλυθεί εκείνη η προσπάθεια οικονομικής σταθερότητος και να υπονομευθεί η αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων Ντελόρ για την μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων στην Ένωση.Ακόμα και όταν συμφώνησε στην δημιουργία Οικονομικής και Νομισματικής ένωσης με το Ευρώ περιορίστηκε στο πειθαρχία των Προγραμμάτων Σταθερότητας, τα οποία αυτή πρώτη (μαζί και η Γαλλία) καταπάτησε.
Το μόνο που ενδιαφέρει πλέον την Γερμανία είναι η συμμετοχή σ' αυτό το γαϊτανάκι τοκογλυφίας με δισεκατομμύρια κέρδη από το αίμα της νότιας Ευρώπης που σαν πανδημία περνάει από χώρα σε χώρα.Αυτό που απομένει να δούμε είναι το πόσο γρήγορα θα έρθει αυτή η πανδημία και στο κατώφλι της ίδιας επιβεβαιώνοντας τους νόμους της Φύσης.

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Το Άγαλμα του Ολυμπίου Διός!



H Ολυμπία ήτο ονομαστή ουχί μόνο δια τους εν αυτή τελούμενους αγώνας, αλλά και δια    τας μεγαλοπρεπείς οικοδομάς αυτήςκαι τα αγάλματα, εν οις διέπρεπε το κολοσσιαίον του Διος άγαλμα, όπερ ο Φειδείας κατεσκεύασεν εκ χρυσού και ελέφαντος, παρίστατο δε ο Ζεύς καθήμενος επί θρόνου χρυσελεφάντινου και κρατών εν μεν τη δεξιά άγαλμα της Νίκης, εκ χρυσού και τούτου και ελέφαντος κατασκευασμένου,τη δε αριστερά σκήπρον διηνθισμένον δία πάντων των μετάλλων,περί δε το άγαλμα ήσαν πολλά αγάλματα και εικόνες δι' ων παρίσταντο τα ανδραγαθήματα του Θησέως και οι του Ηρακλέους άθλοι και πολλά άλλα, ήτο δε τοιάυτη η πολυτέλεια του Ναού τούτου ,ώστε οι εισερχόμενοι εις αυτόν κατελαμβάνοντο υπό ενθέου τινός και μυστηριώδους εκπλήξεως.
Έν τω μεγάλω περιβόλω των ιερών τούτων οικοδομών ήσαν ιδρυμένοι πολλοί βωμοί, επί των οποίων προσεφέροντο πλουσιώταται θυσίαι, ο δε τω Δίι αφιερωμένος βωμός ήτο μέγας, έχων περίμετρον κατά την πρώτην κρηπίδαποδών 125,ύψος δε 22.Εγίνοντο δε θυσίαι εις τον Δία και άνευ της  πανηγύρεως υπό ιδιωτών, και ανά πάσα ημέραν υπό των Ηλείων.
Την πανήγυριν των Ολυμπιακών αγώνων έπαυσε δια βασιλικού διατάγματος Θεοδόσιος ο Ά, κατά το έτος 434 μ.Χ. ότε μετήνεγκε και το του Διός άγαλμα είς Κωσταντινούπολιν,ένθα κατεστράφη υπό πυρκαιάς.

 ΣΤΕΦΑΝΙΑΣ ΣΚΥΛΙΤΖΗ "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ"



Η κατασκευή του έργου διήρκεσε δύο Ολυμπιακές περιόδους, δηλαδή οκτώ χρόνια. Η τεχνική του Φειδία βασιζόταν ουσιαστικά σε ξύλο. Το σώμα των αγαλμάτων του ήταν ξύλινο και το εμποτιζόταν από ένα ειδικό υγρό για να μην αποξηρανθεί. Το ξύλο ήταν ντυμένο με στρώματα χρυσού και πλάκες ελεφαντοστού. Τα μάτια ήταν από πολύτιμους λίθους. Ο μανδύας από χρυσό. Το δάφνινο στεφάνι στο κεφάλι του ήταν από πράσινο σμάλτο. Ο καθήμενος Δίας ξεχώριζε μέσα στον ναό επάνω σε τρία σκαλιά και σύμφωνα με εκτιμήσεις έφτανε τα 12 μέτρα σε ύψος. «Ήταν σαν να ύψωνε ο Δίας το ανάστημα του» γράφει σε μια αναφορά του ο Έλληνας γεωγράφος Στράβωνας τον 1ο αιώνα π.χ.. Το άγαλμα ήταν περιτριγυρισμένο από τριανταέξι ψηλές κολώνες από γρανίτη. Στο αέτωμα βρίσκονταν τεράστιες περίτεχνες αναπαραστάσεις με εικοσιένα αγάλματα, ανάμεσά τους αυτά του Οινόμαχου και του Πέλοπα. Η σκεπή πάνω από το άγαλμα ήταν ανοικτή για να μπαίνει άπλετο φως. Επισκέπτες όπως ο Αιμίλιος Παύλος, νικητής επί των Μακεδόνων, έμεινε έκπληκτος από την μεγαλοπρέπεια του αγάλματος και από την τελειότητά του.