Χριστέ μου που’σαι στα
ψηλά μια χάρη εγώ ζητώ σου, πρόσεχε τον Πατέρα μου σα να’ναι άγγελός σου…Ο Ηλίας Ζέρβας γεννήθηκε στις 22 Απρίλη του 1938 στο Μπιτζιμπάρδι και ήταν γιος του Δημήτρη Ζέρβα και της Μαριγώς Δημήτρη Βαλτεσινιώτη. Ήταν το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά της οικογενείας (Παναγιώτα, Γιώργης και Ηρακλής τα άλλα τρία). Από μικρός ο Ηλίας έδειξε μια έφεση στις τέχνες θητεύοντας δίπλα στον θείο του Γιώργη Ηλία Ζέρβα που τον ένοιωθε περισσότερο σαν πατέρα του, παρά σαν θείο του. Το 1953 πεθαίνει η πολυαγαπημένη μητέρα του αφήνοντας τον Ηλία και τα τρία αδέρφια του ορφανά (πάντα όταν αναφέρονταν στην μητέρα του ο πόνος έκανε την εμφάνιση στα μάτια του). Ο πατέρας του μικρού Ηλία σε μικρό χρονικό διάστημα παντρεύτηκε και τα παιδιά έπεσαν σε δυσμένεια από την μητριά τους. Ο Ηλίας γίνεται μαστοράκος δίπλα στον Πάνο Νιάρχο και σιγά σιγά αρχίζει να παίρνει μόνος του δουλίτσες με αποτέλεσμα σε μικρή ηλικία να γίνει τεχνίτης. Στην συνέχεια δουλεύει με τον Γρηγόρη τον Κουτσογιαννάκη και στην πορεία συνεταιρίζονται. Στην ηλικία των 26 ετών θα παντρευτεί την Γεωργία Παύλου Λινού από του Μπαράκου και θα αποκτήσει τρία παιδιά, τον Δημήτρη, τον Παύλο και τον Γιώργο. Η περιπέτεια υγείας και ο θάνατος του Παύλου θα στιγματίσει τον Ηλία και θα του αφήσει ακόμα μία πληγή μετά αυτήν της μητέρας του. Οι ασχολίες του θα είναι τα χωράφια του και η οικοδομή. Η αγάπη του για το κρασί και το αμπέλι θα του προσδώσουν ένα καλό όνομα έξω από τα στενά όρια του χωριού. Η σχέση του με την θρησκεία πάντα ήταν πολύ στενή και επί σειρά ετών θα τελέσει χρέη επιτρόπου. Όταν ‘’έχασε’’ τα αδέρφια του Γιώργη και Παναγιώτα ακόμη μια πληγή προστέθηκε στην ψυχή του. Με τον γάμο του Γιώργη και του Δημήτρη απέκτησε τον Ηλία, την Γεωργία, τον Μιχάλη και τον Νίκο καθώς και δυο νύφες που τον λάτρευαν σαν πατέρα τους.
Ο Ηλίας αποτελούσε,
πάντα, υπόδειγμα ήθους και αξιοπρέπειας χωρίς να πειράξει ή λασπολογήσει
κάποιον. Ο πράος και υπομονετικός του χαρακτήρας τον έκανε αγαπητό σε όλους.
Πέθανε στις 15 Σεπτέμβρη του τρέχοντος έτους στην ηλικία των 76 ετών μετά από
διετή μάχη με τη νόσο Wegener (ανήκει στα αυτοάνοσα
νοσήματα). Όλοι μας θα τον θυμόμαστε ως μια γλυκιά ανάμνηση.
Ας είσαι καλά εκεί που είσαι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου