ΤΡΥΠΗΤΗ(ΎΠΑΝΑ, ΙΣΟΒΑ 'Η ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ ): " Ίσταται κατά τον βορράν, στηριζόμενο επί φυσικού μπαλκονίου, εξόχως μεγαλοπρεπής και η περικλείουσα αιώνια βλάστηση αποτελεί τον μανδύα του. Αυτός λάμπει και απαστράπει εις όλα τα παιχνίδια των χρωμάτων εις καθημερινό θέαμα και ακτινοβολεί ως φαιοπράσινη φλόγα υπό τας πρωϊνάς αχτίδας του ηλίου".

''Πρός άρκτον δ' 'ομορα ήν τω Πύλω δύο πολίδια Τριφυλιακά 'Υπανα και Τυπανέαι και ποταμοί δε δύο εγγύς ρέουσι, ο τε Δαλίων (Διάγων) και ο Αχέρων εκβάλοντες εις τον Αλφειόν"
(Στράβων Η΄3,15)

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

ΑΡΧΑΙΑ ΗΛΙΔΑ : ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ραντεβού  με την  Ιστορία είχε προχθές 26 Αυγούστουη Αρχαία Ήλιδα όσον αφορά την ενταξή της στα μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.Η εκδήλωση έλαβε χώρα στο αίθριο του Αρχαιολογικού Μουσείου της Αρχαίας Ήλιδαςόπου ειδικοί έθεσαν τις βάσεις και παρουσίασαν τον τρόπο που θα πρέπει να δημιουργηθεί ο φάκελος υποψηφιότητος που θα κατατεθεί στην UNESCO ,που σημειοτέον θα είναι έτοιμος του χρόνου τέτοιον καιρό.

 Την εκδήλωση διοργάνωσαν η Ζ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτωνκαι ο Δήμος Ήλιδας.
ΠΗΓΗ:εφ.Πατρίς

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΚΛΕΙΝΟΝ ΑΣΤΥ

Μετά από τις διακοπές το πιο δύσκολο είναι να προσαρμοστείς στα δεδομένα και τις υποχρεώσεις που χαρακτηρίζουν τις πόλεις καθώς και τους λογαριασμούς που έχουν γεμίσει οι ταχυδρόμοι τις εισόδους των οικιών.Μετά από τόσα μπάνια , κατανάλωση μπύρας και ψητής γουρνοπούλας αν μη τι άλλο δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να έρθεις και να κλειστείς μέσα σε τέσσερις τοίχους.
Θα δανειστώ μια φράση από κάποιας τάξης Ανθολόγιο Δημοτικού που χαρακτηρίζει την όλη κατάσταση μετά το πέρας των καλοκαιρινών διακοπών: "ευτυχισμένο καλοκαίρι πότε θα 'ρθεις πάλι;".
Καλή επιστροφή στους εναπομείναντες και καλό Φθινόπωρο σε όλους!

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

ΕΠΙΦΑΝΕΙΣ ΗΛΕΙΟΙ:ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΤΣΗΣ

Ο Ιωάννης Σ. Λάτσης γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου του 1910 στο παραθαλάσσιο Κατάκoλο του Νομού Ηλείας, όντας το δέκατο τέταρτο από τα 15 παιδιά της οικογένειας  του Σπύρου Λάτση και της Αφροδίτης Ευθυμίου. Ο πατέρας του ήταν ψαράς, μικροκαλλιεργητής και βαρκάρης. Προερχόμενος από μια φτωχή και ιδιαίτερα μεγάλη οικογένεια, η ανάγκη να βρει τον δρόμο του και να δραπετεύσει από την οικονομική ανέχεια τον ανάγκασε να δουλέψει σκληρά από μικρή ηλικία.

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

ΙΘΑΚΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

Η Ιθάκη είναι το μικρότερο μετά τους Παξούς νησί  των Επτανήσων  και βρίσκεται στα νότια της Λευκάδας και στα βορειοανατολικά της Κεφαλονιάς, από την οποία χωρίζεται με τον ομώνυμο πορθμό. Πρόκειται για επίμηκες νησί με έκταση 96 τ.χ.μ και πληθυσμό 3.084 κατοίκους. Μαζί με άλλα μικρότερα νησιά αποτελεί την επαρχία Ιθάκης που ανήκει στο νομό Κεφαλληνίας και Ιθάκης.

Η Ιθάκη παρουσιάζει πλούσιο διαμελισμό στις ανατολικές ακτές, που χαρακτηρίζονται από πολλούς κόλπους και ακρωτήρια. Το βορειότερο άκρο του νησιού αποτελεί το ακρωτήριο Μέλισσα ενώ το νοτιότερο το ακρωτήριο Άγιος Ανδρέας. Ανάμεσα στα δυο αυτά άκρα παρεμβάλλονται ο όρμος Φρικών, το ακρωτήριο Μαυρωνάς, το ακρωτήριο Άγιος Ηλίας, ο κόλπος Μώλου, το ακρωτήριο Σχοίνος και άλλα ακρωτήρια. Το μήκος των ακτών φτάνει συνολικά τα 101 κ.λ.μ. Στο νησί δεν υπάρχει εξ ορισμού κάποιο βουνό, αλλά υπάρχουν οι λόφοι  Νηρίτο Όρος (806 μέτρα) και το Μεροβίγλι (669 μέτρα).


Χαρακτηριστικό του νησιού είναι τα άγονα εδάφη του και η λειψυδρία, που εμποδίζουν την ανάπτυξη γεωργίας. Το νησί στηρίζεται οικονομικά κυρίως από τον τουρισμό  και την αλιεία. Το όνομα του νησιού είναι γνωστό από την αρχαιότητα, καθώς αναφέρεται στην Οδύσσεια, κάποιες νεότερες μελέτες όμως αμφισβητούν κατά πόσο η σημερινή Ιθάκη ταυτίζεται με την Ομηρική. Η γενική εκτίμηση των ειδικών δέχεται την ταύτιση της σημερινής με την ομηρική Ιθάκη, εξηγώντας ότι οι διαφορές από την περιγραφόμενη τοπογραφία στην Οδύσσεια προέκυψαν είτε λόγω άγνοιας της τοπογραφίας του νησιού από τον ποιητή, είτε λόγω «ποιητικής αδείας».
ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον που οι γενετικά τροποποιημένοι σπόροι και οι τροφές από τα γενετικά εργαστήρια κυριαρχούν, η Ιθάκη αντιστέκεται. Το νησί αποτελεί σήμερα κυριολεκτικά ένα ορυχείο διατήρησης και συντήρησης ελληνικής προέλευσης πανάρχαιων ποικιλιών φυτών και φυλών ζώων. Εκατοντάδες στρέμματα των ντόπιων ποικιλιών καλλιεργούνται με τις μεθόδους της βιολογικής γεωργίας χωρίς την χρήση χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων και τα προϊόντα που παράγονται είναι πιστοποιημένα από τους οργανισμούς πιστοποίησης ΔΗΩ και ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ.
Η ομάδα βιοκαλλιεργητών Ιθάκης αριθμεί 22 άτομα και υπάρχουν συνολικά 700 στέμματα βιολογικής καλλιέργειας ελιάς και αμπελιού στο νησί.
Αξίζει να δοκιμάσετε το αγνό παρθένο ελαιόλαδο Ιθάκης που προέρχεται από την ντόπια ποικιλία ελαιόδεντρου Θιακό και τις δύο ποικιλίες κρασιού την μαυροδάφνη και το λευκό (πιστοποιημένα βιολογικά προϊόντα), καθώς επίσης και τη μεγάλη ποικιλία γλυκών κουταλιού. Γλυκό κυδώνι, γλυκό κούμαρο, γλυκό αχλάδι, μαρμελάδες, ραβανί, μέλι αλιφασκιάς και άλλα πολλά. Μην διστάσετε να δοκιμάσετε τα τοπικά ροφήματα, το χαμομήλι, το τσάι, τη μέντα και ιδιαίτερα τον Αίσωπο ο οποίος είναι ευεργετικός για το αίμα λόγω της πλούσιας περιεκτικότητάς του σε σίδηρο.
Τις τοπικές γεύσεις συμπληρώνουν το τυρί φέτα και το κρέας από την ντόπια φυλή ζώων ερυθρωπό πρόβατο της οποίας τα χαρακτηριστικά μοιάζουν με αυτά της Συριακής φυλής προβάτου που αποτελεί τον κοινό πρόγονο όλων των φυλών ζώων της Ν.Α Ευρώπης και της Μ. Ανατολής.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΙ ΣΤΕΛΙΟ ΣΥΚΙΩΤΗ ΠΟΥ Η ΜΟΙΡΑ ΤΟΥΣ ΕΦΕΡΕ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΝΗΣΙ!
ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΥΣΙΑ ΔΑΝΕΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΥΚΙΩΤΗ.

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΗΛΕΙΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ

Ὁ Ἀνδρέας Καρκαβίτσας εἶναι ἀπὸ τοὺς κύριους πεζογράφους τῆς ἑλληνικῆς λογοτεχνίας, ποὺ θεμελίωσε τὸ διήγημα μαζὶ μὲ τὸν Παπαδιαμάντη καὶ τὸν Κονδυλάκη καὶ ἐκπροσώπησε τὴν περίοδο τῆς ἠθογραφίας μὲ πλῆθος ἔργα.
Γεννήθηκε στὰ Λεχαινὰ τῆς Ἠλείας τὸ 1866. Σπούδασε γιατρὸς καὶ ὑπηρέτησε ὡς στρατιωτικὸς γιατρός, ἀλλὰ καὶ σὲ ἐμπορικὰ καράβια. Κατὰ διάφορα ἐπίσης διαστήματα ὑπηρέτησε ἐκτάκτως στὴ δημοσιογραφία, ἀναλαμβάνοντας διάφορες ἀποστολὲς καὶ περιοδεῖες.
Οἱ ἀπασχολήσεις αὐτὲς τοῦ ἐπέτρεψαν νὰ γνωρίσει καλὰ τὸ ἑλληνικὸ ὕπαιθρο, τὴ ζωὴ τῶν χωρικῶν, τὰ ἐπαρχιακὰ ἤθη καὶ τὸν κόσμο τῆς θάλασσας. Γνώρισε δηλαδὴ τὴ ζωντανὴ Ἑλλάδα τῆς ἐποχῆς, κι αὐτὴν μᾶς ἀπεικονίζει πιστὰ καὶ μὲ ἐνάργεια στὶς σελίδες του.
Ὁ Καρκαβίτσας μᾶς δίνει στὰ βιβλία του μιὰ Ἑλλάδα ταπεινὴ καὶ βασανισμένη, μὲ τοὺς καημοὺς καὶ τὴ φτώχεια της, τὶς χαρὲς καὶ τὶς πίκρες της. Γίνεται ὁ ἀπαράμιλλος ζωγράφος της. Καὶ κερδίζοντας ὁλοένα σὲ πεῖρα καὶ τεχνική, κυκλώνει τὰ θέματά του ἀπὸ παντοῦ, κεντάει τὴ λεπτομέρεια, τραγουδάει μὲ τὸ διάλογο, ξεδιπλώνει τὴν περιγραφή, εἰσδύει στὰ μύχια τῶν ἀνθρώπων καὶ συλλαμβάνει τὰ μυστικὰ παλέματα τῆς ψυχῆς τους. Γλαφυρός, παραστατικός, νευρώδης καὶ φωτεινός, δίνει τὸν καλύτερο ἑαυτό του στὰ ἔργα του: Λόγια τῆς πλώρης, καὶ Ὁ Ζητιάνος - ἕνα δροσερὸ πλοῦτο φωτοσκιάσεων στὸ πρῶτο, ποὺ ἀποθεώνει τὴ ναυτική μας ζωή, ἕναν ἄτεγκτο ρεαλισμὸ στὸ δεύτερο, πού, γιὰ μερικούς, συμβολίζει τὴν ἴδια τὴν Ἑλλάδα.
Γράφοντας ἀρχικὰ στὴν καθαρεύουσα, δὲν ἄργησε νὰ συνειδητοποιήσει ὅτι ἡ δημοτικὴ ἔπρεπε νὰ ἐπικρατήσει (ὅπως στὴν ποίηση) καὶ στὸν πεζὸ λόγο. Κατάκτησε ἔτσι μιὰ ἐπίζηλη θέση στὴ μόλις διαμορφούμενη πεζογραφία μας, καὶ πέτυχε μιὰ θελτικὴ ἀπεικόνιση τῶν ἠθῶν τῆς Ἑλληνικῆς ζωῆς, μέσα σε ἠθογραφικὰ πλαίσια.
Ἀλλὰ καὶ στὴν ψυχολογικὴ ἀποτύπωση τῶν ἡρῴων του ἀποδείχτηκε ἐπίσης δεξιοτέχνης. Ἐξέδωσε τὶς συλλογές: Διηγήματα, Παλιὲς ἀγάπες, Λόγια τῆς Πλώρης, Ὁ Ζητιάνος, Ἡ Λυγερή, Ὁ Ἀρχαιολόγος, ποὺ γνώρισαν πολλὲς ἐπανεκδόσεις. Τὰ Ἅπαντα τοῦ Καρκαβίτσα ἐκδόθηκαν τὸ 1966.
Οἱ κακουχίες τῶν πολέμων καὶ οἱ διάφορες κατὰ καιροὺς ἀρρώστιες, εἶχαν σκάψει σιγὰ-σιγὰ τὴν ὑγεία του. Στὶς ἀρχὲς τοῦ 1917 νοσηλεύτηκε γιὰ λίγο καιρὸ στὸ σανατόριο τῆς Πεντέλης. Ἀπ᾿ τὸ 1918 εἶχε ἀποσυρθεῖ σὲ κακὴ κατάσταση ἀπὸ τὴ φυματίωση, στὸ Μαρούσι, ὅπου καὶ πέθανε στὶς 24 Ὀκτωβρίου τοῦ 1922.

Ἐργογραφία

Συλλογές

  • Διηγήματα (1892)
  • Τὰ λόγια της πλώρης (1899)
  • Παλιὲς ἀγάπες (1900)
  • Διηγήματα του γυλιού (1922)
  • Διηγήματα γιὰ τὰ παλληκάρια μας (1922)

Νουβέλες

  • Ἡ Λυγερή (1896)
  • Ὁ ἀρχαιολόγος (1905)
  • Ο ζητιανος (1897)

http://users.uoa.gr

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ (ΜΕΡΟΣ Δ'):ΜΝΗΜΕΙΑ

Ναός του Δία

Ο Ναός του Διός, 470 - 456 π.Χ.
Ναός της Ήρας
Ο Ναός της Ήρας, τέλος του  7ου αιώνος π.Χ.
Η Παλαίστρα
Η Παλαίστρα.

Είσοδος του Σταδίου
Η κυρία Είσοδος των αθλητών και δικαστών στο Στάδιον.

Το Στάδιον
Το Στάδιον όπως είναι σήμερα χρονολογείται από τον 4ον αιώνα π.Χ.
Είναι το τρίτο κατά σειρά που κτίσθηκε. Το πρώτο ανήκε στην Αρχαϊκή
περίοδο και τον 5ον αιώνα π.Χ. μετακινήθηκε ανατολικά.
Το στάδιο όπου οι αθλητές αγωνίζονταν γυμνοί, είχε μήκος 192 μέτρα
 και πλάτος 30 μέτρα. Σύμφωνα με την παράδοση τα μέτρα τα είχε
προσδιορίσει ο ίδιος ο Ηρακλής.
Το εργαστήριο του Φειδία
Το εργαστήριο του Φειδία, όπου κατασκεύασε το χρυσελεφάντινο
άγαλμα του Διός.
Θησαυροφυλάκιο της Σικυώνος
                       Το Θησαυροφυλάκιο της Σικυώνος.
Ένα από τα δύο καλύτερα διατηρηθέντα θησαυροφυλάκια
στην Ολυμπία, είναι της Σικυώνος. Είχε αφιερωθεί από τον
αδελφό του Ορθαγόρα, Μύρωνα, στην 33η Ολυμπιάδα, το
648 π.Χ., για να τιμήσει την νίκη του στην αρματοδρομία.
Ο Παυσανίας μας πληροφορεί ότι είδε δύο θαλάμους, έναν
Δωρικό και έναν Ιωνικό, οι οποίοι είχαν κατασκευασθεί από
μπρούντζο και το βάρος τους ήταν 500 τάλαντα, σύμφωνα
με την επιγραφή στον μικρότερο θάλαμο. Μέσα στους
θαλάμους υπήρχαν προσφορές, όπως το ξίφος του
Πέλοπος
με την χρυσή λαβή, το ελεφαντένιο κέρας της
Αμαλθείας
, μία ξύλινη εικόνα του Απόλλωνα, του οποίου
το κεφάλι ήταν επιχρυσωμένο, μία μπρούτζινη ασπίδα
διακοσμημένη με ζωγραφική, και πολλά άλλα. 
http://www.sikyon.com


Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ (ΜΕΡΟΣ Γ'):ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ


Ανατολικό αέτωμα του ναού του Διός
Αναπαράσταση του ανατολικού αετώματος του ναού του Διός στην Ολυμπία, το
οποίο ξεκίνησε ο Ηλείος Λιβών το 572 π.Χ. και τελείωσε γύρω στο 450 π.Χ.
 Απεικονίζει τον μύθο της αρματοδρομίας μεταξύ του Πέλοπος και Οινόμαου, με τον
 Δία να στέκεται ανάμεσα των δύο παρατάξεων. Το σχέδιο φιλοτέχνησε ο Παιώνιος.

Το δυτικό αέτωμα του ναού του Διός

Αναπαράσταση του δυτικού αετώματος του ναού του Διός στην Ολυμπία.
 Απεικονίζει την μάχη μεταξύ των Κενταύρων και Λαπήθων. Οι Κένταυροι ήταν
 καλεσμένοι στον γάμο του ήρωα των Λαπήθων Πειρίθους, και μετά την μέθη
 προσπάθησαν να απαγάγουν την νύφη Δειαδάμια και τις άλλες γυναίκες. Στο μέσο
 στέκεται ο Απόλλωνας
, ενώ ο Πειρίθους και ο Θησέας μάχονται τους Κένταυρους.
Το σχέδιο φιλοτέχνησε ο Αλκαμένης της Αθήνας.


Το άγαλμα του Διός του Φειδία (αναπαράστασης)

Αναπαράσταση του χρυσελεφάντινου αγάλματος του Διός στην Ολυμπία.

Το άγαλμα κατασκευάσθηκε από τον Φειδία γύρω στο 432 π.Χ. και είχε ύψος περίπου 12 μέτρα (επτά φορές το ύψος του κανονικού ανθρώπου).
Ο Δίας καθόταν επάνω σε θρόνο, ο οποίος ήταν κατασκευασμένος από χαλκό, χρυσό, ελεφαντοστούν και διάφορες πολύτιμες πέτρες. Ο θρόνος ήταν διακοσμημένος από τους μαθητές του, Πάναινο και Κολώτη, με μυθολογικές παραστάσεις. Το γυμνό σώμα του Διός ήταν φτιαγμένο από ελεφαντοστούν και η ρόμπα του ήταν καλυμμένη από χρυσά φύλλα, διακοσμημένα με κρίνους και ζωδιακές σκηνές. Τα σανδάλια του ήταν χρυσά. Το κεφάλι ήταν στεφανωμένο με ασημένιο στεφάνι ελιάς και τα μαλλιά του και η γενειάδα του ήταν από χρυσό. Στο δεξί του χέρι κρατούσε την Νίκη, φτιαγμένη από χρυσό και ελεφαντοστούν και στο αριστερό του κρατούσε σκήπτρο, φτιαγμένο από όλα τα γνωστά μέταλλα εκείνων των χρόνων, με αετό στην κορυφή, Το πρόσωπο ήταν επιβλητικό, και όταν ο ανιψιός του (ή αδελφός του) Πάναινος ρώτησε τον Φειδία από που το εμπνεύσθηκε, αυτός απήντησε με τους στίχους της Ιλιάδος του Ομήρου, που περιγράφουν το μέτωπο και τα μαλλιά του Δία.
Ο Παυσανίας γράφει, ότι όταν τελείωσε το έργο, ο Φειδίας ρώτησε τον Δία αν ήταν ευχαριστημένος και ο θεός απάντησε με ένα κεραυνό που διαπέρασε τον ναό, χωρίς να καταστρέψει τίποτα. Στο σημείο που χτύπησε ο κεραυνός, τοποθετήθηκε μια χάλκινη υδρία. Ήταν ντροπή να πεθάνει κανείς χωρίς να επισκεφθεί την Ολυμπία για να δει το άγαλμα. Ο Δίων Χρυσόστομος, σε ομιλία του μπροστά στον Ναό το 97 μ.Χ., είπε: "Αν ένας άνθρωπος, με βαριά καρδιά από τις στεναχώριες και λύπες της ζωής, βρεθεί μπροστά στο άγαλμα, τα ξεχνάει όλα".
Το άγαλμα βρισκόταν στην Ολυμπία μέχρι το 393 μ.Χ.  Αργότερα μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου καταστράφηκε στην μεγάλη φωτιά του Λαυσείου, το 476 μ.Χ.

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ (ΜΕΡΟΣ Β'): ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ



 
Οι πρώτοι Πανελλήνιοι αγώνες έγιναν κατά τον Τρωικό πόλεμο, προς τιμή
του νεκρού Πάτροκλου, από τον φίλο του Αχιλλέα, ερυθρόμαυρος κρατήρας, 500 π.Χ.
                                                           
Ο θάνατος του Πάτροκλου, ερυθρόμαυρος κρατήρας, 500 π.Χ.
Κάθε τέσσερα χρόνια μία πανελλαδική εκεχειρία αναγγέλλονταν και άνθρωποι από όλη την Ελλάδα έρχονταν στην Ολυμπία για να λάβουν μέρος και να παρακολουθήσουν τους αγώνες. Το έπαθλο του νικητή ήταν ο κότινος, ένα στεφάνι από αγριελιά.
Η Ολυμπία ήταν ιερό μέρος, όσο και οι Δελφοί. Η ιερή περιοχή ήταν στην πεδιάδα του ποταμού Αλφειού, στην περιοχή Πισάτις και στον περίβολο του Άλτη, "το ωραιότερο μέρος της Ελλάδος", στην βόρειο-δυτική Πελοπόννησο.
Αν και οι αγώνες ιστορικά αρχίζουν από το 776 π.Χ., ημερομηνία που θεωρείται ως η πρώτη Oλυμπιάδα, ελάμβαναν μέρος εδώ από τους πανάρχαιους χρόνους και σύμφωνα με την παράδοση ένας από τους ανακαινιστές τους ήταν ο ήρωας Ηρακλής.
Σ' αυτό το ενοποιητικό γεγονός, μόνον ελεύθεροι Έλληνες επιτρέπονταν να λάβουν μέρος. Έλληνες από τις Πύλες του Ηρακλέους, την Κασπία Θάλασσα και την Αφρική έρχονταν να αγωνισθούν και να παρακολουθήσουν τους αγώνες, μεταξύ αυτών φιλόσοφοι, σοφοί, ήρωες και φημισμένοι άνδρες.
Δεν είναι τυχαίο γεγονός, ότι η Ελλάς για πρώτη φορά στην ιστορία έκανε τους αγώνες. Αυτό ήταν ένα ιδιαίτερο γεγονός, προϊόν υψηλού πολιτισμού, στο οποίο ο κόσμος τιμούσε την φυλή του και τους Θεούς, που τους είχαν ευνοήσει με αρετή, δύναμη και χάρη.

 
                                                                                                                                                                      

Ολυμπιονίκες της Ηλείας




Ήταν ο Όρσιππος από τα Μέγαρα, ο νικητής του αγώνος δρόμου το 720 π.Χ., ο οποίος διακρίθηκε σαν ο πρώτος Έλληνας που έτρεξε γυμνός στην Ολυμπία και επαινέθει για την πράξη του, γιατί έτσι άνοιξε τα σύνορα της πατρίδος του, ενώ οι εχθροί της προσπαθούσαν να τα μικρύνουν.
Κόροιβος
Στάδιον

776 π.Χ.
                                                      
Αισχίνης

Στάδιον

760 π.Χ.

Πολυνείκης (ή Πολυνίκης)
Στάδιον παίδων

632 π.Χ.

Άγις
Στάδιον

572 π.Χ.

Απελλαίος
Στάδιον

540 π.Χ.

Αγιάδας
Πυγμαχία παίδων

488 π.Χ.

Πυθοκλής
Πένταθλον

452 π.Χ.

Χαρμίδης
Πυγμαχία παίδων

444 π.Χ.

Παντάρκης
Πάλη παίδων

436 π.Χ.

Λυκίνος
Πάλη παίδων

432 π.Χ.

Αμέρτας
Πάλη παίδων

420 π.Χ.

Ευαγόρας
Συνωρίς

408 π.Χ.

Σύμμαχος
Πάλη

404 π.Χ.

Τίμων
Τέθριππον

400 π.Χ.

Αρχέδαμος
Πάλη παίδων

396 π.Χ.

Ευπόλεμος (ή Εύπολις)
Στάδιον

396 π.Χ.

Κράτης
Αγώνας κηρύκων

396 π.Χ.

Τίμαιος
Αγώνας σαλπιγκτών

396 π.Χ.

Αριστόδημος
Πάλη

388 π.Χ.

Κλεογένης
Κέλης

388 π.Χ.

Ύσμων
Πένταθλον

384 π.Χ.

Δεινόλοχος

Στάδιον παίδων

380 π.Χ.

Ίππος
Πυγμαχία παίδων

380 π.Χ.

Στόμιος
Πένταθλον

376 π.Χ.

Τρωίλος
Άρμα πωλικόν

372 π.Χ.

Τρωίλος
Συνωρίς

372 π.Χ.

Ασάμων
Πυγμαχία

340 π.Χ.

Σάτυρος
Πυγμαχία

332 π.Χ.

Σάτυρος
Πυγμαχία

328 π.Χ.

Πύτταλος
Πυγμαχία παίδων

320 π.Χ.

Χοιρίλος
Πυγμαχία παίδων

316 π.Χ.

Θεότιμος
Πυγμαχία παίδων

308 π.Χ.

Κάλλων
Πυγμαχία παίδων

304 π.Χ.

Νίκανδρος
Δίαυλος

304 π.Χ.

Ιππόμαχος
Πυγμαχία παίδων

300 π.Χ.

Νίκανδρος
Δίαυλος

300 π.Χ.

Τιμοσθένης
Στάδιον παίδων

300 π.Χ.

Αρχίδαμος
Τέθριππον

296 π.Χ.

Επέραστος
Οπλίτης δρόμος

292 π.Χ.

Τηλέμαχος
Τέθριππον

292 π.Χ.

Παραβάλλων

Δίαυλος

280 π.Χ.

Νίκαρχος

Πάλη

272 π.Χ.

Αλεξίνικος

Πάλη παίδων

268 π.Χ.

Άγνωστο όνομα
Πένταθλον

252 π.Χ.

[...]ς
Άγνωστο αγώνισμα

248 π.Χ.

Ευρυάδης
Άγνωστο αγώνισμα

248 π.Χ.

Λαστρατίδας
Πάλη

248 π.Χ.

Ευανορίδας
Πάλη Παίδων

240 π.Χ.

Πάνταρκος
Κέλης

228 π.Χ.

Θρασωνίδης
Ιπποδρομία πώλων

216 π.Χ.

Παιάνιος
Πάλη

216 π.Χ.

Κάπρος
Πάλη

212 π.Χ.

Κάπρος
παγκράτιον

212 π.Χ.

Τίμων

Πένταθλον

200 π.Χ.

Λύσιππος
Πάλη παίδων

164 π.Χ.

[...]ς
Πάλη

148 π.Χ.

Αντιγένης
Συνωρίς πωλική

096 π.Χ.

Αριστόδαμος
άγνωστο αγώνισμα

096 π.Χ.

Φίλιστος
Συνωρίς

084 π.Χ.

(Πραξ)αγόρας
Τέθριππον

084 π.Χ.

Στρωγιανός
Κέλης

084 π.Χ.

(Τ)ηλέμαχος
Κέλης

084 π.Χ.

Θεοδότα
Τέθριππον πωλικόν

084 π.Χ.

Τιμαρέτα
Συνωρίς

084 π.Χ.

Λασθένης
Κέλης

076 π.Χ.

Άγνωστο όνομα
Τέθριππον

076 π.Χ.

Φιλόνικος
Στάδιον

076 π.Χ.

Αριστόλοχος
Τέθριππον

072 π.Χ.

Ελλάνικος
Τέθριππον πωλικόν

072 π.Χ.

Ελλάνικος
Συνωρίς

072 π.Χ.

Ηγήμων
Κέλης

072 π.Χ.

Κάλας
παγκράτιον παίδων

072 π.Χ.

Κάλλιππος
Κέλης πωλικός

072 π.Χ.

Κλητίας
Συνωρίς πωλική

072 π.Χ.

Σωτήριχος
Πυγμαχία παίδων

072 π.Χ.

Μενέδημος
Συνωρίς

060 π.Χ.

Χάρωψ
Ιπποδρομία πώλων

056 π.Χ.

Αγίλοχος
Ιπποδρομία πώλων

052 π.Χ.

[...]χος

Αγώνας πώλων (Τέθριππον ή Σνωρίς)

048 π.Χ.

Άγνωστο όνομα
άγνωστο αγώνισμα

048 π.Χ.

Θαλλίαρχος

Πυγμαχία παίδων

040 π.Χ.

Λυκομήδης
Κέλης

036 π.Χ.

Θαλλίαρχος

Πυγμαχία

032 π.Χ.

Πολύκτωρ

Πάλη παίδων

012 π.Χ.

Αρχιάδας

Ιπποδρομία πώλων

001 μ.Χ.

Δαμαιθίδας
Συνωρίς πωλική

001 μ.Χ.

Κάλλιππος Πεισαίος

Ιπποδρομία πώλων

  53 μ.Χ.

Τιβέριος Κλαύδιος Αφροδείσιος
Κέλης

  53 μ.Χ.

Κασίας Μ(νασιθέας)
Τέθριππον πωλικόν

153 μ.Χ.
                                                                                                                                    ΠΗΓΗ:www.sikyon.com