Παγκόσμιος γεωλόγος και μηχανικός ο Ηρακλής!

Ιστορικό πρόσωπο που έφτασε ώς τον Καναδά ήταν ο Ηρακλής της ελληνικής μυθολογίας, σύμφωνα με τον καθηγητή Γεωλογίας Ηλία Μαριολάκο

Έφτασε χίλια χρόνια πριν από τον Μεγάλο Αλέξανδρο στον Ινδό ποταμό. Πέρασε από την Αιθιοπία, έφτασε ώς τη Γροιλανδία και ίσως να πάτησε πρώτος το πόδι του στην Αμερική. Ένας από τους πιο γνωστούς ήρωες της παγκόσμιας μυθολογίας- ο Ηρακλής- δεν ήταν μόνο ένας σπουδαίος υδραυλικός, μηχανικός και υδρογεωλόγος, όπως μαρτυρούν πολλοί από τους δώδεκα άθλους του, αλλά και ο πρώτος που έκανε πράξη την παγκοσμιοποίηση και ο αρχιτέκτονας της μυκηναϊκής κοσμοκρατορίας, όπως υποστήριξε χθες το βράδυ σε ομιλία του, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Ηλίας Μαριολάκος.

«Ο Ηρακλής δεν είναι ένα πρόσωπο για να διασκεδάζουν τα παιδιά. Ούτε η ελληνική μυθολογία ένα παραμύθι για έναν φανταστικό κόσμο», λέει στα «ΝΕΑ» ο Ηλίας Μαριολάκος. «Ο Ηρακλής είναι ένα ιστορικό- και όχι μυθικό- πρόσωπο, ένας άγνωστος μεγάλος κατακτητής, ήρωας- ιδρυτής πόλεων, πρώτος συνδετικός κρίκος του κοινού πολιτισμικού υποστρώματος των Ευρωπαίων, του μυκηναϊκού και κατά συνέπεια του ελληνικού πολιτισμού. Και η μυθολογία είναι η ιστορία του απώτερου παρελθόντος των κατοίκων αυτού του τόπου, που πολύ αργότερα θα ονομαστεί Ελλάς». Πρώτος στο μικροσκόπιο του καθηγητή μπήκε ο άθλος με την αρπαγή των βοδιών του Γηρυόνη, του τρικέφαλου και τρισώματου γίγαντα που ζούσε στα Γάδειρα, το σημερινό Κάντιθ της Ισπανίας, κοντά στο στενό του Γιβραλτάρ.

«Οι περισσότεροι πιστεύουν πως ο Ηρακλής ταξίδεψε ώς την Ιβηρική Χερσόνησο για να φέρει μια καλή ράτσα βοδιών στην Πελοπόννησο», εξηγεί ο κ. Μαριολάκος. «Αν διαβάσουμε με προσοχή τον Στράβωνα, που έζησε τον 1ο αι. π.Χ. όμως, θα διαπιστώσουμε πως σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου δεν έχει βρεθεί τόσος πολύς χρυσός, άργυρος, χαλκός και σίδηρος. Και τα βόδια δικαιολογούνται διότι υπήρχαν μαρτυρίες ότι το ?κοσκίνισμα? του χρυσού από την άμμο γινόταν πάνω σε δέρματα βοδιών».Η ίδρυση δε της πόλης από τον Ηρακλή μνημονεύεται στον θυρεό της πόλης και σήμερα. Ο Ηρακλής ολοκληρώνει τον άθλο του και συνεχίζει βόρεια προς την Κελτική και ιδρύει την Αλέσια (γνωστή και ως πόλη του Αστερίξ), το όνομα της οποίας προέρχεται από τη λέξη άλυς (= περιπλάνηση). Πόλη με στρατηγική σημασία, καθώς συνδέεται μέσω πλωτών ποταμών προς τη Μεσόγειο, τον Ατλαντικό, τη Μάγχη και τη Βόρεια Θάλασσα, όπου ο Ιούλιος Καίσαρας κατατρόπωσε τους Γαλάτες. Ακόμη ιδρύει το Μονακό και την Αλικάντε – η ποδοσφαιρική της ομάδα ονομάζεται Ηρακλής.

Τι γύρευε στη Γαλατία ο Ηρακλής; «Χρυσό», απαντά ο κ. Μαριολάκος, «αφού ο Διόδωρος μας λέει πως στη Γαλατία υπάρχουν πλούσια χρυσοφόρα κοιτάσματα». Ο Ηρακλής όμως φέρεται- σύμφωνα με τον Πλούταρχο- να έφτασε και ώς την Ωγυγία που απέχει πέντε ημέρες δυτικά της Βρετανίας. «Πέντε ημέρες ισοδυναμούν με 120 ώρες. Αν η μέση ταχύτητα ενός πλεούμενου της εποχής ήταν 4 μίλια την ώρα, τότε η απόσταση είναι 890 χλμ., άρα πρόκειται για τη σημερινή Ισλανδία και συνέχισε ώς τη Γροιλανδία, ενώ το Κρόνιο Πέλαγος, που αναφέρεται, σύμφωνα με τους υπολογισμούς ταυτίζεται με τον Βόρειο Ατλαντικό»

Ο Ηρακλής έφτασε, σύμφωνα με τον καθηγητή Ηλία Μαριολάκο, ώς την Αμερική. «Στις πηγές διαβάζουμε πως εγκατέστησε ακολούθους του ?ώς τον κόλπο που το στόμιό του βρίσκεται στην ίδια ευθεία με το στόμιο της Κασπίας?. Ένας κόλπος μόνον καλύπτει αυτές τις προϋποθέσεις: του Αγίου Λαυρεντίου στο Τορόντο του Καναδά». Μαρτυράται δε πως έμειναν «σε νησιά που βλέπουν τον ήλιο να κρύβεται για λιγότερο από μία ώρα για 30 ημέρες»- δηλαδή στον πολικό κύκλο.

Τι γύρευε εκεί;
Η απάντηση βρίσκεται στα ευρήματα των ανασκαφών που γίνονται γύρω από τη λίμνη Σουπίριορ στο Μίτσιγκαν. Αρκεί να σκεφτείτε πως έχουν εξορυχθεί πάνω από 500.000 τόνοι χαλκού στην περιοχή, όταν στην κατ΄ εξοχήν πηγή χαλκού- την Κύπρο- εξορύχθηκαν 200.000 τόνοι. Η εξόρυξη έγινε την περίοδο 2.450 π.Χ.- 1050 π.Χ., σταματάει ξαφνικά, όταν καταρρέει ο μυκηναϊκός πολιτισμός. Και όλα αυτά σε μια περιοχή όπου οι γηγενείς βρίσκονταν στη λίθινη εποχή!

ΤΑ ΝΕΑ

Ελαιοτριβείο Γρ.Π.Κουτσογιαννάκη στο Μπιτζιμπάρδι!

To 2005, στον κάμπο του χωριού και δίπλα στον Αλφειό, δημιουργήθηκε ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο επεξεργασίας ελαιοκάρπου (λιοτρίβι) με ότι πιο σύγχρονο τεχνολογικά υπήρχε στον χώρο της παραγωγής ελαιολάδου. Τα αδέρφια , Παναγιώτης και Ηρακλής , Κουτσογιαννάκη ρίσκαραν αφού για τέτοιο εγχείρημα τα ποσά ήταν μεγάλα και πέτυχαν σε σύντομο χρονικό διάστημα να δώσουν στην περιοχή  ένα πρότυπο ελαιοτριβείο που αντάξιο του δεν υπήρχε.

Η παρουσία του ελαιοτριβείου στο χωριό δίνει την δυνατότητα στους κατοίκους του να "βγάζουν" τις ελιές σε σύντομο χρονικό διάστημα , αποφεύγοντας την ταλαιπωρία και το χάσιμο χρόνου  με την μεταφορά σε άλλο χωριό αλλά και την καλύτερη ποιότητα 

ελαιολάδου με την έκθλιψη φρέσκου καρπού. Το ελαιοτριβείο, όπως και οτιδήποτε άλλη τοπική επιχείρηση πρέπει να  συνεχίσει να λειτουργεί και να προσφέρει στην τοπική κοινωνία του μικρού χωριού μας.

Ο Γρηγόρης με την συμβολή του πατέρα του, Παναγιώτη, έχει προχωρήσει παραπέρα με την πιστοποίηση ISO 22000:2005 ΗΑCCP που μπορεί σε πολλούς να μην λέει πολλά όμως είναι πολύ σημαντική η παρουσία του στην τεχνολογία τροφίμων και δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να 

πιστοποιηθεί αφού θα πρέπει να πληρούνται αυστηροί κανόνες λειτουργίας και προδιαγραφές ανωτέρας ποιότητος. Επίσης έχουν  προχωρήσει στην τυποποίηση και εξαγωγή  ελαιολάδου στην Ελβετία με την ονομασία elleo που αποτελεί σημαντική πρωτοβουλία για τα δεδομένα του μικρού χωριού μας αφού δεν έχουμε συνηθίσει σε παρόμοιες δραστηριότητες. Ευχή μου είναι να προχωρήσουν  ακόμη καλύτερα και  η αγαστή συνεργασία τους με τους συγχωριανούς παραγωγούς να συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμα.

Καλή λαδιά!

Εδώ και λίγο καιρό έχει ξεκινήσει η συλλογή καρπού ελιάς στα μέρη μας και αποτελεί ίσως το μοναδικό έσοδο όχι μόνο στο χωριό μας αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της πάλαι ποτέ επαρχίας Ολυμπίας. Ας ευχηθούμε καλό κουράγιο σε όλους αυτούς που συμμετέχουν σε αυτήν την δύσκολη διαδικασία και καλή λαδιά!

Ο αγύριστος οικονομικός και γεωγραφικός ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Γράφει ο καλός φίλος Όμηρος Αλεξάνδρου.

ΙΔΟΥ ΤΟ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Καμαρώστε τα μεγαλύτερα εγκλήματα όλων των εποχών! 

- Ορίστε η μεγαλύτερη προδοσία και το μεγαλύτερο ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ στην ιστορία του έθνους μας!  ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΔΕΠΑ, ΟΣΕ, ΕΛΠΕ, ΕΛΒΟ, ΕΑΣ, Αεροδρόμια, λιμανια κ.τ.λ.  (και Νησιά με ΑΟΖ βέβαια)

-  Οι καλύτερες επιχειρήσεις σε όλα τα Βαλκάνια και απ’ τις καλύτερες στην Ευρώπη με εκατομμύρια ευρώ έσοδα κάθε μήνα (αν τις διαχειριζόντουσαν σωστά οι δοσίλογοι πολιτικοί…)


- Οι πιό πολλές έχουν ήδη ξεπουληθεί και κάποιες απ’ αυτές είναι στο πρόγραμμα (λόγω μνημονίων) να ξεπουληθούν το 2014 σε ξένους ιδιώτες (κυρίως σε Γερμανούς, Καναδούς, Αμερικάνους,Τούρκους και Αραβες):

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

ΟΤΕ (τηλεποικινωνίες).


ΔΕΗ (ρεύμα).


ΕΥΔΑΠ (νερό).


ΔΕΠΑ & ΔΕΣΦΑ (Φυσικό αέριο).


ΕΛΠΕ (Ελληνικά πετρέλαια).


ΟΣΕ – ΤΡΑΙΝΟΣΕ (τρένα – σιδηροδρομικές γραμμές).


ΕΛΤΑ (Ελληνικα Ταχυδρομεία).


TT (Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο).


ΕΥΑΘ (Ύδρευση και Αποχετευση Θεσσαλονίκης).


ΕΛΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων).


ΔΩΔΩΝΗ (γαλακτοβιομηχανία).


ΟΠΑΠ (ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ, ΛΟΤΤΟ, ΚΙΝΟ, Τζόκερ, Extra 5, ΠΡΟΠΟ, ΠΡΟΤΟ, SUPER 3 κ.τ.λ).


Λαχεία (λαικά, κρατικά κ.τ.λ).


ΟΔΙΕ (Οργανισμός Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος).


ΕΒΖ (Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης).


ΕΛΒΙΖ (Ελληνικη Βιομηχανία Ζωοτροφών).


ELFE (Ελληνικά Λιπάσματα & Χημικά προιόντα ΑΒΕΕ), πρωην Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων.


ΣΕΚΑΠ (Συνεταιριστική Ελληνική Καπνοβιομηχανία).


ΕΑΣ ή ΕΒΟ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα ή Ελληνική Βιομηχανία Όπλων), πρώην ΠΥΡΚΑΛ.


ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία)


Ηλεκτρομηχανική.


ΒΙΟ.ΜΕ. – Βιομηχανική Μεταλλευτική (Μεταλλεία-Ορυχεία χρυσού, σιδήρου, χαλκού, νικέλιου, λιγνίτη, βωξίτη, χρωμίτη, αμίαντου, μπεντονίτη, θείου, ελαφρόπετρας, κ.τ.λ., Λατομεία μαρμάρου, και επισης εξορύξεις υδρογονανθράκων).


ΕΜΕ – Ελληνική Μεταλλουργική (αλουμίνιο, χάλυβας κ.τ.λ). Οπως η Λαρκο, η ΧΑΛΥΨ, η Βιομηχανία Ηπείρου κ.τ.λ.


Χρυσορυχεία (Χαλκιδικής, Καβάλας, Θράκης κ.τ.λ).


Ελληνικές Αλυκές Α.Ε. (παραγωγή αλατιού)


Ναυπηγοεπισκευαστική Βιομηχανία.
ΕΝΑΕ – Ελληνικά Ναυπηγεία (Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, Περάματος, Χαλκίδας, Σαλαμίνας, Σύρου, Νάξου κ.τ.λ).


Τηλεπικοινωνιακός ελληνικός δορυφόρος Hellas SAT.


Διόδια.


ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε.
 Αεροδρόμια (Αθήνας Ελ.Βενιζέλος, Θεσ/νίκης, Κως, Κέρκυρας, Χανιά, Ρόδου, Μύκονος, Σαντορίνης, Μυτηλίνης κ.τ.λ).


Ολυμπιακή Αεροπορία.


Οικόπεδα Ελληνικου Δημοσιου (εσωτερικού και εξωτερικού).


Τράπεζες (μετα την πωληση της Αγροτικής Τράπεζας καμιά τράπεζα δεν ανήκει πλεον στο κρατος).


Χιονοδρομικά κέντρα (Καιμακτσαλάν-Βόρας, Παρνασσού κ.τ.λ).


Λιμάνια (Πειραιά, Θεσ/νίκης, Αλεξ/πολης, Καβάλας, Ηγουμενίτσας, Βόλου, Πάτρας, Ηρακλείου, Ελευσίνας, Λαυρίου, Ραφήνας κ.τ.λ).
Μαρίνες της Σάμου, Λέσβου, Καλαμάτας, Λευκάδας, Κέρκυρας, Μυτηλίνης, Πειραιά (Ζέας), Αθήνας (Βουλιαγμένης και Φλοίσβου) κ.τ.λ.,

Ολα αυτά, κύριοι, είχαν κάθε μήνα εκατομύρια έσοδα στα ταμεία του κράτους, άσχετα αν τα κάναν ζημιογονα και τα καταχρεώσαν οι πολιτικοί (με κακοδιαχείρηση) για να τα ξεπουλήσουν στα αφεντικά τους.

ΝΗΣΙΑ

Στο πρόγραμμα προς πώληση είναι τα εξής νησιά:


Το σύμπλεγμα Εχινάδες νήσοι (απέναντι από τον Αστακό) και το γνωστό λιμάνι στο Πλατυγιάλι.


Ο Αγιος Αθανάσιος στην Ιτέα για 1,9 εκατομμυρια.


Το Μόδι στον Κορινθιακό για 1,5 εκατ.


Η Καρδιώτισσα Σικίνου για 8 εκατ.


Τμήμα του Αγίου Θωμά στον Αργοσαρωνικό για 15 εκατ.


Το Δουλίχιο, με 4.000 ελαιόδεντρα και θέα στο Ιόνιο για 50 εκατ.


Το Ομφορι στο Ιόνιο για 62 εκατ.


Η Γαία για 4,6 εκατ.


Η νησίδα Πάτροκλος (κοντά στην Αττική) με αστικες υποδομες, ελαιόδεντρα και πεύκα για 186 εκατ.


Το Μόδι (του δήμου Ιθάκης) 550 στρεμμάτων για 2 εκατ.


Η νήσος Πεταλάς (δήμος Κεφαλονιάς) για 30 εκατ.


 - Ηδη στα διεθνή δικαστήρια οι Τούρκοι διεκδικούν (εκτός απο τις ελληνικές μαρίνες που ήδη τις εχουν αγορασει) νησιά και νησίδες: Ήμια, Φαρμακονήσι, Αγαθονήσι, Γαιδουρονήσι, Φούρνοι, Αρκοί, Σύρνα (νησίδες), Οινούσσες, Γαύδος, Λεβιθα, Γυαλί, Καλόλιμνος (βόρεια της Καλύμνου), Καστελόριζο, Κύπρος ακόμα και την Θράκη…
 - Ήδη οι πανεμορφες ελληνικες νησίδες Τοκμάκια ανατολικά της Λέσβου ξεπωλούνται σε Τουρκους για 5 εκατομμυρια.


- Η νήσος Οξυά ξεπουληθηκε στον Εμίρη του Καταρ για 5 εκατ.


- H Κασιώπη στη Κερκυρα (489 στρέμματα) επισης ξεπουλήθηκε.


- Το σπαλαθρονήσι στην Χαλκιδική επισης πωλείται.

Η κυβέρνηση σιωπά και τα ΜΜΕ δεν τολμούν να τα αναφέρουν στον κόσμο.  Και φυσικά αυτά τα εκατομμύρια θα τα φάνε οι πολιτικοί μας με τους δανειστές…

ΥΣ.  Με το 3ο μνημόνιο να υπενθυμήσουμε οτι όλες οι ΔΕΚΟ (που αναφέραμε στην αρχη) θα πωληθούν στο 100%. Δηλαδή καταργείται η ελάχιστη συμμετοχή που είχε το δημόσιο…

ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΒΙΑΣΥΝΗ ΑΡΠΑΓΗΣ ΤΟΣΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ, ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ ΕΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ; (ΑΝ ΑΦΕΘΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ…) 

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ, ΟΤΙ ΓΗ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΣΕ ΞΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ... 

ΠΩΣ ΘΑ ΞΑΝΑΓΟΡΑΣΤΕΙ; ΜΕ ΤΙ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟΥ ΤΗΝ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ;

ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ.  ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΒΕΒΑΙΑ ΜΕ ΤΗ ΘΥΣΙΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΛΑΣΙΟΥ ΠΟΣΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ.

ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΕΜΠΟΔΙΟ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΩΤΑΚΟΥΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, ΜΕ ΤΙ ΔΥΝΑΜΗ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;   ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΙ ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΜΑΣ ΑΦΙΣΑΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ.  ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΣΕ 400 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΑΜΕ.  ΑΛΛΑ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟΣΟ ΕΛΕΟΣ...  

Η ΣΕΙΡΑ ΤΩΝ ΑΝΑΜΜΕΝΩΝ ΚΕΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΛΙΓΟΣΤΕΥΕΙ ΡΑΓΔΑΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.  ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ, (ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΠΟΛΕΜΟ), ΣΕ ΜΙΑ - ΔΥΟ ΓΕΝΙΕΣ, ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ, ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΑΔΟΞΗ ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ...  ΣΑΝ ΕΝΑΣ ΚΑΠΝΟΣ ΣΒΙΣΜΕΝΩΝ ΚΕΡΙΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΕΜΟΣ ΕΝΟΣ ΠΕΛΑΓΟΥ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΤΟ ΛΕΓΑΝΕ "ΑΙΓΑΙΟ". 

1. ΑΠΑΤΗΘΗΚΑΜΕ. (ΜΕ ΚΑΤΙ ΑΡΓΥΡΙΑ, ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΜΥΑΛΑ) 

2. ΠΑΧΥΝΑΜΕ. (ΝΕΚΡΩΘΗΚΑΝ Τ' ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ)

3. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΑΣ ΜΑΣΤΟΥΡΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ: "ΝΑ ΜΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ, ΥΠΟΜΟΝΗ, ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΟΡΤΑ Ο ΧΑΣΑΠΗΣ ΜΕ ΤΗ ΧΑΤΖΑΡΑ..."

Και όμως έρχεται για τα αμύθητα πλούτη της ποιό όμορφης χώρας. Και δεν θα σε λυπηθεί γιατί φθονεί εσένα και τα παιδιά σου μέχρι θανάτου...

Το παράδειγμα της Ελλάδας ας φροντίσουμε να μην επαναληφθεί και στην Κύπρο. Φοβούμαι όμως ότι δεν θα το αποφύγουμε και τούτο γιατί οι ημικρατικοί μας οργανισμοί ΑΤΗΚ, ΑΗΚ και ΑΡΧΗ ΛΙΜΕΝΩΝ, που πρόκειται σε πρώτη φάση να ξεπουληθούν με βάση τις πρόνοιες του Μνημονίου, αντί να είχαν εκσυγχρονιστεί έγκαιρα για να αντιμετωπίσουν το σκληρό ανταγωνισμό απετέλεσαν φέουδα της άθλιας κομματοκρατίας.

Όμηρος Αλεξάνδρου

Ηλείας Μυθολογία!

Η Ηλειακή Μυθολογία θα μπορούσε να χωριστεί σε δύο άξονες.Ο ένας αφορά μύθους γύρω από την "γένεση" των Ηλέιων και της Ήλιδος.Οι μύθοι σχετίζονται με μετακινήσεισς φύλων τόσο μέσα στον Ελληνικό χώρο, όσο και έξω απ'αυτόν. Η Ηλεία συνδέεται με μετακινήσεις-καθόδους τόσο από την Θεσσαλία,Βοιωτία,Αιτωλία όσο και από την Μικρά Ασία.
Ο πρώτος Βασιλιάς της Ηλείας Αέθλιος, γιος του Δία και της Πρωτογένειας, πιστεύεται ότι ήρθε από την Θεσσαλία και εγκαταστάθηκε στην περιοχή.Επίσης , προς επιβεβαίωση της σχέσης των δύο περιοχών, συναντούμε κοινά τοπωνυμικά (Πηνειός, Ενιπέας, Λάπιθος, Όσσα, Όλυμπος) αλλά και επιβίωση κοινών παραλαγών στην μυθολογία με σημαντικότερη τους Κενταύρους οι οποίοι, όπως όλοι ξέρουμε, κατοικούσαν στο Πήλιο αλλά και στον Ηλειακό Ερύμανθο και Φολόη. Τον Αέθλιο διαδέχθηκε ο Ενδυμίωνας, και στην συνέχεια ο Επειός, ο οποίος έδωσε το ονομά του και στους κατοίκους της Ήλιδας.
Στα Ομηρικά έπη  (Ιλιάδα και Οδύσσεια) συναντούμε τους "Επειούς" με συμμετοχή σαράντα πλοίων, στην εκστρατεία εναντίον της Τροίας, δοιικούμενα από τέσσερις ηγεμόνες πόλεων της Ηλείας.

 " Οι δ΄άρα Βουπράσιον τε και Ήλιδα δίαν έναιον,
όσσον έφ΄Υρμίνη και Μύρσινος εσχατόωσα
Πέτρη τ Ωλενίη και Αλήσιον εντός εέργει,
των αυ τέσσαρες αρχοί έσαν, δέκα δ΄ανδρί εκάστω
νήες έποντο θοαί, πολέες δ΄έμβαινον Επειοί.
Των μεν άρ΄Αμφίμαχος και Θάλπιος ηγησάσθην
υίες ο μεν Κτεάτου, ο δ΄άρ΄Ευρύτου, Ακτορίωνε
των δ΄Αμαρυγκείδης ήρχε κρατερός Διώρης
των δε τετάρων ήρχε Πολύξεινος θεοειδής,
υιός Αγασθενέος Αυγηίάδαο άνακτος."
                                       Ομήρου Ιλιάδα, Β, 615-624.
Η νότια του Αλφειού χώρα αποτελούσε την χώρα του βασιλείου της Πύλου

"οι δε Πύλον τα ενέμοντο και Αρήνην Ερατεινήν
Και Θρύον Αλφειοίο πόρον και εύκτιτον Αιπύ"\

και ξεσπούσαν συχνά διαμάχες μεταξύ των Επειών και των Ηλείων για τον έλεγχο της πολύ εύφορης παραποτάμιας περιοχής.Μετά τον Επειό βασίλευσε την χώρα ο αδερφός του Αιτωλός, ο οποίος
κατόπιν εξορίστηκε στην "περί τον Αχελώον χώρα" που πήρε το όνομα Αιτωλία. Απόγονός του υπήρξε ο Όξυλος, ο οποίος επέστρεψε στα "πάτρια εδάφη'', εισβάλλοντας με τους Αιτωλείς στην Ηλεία και θεωρείται ο οικιστής της Ήλιδας.
Οι σχέσεις της Ηλείας με την Μικρά Ασία επικεντρώνεται στον Πέλοπα ο οποίος προερχόταν από την Λυδία, ενώ και ο Ενδυμίωνας είχε καταφύγει στην Μ.Ασία.Όσον αφορά την σχέση με την Βοιωτία επικεντρώνεται στην εγκατάσταση των Μινυών στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου, αλλά και η λατρεία του Θηβαίου Ηρακλή στην Ολυμπία.Επίσης και η γυναίκα του, βασιλιά της Πύλου (Νηλειδών),Νηλέα προέρχοταν από τους Μίνυες.
  Ο δεύτερος άξονας συνδέεται με το Ιερό της Ολυμπίας με την διπλή ιδιότητα ως Μαντείου αλλά και ως χώρου τέλεσης των Ολυμπιακών αγώνων μέσα από τους οποίους οι Ήλειοι εξασφάλισαν την ακεραιότητα της πατρίδας τους από τις επιβουλές των εχθρών,αύξησαν το κύρος τους πανελλαδικά και απέκτησαν άκοπη ευημερία και ειρήνη.

Τότε θα κάνει ξαστεριά !

Γράφει ο αγαπητός φίλος Όμηρος Αλεξάνδρου

Όταν θα έχουμε καταλάβει πως τα κόμματα υπάρχουν απλά και μόνο για να μας κρατούν απασχολημένους με την ‘πολιτική’, έτσι ώστε να μπορούν οι νεοταξικοί υπηρέτες να ασχολούνται με την πραγματική διαχείριση της εξουσίας.

Όταν θα έχουμε πάθει αρκετά ώστε να μας γίνει μάθημα το πόσο κοστίζει να εγκαταλείπουμε  την διαχείριση της τύχης μας και των παιδιών μας σε επαγγελματίες αντιπροσώπους με διαφορετικό τρόπο ζωής, με αντιστρόφως ανάλογες προοπτικές και με αντίθετα  συμφέροντα  από τα δικά μας...

Όταν οι πολίτες θα πάψουμε να στρεφόμαστε εναντίον αντιπάλων κομματικών σχηματισμών και θα στρεφόμαστε εναντίον αυτών που καταχρώνται την εξουσία…

Όταν οι εξ υμών διεθνιστές συνειδητοποιήσουν πως το να είσαι διεθνιστής,  προϋποθέτει το να υπάρχουν έθνη, άρα η δράση τους  είναι καταστροφική και όχι εποικοδομητική εφ’ όσον μάχονται τόσο τον δικό τους πολιτισμό όσο και τους πολιτισμούς των άλλων λαών, με δεδομένο ότι γλώσσα, πολιτισμός και ιστορία συνιστούν κατά κύριο λόγο τα έθνη !!

Όταν θα έχουμε δώσει στους νεοταξικούς υπηρέτες να καταλάβουν,  πως οι περισσότεροι υπηρετούν την NTΠ ( Νέα Τάξη Πραγμάτων) ασυνείδητα και ενάντια στα συμφέροντα τους !Αν και είναι πάρα πολλοί,  η πλειονότης τους το κάνει επειδή δεν τους επιτρέπει ο εγωισμός τους να δεχθούν πως και αυτοί αποτελούν αντικείμενα στυγνής εκμετάλλευσης.
Όσο περισσότερο ‘ύψηλά ιστάμενοι’ είναι, τόσο λιγότερο μπορούν να διακρίνουν το γιατί δεν είναι δυνατό να αποτελούν για τα αφεντικά τους κανενός είδους ‘ελίτ’, αλλά ότι τους θεωρούν εξ ίσου αναλώσιμους με τους υπολοίπους ‘gοίm’.  Αυτό όμως κυρίως που τους κάνει επικίνδυνους, είναι η ψευδαίσθηση και η ελπίδα ότι θα επιβιώσουν με την  επιλογή «είμαι υπάκουος και σωστός στη δουλειά μου, άρα δεν με πειράζει κανένας» !

Ένα παράδειγμα που δείχνει πόση πλύση εγκεφάλου έχουμε υποστεί ώστε να στραφούμε ο ένας εναντίον του άλλου,  είναι να  προσπαθήσουμε να κατατάξουμε πολιτικά  οποιονδήποτε απλό πολίτη της καθημερινότητας μας έχοντας πρώτα αφαιρέσει τους καθιερωμένους και τυποποιημένους ‘αριστεροδέξιους’χαρακτηρισμούς, τα κομματικά ‘logo’ και τα πολιτικά κλισέ. Τότε φαίνεται άμεσα πόσο πιο δύσκολο είναι αυτός να ενταχθεί σε ‘πολιτικές παρατάξεις’ ή κατηγορίες με κριτήριο τον χαρακτήρα ή την συμπεριφορά του.

Αν  σε μια συνομιλία συμφωνήσετε να αφαιρέσετε τα ‘κλισέ’ ‘-τις τυποποιημένες εκφράσεις δηλαδή- δεξιάς ή αριστερής’ ιδεολογίας,  τότε θα δείτε ξαφνικά τον συνομιλητή σας να μένει γυμνός από επιχειρήματα. Αυτό θα συμβεί επειδή οι νεοταξικοί έχουν μεθοδικά ‘φορτώσει’ σε αυτές τις λέξεις ή εκφράσεις όλη την κακοδαιμονία που μας μαστίζει και ποντάρουν τα μέγιστα στους αυτόματους συνειρμούς που με τόσο κόπο έχουν καλλιεργήσει επί δεκαετίες στα μυαλά μας, για την ‘κατασκευή’ ‘εχθρών’.O σκοπός τους ; Η εφαρμογή του αξεπέραστου ‘διαίρει και βασίλευε’ … Αυτό είναι το κύριο όπλο που διαθέτει η NTΠ ώστε να μας φέρει σε «φυσιολογικά» για τα συμφέροντα της επίπεδα αριθμών. Δηλαδή κυριολεκτικά να μας αποδεκατίσει,  στρέφοντας κάθε κοινωνική ομάδα εναντίον μιας άλλης, αντιπάλου !

Όμως, για να μπορέσουμε να εξουδετερώσουμε το όπλο που έχουν στρέψει εναντίον μας, οφείλουμε πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που μας χαρακτηρίζει κατά κύριο λόγο, 
είναι ότι ο καθ’ ένας από εμάς αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση. 
Δεν είμαστε διαβαθμίσεις ούτε ποικιλίες κάποιων ακραίων πολιτικών ιδεολογημάτων. Δεν είμαστε καν η συνισταμένη τους. 
Ούτε είμαστε κάποια τοπική υποδιαίρεση οποιωνδήποτε ‘παγκοσμίου’ εμβέλειας διεθνιστικών θρησκευτικών δογμάτων ή πολιτικών σχηματισμών !

Αν κάποιος, από εμάς τουλάχιστον που ανήκουμε στο είδος των ανθρώπων, δηλώνει ότι προτιμά το Α ή το Β πολιτικό ρεύμα , αυτό δεν είναι αποκλειστικά  αποτέλεσμα του χαρακτήρα του και το ότι βιολογικώς είναι  άνθρωπος, ώστε να αγνοήσουμε την εθνική του υπόσταση.. 
Είναι πολύ περισσότερο  το αποτέλεσμα συνθέσεως κοινωνικό-οικονομικών συνθηκών και προσδοκιών που διαμορφώνονται μέσα στα όρια του τόπου, της γλώσσας της ιστορίας και των παραδόσεων ενός έθνους και που έχουν συμβάλλει καθοριστικά στον σχηματισμό της γενετικής συστάσεως και της ψυχοσυνθεσής του .

Όσον αφορά την διαμόρφωση της σημερινής τραγικής πολιτικής κατάστασης τόσο στην Κύπρο όσο και στη Ελλάδα, αν ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν, θα αναγνωρίσουμε αμέσως  κάποιες συμπεριφορές που δείχνουν ότι τα πάντα στην πολιτική έρεαν επί δεκαετίες σε προκαθορισμένα κανάλια,  βάσει συγκεκριμένου νεοταξικού σχεδίου :

Όποτε κάποιος αποφάσιζε να λάβει ενεργό μέρος στην πολιτική σκηνή,  αργά ή γρήγορα αναγκάζονταν  να συμμορφωθεί με την πολιτική ‘γραμμή’ του εκάστοτε κόμματος. (χρησιμοποιούμε τον όρο ‘πολιτική σκηνή’ μόνο επειδή αναφερόμαστε σε ένα  χώρο όπου παίζεται θέατρο ! ).  Εκεί, - εις βάρος των προσωπικών του απόψεων - μάθαινε να παραβλέπει οτιδήποτε απέκλινε από την ‘άνωθεν’ δεδομένη πολιτική του κάθε κόμματος και αναγκαζόταν να προωθεί, συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις που του υπεδείκνυαν τα ‘ανώτερα’ κομματικά ‘στελέχη’.

Διδασκόταν συγκεκριμένη ορολογία, που κάλυπτε την πλευρά εκείνη της ‘πολιτικής πραγματικότητας’  την οποία είχε αναλάβει να ‘στηρίξει’ το εκάστοτε κόμμα. Έτσι σταδιακά παγιώθηκε το γνωστό κλίμα στείρας και ανούσιας αντιπαλότητας που φθείρει, διχάζει και διαιρεί τη δύναμη του λαού, αντί της εποικοδομητικής άμιλλας που αποδίδει δημιουργικό έργο. 
Την ξαστεριά λοιπόν θα την δούμε μόνο με την πραγματική ενεργοποίηση και αφύπνιση μας στρεφόμενοι ενάντια στο κομματικό κατεστημένο και σε διχαστικές στρατηγικές και όχι με ένα χαλαρό χουζούρεμα στο κρεβάτι του συστήματος με το ένα μάτι κλειστό !

Όχι στα κόμματα με επικεφαλής επαγγελματίες και απόλυτα ελεγχόμενους  ‘σωτήρες-αρχηγούς’ ! 
Ναι σε ένα κοινοβούλιο νέας πολιτικής αντιλήψεως, χωρίς κόμματα και αρχηγούς, αλλά με πραγματικά εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού που αποφασίζουν με βάση τα συμφέροντα του λαού- εντολέα τους … 
Όχι στους χρυσοπληρωμένους χειροκροτητές που υπογράφουν υπάκουα και ανερυθρίαστα τον βέβαιο θάνατο των συμπολιτών τους προκειμένου να διατηρήσουν τα   
κατάπτυστα προνόμια τους !
Πρέπει επί τέλους να κάνουμε τις σωστές διακρίσεις … ή θα εκλέγουμε βουλευτές ικανούς και  άξιους να βούλονται ή διακοσμητικά πρόβατα που χρειάζονται έναν αρχηγό-βοσκό που θα καθορίζει το τι και πως οφείλουν να αποφασίζουν υπό το δέος της αποπομπής τους από την ασφάλεια του κοπαδιού !
Πρέπει κάποτε να διαλέξουμε οριστικά … ή εμείς ή αυτοί… 
Η θα επιζήσουμε όλοι  ως ελεύθεροι άνθρωποι σε όλη την ελληνική επικράτεια η θα επιζήσουν τα εναπομείναντα του αποδεκατισμού ανθρωποειδή σε ρόλο υπάκουων  υπηρετών μιας ολιγάριθμης ελίτ εξουσιαστών ! 

Μαζί πάντως δεν χωράμε! Κώστα Σκανδάλη είσαι ένας μεγάλος σύγχρονος φιλόσοφος και με εμπνέεις.

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

Τρομοκρατία: Η τρομοκρατία (αγγλ. terrorism), εκ του τρόμος + κράτος, αν και δεν υπάρχει διεθνώς συμφωνημένος ορισμός, γενικά αποτελεί τη «συστηματική» χρήση, ή την απειλή χρήσης, βίας που συμβαίνει πάντα ως αντίδραση, ή άσκηση πίεσης, από οργανωμένες ομάδες με πολιτικά, θρησκευτικά ή άλλα ιδεολογικά κίνητρα (ως υπόβαθρο/βάση) αλλά ακόμη και από ολόκληρους κρατικούς μηχανισμούς, εναντίον ατόμων, ομάδων ή περιουσιών, με απώτερο στόχο τις κυβερνήσεις από τις οποίες προσδοκούν κάποια αντίστοιχα (των κινήτρων) οφέλη/κέρδη. Η κάθε πράξη επ' αυτού χαρακτηρίζεται τρομοκρατική πράξη και οι επιχειρούντες αυτήν τρομοκράτες.

  Η  λέξη τρομοκρατία έχει γίνει ‘άρμα’ στις ορέξεις δυνατών λαών έναντι αδυνάτων, για να πετύχουν τους σκοπούς τους, με προπαγάνδα που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας χρησιμοποιώντας τον τύπο και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Το ίδιο συμβαίνει και στα πλαίσια ενός κράτους με επιβολή της πολιτείας στους πολίτες τις περισσότερες φορές με αντισυνταγματικό τρόπο χωρίς να μπορεί κάποιος να αντιδράσει αφού τα πλαίσια δράσης, γνώμης και αντίδρασης είναι πολύ περιορισμένα. Υπάρχει περίπτωση να αποδοθεί δικαιοσύνη σε όλα αυτά που συμβαίνουν στην ανθρωπότητα γενικότερα και εντός των κρατών ειδικότερα;

  Αν κάνουμε μια αρχή μετά το τέλος του ΄Β Παγκοσμίου πολέμου θα δούμε ότι για τα εγκλήματα της Γερμανίας στήθηκε η περιβόητη Δίκη της Νυρεμβέργης, όμως κανένα δικαστήριο δεν στήθηκε για τα εγκλήματα των νικητών στη Δρέσδη, στην Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι. Το ίδιο συνέβη εδώ  στη γειτονιά  μας  όπου για τα εγκλήματα του καθεστώτος Μιλόσεβιτς επιλήφθηκε το δικαστήριο της Χάγης, όχι όμως για τα αποτρόπαια εγκλήματα των νικητών πάνω στου κουφάρι της άλλοτε Γιουγκοσλαβίας, κατόπιν του Ιράκ, του Αφγανιστάν , της Λιβύης  και πρόσφατα της Συρίας, όπου οι φρικαλεότητες των νικητών ονομάζονται παράπλευρες απώλειες και η αντίσταση των  θυμάτων σε τρομοκρατία, χωρίς να αποδίδεται δικαιοσύνη στα εξόφθαλμα εγκλήματα με την διαφορά ότι δεν υπάρχουν Δικαστήρια που να καταδικάσουν αυτές τις φρικαλεότητες. Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι η δικαιοσύνη απονέμεται πάντα εις βάρος των ηττημένων.

   Εντός των τειχών σε πολλές περιπτώσεις ανά την υφήλιο οπουδήποτε ομάδες πολιτών  αντιτίθενται στις αδηφάγες ορέξεις των κυβερνόντων χαρακτηρίζονται ως τρομοκράτες και με απίστευτες σκηνοθεσίες παρουσιάζονται ως εχθροί του εκάστοτε Έθνους. Όποιος   έχει το θάρρος και αντιστέκεται ενόπλως στους άδικους νόμους να καταδιώκεται ως τρομοκράτης, να καταδικάζεται από ειδικά δικαστήρια  και να σαπίζει στην φυλακή. Κατά την έναρξη της Επανάστασης του Έθνους οι Βασιλείς της Ιεράς Συμμαχίας  μέσω των  διπλωμάτων τους, αλλά και ντόπιοι βολεμένοι , πολιτικοί και ιερωμένοι είχαν αποκυρήξει τους επαναστάτες ως τρομοκράτες.

   Όμως παντού και πάντα  η τρομοκρατία, με όποια μορφή και αν παρουσιάζεται, θα αντιμετωπίζεται ως κακό  αφού δεν έχει την κάλυψη   πίσω από προσωπεία διεξαγωγής ισότιμου πολέμου, και θα είναι έκθετη στις διώξεις των δικαστηρίων που στήνονται στα γρήγορα ,με προαποφασισμένο αποτέλεσμα, αλλά και στην κατακραυγή του χειραγωγημένου κοινού, καθοδηγουμένου από τα Γκαιμπελικού τύπου ΜΜΕ.

A.Bon: La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la principauté d’Achaïe

O Antoine Bon στο βιβλίο του "La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la principauté d’Achaïe" κάνει ένα οδοιπορικό στις καστροπολιτείες του Μοριά και στους ναούς που κτίστηκαν εκεί κατά την διάρκεια της Φραγκοκρατίας.Ένα υπέροχο έργο που εξετάζει την ιστορία και την κατασκευή όλων των κτισμάτων ένα προς ένα. Χαρακτηριστικά αναφέρει και το Καθολικό της Παναγίας της Ίσοβας αλλά και τον Άγιο Νικόλαο παραπλεύρως.Παραθέτω τον πρόλογο του έργου, στα Γαλλικά και σε μετάφραση στα Ελληνικά με την βοήθεια της καλής φίλης Αναστασίας Ζαφειρίου-Καράμπελα, και τον χάρτη της Πελοποννήσου με τα ενδιαφέροντα κτίσματα.

                                                                AVANT PROPOS
Les plans et dessins des forteresses ou chateaux suivants Aetos,Αkova,Androysa,Arkadia,Chelmos, Kalamata, Clarence, Kalabryta, Leutron, Mela et Hagios Vasilios, ont ete leves
 et executes entre 1931 et 1938 par M.Henry Ducoux, architecte D.P.L.G,alors attache a Ecole francaise d'Athenes; c'est lui qui a egalement fait en 1938 les leves des chateaux d'Argos,
de Mistra et de Myloi de Lerne,que nous avons dessins nous -meme, et de Clermont dont les dessins ont ete executes par Paul Maignan, architecte attache au Bureau archeologique de Dijon;
celui-ci a fait aussi les plans et dessins des eglises de Saint-Sophie d'Andravida, de Notre-Dame d'Isova et de Saint-Nicolas a Bitsibardi, du couvent des Vlachernes d'Elide, en fin du couvent
 de Zaraka ; apres sa mort accidentelle, ils ont ete acheves par MrNicole Latour.
Les autres dessins, sauf indication speciale, ont ete faits par nous, ainsi que les photographies, a l'exception de celles qui sont reproduites aux planches, 32,1, 41 a, 118 b, 157,1, qui sont dues
 respectivement a MM. Dinos Psychogios, directeur de la revue "Ηλειακά", G. Donnay, architecte belge, H. Wagner, photographe attache a l'Institut archeologique allemand d'Athenes,enfin a
David Wallace, jeune archeologue anglais tue en Grece au cours de la seconde guerre mondiale et dont les photos nous ont ete aimablement communiquees par M.T.S.R. Boase president du
Magdalen College a Oxford.
  Que tous ceux qui nous ont ainsi aide a constituer cet album trouvent ici l'ecpression sincere de notre tres vive reconnaissance.

                                                                                                                                                                                                                                                                                            A.Bon


                                                           ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τα σχεδιαγράμματα και τα σχέδια των παρακάτω φρουρίων ή κάστρων : Αετού, Άκοβας, Ανδρούσας, Αρκαδίας, Χελμού, Καλαμάτας, Γλαρέντσας, Καλαβρύτων, Λεύκτρων, Μελά και Αγίου Βασιλείου, έχουν αρθεί και εκτελεστεί μεταξύ 1931 και 1938 από τον Κο Henry Ducoux, αρχιτέκτων διδάκτωρ που συνδέεται με τη Γαλλική Σχολή Αθηνών, και ήταν αυτός που το 1938 έκανε επίσης τις άρσεις των κάστρων  του Άργους, του Μυστρά και των Μύλων της Λέρνας, που έχουμε σχέδια και εμείς οι ίδιοι του Χλεμουτσίου του οποίου τα σχέδια έχουν  εκτελεστεί από τον Paul Maignan, αρχιτέκτονα που συνδέεται με την  Αρχαιολογική Υπηρεσία του  Dijon , που έχει κάνει επίσης τα σχεδιαγράμματα και τα σχέδια των ναών της Αγίας Σοφίας Ανδραβίδας, του Καθολικού της Παναγίας της Ίσοβας και του Αγίου Νικολάου στο Μπιτζιμπάρδι, του μοναστηριού της Βλαχέρνας της Ηλείας, και τέλος του μοναστηριού του Ζάρακα, μετά από αιφνίδιο θάνατο του,αποπερατώθηκαν από τον Κο Nicole Latour.
Τα άλλα σχέδια, εκτός από ιδιαίτερη ένδειξη, έγιναν από εμάς και οι φωτογραφίες, με εξαίρεση αυτών που περιέχονται στα τεύχη, 32,1, 41 α, 118 b, 157,1, οι οποίες οφείλονται με σεβασμό  στον MM. Ντίνο Ψυχογιό, εκδότης του περιοδικού «Ηλειακά»,  στον Βέλγο αρχιτέκτονα G. Donnay, στον H. Wagner, φωτογράφο που συνδέεται με το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αθήνας, και τέλος στον David Wallace, ένα νεαρό Άγγλο αρχαιολόγο που  σκοτώθηκε στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και του οποίου οι φωτογραφίες μας κοινοποιήθηκαν ευγενικά και από τον MTSR Boase πρόεδρο του Magdalen College a Oxford.
Σε όλους αυτούς που μας βοήθησαν επίσης να δημιουργήσουμε αυτό το άλμπουμ δίνουμε εδώ την έκφραση των ειλικρινών μας ευχαριστιών και της πιο θερμής μας αναγνώρισης.

                                                                                                                                                                                                                                                                                          A.Bon

Ζητείται Ελπίς!

Απόσπασμα από το βιβλίο του Αντώνη Σαμαράκη με περιεχόμενο και παραλληλισμούς:

Ὅταν μπῆκε στὸ καφενεῖο, κεῖνο τὸ ἀπόγεμα, ἤτανε νωρὶς ἀκόμα. Κάθισε σ᾿ ἕνα τραπέζι, πίσω ἀπὸ τὸ μεγάλο τζάμι ποὺ ἔβλεπε στὴ λεωφόρο. Παράγγειλε καφέ.
Σὲ ἄλλα τραπέζια, παίζανε χαρτιὰ ἢ συζητούσανε.
Ἦρθε ὁ καφές. Ἄναψε τσιγάρο, ἤπιε δυὸ γουλιές, κι ἄνοιξε τὴν ἀπογευματινὴ ἐφημερίδα.
Καινούριες μάχες εἶχαν ἀρχίσει στὴν Ἰνδοκίνα. «Αἱ ἀπώλειαι ἑκατέρωθεν ὑπῆρξαν βαρύταται», ἔλεγε τὸ τηλεγράφημα.
Ἕνα ἀκόμα ἰαπωνικὸ ἁλιευτικὸ ποὺ γύρισε μὲ ραδιενέργεια.
«Ἡ σκιὰ τοῦ νέου παγκοσμίου πολέμου ἁπλοῦται εἰς τὸν κόσμον μας», ἦταν ὁ τίτλος μιᾶς ἄλλης εἴδησης.
Ὕστερα διάβασε ἄλλα πράγματα: τὸ ἔλλειμμα τοῦ προϋπολογισμοῦ, προαγωγὲς ἐκπαιδευτικῶν, μιὰ ἀπαγωγή, ἕνα βιασμό, τρεῖς αὐτοκτονίες. Οἱ δυό, γιὰ οἰκονομικοὺς λόγους. Δυὸ νέοι, 30 καὶ 32 χρονῶ. Ὁ πρῶτος ἄνοιξε τὸ γκάζι, ὁ δεύτερος χτυπήθηκε μὲ πιστόλι.
Ἀλλοῦ εἶδε κριτικὴ γιὰ ἕνα ρεσιτὰλ πιάνου, ἔπειτα κάτι γιὰ τὴ μόδα, τέλος τὴν «Κοσμικὴ Κίνηση»: «Κοκταίηλ προχθὲς παρὰ τῷ κυρίῳ καὶ τῇ κυρίᾳ Μ. Τ. Χάρμα εὐμορφίας καὶ κομψότητος ἡ κυρία Β. Χ. μὲ φόρεμα κομψότατο ἐμπριμὲ καὶ τὸκ πολὺ σίκ. Ἐλεγκάντικη ἐμφάνισις ἡ δεσποινὶς Ο. Ν.»
Ἄναψε κι ἄλλο τσιγάρο. Ἔριξε μιὰ ματιὰ στὶς «Μικρὲς Ἀγγελίες»:
ΠΩΛΕΙΤΑΙ νεόδμητος μονοκατοικία, κατασκευὴ ἀρίστη, ἐκ 4 δωματίων, χόλ, κουζίνας, λουτροῦ πλήρους, W.C.
ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ εἰς σοβαρὸν κύριον δωμάτιον εἰς β´ ὄροφον, εὐάερον, εὐήλιον...
ΖΗΤΕΙΤΑΙ πιάνο πρὸς ἀγοράν...
Σκέψεις γυρίζανε στὸ νοῦ του.
Ἀπὸ τότε ποὺ τέλειωσε ὁ δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, ἡ σκιὰ τοῦ τρίτου δὲν εἶχε πάψει νὰ βαραίνει πάνω στὸν κόσμο μας. Καὶ στὸ μεταξύ, τὸ αἷμα χυνότανε, στὴν Κορέα χτές, στὴν Ἰνδοκίνα σήμερα, αὔριο...
Πέρασε τὸ χέρι του στὰ μαλλιά του. Σκούπισε τὸν ἱδρώτα στὸ μέτωπό του· εἶχε ἱδρώσει, κι ὅμως δὲν ἔκανε ζέστη.
Ὁ πόλεμος, ἡ βόμβα ὑδρογόνου, οἱ αὐτοκτονίες γιὰ οἰκονομικοὺς λόγους, ἡ «Κοσμικὴ Κίνησις»... Τὸ πανόραμα τῆς ζωῆς!
Δὲν εἶχε ἀλλάξει διόλου πρὸς τὸ καλύτερο ἡ ζωή μας ὕστερ᾿ ἀπὸ τὸν πόλεμο. Ὅλα εἶναι, τὰ ἴδια σὰν καὶ πρίν. Κι ὅμως εἶχε ἐλπίσει κι αὐτός, ὅπως εἶχαν ἐλπίσει ἑκατομμύρια ἄνθρωποι σ᾿ ὅλη τὴ γῆ, πῶς ὕστερ᾿ ἀπὸ τὸν πόλεμο, ὕστερ᾿ ἀπὸ τόσο αἷμα ποὺ χύθηκε, κάτι θ᾿ ἄλλαζε. Πὼς θἀρχόταν ἡ εἰρήνη, πὼς ὁ ἐφιάλτης τοῦ πολέμου δὲ θὰ ἴσκιωνε πιὰ τὴ γῆ μας, πὼς δὲ θὰ γίνονταν τώρα αὐτοκτονίες γιὰ οἰκονομικοὺς λόγους, πὼς...
Σουρούπωνε. Μερικὰ φῶτα εἶχαν ἀνάψει κιόλας στὰ μαγαζιὰ ἀντίκρυ. Στὸ καφενεῖο δὲν εἴχανε ἀνάψει ἀκόμα τὰ φῶτα. Τοῦ ἄρεσε ἔτσι τὸ ἡμίφως.
Σκέφτηκε τὴ σύγχυση ποὺ ἐπικρατεῖ στὸν κόσμο μας σήμερα. Σύγχυση στὸν τομέα τῶν ἰδεῶν, σύγχυση στὸν κοινωνικὸ τομέα, σύγχυση...
Δὲν ἔφταιγε ἡ ἐφημερίδα ποὺ ἔκανε τώρα αὐτὲς τὶς σκέψεις. Τὰ σκεφτότανε ὅλα αὐτὰ τὸν τελευταῖο καιρό, πότε μὲ λιγότερη, πότε μὲ περισσότερη ἔνταση. Σκεφτότανε τὸ σκοτεινὸ πρόσωπο τῆς ζωῆς. Τὴν εἰρήνη, τὴ βαθιὰ τούτη λαχτάρα, ποὺ κρέμεται ἀπὸ μιὰ κλωστή. Σκεφτότανε τὴ φτώχεια, τὴν ἀθλιότητα. Σκεφτότανε τὸ φόβο ποὺ ἔχει μπεῖ στὶς καρδιές.
Στὸν καθρέφτη, δίπλα του, εἶδε τὸ πρόσωπό του. Ἕνα πολὺ συνηθισμένο πρόσωπο. Τίποτα δὲ μαρτυροῦσε τὴν ταραχὴ ποὺ εἶχε μέσα του.
Εἶχε πολεμήσει κι αὐτὸς στὸν τελευταῖο πόλεμο. Καὶ εἶχε ἐλπίσει. Μὰ τώρα ἤτανε πιὰ χωρὶς ἐλπίδα. Ναί, δὲ φοβότανε νὰ τὸ ὁμολογήσει στὸν ἑαυτό του πῶς ἤτανε χωρὶς ἐλπίδα.
Μιὰ σειρὰ ἀπὸ διαψεύσεις ἐλπίδων ἦταν ἡ ζωή του. Εἶχε ἐλπίσει τότε,...
Εἶχε ἐλπίσει ὕστερα...
Κάποτε, πρὶν ἀπὸ χρόνια, εἶχε ἐλπίσει στὸν κομμουνισμό. Μὰ εἶχε διαψευσθεῖ κι ἐκεῖ. Τώρα δὲν εἶχε ἐλπίδα σὲ καμιὰ ἰδεολογία!
Ζήτησε ἕνα ποτήρι νερὸ ἀκόμα. Αὐτὴ ἡ διάψευση ἀπὸ τὶς λογῆς-λογῆς ἰδεολογίες ἤτανε βέβαια γενικὸ φαινόμενο. Καὶ παραπάνω ἀπὸ τὴ διάψευση, ἡ κούραση, ἡ ἀδιαφορία, ποὺ οἱ πιὸ πολλοί, ἡ μεγάλη πλειοψηφία νιώθει μπροστὰ στὶς διάφορες ἰδεολογίες.
Κοίταζε τὰ τρόλλεϋ ποὺ περνάγανε ὁλοένα στὴ λεωφόρο, τὸ πλῆθος... Μπροστά του, ἡ ἐφημερίδα ἀνοιχτή. Ὅλα αὐτὰ ποὺ εἶχε δεῖ καὶ πρωτύτερα: ἡ σκιὰ τοῦ καινούριου πολέμου, ἡ Ἰνδοκίνα, οἱ δυὸ αὐτοκτονίες γιὰ οἰκονομικοὺς λόγους, ἡ «Κοσμικὴ Κίνησις»...
Τσιγάρα! ἕνας πλανόδιος μπῆκε.
Πῆρε ἕνα πακέτο.
Στὶς ἕξι σελίδες τῆς ἐφημερίδας: ἡ ζωή. Κι αὐτός, ἤτανε τώρα ἕνας ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει ἐλπίδα.
Θυμήθηκε, πρὶν ἀπὸ χρόνια, ἤτανε παιδὶ ἀκόμα, εἶχε ἀρρωστήσει βαριὰ μιὰ θεία του, ξαδέρφη τῆς μητέρας του. Τὴν εἴχανε σπίτι τους. Ἦρθε ὁ γιατρός· βγαίνοντας ἀπὸ τὸ δωμάτιο τῆς ἄρρωστης, εἶπε μὲ ἐπίσημο ὕφος:
Δὲν ὑπάρχει πλέον ἐλπίς!
Ἔτσι κι αὐτός, τώρα, εἶχε φτάσει στὸ σημεῖο νὰ λέει:
- Δὲν ὑπάρχει πλέον ἐλπίς!
Τοῦ φάνηκε φοβερὸ ποὺ ἤτανε χωρὶς ἐλπίδα. Εἶχε τὴν αἴσθηση πὼς οἱ ἄλλοι στὸ καφενεῖο τὸν κοιτάζανε κι ἄλλοι ἀπὸ τὸ δρόμο σκέφτονταν καὶ ψιθυρίζανε μεταξύ τους: «Αὐτὸς ἐκεῖ δὲν ἔχει ἐλπίδα!» Σὰ νὰ ἦταν ἔγκλημα αὐτό. Σὰ νὰ εἶχε ἕνα σημάδι πάνω του ποὺ τὸ μαρτυροῦσε. Σὰ νὰ ἤτανε γυμνὸς ἀνάμεσα σὲ ντυμένους.
Σκέφτηκε τὰ διηγήματα ποὺ εἶχε γράψει, δίνοντας ἔτσι μιὰ διέξοδο στὴν ἀγωνία του. Ἄγγιζε θέματα τοῦ καιροῦ μας: τὸν πόλεμο, τὴν κοινωνικὴ δυστυχία... Ὡστόσο, δὲν τὸ ἀποφάσιζε νὰ τὰ ἐκδώσει. Φοβότανε! Φοβότανε τὴν ἐτικέτα ποὺ θὰ τοῦ δίνανε σίγουρα οἱ μὲν καὶ οἱ δέ. Ὄχι, ἔπρεπε νὰ τὰ βγάλει. Στὸ διάολο ἡ ἐτικέτα! Αὐτὸς ἦταν ἕνας ἄνθρωπος, τίποτε ἄλλο. Οὔτε ἀριστερὸς οὔτε δεξιός. Ἕνας ἄνθρωπος ποὺ εἶχε ἐλπίσει ἄλλοτε, καὶ τώρα δὲν ἔχει ἐλπίδα, καὶ ποὺ νιώθει χρέος του νὰ τὸ πεῖ αὐτό. Βέβαια, ἄλλοι θἄχουν ἐλπίδα, σκέφτηκε. Δὲν μπορεῖ παρὰ νἄάχουν.
Ξανάριξε μιὰ ματιὰ στὴν ἐφημερίδα: ἡ Ἰνδοκίνα, ἡ «Κοσμικὴ Κίνησις», τὸ ρεσιτὰλ πιάνου, οἱ δυὸ αὐτοκτονίες γιὰ οἰκονομικοὺς λόγους, οἱ «Μικρὲς Ἀγγελίες»...
ΖΗΤΕΙΤΑΙ γραφομηχανή...
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ραδιογραμμόφωνον...
ΖΗΤΕΙΤΑΙ τζὶπ ἐν καλῇ καταστάσει...
ΖΗΤΕΙΤΑΙ τάπης γνήσιος περσικὸς...
Ἔβγαλε τὴν ἀτζέντα του, ἔκοψε ἕνα φύλλο κι ἔγραψε μὲ τὸ μολύβι του:
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ἐλπίς
Ὕστερα πρόσθεσε τὸ ὄνομά του καὶ τὴ διεύθυνσή του. Φώναξε τὸ γκαρσόνι. Ἤθελε νὰ πληρώσει, νὰ πάει κατευθείαν στὴν ἐφημερίδα, νὰ δώσει τὴν ἀγγελία του, νὰ παρακαλέσει, νὰ ἐπιμείνει νὰ μπεῖ ὁπωσδήποτε στὸ αὐριανὸ φύλλο.

Παπανδρέου Γεώργιος (1859- 1940)

Ο Γεώργιος Παπανδρέου γεννήθηκε στο Σκούπι (Πάος) Καλαβρύτων στις 16-5-1859.

Ήταν το έκτο από τα οκτώ παιδιά του Ανδρέα Παπαγεωργίου ή Οικονομόπουλου και της Εξακουστής Μασούρα. Τέλειωσε το Δημοτικό Σχολείο στο χωριό του. Το 1871 κατατάσσεται με εξετάσεις στην β τάξη του Ελληνοδιδασκαλείου Σοποτού, το οποίο συνεχίζει στην Κοντοβάζαινα και ολοκληρώνει στον Πύργο.Υπήρξε άριστος μαθητής .Το 1878 γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1883.Παράλληλα με τις σπουδές του , διορίζεται ως Ελληνοδιδάσκαλος σε χωριά της Αρκαδίας, Εύβοιας και Ηλείας. αφού στο μεταξύ υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία.Στο πανεπιστήμιο συνδέθηκε με τους καθηγητές του  και ήταν ένθερμος οπαδός των ιδεών του Μιστριώτη. Παίρνοντας το πτυχίο του  διορίσθηκε σχεδόν αμέσως στον Πύργο ως καθηγητής .

Το 1886 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών με τη διατριβή του «Περί της αρχαίας Ψωφίδος» και το 1896 υφηγητής της ίδιας σχολής στην έδρα της Γλωσσολογίας με τη διατριβή του «Περί της των Ηλείων διαλέκτου».Στη θητεία του ως καθηγητής υπηρέτησε σε διάφορα σχολεία, απολύθηκε και επαναπροσλήφθηκε 3 φορές .Προβιβάσθηκε σε Γυμνασιάρχη Πύργου το 1892.Το 1905 συνταξιοδοτήθηκε από Γυμνασιάρχης στον Πειραιά όπου υπηρετούσε , χωρίς όμως να πάψει να εργάζεται σε σχολεία ή να παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα.

Μετά από μια πολύπαθη ζωή, με πολλά οικογενειακά δράματα (ασθένεια και θάνατο της γυναίκας σε νεαρή ηλικία, θάνατο των έξι από τα εννέα παιδιά του, πολύχρονες παθήσεις του ιδίου), πέθανε πλήρης ημερών την 26-7-1940.Υπήρξε ακάματος  σε όλη του τη ζωή με εξαιρετική μόρφωση. Εξέδωσε ιστορικές ,αρχαιολογικές ,γλωσσολογικές και γεωγραφικές πραγματείες, μετέφρασε πολλά έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, συμμετείχε σε κάθε έκφανση της κοινωνικής και πνευματικής ζωής του τόπου.Το έργο του « Η Ηλεία δια μέσου των αιώνων» αποτελεί για τους ερευνητές μια από τις σημαντικότερες πηγές της καταγραφής της ιστορίας της Ηλείας.

Δυστυχώς  το έργο έμεινε ημιτελές, αφού ο Β τόμος του έργου του δεν εκδόθηκε ποτέ.

Έργα του:

-Αζανιάς, ήτοι αρχαιολογική πραγματεία πασών των αρχαίων πόλεων της Αρκαδικής Αζανίδος μετά των περιοχών αυτών, 1886

-Ηλειακά, ήτοι αρχαιολογική, γεωγραφική, ιστορική συγγραφή πασών των Ηλειακών χώρων από αρχαιοτάτων μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων  1888,

-Η Μεσσηνία προ Χριστού :πραγματεία αρχαιολογική, ιστορική και γεωγραφική αναπτυχθείσα δια δύο διαλέξεων εν τη εμπορική λέσχη Καλαμών κατά Μάϊον του 1894  ,1895

-Περί της των Ηλείων διαλέκτου,1897

-Καλαβρυτινή επετηρίς, ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας , 1906

-Η Ηλεία δια μέσου των αιώνων τόμος Α, , 1924

-Η ιστορία του Σκουπίου και της  Πάου ,1925

-Ιστορία των Καλαβρύτων, 1928

-Οι Φωτηλαίοι κατά τον ιερόν αγώνα,1931

Πηγές :Κων/νου Κυριακόπουλου΅Συμβολή στη βιογραφία και την εργογραφία του Γεωργίου Α. Παπανδρέου (1859-1940) ανάτυπο από την «Επετηρίδα των Καλαβρύτων « τ. ΙΔ (1982), Αθήνα ,1982

Δημοτική Βιβλιοθήκη Πύργου