Νικολός Μποζινάκης , ένας ηρωικός αγωνιστής του '21!

Στον αγώνα για την απελευθέρωση από τους Τούρκους κατά την Επανάσταση του ’21,έλαβαν μέρος όλοι οι Έλληνες και η ιστορία ανακήρυξε κάποιους ως μπροστάρηδες και άλλους σε δευτερεύοντα ρόλο, όμως η συμβολή όλων υπήρξε καθοριστική για την αποτίναξη του Τούρκικου ζυγού. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο Νικολός Μποζινάκης (Μποζινάκος κατά τον Φωτάκο Χρυσανθόπουλο), παππούς του υπογράφοντος (Μπιτζιμπαρδαίου)ο οποίος πρωτοστάτησε σε πολλές μάχες τόσο κατά την διάρκεια της επανάστασης, τόσο και στην επανάσταση της Πελοποννήσου που σχετικά έγραψα σε προηγούμενο άρθρο.Ο Νικολός Μποζινάκης είναι Γενάρχης των οικογενειών Ζέρβα, Κουτσογιαννάκη και Γιαννόπουλου.

Ο Νικολός Μποζινάκης γεννήθηκε το 1760, κατά πάσα πιθανότητα στου Σκληρού, και ήταν γιος του Θανάση Μποζινάκη ο οποίος αποτελούσε ανέκαθεν  αγκάθι για τους Φαναρίτες Τούρκους. Ο γενναίος αυτός κλεφτοκαπετάνιος έδρασε στην εποχή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και τους συνέδεε αδερφική φιλία που κράτησε όλη τους τη ζωή.

Όταν ξεκίνησε η Επανάσταση ο Νικολός έλαβε γράμμα από τον Κολοκοτρώνη με το οποίο του συνιστούσε να χτυπήσει με τα παλικάρια του και τους λοιπούς αγωνιστές της περιοχής, τους πολύ δυνατούς Τουρκοφαναρίτες με διπλωματία γιατί και πιο πολλοί ήταν αλλά και πιο καλά οπλισμένοι.  

Ο Μποζινάκης μετέδωσε το μήνυμα στους πονηρούς Ανδριτσάνους προεστούς και τους προέτρεψε να πείσουν τους Τουρκοφαναρίτες να εγκαταλείψουν προσωρινά τον τόπο ,δήθεν για ασφάλεια με προορισμό την οχυρωμένη Τριπολιτσά και να επανέλθουν όταν τα πράγματα ηρεμήσουν, μάλιστα να προσφέρουν και οι ίδιοι μουλάρια για την διευκόλυνση τους.Οι Τούρκοι πείστηκαν και πήραν τις οικογένειες τους και τα κινητά υπάρχοντα τους και έφυγαν.Κι ενώ αυτοί διανυκτέρευαν στην πηγή της Σουλτίνας, ο Νικολός Μποζινάκης με τριακόσιους Ολύμπιους αγωνιστές σήκωσε την σημαία της Επανάστασης στην Αγία Βαρβάρα στην Ανδρίτσαινα.Εκεί προτάθηκε στον σπουδαίο κλεφτοκαπετάνιο να ηγηθεί ,όμως εκείνος  αρνήθηκε µε την δικαιολογία ότι ήταν αγράµµατος.Ετσι η αρχηγεία δόθηκε στον Ανδριτσάνο Τζανέτο Χριστόπουλο.

. Η άρνησή του αυτή ζήµιωσε και την επανάσταση αλλά και τον ίδιο. Γιατί αν και αγωνίστηκε σε όλες τις µάχες του αγώνα έµεινε αφανής, Ζήµιωσε ακόµα όλα τα χωριά της επαρχίας που έδωσαν το αίµα τους για τη λευτεριά της πατρίδας ,γιατί ρίχτηκαν στο στόµα τού λύκου,στους πονηρούς Ανδριτσάνους πού εκµεταλλεύτηκαν τους αγώνες των παλικαριών και άρπαξαν τα πάντα για δικό τους όφελος.'Ακολουθώντας τη συµβουλή του Κολοκοτρώνη, ο Μποζινάκης µε τους συµπατριώτες του την άλλη µέρα χτύπησαν τους Τουρκοφαναρίτες πισώπλατα στον Άγιο Θανάση,ενώ µπροστά τους τη γέφυρα του Αλφειού κρατούσε ο Κολοκοτρώνης µε
τους δικούς του,ο οποίος κατέφθασε από την Καλαμάτα. Κλείσανε τους εχθρούς στο στενό του Κουρουνιού και τους πετσόκοψαν στην πρώτη καταγεγραμμένη  φονική και νικηφόρα εκείνη µάχη του εθνοαπελευθερωτικού µας άγώνα.

Έλαβε µέρος επίσης στη µάχη του Λάλα,στην πολιορκία της Τριπολιτσάς,στα Δερβενάκια κ.α.Τέλος έλαβε µέρος στη επανάσταση των Ναπαίων,που έγινε εναντίον της αντιβασιλείας του Όθωνα,όταν καταδίκασαν τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα σε θάνατο.Πολιόρκησε την Ανδρίτσαινα και φώναξε µε την στεντόρια φωνή του:

        

         « Κάτω τα' άρµατα Ανδριτσάνοι
γιατί αστράφτει γιαταγάνι » !

Και ανάγκασε τον έπαρχο Κρεστενίτη να υποχωρήσει",
Ακολούθησε το αντιβασιλικό κίνηµα και πολέµησε πλάι στο Γκρίτζαλη.το γερο Μήτρο Πέτροβα από τη Γαράτζα και τα Πλαπουτόπουλα.Αγωνίστηκε στη φονική µάχη πού δόθηκε µε τους Οθωνικούς του Μάγιερ και του Χατζηχρήστου στο χωριό Σούλου,κοντά στην Μεγαλόπολη, όπου φυσικά νικήθηκαν.Ο Γκρίτσαλης και άλλοι αγωνιστές  που συνελήφθησαν καταδικάστηκαν σε θάνατο από το έκτακτο στρατοδικείο Κυπαρισσίας και αμέσως εκτελέστηκαν.Τον Γέρο-Πέτροβα δεν εκτέλεσαν λόγω του περασμέου της ηλικίας του( 93 ετών).

Δεν γνωρίζουμε ακριβώς τον χρόνο θανάτου του ¨τρανού αγωνιστή¨ Νικολού πιθανότατα ημερομηνία θανάτου  είναι το 1840.

 ΠΗΓΕΣ:Νικόλαου Κοντοβουνήσιου, "το Γενεαλογικό δέντρο των οικογενειών                              Κουτσογιαννάκη και Ζέρβα".

Φ.Χρυσανθόπουλου,"Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των έξωθεν την Πελοπόννησο ελθόντων"