Financial Times: Οι ευρωκράτες χρωστούν στην Ελλάδα – Χωρίς αυτή, οι Σκανδιναβοί θα δέρνονταν ακόμα με ρόπαλα!

Να τα βάλει με όσους στήνουν στον τοίχο την Ελλάδα, επιχειρεί σε κείμενό του στους Financial Times, ο γνωστός αρθρογράφος, Πίτερ Άσπντεν, ο οποίος γράφει για το «χρέος» της Ευρώπης προς τη χώρα μας.

Στη στήλη του, ο αρθρογράφος για πολιτιστικά θέματα, υπενθυμίζει στους αναγνώστες ότι έχει και ελληνικό αίμα στις φλέβες του -από την πλευρά της μητέρας του- πριν προχωρήσει στην ανάλυσή του.

Όπως σημειώνει, τις τελευταίες ημέρες παρακολούθησε τα όσα συνέβησαν μετά από την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και τις διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος. «Αυτό που μου έκανε όμως εντύπωση ήταν το επίπεδο του σαρκασμού και της απερίφραστης εχθρότητας που διακατέχει αυτή τη συζήτηση», τονίζει ο Ασπντεν.

«Οι Ελληνες είναι τεμπέληδες, ανίκανοι, διεφθαρμένοι. Τους αξίζει να υποστούν τις συνέπειες της ανεπάρκειάς τους. Προτιμούν να χορεύουν αντί να δουλεύουν, να κοιμούνται αντί να ξυπνούν. Θα πρέπει να τους εγκαταλείψουμε. Δεν μπορούν να φροντίσουν τους εαυτούς τους ή τον πολιτισμό τους. Αν δεν είχε λεηλατήσει ο Λόρδος Έλγιν τα γλυπτά του Παρθενώνα, είπε ένας διακεκριμένος Βρετανός πολιτικός αναλυτής πρόσφατα ”πιθανότατα θα είχαν καταλήξει σε βάση σε κάπου που φτιάχνουν κεμπάμπ», γράφει ο Άσπντεν, που αποδίδει όλα αυτά σε ένα βαθύ κόμπλεξ πολιτιστικής κατωτερότητας.

«Είναι προφανής μία μνησικακία γιατί η Ελλάδα δημιουργούσε την ευρωπαϊκή κουλτούρα την εποχή που οι σκανδιναβικές φυλές χτυπούσαν η μία την άλλη με ρόπαλα στο κεφάλι. Μία οργισμένη πικρία ότι τα πιο σημαντικά πολιτιστικά κινήματα της Ευρώπης- η Αναγέννηση, ο Διαφωτισμός- είναι κάτι παραπάνω από εξέλιξη όσων εφευρέθηκαν και συζητήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια στα σοκάκια της Αθήνας», τονίζει ο Βρετανός αρθρογράφος.

Όσο για το επιχείρημα ότι όλα αυτά συνέβησαν πριν από πολύ καιρό και στο ερώτημα για το τι ισχύει για τη σύγχρονη Ελλάδα, σημειώνει ότι η Ευρώπη είναι δούλος και του σημερινού τρόπου ζωής των Ελλήνων, κάνοντας αναφορά στα όσα προέβαλαν ταινίες όπως το «Mamma Mia», το «Ποτέ την Κυριακή» και ο «Ζορμπάς».

«Δεν είναι περίεργο που η Ευρώπη ενοχλείται. Φανταστείτε τον εκνευρισμό της επίσης όταν ανακάλυψε ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών, ο Γιάννης Βαρουφάκης, ήταν ένας γοητευτικός, εύγλωττος άνθρωπος, που μιλά καλύτερα αγγλικά από τους περισσότερους Βρετανούς βουλευτές και ήταν ικανός να παραθέσει Ντίλαν Τόμας στο βρετανικό ραδιόφωνο, το πρωί μετά από την εκλογική νίκη του κόμματός του. Οι δύσμοιροι ευρωκράτες απάντησαν σε αυτή την επίθεση στις προκαταλήψεις τους, στρέφοντας την προσοχή στο μαύρο δερμάτινο παλτό και τη μηχανή Yamaha. Πώς τολμούν οι πολιτικοί να ντύνονται σαν κανονικοί άνθρωποι;».

Ο Άσπντεν στο άρθρο του εύχεται καλή τύχη στον ΣΥΡΙΖΑ, σημειώνοντας ότι οι εχθροί τους είναι τρομεροί, αλλά προσθέτοντας ότι ο πολιτισμός είναι με το μέρος τους. «Χωρίς την Ελλάδα δεν υπάρχει Ευρώπη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα, τραυματισμένη από τη ναζιστική κατοχή, τον εμφύλιο πόλεμο και μία υποστηριζόμενη από τη CIA δικτατορία, έχει να μάθει πολλά από την υπόλοιπη Ευρώπη των γραφειοκρατών. Αλλά τους έχει διδάξει πώς να ζουν. Και δεν είναι ώρα να διαγράψουμε ακόμη αυτό το συγκεκριμένο χρέος», σημειώνει.

Ο Βρετανός καταλήγει ότι μετά από 11 χρόνια, θα κάνει ένα διάλειμμα από αυτή την εβδομαδιαία στήλη για τον πολιτισμό. «Ίσως επιστρέψω όταν ο Έλληνας πρωθυπουργός φορέσει γραβάτα. Μην κρατάτε την αναπνοή σας», γράφει κλείνοντας.

Η Ντόροθι Κινγκ ξαναχτυπά: Τα Σκόπια θα μπορούσαν να γίνουν μια επαρχία της Μακεδονίας με φόρο 25%!

Νέα ειρωνικά σχόλια αναφορικά με τα Σκόπια, έκανε η γνωστή αρχαιολόγος, Ντόροθι Κινγκ. «Η πρότασή μου είναι ότι τα Σκόπια θα μπορούσαν να γίνουν μια επαρχία της Μακεδονίας αν πλήρωναν έναν φόρο π.χ. 25%» έγραψε ειρωνικά στο twitter η Κίνγκ, η οποία έχει πει πολλές φορές ότι τα Σκόπια δεν υπήρξαν ποτέ Μακεδονία.

Όπως εξήγησε η ίδια: «Η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου είχε πολλές επαρχίες. Η πρότασή μου είναι ότι τα Σκόπια θα μπορούσαν να γίνουν μια επαρχία της Μακεδονίας αν πλήρωναν έναν φόρο π.χ. 25%. Ή μήπως το 25% είναι πολύ λίγο για αυτή την τιμή; Μήπως το 50% και οι ναοί για τον Αλέξανδρο σε κάθε πόλη;».

«Αν θέλουν να υιοθετήσουν την ιστορία με βάση τη δική τους λογική ας είναι τουλάχιστον αυθεντικοί... Αν θέλεις να συμμετέχεις, τότε να πληρώσεις» έγραψε η γνωστή αρχαιολόγος και συμπλήρωσε ότι: «Προφανώς δεν μιλάω για την επέκταση της Ελλάδας ώστε να τους περιλάβει. Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν έκανε αυτή την τιμή στις κατακτήσεις του».

huffingtonpost.gr

Το Α και το Ω της Διοίκησης!

Η Άννα Σταυροπούλου, φιλόλογος και επιμελήτρια κειμένων και  εγγονή του Πάνου Νιάρχου, επιμελήθηκε το βιβλίο «Το Α και το Ω της Διοίκησης: Πώς να Πετυχαίνεις τους Στόχους Σου» των εκδόσεων Ανοδική Πορεία και είμαστε στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσουμε το δελτίο τύπου και το εξώφυλλο του συγκεκριμένου πονήματος.

 Το δελτίο τύπου λέει χαρακτηριστικά: Η εταιρεία συμβούλευσης επιχειρήσεων Ανοδική Πορεία είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, την κυκλοφορία του βιβλίου «Το Α και το Ω της Διοίκησης: Πώς να Πετυχαίνεις τους Στόχους Σου», του Αμερικανού συγγραφέα Arte Maren. Ως εκδότρια και χορηγός, η  Ανοδική Πορεία είχε όλη την ευθύνη της παραγωγής του βιβλίου, από την αρχή ως το τέλος. Μια πρώτη παρουσίασή του έγινε από τον πρόεδρό της, Dr. Αλέξανδρο Αλέμη, τον Αύγουστο του 2014, στο ξενοδοχείο  Golden Age, και θα ακολουθήσουν κι άλλες σχετικές εκδηλώσεις.

Το βιβλίο έχει ήδη εκδοθεί σε 17 γλώσσες.

***

Μια διάσημη μελέτη του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ «ακολούθησε» τους αποφοίτους του για πολλά χρόνια στη ζωή τους. Η μελέτη κράτησε πάνω από τριάντα χρόνια. Μετά από τριάντα χρόνια ανακάλυψαν ότι οι πιο πετυχημένοι απόφοιτοι ήταν εκείνοι που είχαν συγκεκριμένους στόχους στη ζωή τους, μάλιστα ιδιαίτερα επιτυχημένοι ήταν αυτοί  που είχαν θέσει τους στόχους τους γραπτώς. Είναι προφανές λοιπόν ότι οι στόχοι κάνουν τη διαφορά.

Όνειρα και στόχους έχουμε όλοι, αλλά πώς γίνονται πραγματικότητα; Πώς μπορούμε να πετύχουμε  αυτούς τους στόχους; Ο Arte Maren έρχεται τώρα να μας δείξει το πώς, με το βιβλίο του «Το Α και το Ω της Διοίκησης: Πώς να Πετυχαίνεις τους Στόχους Σου».

Το βιβλίο θα μας οδηγήσει βήμα βήμα στη δημιουργία του καινοτόμου διοικητικού εργαλείου που ονομάζεται διαχειριστική κλίμακα. Θα ανακαλύψουμε  τους ζωτικούς παράγοντες του συντονισμού και της εναρμόνισης. Θα μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να επεμβαίνουμε  σε ό,τι είναι πραγματικά σημαντικό σε σχέση με τη διοίκηση της επιχείρησής μας και τις καταστάσεις της ζωής επίσης. Το αποτέλεσμα θα είναι να λάβουμε περισσότερη ανταπόδοση για την ενέργεια που θα επενδύσουμε προσωπικά. Με μια πλήρως εναρμονισμένη επιχείρηση, οικογένεια και προσωπική ζωή, γίνεσαι μια ασταμάτητη μηχανή ισχύος.

Εκδόσεις  Ανοδική Πορεία, Λ. Αλεξάνδρας 215, 1152, Αθήνα

Τηλ.: 210 6427130

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Άννα για το υλικό που απέστειλε στο blog.

"Η υπεραλίευση με αφορά"

Η βιώσιμη αλιεία είναι η μόνη λύση για να προστατέψουμε τη θαλάσσια ζωή από την υπεραλίευση. Σε περισσότερες από 20 χώρες, άνθρωποι έβγαλαν φωτογραφίες με το μήνυμα "Η υπεραλίευση με αφορά" για να δείξουν ότι στηρίζουν τους ψαράδες χαμηλής έντασης. Τα πλοία-τέρατα όχι μόνο απειλούν τον βιοπορισμό τους, αλλά και τη διατροφική ασφάλεια όλης της χώρας. Έχουν το δίκιο με το μέρος τους.

Ψαρεύοντας δίκαια. Τι σημαίνει αυτό;

Δίκαιη αλιεία σημαίνει να παίρνεις από τη θάλασσα μόνο αυτό που χρειάζεσαι και τίποτα περισσότερο. Σημαίνει να θεωρείς ότι η θάλασσα ανήκει σε όλους και δεν είναι πηγή πλουτισμού των λίγων. Εκατοντάδες χιλιάδες παράκτιοι ψαράδες χαμηλής έντασης κάνουν ακριβώς αυτό, χρησιμοποιώντας εργαλεία, τα οποία έχουν τις ελάχιστες δυνατές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή. Έτσι μπορούν και ζουν με αξιοπρέπεια, οι ίδιοι και οι οικογένειές τους.

Όμως αυτοί οι ψαράδες κατατροπώνονται από "πλοία-τέρατα", δηλαδή γιγαντιαία, βιομηχανικά αλιευτικά που εξαντλούν και καταστρέφουν τη θαλάσσια ζωή. Αυτό δεν είναι δίκαιο για τους παράκτιους ψαράδες, για τις θάλασσες και τους ωκεανούς, αλλά και για εμάς τους ίδιους.

Γνώρισε τα αληθινά τέρατα της θάλασσας!

Τα πλοία-τέρατα αποτελούν μια από τις χειρότερες απειλές για τις θάλασσές μας. Τα 20 αλιευτικά πλοία που αναφέρονται στην παρακάτω λίστα αποτελούν μερικά από τα πιο καταστροφικά πλοία του Ευρωπαϊκού στόλου, που «οργώνουν» τους ωκεανούς του πλανήτη μας. Μερικά από αυτά μπορούν να αλιεύουν μέχρι 350 τόνους ψαριών σε μια ημέρα! Παρόλα αυτά, κάποιοι από τους ιδιοκτήτες τους εξακολουθούν να μεγαλώνουν το στόλο τους επιθετικά. Συχνά τα πλοία-τέρατα, εκτός από τα ψάρια, πιάνουν και άλλα θαλάσσια είδη όπως δελφίνια, καρχαρίες και θαλάσσιες χελώνες και πολλά ακόμα, που ρίχνονται πίσω στη θάλασσα νεκρά. Η παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιεία είναι κοινή πρακτική για ορισμένα από τα πλοία ή τους ιδιοκτήτες τους. Αυτές οι πρακτικές απειλούν την υγεία των ωκεανών μας και την επιβίωση των μικρών αλιευτικών κοινοτήτων. Και αυτό… απλά δεν είναι δίκαιο.

 GREENPEACE

Ο τάφος της Αμφίπολης ήταν συλημένος από το 1916 από τους Εγγλέζους και εμείς το 2014 ανακαλύψαμε την Αμερική!

Αλήθεια, αυτές τις φωτογρφίες, ο αρχαιολόγος Λαζαρίδης που όπως λένε είχε τάξει την ζωή του στο έργο της ανασκαφής στην Αμφίπολη, δεν τις είχε υπ’όψιν του; Πώς είναι δυνατόν οι άγγλοι να ήξεραν ΑΚΡΙΒΩΣ που να ψάξουν ( μιλάμε για βάθος πάνω από 10 μέτρα, όπως φαίνεται στην φωτό) ώστε να βρεθούν στην είσοδο του τάφου ( καμάρα με λέοντες ή σφίγγες όπως λένε) και ολόκληρος αρχαιολόγος να έχει στρέψει την προσοχή του σε οποιεσδήποτε άλλες περιοχές του αρχαιολογικού χώρου της Αμφιπόλεως παρά στον λόφο όπου και το μεγαλειώδες Μαυσωλείο.
Αυτό είναι τουλάχιστον περίεργο, αν αναλογιστεί κανείς πως ακόμη και η είσοδος του τάφου ήταν γνωστή από το 1916 όπως μαρτυρούν οι φωτό των πλιατσικαδόρων εγγλέζων !!!

Στις δυο πρώτες φωτό διακρίνοντα, οι άγγλοι στρατιώτες να συλλέγουν κάποια αντικείμενα. Τί πλιάτσικο έγινε άραγε; Άν υπολογίσουμε πως ο Λέων ανευρέθη στα 1913 ( β΄βαλκανικός πόλεμος) το 1916 στην διάρκεια του Α΄Π.Π. έχουμε το πλιάτσικο από τους άγγλους που λες και ήρθαν συστημένοι. Δεν πρόλαβαν να πάρουν τα κομμάτια του Λέοντα προφανώς λόγω του μεγάλου όγκου του και επειδή τους πρόλαβαν οι βομβαρδισμοί των βουλγάρων… {όπως αναφέρει ο
συγγραφέας Oscar Breneer, στό βιβλίο του το οποίο εκδόθηκε το 1941 αλλά δεν μεταφράστηκε ποτέ στα ελληνικά.!!!}

Γι’αυτό ο Βενιζέλος κοπτόταν τόσο πολύ να μας βάλει στον πόλεμο; Μέχρι έναν ολόκληρο διχασμό δημιούργησε ( κυβέρνηση Θεσσαλονίκης) για να το πετύχει !!!
Στις δυο φωτο με τα παιδιά λέει: Hundreds of Greek boys paid one franc per day to pick up stones for use in roadmaking, under supervision of a sapper from the Royal Engineers
δηλ. εκατοντάδες ελληνόπουλα πληρώνονταν ένα φράγκο για να μαζεύουν πέτρες, υπό την εποπτεία ένας σκαπανέα του βρεττανικού μηχανικού.
Μήπως τα παιδάκια αυτά τα έβαλαν να μαζεύουν το χώμα στο άνοιγμα του τάφου στην Αμφίπολη;”

makeleio.gr

Τι σημαίνει η φράση "τον έπιασα στα πράσα"!

Η φράση «τον έπιασα στα πράσα» που σημαίνει ότι κάποιος συνελήφθη επ’ αυτοφώρω να διαπράττει ένα αδίκημα, έχει τις ρίζες της στην Αθήνα του 19ου αιώνα. Την περίοδο που η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, μαζί με την ανάπτυξη της πόλης, πολλαπλασιάστηκαν οι κλοπές και οι ληστείες. Μια από τις γνωστές συμμορίες, που δρούσαν στην πόλη ήταν αυτή του περιβόητου λήσταρχου Καρρά, που είχε γίνει φόβος και τρόμος για τους κατοίκους. Παρόλο που η φήμη των ληστών είχε εξαπλωθεί, οι αρχές δεν είχαν καταφέρει να τους συλλάβουν. Ένας από τους στόχους της συμμορίας ήταν το σπίτι του παπά- Μελέτη, που βρισκόταν στην περιοχή της Κολοκυνθούς. Οι ληστές είχαν ακούσει πως ο παπάς έκρυβε εκεί τσουβάλια με φλουριά και ένα βράδυ προσπάθησαν να κάνουν έφοδο. Εκτός από τη φήμη του πλούσιου, ο παπάς ήταν πολύ δυνατός και ατρόμητος άνθρωπος. Την ώρα που ο Καρράς και οι άντρες του είχαν μπει στον κήπο, ο παπά- Μελέτης άκουσε ένα θόρυβο και χωρίς να το σκεφτεί καθόλου, βγήκε να δει τι συνέβη. Ακριβώς στο σημείο όπου είχε φυτέψει πράσα, ο παπάς είδε μια σκιά και χωρίς να διστάσει επιτέθηκε στον ληστή και τον συνέλαβε. Αργότερα συνελήφθησαν και τα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας. Ο παπάς όταν περιέγραφε στους αστυνομικούς πώς έγινε η σύλληψη ανέφερε «τον έπιασα στα πράσα», δηλαδή στο συγκεκριμένο σημείο του κήπου. Έκτοτε καθιερώθηκε η φράση για όλες τις επ’ αυτοφώρω συλλήψεις. Κι ας μην υπάρχει καν κήπος.

Πηγή: Μηχανή του χρόνου!

Stephen John Fry: ''Πρέπει να επιστραφούν άμεσα τα μάρμαρα που εκλάπησαν από τον Λόρδο Έλγιν''!

Ο διάσημος ηθοποιός, συντάκτης, συγγραφέας και σκηνοθέτης, Stephen Fry μιλώντας σε συγκέντρωση τοποθετήθηκε σθεναρά υπέρ της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα λέγοντας χαρακτηριστικά:

‘’Το ίδιο το γεγονός ότι θέλουμε να επιστρέψουμε τα μάρμαρα, αυτά που όλοι ντρέπονται αρκετά- βέβαια μόλις προσφάτως συνέβη αυτό-να αποκαλέσουν Ελγίνεια μάρμαρα, το γεγονός λοιπόν, ότι θέλουμε να τα επιστρέψουμε στο μέρος από όπου προήλθαν, δεν σημαίνει ότι η στήλη της Ροζέτας θα επιστρέψει στην Αίγυπτο. Η πρόταση μου λοιπόν προς εσάς είναι πολύ απλή. Π’οσο κομψό θα ήταν, αν μπαίνοντας στο Βρετανικό Μουσείο, στη θέση των μαρμάρων που καπηλεύτηκε ο Λόρδος Έλγιν  βλέπατε μια ταινία για το πώς χυτεύθηκαν- γιατί μπορούν να χυτευθούν, εν αντιθέσει με έναν πίνακα τον οποίο μπορείς να φωτογραφήσεις. Οπότε αυτό που θα βλέπατε μπαίνοντας στο Βρετανικό Μουσείο, θα ήταν η ιστορία 200 ετών  κατά τα οποία τα προστατεύσαμε με υπέροχο τρόπο, και εν συνεχεία την διαδρομή που ακολούθησαν αυτά τα εξαιρετικά Πεντελικά μάρμαρα κατά την επιστροφή τους σε περίπου 5 μίλια μακριά από την Πεντέλη, από όπου και εξορύχτηκαν –στο σημείο που ανεγέρθηκε ο εκπληκτικός Ναός του Παρθενώνα, ναός της Παλλάδος Αθηνάς, θεάς της Αθήνας.

Αυτό που κάνει την επιστροφή τους στην Αθήνα να έχει τόσο μεγάλη σημασία είναι ότι είναι άμεσα συνδεδεμένα με την πόλη. Υπάρχουν 192 στρατιώτες σκαλισμένοι στους αρμούς, γιατί 192 στρατιώτες

Η Νίκη της Σαμοθράκης επέστρεψε στο Λούβρο και όχι στην Ελλάδα....

Το εκπληκτικό άγαλμα «Νίκη της Σαμοθράκης», έπειτα από 10 μήνες απουσίας, επέστρεψε στο βάθρο του στο Λούβρο. Από τον περασμένο Σεπτέμβριο, μια ομάδα οκτώ αρχαιολόγων εργάστηκε για τη συντήρηση και τον καθαρισμό του αγάλματος, ώστε να επανέλθει η φυσική λευκή απόχρωση του μαρμάρου, ενώ καθοριστικό ρόλο για την υλοποίηση των εργασιών είχε η δημόσια έκκληση για συγκέντρωση οικονομικών πόρων. Κατά τη συντήρηση διαπιστώθηκαν φθορές που είχαν προκληθεί στη διάρκεια της μεταφοράς του γιγαντιαίου αγάλματος από τους Γάλλους. Τώρα, οι τουρίστες μπορούν να θαυμάσουν τη νέα όψη του αγάλματος, το οποίο άλλαξε  χρώμα καθώς αφαιρέθηκε το κιτρινισμένο από το χρόνο βερνίκι που υπήρχε επάνω του. Το εκπληκτικό έργο, που χρονολογείται γύρω στο 190 π. Χ., έχει ύψος 2,75 μέτρα μαζί με τα φτερά και 5,58 μέτρα μαζί με τη μαρμάρινη πλώρη πλοίου όπου είναι στερεωμένο. Είναι μία από τις τρεις φτερωτές Νίκες που βρέθηκαν στον ναό των «Μεγάλων Θεών» της Σαμοθράκης

 «Κύριε, εύραμεν μια γυναίκα!»

Στις 15 Απριλίου του 1865, η αρχαιολογική αποστολή του Γάλλου υποπρόξενου στην Αδριανούπολη, Καρόλου Σαμπουαζό, έκανε ανασκαφές στα βόρεια της Σαμοθράκης. Τότε ένας Έλληνας εργάτης αναφώνησε «Κύριε, εύραμεν μια γυναίκα»! Είχε βρει τα πόδια και τον κορμό της Νίκης της Σαμοθράκης. Η Σαμοθράκη βρισκόταν ακόμα υπό την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ο Σαμπουαζό χρειαζόταν την άδεια της Υψηλής Πύλης για να μεταφέρει το γλυπτό στη Γαλλία. Το άγαλμα έφτασε στο Λούβρο στις 11 Μαΐου του 1864, αλλά με σημαντικές ελλείψεις. Είχε βρεθεί σε πολλά κομμάτια, γιατί οι καλλιτέχνες της ελληνιστικής περιόδου συνήθιζαν να φτιάχνουν το γλυπτά σε τμήματα και να τα ενώνουν μετά. Όταν ο Σαμπουαζό πήρε τη Νίκη απ’ τη Σαμοθράκη, είχε αφήσει πίσω την πλώρη στην οποία πατούσε το άγαλμα, γιατί πίστευε ότι ανήκε σε άλλο γλυπτό. Χωρίς την πλώρη, όμως, το άγαλμα δεν μπορούσε να σταθεί όρθιο. Ήταν έτσι δημιουργημένο από τον γλύπτη, που χρειαζόταν να στέκεται στην πλώρη για να υπάρχει η απαραίτητη ισορροπία!...

Υπολογίζεται ότι δημιουργήθηκε τον 2ο αιώνα π.Χ. και κοσμούσε το Ιερό των Μεγάλων Θεών στη Σαμοθράκη. Πολλοί λένε ότι ήταν αφιέρωμα του Δημήτριου του Πολιορκητή, που νίκησε τον στόλο του Πτολεμαίου το 290 π.Χ. Μια άλλη εκδοχή λέει ότι το αφιέρωσαν οι Ρόδιοι όταν νίκησαν τον Αντίοχο Γ’ της Συρίας σε ναυμαχία. Eκτός από το άγαλμα στο Λούβρο υπάρχει άλλο ένα στο αρχαιολογικό μουσείο της Σαμοθράκης και ένα ακόμη ρωμαϊκό αντίγραφο σε μουσείο της Βιέννης. Η Νίκη είναι απόδειξη της λεηλασίας των ελληνικών γλυπτών από πολλούς τυχοδιώκτες, οι οποίοι απλά δεν ήταν τόσο ξεδιάντροποι όσο ο Λόρδος του Έλγιν. Αυτοί έκλεβαν από ανασκαφές σε όλο τον κόσμο και τουλάχιστον δεν κατέστρεφαν όπως ο Βρετανός διπλωμάτης….... 

http://www.mixanitouxronou.gr/

Ο Χαρίλαος Βασιλάκος και η αμφιλεγόμενη πρωτιά του Σπύρου Λούη!

Ο τίτλος του βιβλίου του Ντόναλντ-Γεωργίου Μακφαίηλ είναι σαφής: «Ο Χαρίλαος Βασιλάκος και η αμφιλεγόμενη πρωτιά του Σπύρου Λούη». Ο συγγραφέας είναι Σκωτσέζος, πλήρως ενσωματωμένος στον ελληνικό κορμό, ζει και εργάζεται στην Ελλάδα από νέος, γεννήθηκε στο Λονδίνο, η μητέρα του από την Αθήνα και η γυναίκα του από τη Μάνη, ορθόδοξος και, όπως εύστοχα γράφει στον πρόλογο του βιβλίου ο γνωστός συγγραφέας Σαράντος Καργάκος, πρόκειται για «μανιατόψυχο Σκωτσέζο». Ο εγγονός του μαραθωνοδρόμου Χαρίλαου Βασιλάκου, Χάρης Βασιλάκος, διευκρινίζει ότι «σκοπός του βιβλίου δεν είναι η αποκαθήλωση του Σπύρου Λούη αλλά η αποκατάσταση του Χαρίλαου Βασιλάκου στις διαστάσεις που δικαιούται ως αθλητής και έλληνας πολίτης».

Είναι γεγονός ότι ο ασημένιος ολυμπιονίκης του 1896 Χ. Βασιλάκος ήταν μια μορφή που και χωρίς τη γνωστή υπόθεση του πρώτου ολυμπιακού μαραθωνίου δρόμου (τη λέξη «υπόθεση» να τη δούμε σε μια από τις δεκάδες έννοιές της, δηλαδή αφετηρία, σκέψης, ενέργειας και έρευνας) δικαιούται μιας πλήρους βιογραφίας, όπως αυτή του ελληνοσκωτσέζου συγγραφέα. Μέσα από τις 350 σελίδες (έκδοση «Αδούλωτη Μάνη»), με την ποικιλομορφία των επί μέρους θεμάτων και την άρτια οπτική τεκμηρίωση, ο σημερινός αναγνώστης έχει την ευκαιρία να γνωρίσει έναν μεγάλο αθλητή (ας προσφύγουμε στο χρηστικότατο «τζέντλεμαν») αλλά και έναν εκλεκτό έλληνα πολίτη που βιολογικά πατούσε τόσο στον 19ο αιώνα όσο και στον 20ό αιώνα (1877-1963).

Μαραθώνιος 1896, στην μέση ο Βασιλάκος

ΠΟΛΛΕΣ είναι οι σελίδες του βιβλίου όπου ο Μακφαίηλ καταγράφει και κωδικοποιεί τα όσα έχουν γραφεί για την «άλλη πλευρά» του πρώτου ολυμπιακού μαραθωνίου, με διάφορες όψεις, προσεγγίσεις και εικασίες. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Χαρίλαος Βασιλάκος δήλωνε ως το τέλος του μακρού βίου του ότι «ουδέποτε αντελήφθην να με προσπερνά ο Λούης». Το κεφάλαιο αυτό, ευνόητα ελκυστικό και - γιατί όχι; - προκλητικό, εναπόκειται στην ευαισθησία του αναγνώστη για τη διείσδυση σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα.

***

ΩΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ο Χαρίλαος Βασιλάκος ανήκει στην πρωτοπορία του ελληνικού αθλητισμού, ο οποίος κατά την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού διαμορφωνόταν ως κοινωνικό σύστημα. Στο πλαίσιο αυτό ο Βασιλάκος διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο, καθώς πέραν του ότι είναι ο πρώτος δρομέας στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού που νίκησε σε επίσημο μαραθώνιο (10 Μαρτίου 1896 με χρόνο 3 ώρες και 17 λεπτά), μετά τους Ολυμπιακούς του 1896 υπήρξε ο εισηγητής και πρωταγωνιστής του αγωνίσματος του βάδην. Στο ερώτημα γιατί ο Βασιλάκος δεν έλαβε μέρος και στους «Μεσολυμπιακούς» του 1906 η απάντηση έχει δοθεί από τον ίδιο. Λόγω τραυματισμού στο γόνατο και ρητής απαγόρευσης από τον καθηγητή Φωκά. Οσον αφορά το βάδην, ως αφετηρία με νικητή, φυσικά, τον Βασιλάκο καταγράφεται η 14η Μαΐου 1900, για να ακολουθήσουν άλλοι οκτώ (ως το 1906), μερικοί από τους οποίους οργανώθηκαν με προσωπική φροντίδα του.

***

Ο ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ, πέρα από τη θέση του στην παγκόσμια αθλητική ιστορία, αναβιώνει στη νέα πτέρυγα του Ολυμπιακού Μουσείου στον Μαραθώνα. Εδώ είκοσι ενθυμήματα-τεκμήρια προσφέρθηκαν από τα εγγόνια του Χάρη και Ελίνα. Υπάρχει βέβαια και το βιβλίο όπου περιγράφονται και η εποχή και η κοινωνική διαστρωμάτωση, αλλά ευδιάκριτη είναι και η παράθεση υλικού που υποχρεωτικά υπόκειται σε έλεγχο. Σε κάποια βιβλία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 ο Βασιλάκος αναφέρεται ως «ανεξάρτητος» από τη συλλογική ένταξη. Δίνεται η απάντηση ότι ο μεγάλος αυτός αθλητής ανήκε στον Πανελλήνιο ΓΣ, όπου μεγάλωσε και ανδρώθηκε, και πιστοποιείται με έγγραφο που υπογράφεται από τον πρώτο πρόεδρο του ιστορικού σωματείου, τον μεγάλο Ιωάννη Φωκιανό, ότι «κατά τη συνεδρίαν της 13ης Ιανουαρίου 1896 εξελέξατο τακτικόν μέλος αυτού τον Χαρίλαον Βασιλάκον». Τέλος, είναι απορίας άξιο πώς ο συγγραφέας βιογράφος  Μακφαίηλ δεν συμπεριέλαβε στον πίνακα βιβλιογραφίας και πηγών και ίσως δεν αξιοποίησε το βιβλίο-λεύκωμα «Πανελλήνιος ΓΣ - 100 χρόνια ελληνικού αθλητισμού» (έκδοση του 1991), όπου υπάρχει ειδικό αφιέρωμα στον Χαρίλαο Βασιλάκο ως αθλητή και πολίτη, αλλά και η τελευταία πριν από το τέλος του βίου του δήλωση σε δημοσιογράφο όσον αφορά την υπόθεση του πρώτου ολυμπιακού μαραθωνίου.

***

Η ΔΟΜΗ του βιβλίου είναι διαμορφωμένη σε πέντε μεγάλα κεφάλαια, αλλά η επί μέρους θεματογραφία υπερβαίνει τον αριθμό εκατό σε ανισομερείς αναφορές. Από την Αρχαία Ελλάδα στους Ολυμπιακούς του 1896 και ως σύγχρονα δημοσιεύματα. Σε πολλές περιπτώσεις είναι ευδιάκριτη η οργή του συγγραφέα, αλλά και η επιθετικότητα όσον αφορά την υπόθεση Λούη - Βασιλάκου, και κάποια στιγμή (σελ. 200) αναφέρεται σε«τυχούσα (;) δική μου μεροληψία». Κύριος άξονας είναι η αιχμηρή κειμενογραφία του αείμνηστου Θάνου Κουτσικόπουλου (απεβίωσε πρόσφατα σε ηλικία 92 ετών στο Λονδίνο), σημαίνοντος φιλαθλητικού άνδρα και πέραν του αθλήματος της κωπηλασίας μαχητικού θαυμαστή του Χαρίλαου Βασιλάκου.

http://www.tovima.gr/

ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ!

Στους καιρούς που διανύουμε, όλα μας φαίνονται ίδια, έχουμε ξεφύγει από αξίες και ιδανικά, και έχουμε κάνει την ζωή μας πολλή ‘’φθηνή’’. Ζούμε χωρίς να αντιλαμβανόμαστε το αύριο και αδιαφορούμε για τον συνάνθρωπό μας που ενδεχομένως να χρειάζεται ‘’χείρα βοηθείας’’. Πολλοί συνάνθρωποι μας, ανάμεσα μας, περνούν τον δικό τους Γολγοθά και μας δίνουν το παράδειγμα στο να εκτιμήσουμε καλύτερα την ζωή που θα μπορούσαμε να ζήσουμε, αλλά δε ζούμε. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες, ανάμεσα μας, και έχουν μεγάλη ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τις σκέψεις και τις ανησυχίες,  της αγαπητής  σε όλους μας Κωνσταντίνας Ντούνα-Ανδριοπούλου, όταν διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού, καθώς και την ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ που κατάλαβε ότι είχε, αλλά δεν το ήξερε και με την οποία μας δίνει ένα καλό μάθημα ΖΩΗΣ.

«Πριν από ενάμιση χρόνο, σχεδόν, διαγνώστηκε πως είχα καρκίνο του μαστού στα 48 μου χρόνια. Δεν υπήρχε ούτε ιστορικό, ούτε καμιά ενόχληση, ένας καρκίνος που ήρθε από το πουθενά και προσγειώθηκε πάνω μου.

Όταν άκουγα για τέτοιες περιπτώσεις, έτρεμε το φυλλοκάρδι μου και έκανα τον σταυρό μου, μου φαινόταν τόσο μακρινό και τόσο ξένο κάτι τέτοιο. Αυτή, όλη τη δύναμη που την έβρισκαν άραγε; Αφού έχει καρκίνο θα πεθάνει κάποια στιγμή. Έτσι σκεφτόμουν. Δεν ήθελα να ακούω καν τέτοιες συζητήσεις γιατί φοβόμουν, στην ιδέα και μόνο η ψυχολογία μου πήγαινε πάτο. Μέχρι που ήρθε η σειρά μου.

Εντελώς τυχαία, μια μέρα έκανα ψηλάφηση και ανακαλύπτω στον αριστερό μου μαστό κάτι διογκωμένο. Ανησύχησα και δεν ήξερα πώς να αντιδράσω. Σκεφτόμουν ότι δεν μπορεί, αποκλείεται να είναι κάτι άσχημο, δεν μπορεί, όχι σε μένα, γιατί σε μένα και τα σχετικά. Ξεκίνησα με μαστογραφία, υπερηχογράφημα και ο Ακτινοδιαγνώστης με παρέπεμψε στον γυναικολόγο μου γιατί έβλεπε ένα μόρφωμα που δεν του άρεσε. Πήγα σε αρκετούς γιατρούς, πήρα αρκετές γνώμες που όλες κατέληγαν στο ίδιο συμπέρασμα, ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ. Πότε; …..ΧΘΕΣ.

Τελικά κατέληξα στον γιατρό μου, έναν φοβερό επιστήμονα, που πάνω απ΄όλα έναν υπέροχο άνθρωπο. Κάναμε την επέμβαση, ήταν καρκίνος που ευτυχώς δεν είχε προχωρήσει στους λεμφαδένες, μου έκανε ογκεκτομή  και περίμενα τις οκτώ βασανιστικές μέρες να βγει η κανονική βιοψία για να δούμε τι θα ακολουθούσε. Δεν τολμούσα να σηκώσω το τηλέφωνο και να καλέσω το εργαστήριο να ρωτήσω για τα αποτελέσματα. Την 8^η μέρα με κάλεσε ο γιατρός μου στο τηλέφωνο και μου λέει επί λέξη: - Ντίνα πήγαινε στον Άγιο Ανδρέα και άναψε μια λαμπάδα. Κορίτσι μου δεν θα χρειαστεί να κάνεις χημειοθεραπεία. Είναι το    Great 2 , θα κάνεις μόνο 35 ακτινοβολίες και θα πάρεις και ένα χάπι για πέντε χρόνια, για προστασία.

Τα συναισθήματα ήταν πολλά, έκλαιγα-γελούσα, γελούσα-έκλαιγα. Ήταν μια δύσκολη περίοδος της ζωής μου, τα προβλήματα συνεχίζονται αλλά πιστεύω όλα θα ξεπεραστούν, όλα θα πάνε καλά.

Κάνω το σταυρό μου, διότι αυτός είναι ο δικός μου γιατρός. Έχε πίστη και μην εγκαταλείπεις. Το φάρμακο, όπως μου είπε και αγαπημένος μου γιατρός…..- ‘’το έχεις μέσα σου κορίτσι μου’’. ΚΑΙ ΕΣΥ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ…ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΑΡΚΙΝΟ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΗΜΕΣ ΟΥΤΕ ΨΕΜΜΑΤΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.

Ευχαριστώ το θεό που ζω, που μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία, καθώς και τον γιατρό μου, Λάππα Ηλία που μου στάθηκε σαν να ήταν μέλος της οικογένειας μου.

Με λένε Κωνσταντίνα , επιζούσα από καρκίνο του μαστού και μένω ΔΥΝΑΤΗ».

Εάν επιθυμείτε να μάθετε την ιστορία της ροζ κορδέλας πατήστε στο παρακάτω link:

www.panthfinder.gr

ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ!

Είναι γεγονός ότι οι  ¨Έλληνες  χαρακτηρίζονται, από αρχαιοτάτων χρόνων, με πολλά στοιχεία που ζηλεύουν άλλο λαοί, όμως η ‘’κοντή’’ και επιλεκτική μνήμη είναι ένα χαρακτηριστικό που κυριαρχεί, επί των πλείστων στην πολιτική σκηνή του τόπου και στην ανάδειξη αντιπροσώπων του λαού, είτε πρόκειται για την Κεντρική πολιτική σκηνή, είτε για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Συγκεκριμένα τα τελευταία χρόνια αποτελούν έρμαιο στις ορέξεις των ανθρώπων που οι ίδιοι εκλέγουν και αδυνατούν να τους αποκαθηλώσουν όταν βλέπουν πως ο δρόμος τους παρεκκλίνει από τον αρχικό σκοπό της κοινωνικής, ευρύτερα οικονομικής  και πολιτιστικής ανάπτυξης.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, στην επαρχία, ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξε το σχέδιο Καλλικράτης συγκέντρωσε όλες τις εξουσίες και έγινε προσωποκεντρική, σε συνδυασμό με την παρασκηνιακή συμμετοχή των κομμάτων, και απόμακρη από τον πολίτη και τα προβλήματα του. Οι Δήμαρχοι κινούν τα νήματα, ως άλλοι βασιλείς, και περιβάλλονται από αυλοκόλακες και ‘’ ευνούχους’’ χωρίς καμιά συμμετοχή στα τεκταινόμενα και στα προβλήματα του απλού πολίτη. Η συγκεκριμένη κατάσταση έχει ευνοήσει τις πόλεις, τις κωμοπόλεις και τα μεγάλα χωριά, αφού η συμμετοχή τους στην εκλογική μερίδα είναι μεγάλη, και έχει αφήσει στο έλεος του θεού τα απομακρυσμένα  από την κεντρική διοίκηση, μικρά και ορεινά χωριά που το μόνο που καταφέρνουν είναι να μαραζώνουν και να μειώνεται ο πληθυσμός τους από την φυγή προς αναζήτηση καλύτερης τύχης. Οι Κοινότητες και οι πρόεδροι αυτών, δεν έχουν κανένα απολύτως ρόλο στην πολιτική σκηνή του τόπου τους και ξεχασμένες για τρία χρόνια και έντεκα μήνες αποτελούν έρμαιο στις ορέξεις του εκάστοτε Δημάρχου. Επανέρχονται στο προσκήνιο για ένα μήνα πριν τις εκλογές με επισκέψεις υποψηφίων, με παχιά λόγια και φρούδες ελπίδες για ανάπτυξη και ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο. Οι εκλογές περνούν, επανέρχονται στην πρότερη κατάσταση της λήθης και της απαξίωσης και συνεχίζεται ο φαύλος κύκλος του πολιτικού μεσαίωνα.

Οι κάτοικοι, των μικρών και ορεινών χωριών, της επαρχίας θα πρέπει να καταλάβουν πως πρέπει να διαχειριστούν την, έστω μικρή, δύναμη της ψήφου τους, να μην υπάρχουν υποψήφιοι διαφορετικών παρατάξεων σε ένα χωριό της τάξης των 200-300 ψηφοφόρων και οι εκλεγμένοι να λειτουργούν ως συνειδητοποιημένοι αντιπρόσωποι των συγχωριανών τους και όχι ως κολαούζοι των εκάστοτε ισοβίων δημάρχων.

Οι παρατάξεις και τα ‘’χρώματα’’ δεν χωράνε στις ευνουχισμένες, πολιτικά, τοπικές κοινωνίες.

Ευρωεκλογές και Κομματοκρατία!

Γράφει ο αγαπητός φίλος 'Ομηρος Αλεξάνδρου.

Ευρωεκλογές; Μα για πια Ευρώπη να ψηφίσω; Μια Ευρώπη που μετέτρεψε την προσδοκία και το όνειρο για ειρήνη, ασφάλεια, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και ευημερία σε κρίση, φτώχεια, ανεργία; Μια Ευρώπη που μετατράπηκε σε ένα μεγάλο εφιάλτη για εκατομμύρια ανθρώπους, κυρίως του Νότου μετά την οικονομική κατάρρευση; Ποιοι είναι όμως οι λόγοι και ποιος μπορεί να είναι ο δρόμος από εδώ και πέρα; Πόσο πιθανός είναι ο διχασμός και η επιστροφή στους εθνικισμούς; Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Ε.Ε δεν υπάρχει πια τουλάχιστον όπως την ξέραμε για 60 χρόνια τώρα. Οι πολιτικοί της ηγέτες δυστυχώς δεν έχουν βρει ακόμη το θάρρος να το ομολογήσουν, ούτε μπορούν ακόμη να παρουσιάσουν στους πολίτες της ένα νέο όραμα που θα τους εμπνεύσει. Το ερώτημα που τίθεται κατά τη γνώμη μου, δεν είναι τόσο ποια θα είναι η μορφή της νέας Ε.Ε, αλλά γιατί αυτή η Ευρώπη, που ήταν το επίκεντρο για τόσα πολλά στα τα όνειρά μας, έχει καταρρεύσει. Η απάντηση είναι απλή: σήμερα όλοι οι πυλώνες που χρησιμοποιήθηκαν για να κατασκευαστεί και για να δικαιολογήσει την ύπαρξή της έχουν γκρεμιστεί.

Περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα… 

Oι απολαβές και τα προνόμια που απολαμβάνουν οι αξιωματούχοι της και oi Ευρωβουλευτές, σε μια περίοδο που οι λαοί κυρίως του Νότου πεινάνε, αποδεικνύουν ότι ούτε πήραν αλλά ούτε καιπρόκειται να πάρουν τα μηνύματα και να προβληματιστούν για την πάρα πέρα πορεία.

Σας παραθέτω πιο κάτω τις απολαβές και τα προνόμια που απολαμβάνουν οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι για να αντιληφθείτε καλύτερα γιατί οι μάγκες των κυπριακών κομμάτων θέλουν να ‘’σώσουν’’ την Ευρώπη όπως ακριβώς ‘’έσωσαν’’ και την Κύπρο

Ο βασικός μισθός των ευρωβουλευτών είναι περίπου 7.956, 87 ευρώ μηνιαία στο όποιο προστίθεται το αφορολόγητο ποσό  των περίπου 4.229 ευρώ  για διάφορα έξοδα! 

 Οι "προστάτες" της’’ Δημοκρατίας’’ και της Νέας Τάξης Πραγμάτων ,  έχουν στην διάθεση τους  21. 209 ευρώ κάθε μήνα, για τις αμοιβές των συνεργατών τους.( αυτοί δεν κατεβαίνουν υποψήφιοι) στο Στρασβούργο η στις χώρες τους. συνήθως προσλαμβάνουν κολλητούς και συγγενείς με μικρότερα ποσά, παρακρατώντας φυσικά αυτά που περισσεύουν για τον εαυτό τους.  Κορόιδα είναι;;

Έχει και συνέχεια..

Επίσης, ο κάθε ευρωβουλευτής, δικαιούται  τον ποσό των 304 ?  για κάθε μέρα , όπου καταχωρείται  στον κατάλογο  τω συμμετεχόντων στις συνεδριάσεις των Βρυξελλών..

Επιπλέον, λαμβάνει επίδομα κατοικίας!!!!!  15% επί του βασικού μισθού δηλαδή, 1.193, 53  μηναία,  γα το χώρο διαμονής!

Έχει και συνέχεια..

607  μηνιαία, για αποζημίωση δαπανών.;Aν έχει παιδιά τότε  300  για κάθε παιδί.

Η άδεια ενός ευρωβουλευτή είναι μεγαλύτερη των 2 εβδομάδων

Business class θέση με την επίδειξη  εισιτηρίου. Οι ευρωπαϊκές πτήσεις πληρώνονται από την κομισιόν.

Μιλάμε για έναν επίγειο παράδεισο σε περίοδο απίστευτης κρίσης. Εδώ δεν υπάρχει πάγωμα  η μείωση μισθών. Εδώ, δεν κυριαρχεί η κατάθλιψη όπως σε Κύπρο και Ελλάδα

Να πούμε πως όταν αποσύρονται οι επίτροποι της Κομισιόν λαμβάνουν για 3 χρόνια επίδομα 10.000 ? μηνιαία..

Kαλύτερα αμειβόμενος είναι ο επικεφαλής της ΕΚΤ, o γνωστός Μάριο Ντράγκι που αμείβεται με 374.000 ευρώ ετησίως (μεικτές μηνιαίες απολαβές: 31.177 ευρώ).

Τον Ντράγκι ακολουθούν οι πρόεδροι της Κομισιόν και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και Χέρμαν Βαν Ρομπάι ( πολυφυλετιστής) με 321.240 ευρώ ετησίως (26.770 ευρώ μεικτά μηνιαίως). 

Για την ιδιαίτερη μου πατρίδα την Κύπρο, η Ευρώπη μετατράπηκε από όνειρο σε εφιάλτη. Ο κυριότερος λόγος ένταξης της μικρής και ημικατεχόμενης Κύπρου στην Ευρώπη το 2004 δεν ήταν τόσο οικονομικός όσο κυρίως πολιτικός. Η Κύπρος είχε ανάγκη από ασφάλεια λόγω της τουρκικής απειλής και προσδοκούσε στην αλληλεγγύη της ΕΕ. Αντί ασφάλειας και αλληλεγγύης από τους εταίρους μας δυστυχώς εισπράττουμε μέχρι και σήμερα μια προκλητική αδιαφορία από μέρους τους στις παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας η οποία παραβιάζει προκλητικά κάθε έννοια δικαίου. Και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, Οι ταγοί της ΕΕ άρπαξαν την ευκαιρία που τους έδωσαν οι εσωτερικοί εχθροί της Κύπρου, πολιτικοί και τραπεζίτες, και εξαντλώντας όλη τους την αυστηρότητα, μας μετέτρεψαν (κούρεμα καταθέσεων) σε πειραματόζωο οδηγώντας τους πολίτες της στην εξαθλίωση. Και μακάρι να μέναμε μέχρις εδώ. Το σχέδιο που προωθείται για λύση του κυπριακού και στηρίζεται και από την Ε.Ε. καταργεί κάθε έννοια ανθρώπινου δικαιώματος και θα μετατρέψει την Κύπρο σε πειραματόζωο, αυτή την φορά στο πολιτικό της πρόβλημα, μια που ανάλογη λύση με αυτήν που προτείνεται για την Κύπρο δεν έχει εφαρμοστεί σε κανένα άλλο κράτος του πλανήτη.

Τον τελευταίο καιρό προβληματιζόμουνα αν θα έπρεπε να τηρήσω αποχή η να ψηφήσω στις επικείμενες Ευρωεκλογές μια που προσωπικά δεν πιστεύω στην σημερινή Ευρώπη. Σε προηγούμενες βουλευτικές και ευρωεκλογές δεν πήγα να ψηφίσω γιατί έχω αποστραφεί το κομματικό κατεστημένο και ήθελα με την αποχή μου να στείλω κάποια μηνύματα όπως έκαναν και πάρα πολλοί άλλοι ψηφοφόροι. Δυστυχώς όμως το κομματικό κατεστημένο δεν πήρε τα μηνύματα του ψηλού ποσοστού αποχής και συνέχισε την καταστροφική του συμπεριφορά με αποτέλεσμα την σημερινή μας κατάντια. Στις Ευρωεκλογές της 25/5/2014 θα...

Πώς και γιατί μπλόκαραν οι γερμανικές αποζημιώσεις!

Σε εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα -ενδεχομένως και ενδοκυβερνητικό- τείνει να εξελιχθεί το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων μετά την αποκαλυφθείσα άρνηση των Γερμανών ακόμη και να συζητήσουν το σχετικό ζήτημα.

Η ενδεχόμενη δυσάρεστη εσωτερική εξέλιξη του συγκεκριμένου ζητήματος προκαλείται πρώτον από το γεγονός ότι το αποκάλυψε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Βενιζέλος και δεύτερον διότι ως υπουργός Εξωτερικών «πάγωσε» όλες τις διαδικασίες που είχε ξεκινήσει ο προκάτοχός του Δημήτρης Αβραμόπουλος!

Πράγματι πριν από την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την τρικομματική, η κυβέρνηση είχε αποφασίσει να διεκδικήσει τις οφειλόμενες γερμανικές αποζημιώσεις μέσω μιας δικαστικής διαδικασίας που ήταν προετοιμασμένη να ακολουθήσει. Τις αίθουσες δε των διεθνών δικαστηρίων είχε επιλέξει η κυβέρνηση προκειμένου να υπερβεί τις όποιες νομικές δυσκολίες προέβαλε η Γερμανία προκειμένου να μη φανεί ασυνεπής προς τις υποχρεώσεις της.

Είναι δε χαρακτηριστικό της τελεσίδικης, τότε, απόφασης της κυβέρνησης να διεκδικήσει τα οφειλόμενα το γεγονός ότι περιέβαλε την απόφαση αυτή με κάθε επισημότητα, αφού ο τότε υπουργός Εξωτερικών κ. Αβραμόπουλος είχε επισκεφθεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, ο οποίος έχει ιδιαίτερη ευαισθησία για το συγκεκριμένο θέμα και τον είχε ενημερώσει λεπτομερώς για τις διαδικασίες που η κυβέρνηση θα ακολουθούσε καθώς και για τα στάδια των διαδικασιών αυτών.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

. Πράγματι, με εντολή του κ. Αβραμόπουλου η Νομική Υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών είχε συλλέξει όλα τα ιστορικά στοιχεία που υπήρχαν στα Αρχεία του υπουργείου με τις παντοειδείς ζημίες σε βάρος της Ελλάδας με δράστη την Γερμανία, τόσο κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο όσο και κατά τον Δεύτερο. Απο τα αρχεία εκείνα είχαν απομονωθεί τα στοιχεία τα οποία λόγω της αξιοπιστίας τους θα μπορούσαν να θεμελιώσουν και στο Διεθνές Δικαστήριο την βασιμότητα των σχετικών ελληνικών αξιώσεων. Σημειώνεται δε -προκειμένου να αποκαλυφθεί η έμφαση που είχε δοθεί στις σχετικές ενέργειες- ότι τα συλλεγέντα στοιχεία και τα συμπεράσματα που προέκυπταν από την αξιολόγησή τους είχαν προωθηθεί στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Πηγές του υπουργείου Εξωτερικών ανέφεραν στα «Π» ότι υπολείπονταν και ένα ή δύο σημεία ακόμη επί των οποίων μπορούσε ανέτως να θεμελιωθεί νομικώς η σχετική ελληνική απαίτηση ώστε στη συνέχεια να προσφύγει η Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο, αιτουμένη την καταβολή των όσων της αναλογούν.

ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ. 

Όλη αυτή η περατωμένη διαδικασία -διεξοδικά ερευνητική και νομικώς θεμελιωμένη- ήταν έτοιμη για τον διάδοχο του κ. Αβραμόπουλου στο υπουργείο Εξωτερικών, δηλαδή τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος όμως ουδέν έπραξε προφανώς για να μη δυσαρεστήσει την γερμανική πλευρά. Άλλωστε σε όλα σχεδόν τα Μέσα, έντυπα ή διαδικτυακά, η αποκάλυψη από τον κ. Βενιζέλο ότι έθεσε το ζήτημα των αποζημιώσεων στην κ. Μέρκελ, σχολιάστηκε ως μία προσωπική του πρωτοβουλία προκειμένου να μην εμφανισθεί ως απλός κομπάρσος στην επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου.

Η αποστολή από τον κ. Αβραμόπουλο, στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, των στοιχείων που απομονώθηκαν από τα Αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών δεν είχε γίνει τυχαίως. Απέβλεπε στην ισχυρή νομική κατοχύρωση των ελληνικών επιχειρημάτων, δοθείσης της αυστηρής προσήλωσης στο γράμμα του Νόμου που συνήθως κάνει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Το συγκεκριμένο Δικαστήριο, σημειωτέον, είχε κάνει αποδεκτή την προσφυγή της Γερμανίας εναντίον της Ιταλίας για την υπόθεση των θυμάτων του Διστόμου. Είχε προηγηθεί απόφαση Ιταλικού δικαστηρίου που επιδίκαζε αποζημιώσεις στις οικογένειες 218 θυμάτων της γερμανικής θηριωδίας στο Δίστομο, τον Ιούνιο του 1944. Τις σχετικές αγωγές είχαν καταθέσει οι οικογένειες των θυμάτων και οι κληρονόμοι Ιταλών που είχαν μεταφερθεί σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταξύ Σεπτεμβρίου του 1943 και Μαΐου του 1945. Τα ιταλικά δικαστήρια είχαν

εγκρίνει κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου!

Αποδεκτό το δικαίωμα της ετεροδικίας

Το Δικαστήριο της Χάγης είχε κάνει αποδεκτό το δικαίωμα της ετεροδικίας της Γερμανίας που σήμαινε ότι είχε το δικαίωμα να μη δικάζεται ως κράτος από δικαστήρια άλλων χωρών. Κάτι που της έδινε το δικαίωμα να μην αναγνωρίζει η Γερμανία τις αποφάσεις των ξένων δικαστηρίων ειδικώς για τις περιπτώσεις που αυτά κρίνουν ότι η Γερμανία πρέπει να πληρώσει αποζημιώσεις για τις θηριωδίες των Ναζί.

Στο σημείο όμως αυτό οφείλουμε να επισημάνουμε ότι το Δικαστήριο της Χάγης απέρριψε απόφαση ξένου δικαστηρίου σε βάρος της Γερμανίας, ενώ η προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο δεν αφορά επικύρωση απόφασης δικού της δικαστηρίου. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι, από νομικής πλευράς, το Δικαστήριο θα κληθεί να αποφασίσει πρωτογενώς και εξ υπαρχής την ελληνική αξίωση, βάσει των δικών της νομικών επιχειρημάτων. Που σημαίνει ότι ούτε αυτό το επιχείρημα μπορεί να δικαιολογήσει την αδράνεια του σημερινού υπουργού των Εξωτερικών για ένα θέμα όχι μόνο ηθικής τάξης αλλά και εξέχουσας οικονομικής σημασίας για την Ελλάδα.

ΠΗΓΗ: ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Η κρητική καταγωγή των Φιλισταίων (αρχαίων Παλαιστινίων)!

«Εμείς οι Παλαιστίνιοι καταγόμαστε από την Κρήτη. Φύγαμε από την Κρήτη και πήγαμε στην Παλαιστίνη. Ξαναγυρίσαμε στην Κρήτη και ξαναφύγαμε από την Κρήτη και ξαναπήγαμε και εγκατασταθήκαμε μονίμως στην Παλαιστίνη…»
Γιασέρ Αραφάτ, Αθήνα 15 Δεκεμβρίου 1981

Το ζήτημα της καταγωγής του σύγχρονου παλαιστινιακού έθνους έχει απασχολήσει κατά καιρούς πλήθος ερευνητών. Οι ίδιοι αραβόφωνοι και στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, με μεγάλο ποσοστό Ορθοδόξων μεταξύ τους, είθισται να θεωρούνται αραβικός λαός. Ωστόσο, σήμερα πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών επιστημόνων συμφωνούν, ότι τουλάχιστον οι αρχαίοι Παλαιστίνιοι, οι Φιλισταίοι, ήταν κρητικής καταγωγής Πελασγοί, οι οποίοι σε πανάρχαια εποχή αποίκισαν τις ακτές της Μέσης Ανατολής. Αλλά και στους αιώνες που ακολούθησαν η ελληνική παρουσία στην περιοχή ενισχύθηκε σημαντικά ιδίως κατά τα ελληνιστικά χρόνια, όταν ο ελληνικός πληθυσμός της Παλαιστίνης έφθασε να είναι το κυρίαρχο στοιχείο της περιοχής. Αυτοί οι πληθυσμοί, πελασγικοί και ελληνικοί, άρχισαν να φθίνουν τα πρώτα χρόνια του μεσαίωνα. Η ελληνική γλώσσα έπαψε να μιλιέται ιδίως μετά την εξάπλωση του Ισλάμ και την προσχώρηση των λαών αυτών στη νέα θρησκεία.
Σήμερα μετά βεβαιότητας μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αν και η ελληνική συνείδηση σε συντριπτικό βαθμό έχει χαθεί διατηρείται όμως η θολή ανάμνηση της αιγιακής συγγένειας, ενώ η παλαιστινιακή διανόηση έχει επαναφέρει το ζήτημα της κρητικής-πελασγικής και ελληνικής καταγωγής όχι μόνο για λόγους αυτογνωσίας των ίδιων των Παλαιστίνιων αλλά και σε μία προσπάθεια γεφύρωσης του λαού αυτού με τη Δύση, με τρόπο τέτοιο όμως που να μη διαρρηγνύονται και οι έτερες συγγένειες με τον αραβικό κόσμο.
Βεβαίως το ζήτημα της καταγωγής του παλαιστινιακού έθνους που θα εξετάσουμε παρακάτω δεν πρέπει να θεωρηθεί ως μία προσπάθεια να δικαιολογήσει τους φανατικούς ισλαμιστές που δρουν στους κόλπους του λαού αυτού, οι οποίοι με μεθόδους και ιδεοληψίες αλλότριες ως προς την ελληνική κοσμοθέαση επιχειρούν όχι τόσο την εθνική αποκατάσταση του παλαιστινιακού λαού, αλλά την επιβολή θεοκρατικού καθεστώτος κινούμενοι από αίτια φονταμενταλιστικά. Οι ισλαμικές οργανώσεις που στέλνουν στο θάνατο νέους μαχητές υποσχόμενες μεταθανάτιες απολαύσεις στον παράδεισο του Αλλάχ δεν μπορούν να έχουν καμία σχέση με την ελληνική σκέψη που προτάσσει το «αμύνεσθαι περί πάτρις». Ο δρόμος του μουσουλμάνου μάρτυρα είναι εκ διαμέτρου αντίθετος με τον ελληνικό δρόμο του ήρωα.
Η αντίσταση για την ελευθερία και την πατρίδα που διδάσκει ο Ελληνισμός δεν πρέπει να συγχέεται με τη θυσία στο όνομα του Θεού, τόσο για λόγους ιδεολογικούς όσο και για λόγους Ήθους. Διότι, αληθινά γενναίος δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτός που θυσιάζεται προσδοκώντας ως ανταμοιβή έναν καλύτερο μεταθανάτιο κόσμο με τον ίδιο πρωταγωνιστή στην αιώνια ευδαιμονία, αλλά εκείνος που θυσιάζεται για χάρη των συμπολιτών του, επιδιώκοντας για όσους αφήνει έναν καλύτερο επίγειο κόσμο, του οποίου τα αγαθά δεν θα γευτεί ο ίδιος διότι θα είναι απών.

                                  Καλλιτεχνική αναπαράσταση Φιλισταίου πολεμιστή


Οι Φιλισταίοι άποικοι των Κρητικών
Ξεκινώντας από τις ίδιες τις εβραϊκές πηγές εισπράττουμε τη διαβεβαίωση, ότι οι Φιλισταίοι είναι κρητικής καταγωγής. Οι προφήτες της «Παλαιάς Διαθήκης» αναφέρουν:
«Δια τούτο τάδε λέγει Κύριος. ιδού εγώ εκτείνω την χείρα μου επί τους αλλοφύλους και εξολοθρεύσω Κρήτας και απολώ τους καταλοίπους την παραλίαν× και ποιήσω εν αυτοίς εκδικήσεις μεγάλας, και επιγνώσονται διότι εγώ Κύριος εν τω δούναι την εκδίκησίν μου επ’ αυτούς» [μετ.: «Ο Κύριος δια τούτο λέγει αυτά. Κοίταξε εγώ εκτείνω (απλώνω) την τιμωρό χείρα μου κατά των αλλοφύλων και θα καταστρέψω τους Κρήτες και όλους τους κατοίκους των παράλιων. Θα τιμωρήσω αυτούς σκληρά και έτσι θα μάθουν, ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν επιφέρω την εκδίκηση μου κατ’ αυτών»] («Προφήτης Ιεζεκιήλ», κε΄. ιστ΄-ιζ΄).
«Διότι Γάζα διηρπασμένη έσται, και Ασκαλών εις αφανισμόν, και Άζωτος και Ακκαρών εκριζωθήσεται. Ουαί οι κατοικούντες το σχοίνισμα της θαλάσσης, πάροικοι Κρητών. λόγος Κυρίου εφ’ υμάς, Χαναάν γη αλλοφύλων, και απολώ υμάς εκ κατοικίας. Και έσται Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων. Και έσται το σχοίνισμα της θαλάσσης τοις καταλοίποις οίκου Ιούδα× επ’ αυτούς νεμήσονται εν τοις οίκοις Ασκάλωνος, δείλης καταλύσουσιν από προσώπου υιών Ιούδα, ότι επέσκεπται αυτούς Κύριος ο Θεός αυτών, και αποτρέψει την αιχμαλωσίαν αυτών» [μετ.: «Διότι η Γάζα θα λεηλατηθεί, η Ασκαλών θα εξαφανιστεί, η Άζωτος στο καταμεσήμερο θα εξαφανισθεί από προσώπου της γης και η Ακκαρών θα εκριζωθεί. Αλίμονο σε αυτούς που κατοικούν τα παράλια (της Παλαιστίνης), τους απογόνους τούτους των Κρητών αποίκων. Ο λόγος του Κυρίου στρέφεται εναντίον σου, ω Χαναάν και συ χώρα των αλλοφύλων: Θα καταστρέψω εσάς και τις κατοικίες σας. Έτσι κι αλλιώς η Κρήτη θα γίνει τόπος βοσκής προβάτων και ποιμνιοστάσιο. Τα παράλια (της Παλαιστίνης) θα περιέλθουν στους Ιουδαίους, οι οποίοι επέστρεψαν από την αιχμαλωσία. Οι Ιουδαίοι θα βοσκήσουν τα πρόβατα τους εκεί, όπου πριν οι οικίες της Ασκάλωνος. Κατά το δειλινό θα διαλυθούν (οι Φιλισταίοι) ενώπιον των Ιουδαίων. Αυτό θα γίνει γιατί ο Κύριος ο θεός τους τούς επισκέφθηκε και θα τους γυρίσει από την αιχμαλωσία τους»] («Προφήτης Σοφονίας», β΄. δ΄-ζ΄).
Εκτός από την εβραϊκή μαρτυρία, ότι οι Φιλισταίοι ήταν άποικοι Κρητών, ο αναγνώστης μένει άφωνος μπροστά στη μακάβρια επικαιρότητα των βιβλικών απειλών και εξαγγελιών. Σαν να γράφτηκαν σήμερα για να περιγράψουν τις πρόσφατες σφαγές εις βάρος Παλαιστινίων στη Γάζα από τον ισραηλινό στρατό. Στις παραπάνω αναφορές της «Βίβλου» και η αρχαία ελληνική γραμματεία συμφωνεί, ότι δηλαδή οι Κρήτες είχαν αποικίσει σε πανάρχαια εποχή την Παλαιστίνη. Συγκεκριμένα ο Σαρπηδών, αδελφός του Μίνωα, συγκρούστηκε μαζί του για το θρόνο της Κρήτης. Ηττήθηκε και ακολουθούμενος από τους οπαδούς του απέπλευσε προς τη Μέση Ανατολή. Φθάνοντας εκεί έγινε βασιλιάς των Σολύμων (μετέπειτα Ιεροσολύμων):
«Όταν τα παιδιά της Ευρώπης, ο Σαρπηδόνας και ο Μίνωας μάλωσαν για τη βασιλεία και επικράτησε ο Μίνωας, ο Σαρπηδόνας έφυγε μαζί με τους συντρόφους του. Οι εξόριστοι έφθασαν στην Μιλυάδα της Ασίας, όπου σήμερα κατοικούν οι Λύκιοι. Τότε λεγόταν Μιλυάδα και οι Μιλύες λέγονταν Σόλυμοι. Βασιλιάς ήταν ο Σαρπηδόνας…» (Ηρόδοτος, Κλειώ, Βιβλίο Α΄, 173).
Τον Ηρόδοτο επιβεβαιώνει και ο Ιουδαίος ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος:
«Επειδή, επί της εποχής του Αβραάμ του προγόνου μας, η πόλη λεγόταν Σόλυμα. Πολλοί λένε ότι και ο Όμηρος την αποκαλεί Σόλυμα. Την δε προσωνυμία «Ιερό» οι Εβραίοι έβαλαν αργότερα. Ήταν κατά την εποχή που με τη στρατιά του Ιησού κατά των Χαναναίων και του πολέμου, κατά τον οποίο οι Χαναναίοι κράτησαν (την πόλη), που (ο Ιησούς) κατένειμε στους Εβραίους, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να διώξουν (τους Χαναναίους) από τα Ιεροσόλυμα, μέχρι που την πολιόρκησε ο Δαυίδ…» (Ιώσηπος, «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία», Ζ, 3. 10-25).
Μάλιστα ο Ιώσηπος θεωρώντας τα Σόλυμα πόλη Χαναναίων, δηλαδή Φιλισταίων, δίνει σε συνδυασμό με τον Ηρόδοτο μία ακόμη απόδειξη ότι οι Φιλισταίοι ήταν κρητικής καταγωγής.
ΠΗΓΗ: ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ