ΕΠΙΦΑΝΕΙΣ ΗΛΕΙΟΙ : ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

Τόπος Γέννησης: Πύργος Έτος Γέννησης: 1884 Έτος Θανάτου: 1967 Λογοτεχνικές Κατηγορίες: Πεζογραφία Θέατρο - Σενάριο Μελέτη

Βιογραφικό Σημείωμα ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ (1884-1967) Ο Διονύσιος Κόκκινος του Αντωνίου και της Αγγελικής γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας. Φοίτησε στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, δεν ολοκλήρωσε όμως τις σπουδές του, καθώς από νωρίς τον κέρδισαν η δημοσιογραφία και η λογοτεχνία. Από το 1935 και για είκοσι χρόνια εργάστηκε ως διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο των γραμμάτων το 1908 με τη δημοσίευση ενός διηγήματος στο Νουμά του Δ.Ταγκόπουλου και την ίδια περίοδο εξέδωσε την εφημερίδα Μέλλον, ενώ παράλληλα συνέχισε να δημοσιεύει κριτικά άρθρα και χρονογραφήματα σε έντυπα της εποχής (όπως οι εφημερίδες Ακρόπολις, Καθημερινή, Έθνος, Πρωία) με διάφορα ψευδώνυμα, κυρίως τα Μακκαβαίος και Άριελ. Πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους ως οπλίτης και το 1914 εξέδωσε τέσσερις τόμους με εντυπώσεις του. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ιστορίας της Ακαδημίας Αθηνών (για το ογκώδες ιστορικό έργο του Ελληνική Επανάστασις) και το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών (1948, για τη συνολική προσφορά του). Το 1950 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Πέθανε στην Αθήνα. Το λογοτεχνικό έργο του Διονύσιου Κόκκινου, πλούσιο σε ποσότητα καλύπτει τους χώρους του μυθιστορήματος, του διηγήματος, ενώ έγραψε και έργα για το θέατρο, από το οποία το μονόπρακτο Η χαμένη παραστάθηκε το 1939 από το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Διονύσιου Κόκκινου βλ. Δόξας Τάκης, «Κόκκινος Α. Διονύσιος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας8. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Χατζηβασιλείου Βαγγέλης, «Διονύσιος Α. Κόκκινος», Η παλαιότερη πεζογραφία μας• Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμοΙΑ΄. 1900-1914, σ.377-394. Αθήνα, Σοκόλης, 1998 και Ω., «Κόκκινος Διονύσιος», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια14. Αθήνα, Πυρσός, 1930 και χ.σ., «Κόκκινος Διονύσιος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία • Βενέζης Ηλίας, «Διονύσιος Α. Κόκκινος», Νέα Εστία81, ετ.ΜΑ΄, 1η/3/1967, αρ.952, σ.339-340. • Δόξας Τάκης, «Κόκκινος Α. Διονύσιος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας8. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. • Καραγάτσης Μ., «Ο έρωτας στο νεοελληνικό μυθιστόρημα», Πρωία, 27/1/1943. • Μάτσας Νέστορας, «Οι καλλιτέχνες μας από πολύ κοντά: Διονύσιος Κόκκινος», Νέα Εστία49, 15/4/1951, αρ.571, σ.555-556. • Παπαδημητρακόπουλος Ηλίας Χ., «Διονύσιος Α.Κόκκινος· Μια τουφεκιά στο γαλάζιο νερό», Η Καθημερινή, 17/1/1993. • Σαχίνης Απόστολος, «Διονύσιος Κόκκινος», Το νεοελληνικό μυθιστόρημα, σ.298-306. Αθήνα, Εστία, 1958 (και έκτη, διορθωμένη έκδοση, 1991). • Χάρης Πέτρος, «Διονυσίου Α. Κόκκινου: Ίλιγγος», Νέα Εστία14, ετ.Ζ΄, 1η/10/1933, αρ.163, σ.1063-1065. • Χατζίνης Γιάννης, «Διονυσίου Κόκκινου: Ο Αλέξης ο αμαξάς – Μια τουφεκιά στο γαλάζιο νερό», Νέα Εστία38, ετ.ΙΘ΄, 15/10/1945, αρ.440, σ.915-917. • χ.σ., «Κόκκινος Διονύσιος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1986. • Ω., «Κόκκινος Διονύσιος», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια14. Αθήνα, Πυρσός, 1930. Αφιερώματα περιοδικών • Νέα Εστία82, ετ.ΜΑ΄, 1η/11/1967, αρ.968.

Εργογραφία (πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις) Ι.Μυθιστορήματα • Η κυρία με το άσπρο άλογο. Αθήνα, Βασιλείου, 1922. • Φραντζέσκα ντα Ρίμινι. Αθήνα, Βασιλείου, 1922. • Μυστική φωληά. Αθήνα, Βασιλείου, 1924. • Η μοιραία γυναίκα. Αθήνα, 1932. • Ίλιγγος. Αθήνα, 1932. ΙΙ.Διηγήματα • Εκείνος που δε χάρηκε τίποτε και άλλα διηγήματα. Αθήνα, Ζηκάκης, 1926. • Σγφυρίγματα τραίνων. Αθήνα, 1930. • Ο Αλέξης ο αμαξάς κι άλλα διηγήματα. Αθήνα, Οι φίλοι του βιβλίου, 1945. • Μια τουφεκιά στο γαλάζιο νερό. Αθήνα, Δημητράκος, χ.χ. ΙΙΙ.Θέατρο • Το θέατρο της ζωής (εννέα μονόπρακτα). Αθήνα, Ζηκάκης, 1924. ΙV. Μελέτες • Η Ελληνική Επανάστασις, τόμοι έξι. Αθήνα, 1931 – 1935 (και πρώτη ολοκληρωμένη έκδοση 1960). • Οι δυό πόλεμοι 1940-1941Α΄-Β΄. Αθήνα, Ο Πλάτων, 1945-1946. • Ιστορία της νεωτέρας Ελλάδος. Ιστορική περίοδος 1800-1945. Αθήνα, 1970-1972. • Μια ζωή στον πόλεμο. Γκρίμποβο – Μπιζάνι – Γιάννενα. Αθήνα, Φέξης, 1914.

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΒΛΙΟΥ