ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ: ΤΟ 95% ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ!

Ολίγα Περί Πυθαγόρειας Διατροφής: Ιπποκράτης: «Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού.

Tην Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη».

Τις αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη. Κι εδώ, όπως θα δούμε, μας εντυπωσιάζει ο νόμος της αναλογικότητας!

Τα Κόκκινα Φασόλια: πραγματικά μπορούν να θεραπεύσουν και να βοηθήσουν στη διατήρηση της καλής νεφρικής λειτουργίας - και μοιάζουν ακριβώς όπως τα ανθρώπινα νεφρά.

Το Καρύδι: μοιάζει με έναν μικρό εγκέφαλο, ένα αριστερό και ένα δεξί ημισφαίριο, τον άνω και κάτω εγκέφαλο και την παρεγκεφαλίδα. Τα καρύδια βοηθούν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και την εγκεφαλική λειτουργία.

Το Καρότο: Η διατομή του καρότου μοιάζει με το ανθρώπινο μάτι. Τα καρότα ενισχύουν σε μεγάλο βαθμό τη ροή του αίματος στα μάτια και ενισχύουν γενικά την λειτουργία των ματιών.

Το Σέλινο: μοιάζει με τα οστά. Το σέλινο στοχεύει ειδικά στην ενδυνάμωση και την αντοχή των οστών. Τα τρόφιμα με νάτριο, όπως το σέλινο τροφοδοτεί με τα απαραίτητα, τις σκελετικές ανάγκες του σώματος.

Το Αβοκάντο: στοχεύει στην υγεία και στη καλή λειτουργία της μήτρας και του τραχήλου της μήτρας της γυναίκας. Τα Αβοκάντο βοηθούν τις γυναικείες ορμόνες να έλθουν σε ισορροπία, να ρίξει ανεπιθύμητο βάρος μετά τη γέννηση, και την αποτροπή του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

Τα σύκα: υποκαθιστούν τους όρχεις και είναι γεμάτα από σπόρους και κρέμονται ανά ζεύγη, όταν μεγαλώνουν. Τα σύκα αυξάνουν την κινητικότητα των αρσενικών(+) σπερματοζωαρίων, καθώς αυξάνουν και τον αριθμό των σπερματοζωαρίων, για βοηθήσουν, να ξεπεραστεί η ανδρική στειρότητα.

Το μανιτάρι: Τα μανιτάρια μπορούν να βοηθήσουν τη βελτίωση της ακοής, όπως ακόμη, τα μανιτάρια είναι ένα από τα λίγα τρόφιμα που περιέχουν βιταμίνη D. Η συγκεκριμένη βιταμίνη είναι σημαντική για υγιή οστά, η οποία ισχυροποιεί ακόμα και τα μικροσκοπικά οστάρια που βρίσκονται μέσα στο αυτί τα οποία μεταδίδουν τον ήχο προς τον εγκέφαλο.

Τα σταφύλια: Μια διατροφή υψηλή σε φρέσκα φρούτα, όπως τα σταφύλια, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα και το εμφύσημα. Οι σπόροι σταφυλιών περιέχουν επίσης μια χημική ουσία που ονομάζεται proanthocyanidin, η οποία φαίνεται να μειώνει τη δριμύτητα του αλλεργικού άσθματος.

Ginger (η πιπερόριζα): Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά της είναι η υποβοήθηση της πέψης, ενώ είναι επίσης μια δημοφιλής θεραπεία για κινητικά προβλήματα-ασθένειες.

Οι Γλυκοπατάτες: Οι γλυκοπατάτες μοιάζουν με το πάγκρεας και πράγματι επιφέρουν ισορροπία το γλυκαιμικό δείκτη των διαβητικών.

Τα κρεμμύδια: Βοηθούν τα κύτταρα να απαλλαγούν από τις τοξίνες. Επίσης, όταν τα κόβουμε, παράγουν δάκρυα, καθαρίζοντας επιθηλιακά κύτταρα του ματιού.

Το σκόρδο: Βοηθάει στην απομάκρυνση άχρηστων υλικών και τις επικίνδυνες ελεύθερες ρίζες από το σώμα.

Τo λεμόνι: Ο χυμός του λεμονιού περιέχει βιταμίνη C, σάκχαρα, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και μεταλλικά άλατα (κάλιο, φώσφορο, ασβέστιο, μαγνήσιο, νάτριο και πυρίτιο) ενώ η φλούδα του αναζωογονητικό αιθέριο έλαιο. Επίσης, το λεμόνι είναι πλούσιο σε φλαβόνες, αντιοξειδωτικές ουσίες πολύτιμες στη θεραπευτική. Το λεμόνι είναι εξαιρετικό αντιβακτηριακό, απολυμαντικό, στυπτικό και αντισηπτικό, θεωρείται πως βοηθάει στον έλεγχο του ουρικού οξέος, εμποδίζει τη θρόμβωση των αρτηριών και των φλεβών και τη συσσώρευση αλάτων. Το λεμόνι, επειδή ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα (αυξάνοντας τα λευκά αιμοσφαίρια) θεωρείται και άριστο αιμοστατικό.

Τα αμύγδαλα: Αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6 . Β17 και ιχνοστοιχεία. Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης. Τρώτε άφοβα κάθε μέρα από λίγα κουκούτσια βερίκοκου και αμύγδαλα.

πηγή: peramatozoa.net 

ΗΛΕΙΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ: ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΚΡΕΣΤΕΝΙΤΗΣ!

Δεύτερος Πρόεδρος Βουλής με καταγωγή από τον Πύργο Ηλείας, είναι ο αγωνιστής της Εθνεγερσίας και πολιτικός Λυκούργος Κρεστενίτης, γόνος ισχυρής οικογένειας της περιοχής(Πρώτος ήταν ο Ανδρέας Αυγερινός).

Ο Λυκούργος Κρεστενίτης αγωνιστής της Επανάστασης του 1821, και πολιτικός, κατάγονταν από μεγάλη οικογένεια της Ηλείας. Γεννήθηκε στον Πύργο το 1793. Προσωπογραφία του υπάρχει στη Νικολοπούλειο Βιβλιοθήκη της Ανδρίτσαινας. Σπούδασε αρχικά στη Ζάκυνθο και αργότερα φοίτησε στην Ιόνιο Ακαδημία της Κέρκυρας. Στο νησί των Φαιάκων, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και όταν επανήλθε στον Πύργο, εργάσθηκε για την επιτυχία της Επανάστασης των Ελλήνων. Όταν άρχισε ο μεγάλος ξεσηκωμός,  επικεφαλής συμπατριωτών του υπό τον οπλαρχηγό Χαράλαμπο Βιλαέτη, πήρε μέρος σε πολλές μάχες στη Δυτική Πελοπόννησο. Στη συνέχεια ακολούθησε τον Ανδρέα Ζαΐμη και ήταν αντίπαλος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ο Ζαΐμης μάλιστα, σε σωζόμενο έγγραφό του, στα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, κατηγορούσε τον Κολοκοτρώνη ότι έκαψε το 1823 στον Πύργο, το σπίτι του Κρεστενίτη.  Κατά τη διάρκεια του Αγώνα, ο Λυκούργος Κρεστενίτης μετείχε σε ποικίλες επιτροπές διαχείρισης χρημάτων και εφοδίων και ιδιαίτερα, όταν ο Ιμπραήμ το 1825 κατέστρεψε την Πελοπόννησο (υποστηρίζοντας τις δυνάμεις του πρώην αντιπάλου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη) και το 1826 κατά την πολιορκία του Μεσολογγίου. Συμμετέσχε στις επαναστατικές εθνικές συνελεύσεις του 1827 και του 1832

 Επί Ιωάννη Καποδίστρια, αλλά και κατά την βασιλεία του Όθωνα, ανέλαβε διάφορες κυβερνητικές θέσεις.

 Με την πολιτική ασχολήθηκε, όταν η χώρα απέκτησε συνταγματικό πολίτευμα. 

Βουλευτής Ηλείας, για πρώτη φορά, εξελέγη το 1847. Στις 25 Νοεμβρίου 1860 διορίσθηκε γερουσιαστής.

 Αργότερα, αναδείχθηκε άλλες τρεις φορές βουλευτής Ηλείας από το 1865 έως το 1871.

Ο Λυκούργος Κρεστενίτης διορίσθηκε υπουργός Δικαιοσύνης το 1846 στην κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη. Υπουργός Εσωτερικών και προσωρινά Δικαιοσύνης το 1848 στην κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη. Υπουργός Οικονομικών και προσωρινά Εσωτερικών το 1849 στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Κανάρη και το 1855 στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου. Το 1860 διορίσθηκε υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Αθανάσιου Μιαούλη, το 1865 υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Κουμουνδούρου. Στην ίδια κυβέρνηση διορίσθηκε και προσωρινός υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως.

 Πρόεδρος της Βουλής, εξελέγη στις 10 Δεκεμβρίου 1866. Είχαν ψηφίσει 102 βουλευτές. Ο Κρεστενίτης πήρε 92 ψήφους και ο αντίπαλός του Κωνσταντίνος Οικονομόπουλος δύο ψήφους. Βρέθηκαν και έξι λευκά ψηφοδέλτια. Αμέσως μετά την εκλογή του, ευχαρίστησε τους βουλευτές και τόνισε μεταξύ άλλων: «Εν αδελφική ομονοία και αγάπη εργαζόμενοι δείξωμεν ότι είμεθα άξιοι του θείου Συνταγματικού Πολιτεύματος». Προήδρευσε συνολικά σε 87 συνεδριάσεις.
 Ο Λυκούργος Κρεστενίτης ήταν έγγαμος με την Μαριγώ Μαυρομιχάλη πρωτότοκη κόρη του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, γεγονός που του πεοσέθετε σημαντική πολιτική ισχύ, αφού η οικογένεια των Μαυρομιχαλαίων ήταν αρκετά ισχυρή. 

Ο Λυκούργος Κρεστενίτης πέθανε στην Πύργο Ηλείας το 1873.

ΠΗΓΗ:ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΑΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ: ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΟΓΟ!

Άλογα της Ανδραβίδας

Οι κλιματολογικές συνθήκες της εύφορης πεδιάδας της Ανδραβίδας, η πείρα των κατοίκων στην εκτροφή αλόγων αλλά κυρίως η αγάπη τους προς αυτά, δημιούργησε από τους αρχαιότατους χρόνους το πιο μεγαλόσωμο κι ένα από τα ωραιότερα ελληνικά άλογα .

Ιστορική ανάδρομη
Τα πρώτα συγγράμματα στον κόσμο, που αναφέρονται στην εκτροφή και περιποίηση του άλογου με τίτλο "Περί Ιππικής" και "Ιππαρχικός", γράφτηκαν στην Ηλεία, από τον εξόριστο Αθηναίο στρατηγό Ξενοφώντα. Τον 4ο αιώνα προ Χριστού, ιππικό με άλογα από την Ηλεία χρησιμοποίησε ο Μέγας Αλέξανδρος, στην εκστρατεία εξάπλωσης του Ελληνισμού στην Ασία. Στην αρχαία Ολυμπία οργανώθηκαν για πρώτη φορά οι αρματοδρομίες και άλλα ιππικά αγωνίσματα. 
Την περίοδο του Μεσαίωνα, (1204-1438), η Ανδραβίδα έγινε πρωτεύουσα του Γαλλικού κράτους της Πελοποννήσου, που ονομαζόταν "Πριγκιπάτο του Μορέως".Τα ντόπια άλογα διασταυρώθηκαν με τα άλογα των Φράγκων Ιπποτών ενώ κατά την Τουρκοκρατία με Ανατολικού τύπου, (Αραβικά), άλογα και έτσι δημιουργήθηκε η φυλή της Ανδραβίδας. Μια παράδοση λέει, πως κάποτε στην περίοδο της τουρκοκρατίας, ο τούρκος διοικητής της Γαστούνης, έστειλε δώρο στο σουλτάνο ένα ζευγάρι πανέμορφα Ανδραβιδέϊκα άλογα. Ο σουλτάνος ευχαριστήθηκε τόσο πολύ, που με φιρμάνι του, παραχώρησε επίσημα στους κάτοικους της Ανδραβίδας το δικαίωμα να εκτρέφουν και να ιππεύουν τα πανέμορφα άλογα τους. 
Στη νεότερη ιστορία, ο Ελληνικός Στρατός προμηθευόταν άλογα από την περιοχή της Ανδραβίδας τα οποία ήταν διασταυρώσεις με αγγλονορμανδικούς επιβήτορες της φυλής NONIUS. Όταν άρχισε η ανάπτυξη της αθλητικής ιππασίας στην χώρα μας, τα πρώτα άλογα που χρησιμοποιήθηκαν στην υπερπήδηση των εμποδίων, προέρχονταν από τη φυλή της Ανδραβίδας. Παρά τις επιδράσεις που δέχτηκε μέσα στους αιώνες, το άλογο της Ανδραβίδας διατήρησε τα μορφολογικά γνωρίσματα των προγόνων της μεσαιωνικής εποχής. 

Χαρακτηριστικά φυλής Ανδραβίδας
Τα άλογα της φυλής έχουν ύψος 1.50 – 1,60 μέτρα. Η κεφαλή είναι μεγάλη και έχει σχήμα ορθογώνιο, τα αυτιά είναι μεγάλα. Το στήθος είναι ευρύ και βαθύ. Η γραμμή της ράχης είναι ελαφρώς κοίλη. Οι γλουτοί είναι πολύ καλά ανεπτυγμένοι. Τα άκρα είναι σχετικά λεπτά. Οι κυριότεροι χρωματισμοί είναι ο μελάς, ο ορφνός, ο καστανός, ο ξανθός και ο ερυθρόλευκος(άσπρες τρίχες στο σώμα) σε ορφνό ή ξανθό βασικό σχηματισμό. Τα  ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στο κεφάλι δεν είναι σπάνια.

 Πηγή : Ιππικός Όμιλος Ανδραβίδας, www.horse.gr

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ: Β' ΜΕΡΟΣ

Από την Ελλάδα λείπει πανθομολογούμενα μία ηγετική φυσιογνωμία, η οποία θα οργανώσει τις πραγματικές πολιτικές, οικονομικές και πολιτιστικές δυνάμεις του τόπου σε μια πραγματικά νέα πορεία ανάκαμψης του Ελληνισμού εντός και εκτός συνόρων.


Ανιδιοτέλεια, κύρος, ικανότητα ελιγμών και πυγμή είναι χαρακτηριστικά, τα οποία οφείλει να διαθέτει ο ηγέτης ενός κράτος. Όλα αυτά τα συναντούσε κανείς στην προσωπικότητα του Ιωάννη Καποδίστρια. Από τα φοιτητικά του χρόνια τον ενδιέφερε «η ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου», μιας και εκτός από φιλοσοφία και νομική σπούδασε και ιατρική.

Οι πολιτικές του δυνατότητες φάνηκαν τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων. Χαρακτηριστική είναι η ανάμειξή του, ως μέλος της ρωσικής αντιπροσωπείας στο συνέδριο της Βιέννης, στην διασφάλιση της ουδετερότητας και της ανεξαρτησίας της Ελβετίας. Μάλιστα πρόσφατα έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του μεγάλου Έλληνα πολιτικού στην Λοζάννη.

Ευγνωμοσύνη διατηρούν στο πρόσωπο του Καποδίστρια και οι Γάλλοι, αφού με την εξαιρετική πολιτική του επάρκεια κατάφερε να αποτρέψει την διάλυση της Γαλλίας από τις Μεγάλες Δυνάμεις, μετά την οριστική ήττα του Ναπολέοντα, κρατώντας υπαρκτές τις ισορροπίες στην Ευρώπη.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας.....

ΡΩΜΑΪΚΑ ΛΟΥΤΡΑ ΣΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΤΡΥΠΗΤΗΣ (ΜΠΤΖΙΜΠΑΡΔΙ)!

Παραθέτω αυτούσια επιστολή του συνχωριανού μας Νίκου Αγγελόπουλου.

 Ήτανε Πάσχα του 1996. Πέρασε ένας χειμώνας βροχερός, ατελείωτος! Ήταν από αυτούς που σου τσακίζουν τα κόκκαλα με την υγρασία τους , δοκιμάζουν την υπομονή και  θεριεύουν τις προσδοκίες σου για τον ερχομό μιας ηλιόλουστης Άνοιξης , έτοιμης να σε αποζημιώσει με την πλούσια βλάστηση , την καθάρια ατμόσφαιρα και τα μυστικά , που ο τόπος μας φυλάει. Αλήθεια! Ποιος δεν χαίρεται το χωριό του Πάσχα ;  

 -  Αύριο πρωί-πρωί , θέλω να σου δείξω κάτι ,έξω από το χωριό ,στον κάμπο της Καλλιθέας, κοντά  στο ποτάμι ,είπε ο αδελφός μου. Στις 7.οο πμ. βρισκόμαστε στον κάμπο του χωριού μας και παραποτάμια σε λίγα λεπτά , βρισκόμαστε , μετά τα Ζαχαίικα , σε μια ρεματιά  που άφηνε το λιγοστό νερό της να συνταξιδεύει με τα βουερά νερά , που κουβαλούσε στην κοίτη του ο Αλφειός .

-   Μα τι έχει εδώ ρωτάω ; Σιταροχώραφα και μερικές συκιές υπάρχουν…

-   Κοίταξε σε αυτό το σημείο της όχθης της ρεματιάς , απαντάει . Μία μεγάλη τρύπα , ύψους ενός μέτρου από την κοίτη του ρέματος , έχασκε στην μία όχθη του . Οι πολλές βροχές του χειμώνα είχαν κάνει το θαύμα τους .

-   Στο τελευταίο κυνήγι του Χειμώνα παρατήρησα το νερό να μπαίνει με ορμή μέσα από αυτή την τρύπα . Είδα κάτι σαν κολόνες και περίμενα να το δούμε μαζί το Πάσχα , όταν τα νερά θα έχουν υποχωρήσει.  Άρχισε να με κυριεύει αγωνία…Ανεβήκαμε προσεχτικά . Το χώμα ήταν ακόμα λασπωμένο . Ο ήλιος , που πριν από λίγο είχε ανατείλει , προσπαθούσε  να σπρώξει το φως του σε έναν τεράστιο υπόγειο , σκοτεινό χώρο που απλώνονταν μπροστά μας. Μία , δύο , τρείς  ίσως και τέσσερις σειρές κιόνων , με πέντε , τέσσερις , τρεις κίονες η κάθε μια απλωνόταν μπροστά μας .Το μάτι δεν μπορούσε να δει παραπέρα . . .

 -   Χριστέ μου τι είναι τούτο ; Μονολόγησα . Ναός ; Όχι . . . Δεν έχουν κιονόκρανα αλλά επίπεδη βάση στήριξης . Όλο το δάπεδο έως και τη μέση των κιόνων έχει καλυφθεί με λασπόνερα . Αδύνατη κάθε εξερεύνηση . Από πάνω υπάρχει σιταροχώραφο δέκα και πλέον στρεμμάτων . Πώς στηρίζεται όλο αυτό ; Ένας ακόμα αρχαίος , ανεξερεύνητος θησαυρός της πατρίδας περίμενε και δυστυχώς περιμένει να μας αποκαλύψει τα μυστικά του…

    Το άλλο πρωινό βρισκόμαστε στην Ζ εφορεία προϊστορικών και κλασσικών αρχαιοτήτων της Αρχαίας Ολυμπίας . Δώσαμε τις πληροφορίες . Πήραμε αριθμό πρωτοκόλλου και δώσαμε ραντεβού στον κάμπο της Τρυπητής με την υπεύθυνη αρχαιολόγο και το συνεργείο για μια πρώτη αυτοψία και εκτίμηση . Βγήκαν οι φωτογραφίες , τα νερά δεν είχαν υποχωρήσει και η πρώτη εκτίμηση της αρχαιολόγου ήταν :                                      -         Πρόκειται για συγκρότημα Ρωμαϊκών Υποκαύστων (Λουτρών) , θα γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες και θα ενημερωθείτε όταν θα ξεκινήσουν οι ανασκαφές .

Έχουν περάσει 16 χρόνια . . .                     

                                                                              0κτώβριος   2012

                                                                      Αγγελόπουλος   Νικόλαος

ΕΠΙΦΑΝΕΙΣ ΗΛΕΙΟΙ: ΒΑΣΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ!

Ο δικηγόρος και πολιτικός Βασίλειος Στεφανόπουλος (γνωστός ως Βάσος) γεννήθηκε στη Δίβρη (Λαμπεία)  το 1902 και απεβίωσε αιφνίδια στις 26 Μαρτίου 1952. Γόνος της μεγάλης και ιστορικής Διβριώτικης οικογένειας των Στεφανοπουλέων, με παρουσία στη Βουλή από την ίδρυση του ελληνικού κράτους έως πρόσφατα. Ήταν πρώτος ξάδερφος του πρωθυπουργού Στέφανου Στεφανόπουλου.

Το 1927 υπήρξε συνιδρυτής του Προοδευτικού Συνδέσμου Δίβρης. Το 1933 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Ηλείας και υπηρέτησε το ελληνικό κοινοβούλιο έως το 1952, οπότε πέθανε.

Στις 18 Νοεμβρίου 1948 διορίστηκε Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου με καθήκοντα Υφυπουργού Οικονομικών. Μάλιστα υπήρξε και ο εισηγητής για την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1950.

Δημοσίευσε σωρεία μελετών σε οικονομικά και πολιτικά θέματα, καθώς και λογοτεχνικά κείμενα. Είχε γράψει δοκίμια και στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια.

Στις 23 Μαρτίου 1957 ο Σύλλογος Λαμπειέων Διβριωτών Αθήνας, υπό την προεδρία του Νικολάου Σωτηρόπουλου διευθυντού της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, πραγματοποίησε Φιλολογικό Μνημόσυνο στο Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός, με παρουσία πληθώρας πολιτικών προσωπικοτήτων και ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης.

Ήταν παντρεμένος με την Τασία Δημουλιά και είχε έναν γιό, τον Στέφανο Στεφανόπουλο, βουλευτή με τη Νέα Δημοκρατία και την Πολιτική Άνοιξη.

Το 1936 είπε για την αναρρίχηση του Μεταξά στην πρωθυπουργία:«Χρεωκοπήσαμεν ως κοινοβουλευτισμός, εξεπέσαμεν ως συνέλευσις και χάσαμε τον ψυχικόν σύνδεσμο προς τον λαόν. Διότι τι είδους ψυχικός σύνδεσμος είναι δυνατόν να διατηρηθή όταν ο μεν λαός φωνάζει δεν θέλω να με κυβερνήση ο Μεταξάς, ημείς δε αδιαφορούντες του απαντώμεν: Και όμως θα σε κυβερνήση ο Μεταξάς».

1983: Ο προφητικός λόγος τού Χάρρυ Κλύνν !

Η πολιτική σάτυρα δέν προσφέρει μόνον γέλιο καί ευθυμία στό κοινό, τό οποίον αρέσκεται νά διακωμωδεί καί νά λοιδορεί τά πολιτικώς κακώς κείμενα καί τούς σαλταδόρους τής πολιτικής, που καραδοκούν γιά νά "σκαρφαλώσουν" παντοιοτρόπως στό σβέρκο τού λαού.
Όταν είναι οξυδερκής, όταν εμβαθύνει στά πολιτικά καί κοινωνικά τεκταινόμενα, καί όταν είναι ικανή νά.....
περάσει από τήν ανάλυση τών κοινωνικών παραστάσεων στήν σύνθεση καί στό πολιτικό-κοινωνικό συμπέρασμα, μπορεί νά εξελιχθή σέ διδακτικό καί διαπαιδαγωγητικό εργαλείο γιά τόν λαό!
Πολλά τά παραδείγματα ταλαντούχων σατυρικών ποιητών καί στιχοπλόκων στό διάβα τών αιώνων, από τήν εποχή τής Αρχαίας Αθήνας ( Αριστοφάνης) μέχρι καί σήμερα.

Ο Χάρρυ Κλύνν, αυτός ο μεγάλος, ταλαντούχος καί οξυδερκής κωμικός τής χώρας μας, έχει κατ' επανάληψη διατυπώσει εύστοχες σκέψεις, μέσα στήν ροή τών σατυρικών γυμνασμάτων του, καί τιμά μέ τό έργο του τήν χώρα μας.
Έχει, λοιπόν, πολύ ενδιαφέρον σήμερα νά ξαναδιαβάσουμε μία πολύ παλαιά ρήση του.
Μία ρήση, που, όταν τήν διατύπωνε τότε, μπορεί νά προκαλούσε τόν ακράτητον γέλωτα στό μεγαλύτερο τμήμα τού κοινού του ( αλλά λιγώτερους νά παρακινούσε τότε σέ βαθύτερες σκέψεις), όμως, σήμερα, ξαναδιαβάζοντάς την, αναδύεται μπροστά μας ένα περιεχόμενο τόσον αληθές καί προφητικό, ώστε νά προκαλεί στόν καθ' ένα μας ανάμεικτα συναισθήματα αγανάκτησης καί θλίψης.

Αγανάκτησης, γιατί, μέ αυτήν τήν ρήση του, ο Χάρρυ Κλύνν εκραύγαζε από τότε σχεδόν μόνος του ( εις ώτα μή ακουόντων) γιά τήν μεγαλύτερη πολιτική απάτη, που διεπράχθη εις βάρος τού Ελληνικού λαού καί τού τόπου από έναν τυχοδιώκτη πολιτικό τής δεκαετίας τού 1980!

Καί θλίψης, γιατί οι συμπολίτες μας, που είχαν ( όπως καί ο Χάρρυ Κλύνν) αντιληφθή από τότε τήν μεγάλη καταστροφή, είς τήν οποίαν οδηγούσε τόν τόπον αυτός ο πολιτικός ολετήρας τής χώρας μας, δέν αρκούσαν αριθμητικώς γιά νά υπερκεράσουν όλους εκείνους, οι οποίοι, ενώ οι ίδιοι αυτοπαγιδεύθηκαν τόσο εύκολα απ' αυτόν τόν πολιτικό απατεώνα καί λαοπλάνο, συμπαρέσυραν ( κατ'επανάληψη) σ' αυτήν τήν απίστευτη φενάκη καί ολόκληρη τήν χώρα μας καί τόν λαόν της.

Τά αποτελέσματα αυτού τού ελληνικού δράματος, που ξεκίνησε τό 1981, τά βιώνουμε σήμερα όλοι μας, μέ τόν πλέον δραματικό καί οδυνηρό τρόπο!

Πρίν από 28 χρόνια!

ΜΠΟΥΑΤ "Διαγώνιος" στήν Πλάκα, αρχές τού 1983!
Παράσταση τού Χάρρυ Κλύνν, μέ τίτλο: "Αλλαγή καί πάσης Ελλάδος" ( απομαγνητοφώνηση)

Χάρρυ Κλύνν:
«Εδώ καί δύο χρόνια έχει αρχίσει τό μεγάλο κακό,
που θά μετατρέψει σιγά-σιγά τούς Έλληνες
σέ λαό πιθήκων,
σέ λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων καί συνδικαλισταράδων.

Σέ είκοσι-τριάντα χρόνια από σήμερα, Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί νά μήν υπάρχει.
Θά υπάρχει όμως
μία Ελλάδα πτωχευμένη
κι ένας λαός στά όρια τής οικονομικής καί τής ηθικής εξαθλίωσης.»-
.................
Ξυπνήστε ρε!

ΕΠΙΦΑΝΕΙΣ ΗΛΕΙΟΙ : ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΤΕΣΗΣ!

Ο Παύλος Μάτεσης γεννήθηκε το 1933 στο χωριό Δίβρη, στην Πελοπόννησο. Μέχρι τα 19 του έζησε σε πολλές επαρχιακές πόλεις. Σπούδασε θέατρο (πτυχίο ηθοποιού), μουσική (πτυχίο βιολιού), ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά). Δίδαξε υποκριτική (1863-64) στη σχολή Σταυράκου. Διετέλεσε βοηθός - δραματουργός στο Εθνικό Θέατρο, 1971-1973. Έμεινε στο Λονδίνο καθόλη τη διάρκεια του 1969. Έγραψε και σκηνοθέτησε 2 τηλεοπτικές σειρές (ΥΕΝΕΔ 1974-6) και έχει γράψει κείμενα για Floor Show. Η πρώτη παρουσία του στα ελληνικά γράμματα ήταν το 1967 με το θεατρικό έργο "Η τελετή" (θέατρο Ν. Ιωνίας 1967 και Εθνικό Θέατρο 1969) Τα 11 από τα 13 θεατρικά έργα του είναι κυρίως παιγμένα από το Εθνικό Θέατρο. Το έργο του "Ενοικιάζεται φύλακας άγγελος" παίχτηκε στην Αθήνα και στο Βελιγράδι.

Βραβεία - Διακρίσεις: 1. Διάκριση στο διαγωνισμό μονόπρακτων του θεατρικού οργανισμού "12 Αυλαία" (1964) για το μονόπρακτο "Ο σταθμός". 2. Κρατικό βραβείο θεάτρου 1966 για το έργο "Η τελετή". 3. Έπαθλο "Κάρολος Κουν"-Πόλις των Αθηνών 1989 για το καλύτερο ελληνικό έργο της χρονιάς ("Περιποιητής φυτών"). 4. Βραβείο Ελληνόφωνων Κάτω Ιταλίας (1998) για το μυθιστόρημα του "Η μητέρα του σκύλου". 5 . Μέγα Βραβείο Κριτικών θεάτρου έτους 2000. 6. Βραβείο Acerbi (2002) για το μυθιστόρημα "Η μητέρα του σκύλου". Έχει μεταφράσει στα ελληνικά: Mrojek, Ben Johnson, Roger Vitrac, Harold Pinter, Henrik Ibsen, Sean O' Casey, Fernando Arrabal, Joe Orton, Antonin Artaud, Margaret Atwood, Map. Macdonald, William Shakespeare, Beaumarchais, Stendhal, Alain Fournier, Στρατή Χαβιαρά, Alba Ambert, Peter Ackroyd, William Faulkner και στα νέα ελληνικά τα έργα του......

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ= ΤΡΥΓΟΣ.

Στο Μπιτζιμπάρδι χρησιμοποιούμε ακόμα το παραδοσιακό πατητήρι για να πατήσουμε τα σταφύλια!

ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΑΙΪΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ: π.ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΝΤΟΒΟΥΝΗΣΙΟΣ!

Αρχίζοντας μία νέα ενότητα στον ιστόχωρο αυτό που αφορά μορφές του παρελθόντος του χωριού μας, που άλλες λίγο άλλες πολύ άφησαν το στίγμα τους στην πολύχρονη ιστορία του ιδιαίτερου τόπου μας.
Αφετηρία της προσπάθειας αυτής αποτελεί ο πατέρας Νικόλαος Κοντοβουνήσιος, παππούς του υπογράφοντος, που συνέβαλε τα μέγιστα στο "σκάλισμα" της ιστορίας της ιδιαίτερης πατρίδας μας.Αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για πολλούς από εμάς και μας έμαθε να αγαπάμε τον τόπο μας και το παρόν πόνημα αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής για τον άνθρωπο και ιερέα Νικόλαο Κοντοβουνήσιο.
Ξετυλίγοντας του κουβάρι της ιστορίας θα πάμε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ΄30 όταν ο Αντώνιος Κοντοβουνήσιος από το Μπρουμάζι (Διάσελα),έρχεται σώγαμπρος στο Μπιτζιμπάρδι και παντρεύεται την Παναγιώτα χήρα Ηλία Ζέρβα (προγιαγιά του υπογράφοντος) το γένος Αγγελόπουλου.Θα αποκτήσει τον Ανδρέα και τον Νικόλα.Τα παιδιά θα ζήσουν τα παιδικά τους χρόνια στο χωριό έως ότου μετοικίσουν στον Πύργο, φαίνεται πως αυτά τα χρόνια θα σημαδέψουν τον μικρό Νικόλα σε όλη την ζωή του εάν συμπεράνουμε από το πάθος που ξεχείλιζε μέσα από τα πονήματα του.Ας παραθέσουμε μία βιογραφία όπως ο ίδιος είχε εναποθέσει σε ένα από τα συγγράμματά του.

Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Κοντοβουνήσιος γεννήθηκε στην Τρυπητή Ολυµπίας, σπούδασε στην Πατµιάδα Εκκλησιαστική Σχολή και κατόπιν στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλσνίκης. Μετά τη λήψη του πτυχίου του παρακολούθησε µεταπτυχιακές σπουδές στη Βυζαντινή Αρχαιολογία της ίδιας Πανεπ. Σχολής υπό τον Καθηγητή Κων. Καλοκύρη.
Υπηρέτησε σε ενοριακές θέσεις των Ιερών Μητροπόλεων Δηµητριάδος, Θεσσαλονίκης και Καισαριανής, Βύρωνος και Υµηττού . Τα τελευταία είκοσι χρόνια ήταν Πρόεδρος του Εκκλ.Συµβουλίου του Ιερού Ναού Μεταµορφώσεως Σωτήρος Βύρωνος. Στη διάρκεια της συγγραφικής του δράστηριότητας σαράντα και πλέον ετών έγραψε άρθρα θρησκευτικού περιεχοµένου, τα οποία δηµοσιεύτηκαν σε εφηµερίδες και περιοδικά. Επί είκοσι χρόνια (1981-2001) έγραφε επίσης το άρθρο στο οποίο αφιερωνόταν κάθε χρόνο το εγκόλπιο Ηµερολόγιο της Ιεράς
Μητροπόλεως Καισαριανής, Βύρωνος και Υµηττού. Επί έντεκα χρόνια έγραφε σχεδόν εξ ολοκλήρου και εξέδιδε το ενοριακό θρησκευτικό περιοδικό « Ενοριακή Πνοή» (1975-1986). Ασχολήθηκε µε την ιστορία και τα ερείπια της δυτικής Μεσαιωνικής Πελοποννήσου συνθέτοντας σειρά µελετών που δηµοσίευσε µε τίτλο «Για να γνωρίσουµε τον τόπο µας» και περιλαµβάνει τα εξης:. «Που έκειτο το Αράκλοβο», «Το Φανάρι του Νιβηλέτ», « Αναζητώντας τον ιδρυτή του χωριού Τζάχα», «ο σταυρεπίστεγος Βυζαντινός Ναός της Φυγαλίας», «Η αντίσταση των Σκορτινών στους Φράγκους», «Ιστορία και αρχαιολογικά µνηµεία του χωριού Πλατιάνα»,"το γενεαλογικό δένδρο των οικογενειών Κουτσογιαννακη και Ζέρβα της Τρυπητής" κ.ά, Κυκλοφόρησαν τα βιβλία του «Μιλάνε τα Χαλάσµατα», «ο Ναός Μεταµορφώσεως Βύρωνος» (Ιστορία του Ναού) και το ηθογραφικό µυθιστόρηµα «Στα ίχνη ενός θρύλου». Εξέδιδε την τοπική εφηµερίδα «Η Φωνή της Τρυπητής» και ήταν µέλος του Συνδέσµου «Ελλήνων Ιστορικών Συγγραφέων».Απεβίωσε το 2009.