Αφετηρία της προσπάθειας αυτής αποτελεί ο πατέρας Νικόλαος Κοντοβουνήσιος, παππούς του υπογράφοντος, που συνέβαλε τα μέγιστα στο "σκάλισμα" της ιστορίας της ιδιαίτερης πατρίδας μας.Αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για πολλούς από εμάς και μας έμαθε να αγαπάμε τον τόπο μας και το παρόν πόνημα αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής για τον άνθρωπο και ιερέα Νικόλαο Κοντοβουνήσιο.
Ξετυλίγοντας του κουβάρι της ιστορίας θα πάμε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ΄30 όταν ο Αντώνιος Κοντοβουνήσιος από το Μπρουμάζι (Διάσελα),έρχεται σώγαμπρος στο Μπιτζιμπάρδι και παντρεύεται την Παναγιώτα χήρα Ηλία Ζέρβα (προγιαγιά του υπογράφοντος) το γένος Αγγελόπουλου.Θα αποκτήσει τον Ανδρέα και τον Νικόλα.Τα παιδιά θα ζήσουν τα παιδικά τους χρόνια στο χωριό έως ότου μετοικίσουν στον Πύργο, φαίνεται πως αυτά τα χρόνια θα σημαδέψουν τον μικρό Νικόλα σε όλη την ζωή του εάν συμπεράνουμε από το πάθος που ξεχείλιζε μέσα από τα πονήματα του.Ας παραθέσουμε μία βιογραφία όπως ο ίδιος είχε εναποθέσει σε ένα από τα συγγράμματά του.
Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Κοντοβουνήσιος γεννήθηκε στην Τρυπητή Ολυµπίας, σπούδασε στην Πατµιάδα Εκκλησιαστική Σχολή και κατόπιν στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλσνίκης. Μετά τη λήψη του πτυχίου του παρακολούθησε µεταπτυχιακές σπουδές στη Βυζαντινή Αρχαιολογία της ίδιας Πανεπ. Σχολής υπό τον Καθηγητή Κων. Καλοκύρη.
Υπηρέτησε σε ενοριακές θέσεις των Ιερών Μητροπόλεων Δηµητριάδος, Θεσσαλονίκης και Καισαριανής, Βύρωνος και Υµηττού . Τα τελευταία είκοσι χρόνια ήταν Πρόεδρος του Εκκλ.Συµβουλίου του Ιερού Ναού Μεταµορφώσεως Σωτήρος Βύρωνος. Στη διάρκεια της συγγραφικής του δράστηριότητας σαράντα και πλέον ετών έγραψε άρθρα θρησκευτικού περιεχοµένου, τα οποία δηµοσιεύτηκαν σε εφηµερίδες και περιοδικά. Επί είκοσι χρόνια (1981-2001) έγραφε επίσης το άρθρο στο οποίο αφιερωνόταν κάθε χρόνο το εγκόλπιο Ηµερολόγιο της ΙεράςΜητροπόλεως Καισαριανής, Βύρωνος και Υµηττού. Επί έντεκα χρόνια έγραφε σχεδόν εξ ολοκλήρου και εξέδιδε το ενοριακό θρησκευτικό περιοδικό « Ενοριακή Πνοή» (1975-1986). Ασχολήθηκε µε την ιστορία και τα ερείπια της δυτικής Μεσαιωνικής Πελοποννήσου συνθέτοντας σειρά µελετών που δηµοσίευσε µε τίτλο «Για να γνωρίσουµε τον τόπο µας» και περιλαµβάνει τα εξης:. «Που έκειτο το Αράκλοβο», «Το Φανάρι του Νιβηλέτ», « Αναζητώντας τον ιδρυτή του χωριού Τζάχα», «ο σταυρεπίστεγος Βυζαντινός Ναός της Φυγαλίας», «Η αντίσταση των Σκορτινών στους Φράγκους», «Ιστορία και αρχαιολογικά µνηµεία του χωριού Πλατιάνα»,"το γενεαλογικό δένδρο των οικογενειών Κουτσογιαννακη και Ζέρβα της Τρυπητής" κ.ά, Κυκλοφόρησαν τα βιβλία του «Μιλάνε τα Χαλάσµατα», «ο Ναός Μεταµορφώσεως Βύρωνος» (Ιστορία του Ναού) και το ηθογραφικό µυθιστόρηµα «Στα ίχνη ενός θρύλου». Εξέδιδε την τοπική εφηµερίδα «Η Φωνή της Τρυπητής» και ήταν µέλος του Συνδέσµου «Ελλήνων Ιστορικών Συγγραφέων».Απεβίωσε το 2009.
Αγαπητέ Γιώργο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆριστο το άρθρο αφιερωμένο στον μακαριστό Πατέρα Νικόλαο Κοντοβουνήσιο. Είχαμε την ευλογία να κατάγεται από το χωριό μας ένας άνθρωπος με πολύπλευρη μόρφωση και περίσσεια αγάπη για τον τόπο και τους πατριώτες του. Δυστυχώς δεν <> επαρκώς όλα αυτά τα χαρίσματα του, όπως εχω αναφέρει και σε κάποιο άλλο σημείωμα μου γι’ αυτόν. Οι λόγοι δεν είναι του παρόντος. Ας εκμεταλλευτούμε όμως την πλούσια παρακαταθήκη του, συγγραφικό του έργο και ας μνημονεύουμε το όνομα του ως δείγμα ευγνωμοσύνης γιατί ανέδειξε το χωριό μας από την αφάνεια και τον μαρασμό, στον οποίο νομοτελειακά οδηγούνται πολλά χωριά της πατρίδας που κουβαλούν πλούσια ιστορία και διαθέτουν θησαυρό απείρου φυσικού κάλλους. Το χωριό μας είναι ένα από αυτά. Ας είναι αιωνία η μνήμη του. Σε συγχαίρω και σε ευχαριστώ πολύ για τον κόπο που καταβάλλεις χάριν του χωριού μας.
Νίκος Αγγελόπουλος
Ο κόπος είναι ελάχιστος Νίκο μπροστά σε αυτό που έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου όσον αφορά την ανάδειξη του χωριού μας παραπέρα και στην επισήμανση πολλές φορές των προβλημάτων που το αφορούν.Περιμένω βιογραφικό του παππού σου Πάνου και φωτογραφίες για να μπεί στο πάνθεον των Μπιτζιμπαρδαίικων μορφών.Πιστεύω να σου άρεσε η ιδέα μου αυτή για να μην ξεχάσουμε πρόσωπα του χωριού μας!
ΔιαγραφήΜε εκτίμηση Γιώργος.
Καλησπέρα σας, όλα αληθή αυτά που γράφετε αλλά το έτος που απεβίωσε είναι το 2005 και όχι το 2009
ΑπάντησηΔιαγραφή