ΑΝΑΠΟΛΗΣΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ!

Στων αγώνων το χάρμα, σε γυμνάσια ή παλαίστρες,
τη ζωή τους περνούν,
νιότη, άντρες και γέροι και σφυγμένες από δέστρες
κάθε ορμή κυβερνούν!

Την παράβολη τόλμη που την τρέφει το φως μας,
την αφήνουν να βγή,
να φανή και να λάμψη και να γίνη γιατρός μας,
με της τέχνης κραυγή.

Ώ Ισθμίας, Νελούνας, των Δελφών, Ολυμπίας
παλαιστήρια ιερά,
ώ της Άλτης το Στάδιο, της παράνομης βίας
καθαρτήρια αυστηρά!

Χώροι νόμου και τάξης, πρώτες νίκες του Φοίβου,
στην απόκοτη βιά,
ξεφυγή, ψευδαισθήσεις, μέσ' στις δόξες του στίβου,
λυτρωμό απ' τα κλουβιά!

Χωνευτήρια, που δένουν των φυλών τις διαιρέσεις,
νοσταλγίας θεσμοί,
για μιαν ένωση πλέρια, π' άχ, ζητάν να μετρήσης,
τότ' Ελλάδα! οι ασπασμοί.

Καλιπάτερας οίστροι, χορηγοί ολυμπιονίκες,
των Πινδάρων ωδές,
Ηροδότου μεθύσια, τι ναοί, τι προσθήκες!
τι γλυπτά, τι σπουδές!

Θεού τοπίο στις χάρες, σ' Αλφειού και Κλαδέου
την αβρή συντυχιά,
-μαγεμένη Ολυμπία! του υψηλού και σπουδαίου,
πούχες μπλέξει τροχιά.

Κι ώσπου, ακέριο, ο Φειδίας και το Δία σου καθίζει,
στερεωμένο μπροστά,
σα Μωυσής, λές, και τούτος, το θεό, που χαρίζει
μα και μ' όψη, πιστά!
Γ.Κ.ΣΤΑΜΠΟΛΗΣ