«Φιλογενέστατοι
Άρχοντες, έγκριτοι της Νήσου Σπετσών.
Τας από 31 απελθόντος
σημειωμένας φιλογενείς σας σήμερον ελάβομεν και είδομεν την κατά του τυρρανικού
δελφινίου νίκην του θεοφρουρήτου ελληνικού τρισαγίου στόλου, και άπαντες
υψώσαμεν χείρας ευχαριστηρίους προς τον ύψιστον Θεόν, και παρακαλούμεν δια να ακούσωμεν
ταχέως τον τέλειον εξολοθρεμόν του εχθρού. Εστείλαμεν τα ίδια αμέσως και προς
τους εις Ναύπακτον Καπεταναίους πατριώτες μας, προς χαράν και ευχαρίστησίν των.
Σας πληροφορούμεν και ημείς τα ακόλουθα, ότι εις τας 30 λήξαντος εκινήθησαν οι
Λαλαίοι κατά των εκεί στρατευμάτων μα, τα οποία ήτον εις δύο κολλώνας. Η μεν
μία είχε και κανόνια, ΄ψστε επολέμησαν γενναίως και εθανάτωσαν υπέρ τους 100
τυρράνους, την δε άλλην αυνεκρότει ο Καπετάν Γεώργιος Κολιόπουλος, πατριώτης
μας, ο οποίος βλέποντας τον αυτόν πόλεμον, έστειλεν 800 στρατιώτας προς
βοήθειάν των και αυτός, πέρνοντας 300 στρατιώτας, επήγε κατά το επάνω μέρος του
Λάλα. Εκεί απαντήσας τρία καρτέρια τυρρανικά, αντιπαρετάχθη γενναίως και τους
κατεδίωξε προχωρούντας εις τα έμπροσθεν, ώστε εις τον κάμπον, πλησίον του Λάλα,
και εκεί τον εσφάλισαν πεζοί και καβαλλαραίοι, 1000 τύρρανοι, με τους οποίους
αντιπαρετάχθη και επολέμησε τρεις ώρας χωρίς μετερίζιον και χωρίς να ημπορέσουν
οι λοιποί στρατιώτες μας να του δώσουν την παραμικράν βοήθειαν. Πόσους εσκότωσεν,
άδηλον, εθανάτωσαν και εκείνου έναν. Είτα δε, στεναχωρηθείς από την καύσιν του
ηλίου και από νερόν, ως και οι είκοσι
στρατιώται του, έκαμαν γιουρούσι και χωρίς να βλαβώσιν έφυγον από τους
τυρράνους, και περιπατώντας μίαν ώραν ετελείωσεν ο καλός και γενναίος αυτός
ανήρ, είτε από την δίψαν, είτε από τον δαμπλάν παρελθόντος του θανάτου του.
Είναι αδύνατον να σα περιγράψωμεν πόσην λύπην έδωσε γενικώς εις όλην την
πατρίδα, το Γένος και προς όλους τους στρατιώτας, καθότι εχάσαμεν ένα
παλληκάρι, οπού όμοιόν του εις την Πελοπόννησον δεν ήτο και δεν αμφιβάλλομεν
ότι εστέφθη με τους αμάραντους στεφάνους της δόξης, διό, έχοντες μαζύ μας τον
αδελφόν του, και αυτόν άνδρα γενναίον και στρατηγημακότατον, σήμερον τον
εδιωρίσαμεν και τον εστείλαμεν εις εκείνον τον στρατόν. Όσην χαράν ελάβομεν δια
τον θρίαμβον των αρμάτων μας, άλλην
τόσην λύπην για την υστέρησιν ενός τοιούτου ανδρός. Σήμερον εμάθαμεν, ότι οι εν
Ζακύνθω και Κεφαλληνία αδελφοί μας στέλλουσι 500 στρατιώτας Κεφαλληναίους, με
μερικάς πολεμικάς αποσκευάς, οι οποίοι και έρχονται κατ’ ευθείαν εις τον εδικόν
μας στρατόν και ειμί βέβαιος πως θέλει φανώσι επωφελείς».
Υγιαίνοιτε εν
αγαθοίς.
Τη 2 Ιουνίου 1821,
Ζαράκοβα Τρικόρφων
Ο αδελφός σας
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
(«Πλαπούτας»,
Αγησίλαος Τσέλαλης, εκδοτικός οίκος
Γιαννίκος, σελίδα 198, Αθήνα 1962).
ΑΘΑΝΑΤΕ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ !!!! ΗΓΕΤΗ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ !!!!!!! ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφή