Η Ντόροθι Κινγκ ξαναχτυπά: Τα Σκόπια θα μπορούσαν να γίνουν μια επαρχία της Μακεδονίας με φόρο 25%!

Νέα ειρωνικά σχόλια αναφορικά με τα Σκόπια, έκανε η γνωστή αρχαιολόγος, Ντόροθι Κινγκ. «Η πρότασή μου είναι ότι τα Σκόπια θα μπορούσαν να γίνουν μια επαρχία της Μακεδονίας αν πλήρωναν έναν φόρο π.χ. 25%» έγραψε ειρωνικά στο twitter η Κίνγκ, η οποία έχει πει πολλές φορές ότι τα Σκόπια δεν υπήρξαν ποτέ Μακεδονία.

Όπως εξήγησε η ίδια: «Η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου είχε πολλές επαρχίες. Η πρότασή μου είναι ότι τα Σκόπια θα μπορούσαν να γίνουν μια επαρχία της Μακεδονίας αν πλήρωναν έναν φόρο π.χ. 25%. Ή μήπως το 25% είναι πολύ λίγο για αυτή την τιμή; Μήπως το 50% και οι ναοί για τον Αλέξανδρο σε κάθε πόλη;».

«Αν θέλουν να υιοθετήσουν την ιστορία με βάση τη δική τους λογική ας είναι τουλάχιστον αυθεντικοί... Αν θέλεις να συμμετέχεις, τότε να πληρώσεις» έγραψε η γνωστή αρχαιολόγος και συμπλήρωσε ότι: «Προφανώς δεν μιλάω για την επέκταση της Ελλάδας ώστε να τους περιλάβει. Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν έκανε αυτή την τιμή στις κατακτήσεις του».

huffingtonpost.gr

Το Α και το Ω της Διοίκησης!

Η Άννα Σταυροπούλου, φιλόλογος και επιμελήτρια κειμένων και  εγγονή του Πάνου Νιάρχου, επιμελήθηκε το βιβλίο «Το Α και το Ω της Διοίκησης: Πώς να Πετυχαίνεις τους Στόχους Σου» των εκδόσεων Ανοδική Πορεία και είμαστε στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσουμε το δελτίο τύπου και το εξώφυλλο του συγκεκριμένου πονήματος.

 Το δελτίο τύπου λέει χαρακτηριστικά: Η εταιρεία συμβούλευσης επιχειρήσεων Ανοδική Πορεία είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, την κυκλοφορία του βιβλίου «Το Α και το Ω της Διοίκησης: Πώς να Πετυχαίνεις τους Στόχους Σου», του Αμερικανού συγγραφέα Arte Maren. Ως εκδότρια και χορηγός, η  Ανοδική Πορεία είχε όλη την ευθύνη της παραγωγής του βιβλίου, από την αρχή ως το τέλος. Μια πρώτη παρουσίασή του έγινε από τον πρόεδρό της, Dr. Αλέξανδρο Αλέμη, τον Αύγουστο του 2014, στο ξενοδοχείο  Golden Age, και θα ακολουθήσουν κι άλλες σχετικές εκδηλώσεις.

Το βιβλίο έχει ήδη εκδοθεί σε 17 γλώσσες.

***

Μια διάσημη μελέτη του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ «ακολούθησε» τους αποφοίτους του για πολλά χρόνια στη ζωή τους. Η μελέτη κράτησε πάνω από τριάντα χρόνια. Μετά από τριάντα χρόνια ανακάλυψαν ότι οι πιο πετυχημένοι απόφοιτοι ήταν εκείνοι που είχαν συγκεκριμένους στόχους στη ζωή τους, μάλιστα ιδιαίτερα επιτυχημένοι ήταν αυτοί  που είχαν θέσει τους στόχους τους γραπτώς. Είναι προφανές λοιπόν ότι οι στόχοι κάνουν τη διαφορά.

Όνειρα και στόχους έχουμε όλοι, αλλά πώς γίνονται πραγματικότητα; Πώς μπορούμε να πετύχουμε  αυτούς τους στόχους; Ο Arte Maren έρχεται τώρα να μας δείξει το πώς, με το βιβλίο του «Το Α και το Ω της Διοίκησης: Πώς να Πετυχαίνεις τους Στόχους Σου».

Το βιβλίο θα μας οδηγήσει βήμα βήμα στη δημιουργία του καινοτόμου διοικητικού εργαλείου που ονομάζεται διαχειριστική κλίμακα. Θα ανακαλύψουμε  τους ζωτικούς παράγοντες του συντονισμού και της εναρμόνισης. Θα μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να επεμβαίνουμε  σε ό,τι είναι πραγματικά σημαντικό σε σχέση με τη διοίκηση της επιχείρησής μας και τις καταστάσεις της ζωής επίσης. Το αποτέλεσμα θα είναι να λάβουμε περισσότερη ανταπόδοση για την ενέργεια που θα επενδύσουμε προσωπικά. Με μια πλήρως εναρμονισμένη επιχείρηση, οικογένεια και προσωπική ζωή, γίνεσαι μια ασταμάτητη μηχανή ισχύος.

Εκδόσεις  Ανοδική Πορεία, Λ. Αλεξάνδρας 215, 1152, Αθήνα

Τηλ.: 210 6427130

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Άννα για το υλικό που απέστειλε στο blog.

Σίδερα μασάει ο Κουταλιανός!

Ο Παναγής Κουταλιανός γεννήθηκε το 1853 στην Κούταλη, ένα χωριό στην Προποντίδα. Σύμφωνα με την προφορική παράδοση, λίγο πριν φύγει από τον τόπο του, έσκισε στα δυο έναν Τούρκο, ο οποίος του έκλεψε τα ρούχα, όταν έκανε μπάνιο στο ποτάμι. Κυνηγημένος, γύρισε σε αρκετές χώρες και κέρδισε τον επιούσιο, επιδεικνύοντας την δύναμή του. Η περιπλάνησή, τον οδήγησε στο μακρινό Μοντεβιδέο της Λατινικής Αμερικής. Εκεί, έγινε παλαιστής και άρχισε να χτίζει τη φήμη του. Μετά τις πρώτες νίκες, το όνομά του έγινε συνώνυμο της δύναμης. Οι συγγραφείς της εποχής, παρουσίαζαν έναν υπεράνθρωπο, που πάλευε σε όλο τον κόσμο, με τους πιο απίθανους αντιπάλους και έκανε επιδείξεις μυϊκής δύναμης, που παρόμοιες δεν είχαν ξαναδεί τα μάτια τους. Τα κατορθώματά του έμοιαζαν απίστευτα. Μετακινούσε τεράστιες πέτρες και πάλευε με άγρια ζώα. Ξάπλωνε στο έδαφος, του έβαζαν πάνω στο στομάχι βράχους και τους έσπαγαν με βαριοπούλες, χωρίς να τραυματίζεται. Στις εμφανίσεις του, φορούσε πάντα το δέρμα μιας τίγρης, που είχε σκοτώσει μόνος του.

Ωστόσο, κανείς δε γνωρίζει που σταματάει η υπερβολή και που αρχίζει η πραγματικότητα. Ο Κωστής ο Παλαμάς, ο ποιητής, σε ένα από τα διηγήματά του, αναφέρει την συνάντησή του με τον Κουταλιανό στην Αθήνα. Τότε που ήταν γνωστός από την Ινδία μέχρι την Αμερική. Μιλάμε

ΤΕΛΗΣ ΣΑΒΑΛΑΣ: Αν έχεις γεννηθεί Έλληνας δεν χρειάζεται να είσαι κάποιος άλλος!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ 1971 ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΛΗ ΣΑΒΑΛΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΝΑΣΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ «ΣΗΜΕΡΑ» ΤΗΣ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ, ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ '70 ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗΣ ΣΕΙΡΑΣ «Kojak».

Ο Τέλης Σαβάλας (Αριστοτέλης Τσαβαλάς) (1922 -1994) υπήρξε ηθοποιός του Χόλιγουντ και έγινε παγκόσμια γνωστός με τη τηλεοπτική σειρά "Κότζακ". Γεννήθηκε το 1922 στη Νέα Υόρκη από Έλληνες γονείς από τον Γέρακα Λακωνίας. Ο Λάκωνας πατέρας του Νίκος Σαβάλας (Τσαβαλάς) είχε εστιατόριο και η μητέρα του Χριστίνα ζωγράφιζε ως τα τέλη της ζωής της. Ήταν υποψήφιος για Όσκαρ το 1963 για την ταινία «Birdman του Αλκατράζ». Έγινε πολύ γνωστός εκτός από τον Κότζακ, και από την ταινία του Τζέιμς Μποντ Στις Αυτής Μεγαλειότητας της Μυστικής Υπηρεσίας όπου έπαιξε τον Σταύρο Ernst Blofeld. Ήταν νονός της Ελληνοαμερικανίδας ηθοποιού, Τζένιφερ Άνιστον. Όταν τέλειωσε τις έξη πρώτες τάξεις του σχολείου, μιλούσε καλύτερα ελληνικά από αγγλικά. Η καριέρα του ως ηθοποιού άρχισε μετά τα 35 του, όταν ο Μπάρτ Λάγκαστερ τον διάλεξε, φατσικά, για να παίξει μαζί του στη ταινία «Birdman του Αλκατράζ», γνωστή στην Ελλάδα ως "Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ».

 ΗΛΕΙΑ, Η ΓΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ!

Από της απόψεως των προϊόντων η Ηλεία είναι παραγωγικωτάτη και γονιμωτάτη, διότι και εκτάσεις μεγάλας έχει πεδινάς και μετά την παρά τον Πάμισον Μεσσηνίαν έχει το ευφορώτερον έδαφος συμπάσης της Πελοποννήσου, δικαίως δ’ υπό πολλών εκλήθη η γη της επαγγελίας ως προς τον Μορέαν.

Λόγω λοιπόν του τοιουτοτρόπου γεωλογικού σχηματισμού αυτής ευλόγως η Ηλεία έχει γονιμώτατον έδαφος και δικαίωςς υπό των Φράγκων εκαλείτο η γαλακτούχος αγελάς του Μορέως. Αλλά και οι αρχαίοι είχον τούτο παρατηρήσει, εξ ου ο μεν Θεόφραστος καλεί την Ηλείαν χώραν ύπαμμον, ο δε Παυσανίας αγαθήν και εξειργασμένην δια πάσης. Έν γένει δε το ηλειακόν έδαφος είναι αμμώδες και πηλώδες και ιλυώδες και δι’ αυτό τούτον εύφορον.

Η Ηλεία, ίσως και λόγω του ιερού του Διος της Ολυμπίας, δεν είχε προστριβές και πολέμους με αποτέλεσμα η πρωτεύουσα πόλη Ήλιδα να φτάνει τους 60.000 κατοίκους έχοντας μεγάλη έκταση ενώ οι παρακείμενες κωμοπόλεις και τα χωριά να είναι πυκνοκατοικημένα. Η χώρα της Ηλείας ήταν ευπροσβλητοτάτη πανταχόθεν αφού η απουσία φυσικών προμαχώνων από Βόρεια, Ανατολικά και Νότια ενώ Δυτικά η παρουσία θάλασσας την έκαναν ανέκαθεν εύκολα προσβάσιμη σε όσους την εποφθαλμιούσαν. Οι όμοροι Αρκάδες, Αχαιοί και Μεσσήνιοι και αργότερα οι Λακαιδέμονες ήριζον(παρατ. του ερίζω) την Ηλείαλόγω της εύφορης γης και της παντελούς έλλειψης στρατιωτικής οργάνωσης των Ηλείων, που μόνο πολεμοχαρείς δεν ήταν. Αυτή, την έλλειψη φυσικών προμαχώνων, αντικατέστησε η θρησκευτική ευλάβεια του πανελληνίου προς την γενέτειρα των Ολυμπιακών αγώνων. Αναγνωρίστηκε δηλαδή από όλους ως χώρα ιερή και απρόσβλητη, ως η χώρα του ιερού του Ολυμπίου Διος και της τέλεσης των ιερών αγώνων. Σε αυτό συνεπικούρησε η μεγάλη διπλωματία των Ηλείων και η θρησκευτική ευλάβεια η οποία διακατείχε τους Έλληνες. Κανένας δεν μπορούσε να προσβάλει την ιερή χώρα αφού θα χαρακτηρίζονταν άμεσα ιερόσυλος και όποιο ένοπλο στράτευμα πλησίαζε την περιοχή έπρεπε να καταθέσει τα όπλα πριν διέλθει στην Ολυμπία τα οποία παρελάμβανε ευθύς αμέσως της εξόδου από την ετέρα πλευρά της χώρας. Κατά την αναγγελία της τέλεσης των αγώνων από τους Ηλείους κήρυκες  οι οποίοι μετέβαιναν ανά την Ελλάδα και εκήρυττον την ιερή χάρη των Ολυμπίων εκεχειρίαν , δηλαδή την ιερή ανακωχή έπρεπε οποιαδήποτε εχθροπραξία να ανακοπεί και ν’ αναβληθεί και όλοι να ασχοληθούν εφεξής με την προπαρασκευή των αγώνων και την μετάβαση και συμμετοχή τους σε αυτούς.

Εξαιτίας της  θρησκευτικής αυτής συνθήκης η χώρα της Ηλείας κατοικούνταν από άκρη σε άκρη χωρίς τον φόβο επιδρομών απολαμβάνοντας την ασυλία αυτή με αποτέλεσμα να είναι από τις πιο πυκνοκατοικημένες της αρχαίας Ελλάδας. Δεν υπήρχε οχύρωση παρά μόνο ανοικτές πόλεις, κώμες και χωριά, επαύλεις και πολυάριθμα ιερά. Ο Στράβωνας κατά την περιήγηση του στην χώρα της Ηλείας κάνει λόγο για τα Αρτεμίσια (ιερά Αρτέμιδος), για τα Αφροδίσια (ιερά Αφροδίτης), για τα Νυμφαία (ιερά αφιερωμένα σε διάφορες Νύμφες= κατώτερες θεότητες ποταμών και δασών), για τα Ερμεία (τα του Ερμή) και για τα Ποσείδια (τα του Πασειδώνος). Στην παρά τον Αλφειό χώρα τα ιερά ήταν πάμπολλα και έδειχναν τον ιερό χαρακτήρα που προσέδιδαν οι υπόλοιποι Έλληνες στην χώρα αυτή. Ο Πολύβιος μνημονεύει την άδεια των Ηλείων από τους υπόλοιπους Έλληνες να τελούν τους αγώνες και την χαρακτηρίζει την Ηλεία ως ιεράν και απόρθητον, λέγει πως έχουσιν την ιεράν και πάτριον ασυλίαν. Ο Ερνέστος Κούρτιος κατά τις ανασκαφές της Ολυμπίας την χαρακτήρισε ως Λευιτική χώρα της δωρικής Περλοποννήσου, ενώ ο Ευριπίδης, μέσω του διασωθέντος από τον Στράβωνα σχετικό χωρίο, την ονομάζει, Ήλις η Διος γείτων. Ο Παυσανίας λέγει πως οι Ηλείοι παλαιόταταευνόμωτατοι Πελοποννησίων ήταν.

Γ.Παπανδρέου, Η Ηλεία δια μέσου των αιώνων,  Α΄Έκδοση εν Αθήναις 1924

"Η υπεραλίευση με αφορά"

Η βιώσιμη αλιεία είναι η μόνη λύση για να προστατέψουμε τη θαλάσσια ζωή από την υπεραλίευση. Σε περισσότερες από 20 χώρες, άνθρωποι έβγαλαν φωτογραφίες με το μήνυμα "Η υπεραλίευση με αφορά" για να δείξουν ότι στηρίζουν τους ψαράδες χαμηλής έντασης. Τα πλοία-τέρατα όχι μόνο απειλούν τον βιοπορισμό τους, αλλά και τη διατροφική ασφάλεια όλης της χώρας. Έχουν το δίκιο με το μέρος τους.

Ψαρεύοντας δίκαια. Τι σημαίνει αυτό;

Δίκαιη αλιεία σημαίνει να παίρνεις από τη θάλασσα μόνο αυτό που χρειάζεσαι και τίποτα περισσότερο. Σημαίνει να θεωρείς ότι η θάλασσα ανήκει σε όλους και δεν είναι πηγή πλουτισμού των λίγων. Εκατοντάδες χιλιάδες παράκτιοι ψαράδες χαμηλής έντασης κάνουν ακριβώς αυτό, χρησιμοποιώντας εργαλεία, τα οποία έχουν τις ελάχιστες δυνατές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή. Έτσι μπορούν και ζουν με αξιοπρέπεια, οι ίδιοι και οι οικογένειές τους.

Όμως αυτοί οι ψαράδες κατατροπώνονται από "πλοία-τέρατα", δηλαδή γιγαντιαία, βιομηχανικά αλιευτικά που εξαντλούν και καταστρέφουν τη θαλάσσια ζωή. Αυτό δεν είναι δίκαιο για τους παράκτιους ψαράδες, για τις θάλασσες και τους ωκεανούς, αλλά και για εμάς τους ίδιους.

Γνώρισε τα αληθινά τέρατα της θάλασσας!

Τα πλοία-τέρατα αποτελούν μια από τις χειρότερες απειλές για τις θάλασσές μας. Τα 20 αλιευτικά πλοία που αναφέρονται στην παρακάτω λίστα αποτελούν μερικά από τα πιο καταστροφικά πλοία του Ευρωπαϊκού στόλου, που «οργώνουν» τους ωκεανούς του πλανήτη μας. Μερικά από αυτά μπορούν να αλιεύουν μέχρι 350 τόνους ψαριών σε μια ημέρα! Παρόλα αυτά, κάποιοι από τους ιδιοκτήτες τους εξακολουθούν να μεγαλώνουν το στόλο τους επιθετικά. Συχνά τα πλοία-τέρατα, εκτός από τα ψάρια, πιάνουν και άλλα θαλάσσια είδη όπως δελφίνια, καρχαρίες και θαλάσσιες χελώνες και πολλά ακόμα, που ρίχνονται πίσω στη θάλασσα νεκρά. Η παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιεία είναι κοινή πρακτική για ορισμένα από τα πλοία ή τους ιδιοκτήτες τους. Αυτές οι πρακτικές απειλούν την υγεία των ωκεανών μας και την επιβίωση των μικρών αλιευτικών κοινοτήτων. Και αυτό… απλά δεν είναι δίκαιο.

 GREENPEACE

Τα 15 Στρατιωτικά Κινήματα (ή πραξικοπήματα) στην Ελλάδα, κατά τον 20ο αιώνα!

Στρατιωτικά Κινήματα (ή πραξικοπήματα) στην Ελλάδα, κατά τον 20ο αιώνα, έχουν γίνει:

1.     15 Αυγούστου 1909, Το Κίνημα στο Γουδί, του Στρατιωτικού Συνδέσμου στο Γουδί, κατά της κυβέρνησης του Δημήτριου Ράλλη, με αποτέλεσμα την έλευση του Βενιζέλου.

2.     17 Αυγούστου 1916, Το Κίνημα της Εθνικής Άμυνας, από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στη Θεσσαλονίκη.

3.     11 Σεπτεμβρίου 1922, Το Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922 από τους Νικόλαο Πλαστήρα, Στυλιανό Γονατά και Δ. Φωκά.

4.     22 Οκτωβρίου 1923, Το Κίνημα Λεοναρδόπουλου-Γαργαλίδη. από τους Λεοναρδόπουλο,Γαργαλίδη και Ζήρα, αποτυχημένο

5.     25 Ιουνίου 1925, To Κίνημα Πάγκαλου 25ης Ιουνίου 1925, ανάληψη της εξουσίας από τον Θεόδωρο Πάγκαλο.

6.     22 Αυγούστου 1926, Το Κίνημα Κονδύλη 22ης Αυγούστου 1926 ανατροπή του Πάγκαλου από τον Γεώργιο Κονδύλη.

7.     6 Μαρτίου 1933, Το Κίνημα Πλαστήρα 6ης Μαρτίου 1933 από τον Νικόλαο Πλαστήρα, αποτυχημένο.

8.     1 Μαρτίου 1935, Το Κίνημα 1ης Μαρτίου 1935 από τον Νικόλαο Πλαστήρα και τον Ελευθέριο Βενιζέλο, αποτυχημένο.

9.     10 Οκτωβρίου 1935, Το Κίνημα Κονδύλη 10ης Οκτωβρίου 1935 από τους Παπάγο, Ρέππα και Οικονόμου που έφερε πίσω τον Γεώργιο Β΄.

10.       31 Μαΐου 1951, Το Κίνημα του ΙΔΕΑ, αποτυχημένο.

11.       21 Απριλίου 1967, Το Κίνημα της 21ης Απριλίου από τη Χούντα των Συνταγματαρχών υπό τον Γεώργιο Παπαδόπουλο.

12.       13 Δεκεμβρίου 1967, Το Αντικίνημα της 13ης Δεκεμβρίου, αποτυχημένο Κίνημα του Βασιλιά Κωνσταντίνου Β’ εναντίον της Χούντας.

13.       23 Μαΐου 1973, Το Κίνημα του Ναυτικού, Ανταρσία του Ναυτικού, (Α/Τ Βέλος), αποτυχημένο.

14.       25 Νοεμβρίου 1973, Το Κίνημα Ιωαννίδη, κίνημα από τον Δημήτριο Ιωαννίδη εναντίον του Γ. Παπαδόπουλου.

15.       24 Φεβρουαρίου 1975, Το Κίνημα της πιζάμας, αμφιλεγόμενο κίνημα εναντίον της κυβέρνησης Καραμανλή, αποτυχημένο.

24grammata.com

Η Μάχη στο Λάλα - Ηλείας (13 Ιουνίου 1821)!

Μία από τις πρώτες νικηφόρες μάχες των επαναστατημένων Ελλήνων στην Πελοπόννησο.

 Το Λάλα είναι χωριό της ορεινής Ηλείας στο όρος Φολόη («Λαλαίος» ο κάτοικος του και «Λαλιώτης» ο καταγόμενος από αυτό). Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας το κατοικούσαν οι Λαλαίοι ,οι οποίοι προέρχονταν από Αλβανούς που εξισλαμίστηκαν στα 1715, όταν συμπληρώθηκε η κατάκτηση της χώρας από τους Τούρκους. Οι Χοττομαναίοι, άρχοντες της Γαστούνης, τους χρησιμοποίησαν για να επιβάλλουν την εξουσία τους στην περιοχή της Ηλείας. Έτσι οι Λαλαίοι άρχισαν να αποκτούν δύναμη και όταν παρουσιάστηκαν στα βουνά οι κλέφτες, αυτοί έπαιξαν το ρόλο του χωροφύλακα.

Το αποτέλεσμα ήταν να αποκτήσουν τρομερή δύναμη, την οποία μετέτρεψαν σε τυραννία και καταδυνάστευαν όλη την Ηλεία. Λεηλατούσαν με αρπαγές και βιαιότητες όλη την γύρω περιοχή. Στις 3 Απριλίου του 1821 οι Λαλαίοι Τουρκαλβανοί λεηλάτησαν τον Πύργο και τότε αισθάνθηκαν τι είναι το Λαλέικο τουφέκι. Την ίδια τύχη είχε στις 24 Απρίλη και η Αγουλινίτσα, ενώ λίγο αργότερα σε φονική μάχη στο Σμίλα σκοτώθηκε ο υπερασπιστής του Πύργου, Βιλαέτης.
 Στην αρχή της Επανάστασης του '21, οι Λαλαίοι θεωρήθηκαν απειλή για την πορεία του Αγώνα. Γι' αυτό το λόγο, οι οπλαρχηγοί της Γορτυνίας ίδρυσαν στην ευρύτερη περιοχή στρατόπεδο για να αποτρέψουν τη φυγή τους προς την Τριπολιτσά, την πρωτεύουσα της Πελοποννήσου, η οποία αποτελούσε τον κύριο στόχο των επαναστατών.
 Στο στρατόπεδο των Ελλήνων επικρατούσαν δύο απόψεις όσον αφορά την αντιμετώπιση των Λαλαίων. Οι Επτανήσιοι, οι οποίοι αποτελούσαν την πιο οργανωμένη στρατιωτική δύναμη, ήθελαν να επιτεθούν αμέσως εναντίον τους, ενώ οι ντόπιοι προτιμούσαν να περιμένουν την κατάλληλη  ευκαιρία. Από την πλευρά τους, οι Λαλαίοι προσπάθησαν να κερδίσουν χρόνο και να διασπάσουν το Ελληνικό στρατόπεδο, κυκλοφορώντας φήμες ότι ήταν έτοιμοι να παραδοθούν. Στις 2 Ιουνίου 1821 ο κεφαλλονίτης Παναγής Μεσσάρης τους μετέφερε επιστολή των Επτανησίων αρχηγών Κωνσταντίνου και Ανδρέα...

Η ΛΥΠΗ ΤΟΥ Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ Γ. ΠΛΑΠΟΥΤΑ!

«Φιλογενέστατοι Άρχοντες, έγκριτοι της Νήσου Σπετσών.

Τας από 31 απελθόντος σημειωμένας φιλογενείς σας σήμερον ελάβομεν και είδομεν την κατά του τυρρανικού δελφινίου νίκην του θεοφρουρήτου ελληνικού τρισαγίου στόλου, και άπαντες υψώσαμεν χείρας ευχαριστηρίους προς τον ύψιστον Θεόν, και παρακαλούμεν δια να ακούσωμεν ταχέως τον τέλειον εξολοθρεμόν του εχθρού. Εστείλαμεν τα ίδια αμέσως και προς τους εις Ναύπακτον Καπεταναίους πατριώτες μας, προς χαράν και ευχαρίστησίν των. Σας πληροφορούμεν και ημείς τα ακόλουθα, ότι εις τας 30 λήξαντος εκινήθησαν οι Λαλαίοι κατά των εκεί στρατευμάτων μα, τα οποία ήτον εις δύο κολλώνας. Η μεν μία είχε και κανόνια, ΄ψστε επολέμησαν γενναίως και εθανάτωσαν υπέρ τους 100 τυρράνους, την δε άλλην αυνεκρότει ο Καπετάν Γεώργιος Κολιόπουλος, πατριώτης μας, ο οποίος βλέποντας τον αυτόν πόλεμον, έστειλεν 800 στρατιώτας προς βοήθειάν των και αυτός, πέρνοντας 300 στρατιώτας, επήγε κατά το επάνω μέρος του Λάλα. Εκεί απαντήσας τρία καρτέρια τυρρανικά, αντιπαρετάχθη γενναίως και τους κατεδίωξε προχωρούντας εις τα έμπροσθεν, ώστε εις τον κάμπον, πλησίον του Λάλα, και εκεί τον εσφάλισαν πεζοί και καβαλλαραίοι, 1000 τύρρανοι, με τους οποίους αντιπαρετάχθη και επολέμησε τρεις ώρας χωρίς μετερίζιον και χωρίς να ημπορέσουν οι λοιποί στρατιώτες μας να του δώσουν την παραμικράν βοήθειαν. Πόσους εσκότωσεν, άδηλον, εθανάτωσαν και εκείνου έναν. Είτα δε, στεναχωρηθείς από την καύσιν του ηλίου και από νερόν, ως  και οι είκοσι στρατιώται του, έκαμαν γιουρούσι και χωρίς να βλαβώσιν έφυγον από τους τυρράνους, και περιπατώντας μίαν ώραν ετελείωσεν ο καλός και γενναίος αυτός ανήρ, είτε από την δίψαν, είτε από τον δαμπλάν παρελθόντος του θανάτου του. Είναι αδύνατον να σα περιγράψωμεν πόσην λύπην έδωσε γενικώς εις όλην την πατρίδα, το Γένος και προς όλους τους στρατιώτας, καθότι εχάσαμεν ένα παλληκάρι, οπού όμοιόν του εις την Πελοπόννησον δεν ήτο και δεν αμφιβάλλομεν ότι εστέφθη με τους αμάραντους στεφάνους της δόξης, διό, έχοντες μαζύ μας τον αδελφόν του, και αυτόν άνδρα γενναίον και στρατηγημακότατον, σήμερον τον εδιωρίσαμεν και τον εστείλαμεν εις εκείνον τον στρατόν. Όσην χαράν ελάβομεν δια τον θρίαμβον  των αρμάτων μας, άλλην τόσην λύπην για την υστέρησιν ενός τοιούτου ανδρός. Σήμερον εμάθαμεν, ότι οι εν Ζακύνθω και Κεφαλληνία αδελφοί μας στέλλουσι 500 στρατιώτας Κεφαλληναίους, με μερικάς πολεμικάς αποσκευάς, οι οποίοι και έρχονται κατ’ ευθείαν εις τον εδικόν μας στρατόν και ειμί βέβαιος πως θέλει φανώσι επωφελείς».

Υγιαίνοιτε εν αγαθοίς.

Τη 2 Ιουνίου 1821, Ζαράκοβα Τρικόρφων

Ο αδελφός σας

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

(«Πλαπούτας», Αγησίλαος  Τσέλαλης, εκδοτικός οίκος Γιαννίκος, σελίδα 198, Αθήνα 1962).

Μπιτζιμπαρδαίικες μορφές: Πάνος Νιάρχος: Τεχνίτης και δημιουργός!

Γράφει η αγαπητή εγγονή του μπαρμπα-Πάνου, Άννα.

Ξεκινώντας να γράψω αυτό το άρθρο με τη σκέψη μου στον παππού τον Πάνο, μόνο γλυκύτητα, ηρεμία και συγκίνηση νιώθω. Και έτσι, νομίζω, ένιωσαν και όλοι εκείνοι με τους οποίους μίλησα μαζί τους για να συλλέξω ή να επιβεβαιώσω πληροφορίες. Απ’ όλους έλαβα το ίδιο επιμύθιο, μέσες άκρες: «Ο μπαρμπα-Πάνος ήταν ήρεμος, συνεργάσιμος, ευγενικός άνθρωπος, λογικός, εργατικός και έντιμος, κοίταζε τη δουλειά του, έδινε καλές συμβουλές και αγαπούσε τη γνώση». Θεωρώ επιτυχία να έχει ζήσει κανείς τη ζωή του έτσι και να τον θυμούνται έτσι. Ο παππούς φαίνεται πως τα κατάφερε.

Γέννημα θρέμμα της Τρυπητής, ήρθε στη ζωή το 1905 και έφυγε το 1992, σε ηλικία 87 ετών.

Γιός του Δημήτρη Νιάρχου και της Αγγελικής Μαντά από τα Δίασσελα και ένας εκ των τεσσάρων αδερφών, οι άλλοι ήταν ο Ανδρέας, ο Κώστας και ο Φώτης.

Από φτωχή οικογένεια, κατάφερε να τελειώσει το τότε Σχολαρχείο στου Ζάχα και για ένα διάστημα υπηρέτησε ως χωροφύλακας στη Λιβαδιά, πριν από τον πόλεμο του Σαράντα. Η κόρη του Βασιλική, 74 χρόνων σήμερα, θυμάται ακόμα το παντελόνι της στολής με τις γκέτες που του είχε μείνει από τη θητεία εκείνη.

Ο Πάνος πήρε μέρος στον πόλεμο του Σαράντα, άντεξε τις κακουχίες και, όταν το μέτωπο κατέρρευσε, γύρισε στο χωριό με τα πόδια, γεμάτος ψείρες, αλλά σώος και υγιής. Όταν έλειπε στην Αλβανία, το σπίτι της οικογένειας στο χωριό είχε πιάσει φωτιά και είχε τρέξει να τη σβήσει ο νεαρός τότε Γιώργος Ζέρβας, θυμάται η Βασιλική, ενώ οι γυναίκες...