Δίολκος ήταν το πέρασμα, από τον κοριθιακό προς τον σαρωνικό και το αντίθετο, πλοίων δια μέσου ξηράς στην σημερινή περιοχή του Ισθμού της Κορίνθου. Ήταν ένας λιθόστρωτος δρόμος που χρησιμοποιείτο για την από ξηράς μεταφορά πλοίων, πάνω σε τροχοφόρο όχημα που καλούνταν "Ολκός νεών". Είναι εύκολο να καταλάβουμε την αναγκαιότητά του αφού απάλλασσε τα πλοία να κάνουν ένα πολυήμερο και κοπιαστικό περίπλου της Πελοποννήσου και από τους κινδύνους, κυρίως από τα πολυτάραχα ακρωτήρια Μαλέα και Ταίναρο. Αποκαλύφθηκε το δυτικό του τμήμα σε μήκος 255 μέτρων, στην πλευρά της Πελοποννήσου και σε μήκος 204 μέτρων στην Στερεά Ελλάδα μέσα στις εγκαταστάσεις του Μηχανικού. Το πλάτος του είναι μεταξύ 3,40 και 6,00 μέτρων. Είναι στρωμένος εξ ολοκλήρου με πώρινους κυβόλιθους και στο μέσον του φέρει δύο αυλακώσεις σε απόσταση 1,50 μ. Αποκαλύφθηκε το δυτικό του τμήμα σε μήκος 255 μέτρων, στην πλευρά της Πελοποννήσου και σε μήκος 204 μέτρων στην Στερεά Ελλάδα μέσα στις εγκαταστάσεις του Μηχανικού. Το πλάτος του είναι μεταξύ 3,40 και 6,00 μέτρων. Είναι στρωμένος εξ ολοκλήρου με πώρινους κυβόλιθους και στο μέσον του φέρει δύο αυλακώσεις σε απόσταση 1,50 μ. Στο δυτικό του άκρο κατέληγε σε λιθόστρωτη αποβάθρα.
Η κατασκευή της Διόλκου προέκυψε από την ανάγκη για γρήγορο πέρασμα των πλοίων, με αποτέλεσμα την σημαντικότατη εξοικονόμηση χρόνου, από τον Σαρωνικό στον Κοριθιακό και το αντίστροφο, έγινε στις αρχές του 6ου αιώνα και συνδέεται με την τυραννίδα του Περίανδρου στην Κόρινθο. Ο Περίανδρος διακρίθηκε για την έντονη δραστηριότητά του ως προς τα έργα πολιτιστικής και οικονομικής σημασίας, και αναφέρεται ότι σκέφθηκε να ανοίξει και διώρυγα στον Ισθμό της Κορίνθου. Δεν πραγματοποίησε ωστόσο το σχέδιο αυτό γιατί τα τεχνικά μέσα που διέθετε δεν μπορούσαν να ολοκληρώσουν ένα τέτοιο έργο, αλλά και επειδή οι θρησκευτικές προλήψεις των χρόνων εκείνων ήταν αντίθετες σε κάθε επέμβαση και μετατροπή των έργων των θεών. Το δυτικό του άκρο ανακατασκευάστηκε στις αρχές του 4ου αιώνα. Χρησιμοποιείτο για την μεταφορά μικρών, κυρίως πολεμικών και εμπορικών πλοίων. Τα οικονομικά συμφέροντα ήταν τεράστια και η άνθηση της Κορίνθου κατά τους αιώνες αυτούς οφείλεται κατά πολύ στην Δίολκο. Η χρήση της Διόλκου φθάνει, σύμφωνα με πηγές, ως και τον 9ο αιώνα κατά τον οποίο εγκαταλείφθηκε για άγνωστο λόγο.
Η ανασκαφή του μνημείου έγινε κατά τα έτη 1956-1959 από την Αρχαιολογική Υπηρεσία με υπεύθυνο τον Ν. Βερδελή. συνεχίστηκε κατά τα έτη 1960 και 1969 από τον ίδιο ανασκαφέα με δαπάνη της Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου