ΑΡΧΑΙΟΙ ΗΛΕΙΟΙ: ΕΝΔΥΜΙΩΝΑΣ

Ο Ενδυμίων ήταν ο δεύτερος μυθικός βασιλιάς της Αρχαίας Ήλιδας.

Σύμφωνα με τον Παυσανία ήταν γιος του Αέλθιου και εγγονός της Πρωτογένειας και του Δία ,απόγονος του Δευκαλίωνα.Παντρεύτηκε την Αστεριδία ή την Υπερίππη ή την Χρομία, γιος του ήταν Επειός, ο Παίονας και ο Αιτωλός, όλοι επώνυμοι λαών και κόρη του η Ευρυκήδα μητέρα του Ηλείου.Κάποτε ο Ενδυμίων διοργάνωσε έναν αγώνα δρόμου στην Ολυμπία ανάμεσα στους γιους του με σκοπό όποιος βγεί νικητής να τον διαδεχτεί.Νικητής ήταν ο Επειός όπου και τον διαδέχτηκε και έδωσε το όνομα του στον λαό.

Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο , γιος του Αέλθιου και της Καλύκης ο Ενδυμίων ήταν αρχηγός τον Αιολών τους πήρε από την Θεσσαλία και εποίκησαν την ¨Ηλιδα.Τον ερωτεύτηκε η Σελήνη και τον πήρε ο Δίας στον ουρανό όπου μετά τον έριξε στον Άδη.Ο Δίας όμως του έδωσε το προνόμιο όσο κοιμάται να μένει αγέραστος και αθάνατος.

Σύμφωνα με μία μεταγενέστερη  παραλλαγή του μύθου που μεταφέρεται από τον Ρωμαίο ποιητή Οβίδιο και από μεταγενέστερους ποιητές, ο Ενδυμίων ήταν βοσκός από την Καρία με απαράμιλλη ομορφιά.Η Σελήνη τον είδεσε μια σπηλιά του Λάτμου και τον ερωτεύτηκε.Τον επισκεπτόνταν κάθε βράδυ την ώρα που κοιμόταν , όμως ανησυχώντας πως σαν θνητός θα γεράσει και θα πεθάνει παρακάλεσε τον Δία να τον αφήσει να κοιμάται για πάντα στον αγέραστο ύπνο ώστε να μη τον χάσει ποτέ.

Στην πόλη Ηράκλεια που βρισκόταν στους πρόποδες του Λάτμου ο Ενδυμίων λατρευόταν ως μυθικός ιδρυτής της πόλης και υπήρχε ιερό αφιερωμένο σ' αυτόν.

Ένα ποιήμα του Κ.Καβάφη είναι εμπνευσμένο από την ιστορία του Ενδυμίωνα.Ο τίτλος του ποιήματος είναι "Ενώπιον του αγάλματος του Ενδυμίωνος".

Ο αστεροειδής 342 Ενδυμίων , που ανακαλύφθηκε το 1892 , πήρε το ονομά του από το μυθικό αυτό πρόσωπο.

wikipedia

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ!

Είναι ίσως από τα πιο συνηθισμένα ονόματα της ελληνικής κοινωνίας. Θεωρείται από τους πιο διαδεδομένους αγίους σε όλον τον χριστιανικό -και μη- κόσμο, ενώ είναι προστάτης τόσο στρατευμάτων, όσο και ολόκληρων χωρών. Ποιος όμως ήταν ο Άγιος Γεώργιος, πού έζησε, ποιο το έργο του και ποια η «εθνικότητά» του;
Οι ιστορικοί δεν έχουν καταλήξει σε συγκεκριμένη ημερομηνία γέννησης του Αγίου Γεωργίου ο οποίος ονομάζεται και Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος, ενώ ορισμένοι έχουν αμφισβητήσει μέχρι και την ιστορική του ύπαρξη. Ωστόσο τέτοιες θεωρήσεις δεν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος καθώς τόσο η Καθολική όσο και η Ορθόδοξη Εκκλησία έχουν πολλές ιστορίες και διηγήσεις που ισχυρίζονται το αντίθετο.

Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται πως γεννήθηκε κάπου μεταξύ 275 μ.Χ. και 285 μ.Χ. Στην πόλη Λοντ, ή στα ελληνικά Διόσπολις, 15 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του σημερινού Τελ Αβίβ. Ο πατέρας του λέγεται πως ήταν Έλληνας ανώτερος αξιωματούχος του ρωμαϊκού στρατού και ονομαζόταν Γερόντιος από την Καππαδοκία, ενώ η μητέρα του ήταν η Πολυχρόνια από την Παλαιστίνη.

Λόγω και της θέσης του πατέρα του, το οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε ήταν ευγενές, και λόγω των θρησκευτικών πεποιθήσεων των γονέων του, ο Γεώργιος ανατράφηκε κάτω από τις χριστιανικές αξίες. Οι γονείς του θέλησαν να τον ονομάσουν με αυτό το όνομα τάσσοντάς τον στην γη (αφιερωμένος στην εργασία της γης). Μόλις στα 14 του χρόνια ο Γεώργιος χάνει τον πατέρα του ενώ λίγα χρόνια μετά μένει εντελώς ορφανός.

Τότε λοιπόν ο νεαρός Γεώργιος αποφάσισε να μεταβεί στην Νικομήδεια που ήταν η αυτοκρατορική πόλη του Διοκλητιανού και να ταχθεί στην υπηρεσία του αυτοκράτορα ως στρατιώτης. Ο αυτοκράτωρ τον υποδέχθηκε με «ανοιχτές αγκάλες» καθώς γνώριζε και τον πατέρα του ο οποίος είχε υπηρετήσει στον ρωμαϊκό στρατό. Μέχρι τα 20 του κιόλας χρόνια ο Γεώργιος είχε ανελιχθεί λόγω του ηρωισμού του και της τόλμης του. Μέσα σε λίγα χρόνια λοιπόν έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου ενώ ο ίδιος ο Διοκλητιανός τον ανακήρυξε Δούκα με τον τίτλο του Κόμητος (κόμης-συνταγματάρχης) στο τάγμα των Ανικιώρων της αυτοκρατορικής φρουράς.

Όμως η καλή σχέση με τον αυτοκράτορα κράτησε μέχρι το έτος 302. Τότε ήταν που ο Διοκλητιανός αποφάσισε με διάταγμα να αναγκάσει όλους τους χριστιανούς και κυρίως του στρατεύματος, να συλληφθούν και να προσφέρουν θυσίες στους ρωμαϊκούς θεούς. Κάτι τέτοιο ο Γεώργιος δεν μπορούσε να το πράξει από την στιγμή που είχε ανατραφεί όλη του την ζωή με τις χριστιανικές αξίες. Βρήκε το θάρρος και πήγε μπροστά στον αυτοκράτορα και του ανακοίνωσε πως δεν πρόκειται να θυσιάσει.

Ήταν δύσκολο όμως ο Διοκλητιανός να τον τιμωρήσει, ήταν άλλωστε ένας από τους καλύτερους Τριβούνους του, και υιός ενός από τους καλύτερούς του φίλους. Του πρόσφερε χρήματα, εκτάσεις μέχρι και δούλους προκειμένου να προσφέρει μία θυσία όμως ο Γεώργιος ήταν ανένδοτος. Αντί να δεχθεί τις προσφορές αποκήρυξε το διάταγμα του Διοκλητιανού και φώναξε με θάρρος πως η μόνη πίστη που έχει είναι αυτή προς τον Ιησού Χριστό. Απογοητευμένος ο Διοκλητιανός αποφάσισε να τον εκτελέσει τιμωρώντας τον παραδειγματικά.

Το πείσμα του Γεωργίου έκανε πολλούς ακόμη στρατιώτες να αποφασίσουν να βαπτιστούν χριστιανοί. Ο Άγιος προτού εκτελεστεί έδωσε όλη του την περιουσία στους φτωχούς ενώ προετοιμάστηκε ψυχολογικά για τα βασανιστήρια που τον περίμεναν. Τα βασανιστήρια που του έκαναν προκαλούν τρόμο. Τον λόγχισαν, στην συνέχεια τον έγδαραν βγάζοντάς του το δέρμα με ειδικό τροχό από μαχαίρια και μετά τον πέταξαν σε λάκκο με ασβέστη. Ο Γεώργιος όμως παρέμενε ζωντανός και έτσι τον ανάγκασαν να βαδίσει πάνω σε πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Τελικά οι δήμιοί του τον αποκεφάλισαν μπροστά από τα τείχη της Νικομήδειας. Η εκτέλεσή του έλαβε χώρα στις 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ. Η σορός του μεταφέρθηκε στην Λύδδα της Παλαιστίνης από όπου και καταγόταν η μητέρα του.

Ακριβώς επειδή είχει στρατιωτικό βίο, ο Άγιος Γεώργιος ονομάζεται Τροπαιοφόρος, ενώ είναι προστάτης του ελληνικού Στρατού Ξηράς. Εθεωρείτο προστάτης Άγιος των Σταυροφόρων οι οποίοι και έφεραν στην Δύση το λείψανό του από την Παλαιστίνη. Έχει άπειρες διηγήσεις και δοξασίες γύρω από το όνομά του σε όλες τις χώρες του κόσμου με πιο γνωστή αυτή της θανάτωσης ενός δράκου στην Λιβύη.

Ο Άγιος Γεώργιος είναι προστάτης Άγιος της Αγγλίας, των χριστιανών της Παλαιστίνης, της Βηρυτού, της Γεωργίας, του βουλγαρικού Στρατού, της Καταλανίας. Ενώ όντας προστάτης Άγιος της Αγγλίας και έφιππος, θεωρείτο από τον σχετικό θρύλο και ως προστάτης Άγιος των ιπποτών της Στρογγυλής Τραπέζης.iefimerida.gr          

ΤΟ ΓΕΡΙΚΟ ΓΑΪΔΟΥΡΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

''Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι.
Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι
έπρεπε να κάνει.
Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να
το βγάλει από το πηγάδι ήσαν πολλά.
Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε
να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό.
Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι
από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο
γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς
έκπληξη όλων, ησύχασε.
Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε
έκπληκτος με αυτό που είδε.
Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!!
Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και
έκανε ένα βήμα προς τα πάνω.
Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι
αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι
ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού.
Ηθικό δίδαγμα 1: Η ζωή μπορεί να φέρει σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια
μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε όμως πως κάθε ένα από τα προβλήματά
σας αυτά είναι ένα εφαλτήριο. Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια
απλά με ένα τίναγμα. Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω.
Ηθικό δίδαγμα 2: Προσοχή! Όταν πρόκειται για πολιτικούς γαϊδούρια με
γερασμένα μυαλά και νοοτροπίες ρίχνουμε τσιμέντο ταχείας πήξεως για... να
μην αποδειχθούμε εμείς γαϊδούρια''

http://omirosalexandrou.blogspot.com

ΑΡΧΑΙΟΙ ΗΛΕΙΟΙ: ΘΥΕΣΤΗΣ

Ο Θυέστης ήταν γιος του Πέλοπα και της Ιπποδάμειας. Είχε δυο παιδιά, τον Αίγισθο και την Πελοπία.

Ο Θυέστης και ο δίδυμος αδερφός του, Ατρέας, δολοφόνησαν το Χρύσιππο, βασιλιά της Ολυμπίας επειδή επιβουλεύονταν το θρόνο. ΟΠέλοπας τους εξόρισε και κατέφυγαν στις Μυκήνες όπου συμφώνησαν να βασιλεύουν εναλλάξ. Ωστόσο αρχικά επικράτησε ο Ατρέας, επειδή βρήκε ένα χρυσόμαλλο αρνί στο κοπάδι του, σταλμένο από τον Ερμή, και θεωρήθηκε σύμβολο εξουσίας. Η Αερόπη, όμως, γυναίκα του Ατρέα, και ο Θυέστης ήταν εραστές κι έτσι κλέψανε την προβιά του αρνιού κι ο Θυέστης έγινε βασιλιάς, υποσχόμενος ότι θα του δώσει ξανά το θρόνο άμα ποτέ ο ήλιος ανέτελλε από τη δύση και έδυε στην ανατολή. ΟΔίας άλλαξε τη φορά του ήλιου κι ο Ατρέας πήρε ξανά το θρόνο.
Μετά το "Θυέστειον δείπνον" όπου  ο Ατρεύς παρέθεσε στον αδερφό του για φαϊ τα ίδια του τα παιδιά και τον παρακολουθούσε καθώς έτρωγε " Ατρέως όμμα"  και την κατάρα που πήρε από τον Θυέστη όταν εξοργισμένος αντελήφθη τι είχε γίνει και αναποδογυρίζοντας το τραπέζι είπε: "Έτσι να ανατραπεί και των Ατρέων το γένος", ο Θυέστης για δεύτερη φορά εξορίζεται στην Θεσπρωτία.  

ΟΑτρέαςσχεδίασε την εκδίκησή του για την απιστία της γυναίκας του και του αδερφού του. Σκότωσε τους γιους του Θυέστη και τον προσκάλεσε σε γεύμα, όπου του προσέφερε για φαγητό τις ψημένες σάρκες των γιων του.
Ο Θυέστης, τυφλωμένος από οργή και μίσος, άκουσε ένα χρησμό που έλεγε πως αν έκανε γιο με την ίδια του την κόρη, ο γιος αυτός θα σκότωνε τον Ατρέα. Ο Θυέστης παντρεύτηκε την ίδια του την κόρη, Πελοπία, και έτσι γεννήθηκε ο Αίγισθος, ο οποίος αργότερα πράγματι σκότωσε τον Ατρέα.

Τα παιδιά του Θυέστη που κατατεμάχισε ο Ατρέας τα είχε κάνει με την Αερόπη την γυναίκα του αδερφού του όπως είπαμε και ήταν ο  Αγλαός, ο Καλαός, ο Ορχομενός, η Πελοπία, ο Πλεισθένης και ο Τάνταλος. Εκτός της Πελοπίας τα υπόλοιπα όπως είπαμε κατεσφάγησαν από τον Ατρέα και ίσως και ο Τάνταλος να γλύτωσε γιατί όπως μας  λέει ο Σταγειρίτης στην Ωγυγία αυτόν τον σκότωσε αργότερα ο γιός του Ατρέα Αγαμέμνων. 
Όταν λοιπόν ο Θυεστης ζήτησε χρησμό από το Μαντείο να εκδικηθεί τον αδερφό του για το κακό που του προξένησε πήρε την απάντηση πως έπρεπε να κάνει παιδί με την κόρη του Πελοπία και αυτό θα ήταν εκείνο που θα έπερνε την εκδίκηση. Επειδή όμως θεώρησε μεγάλη βδελυγμία την αιμομιξία αφιέρωσε την μικρή του κόρη Πελοπία ως Ιέρεια της Αθηνάς στην Σικυώνα. Μετά από καιρό και ενώ η κόρη του εν τω μεταξύ είχε μεγαλώσει χωρίς ποτέ ο Θυέστης να την έχει δεί, έτυχε να έρθει στην Σικυώνα και αυτός. Και ενώ βρισκόταν στο άλσος του Ιερού της Αθηνάς συνάντησε την Πελοπία την οποία βίασε. Από αυτή την συνεύρεση γεννήθηκε ο Αίγισθος και έτσι ο χρησμός επαληθέφθηκε ώς προς το πρώτο σκέλος. Έμενε λοιπόν να έρθει και το άλλο μέρος αυτό της εκδίκησης. Και να πώς εξελίχθηκε η ιστορία. Ο Θυέστης όταν έμαθε πως η Πελοπία ήταν έγκυος στο παιδί του, της έδωσε το ξίφος του και της είπε αν ήταν αγόρι να του το δώσει. Πραγματικά η Πελοπία γεννά αγόρι αλλά το εγκαταλείπει στο δάσος όπου το βρήκαν κάποιοι βοσκοί και το μεγάλωσαν με το γάλα κατσίκας και εξ' αυτού πήρε και το όνομα Αίγισθος.Η Πελοπία εν τω μεταξύ έφυγε στην Θεσπρωτία και ζούσε στον οίκο του Θεσπρωτού του Πελασγού ηγεμόνα της περιοχής αυτής της Ηπείρου που μάλιστα όπως λέγεται ήταν αυτός που έχτισε και την πρώτη πόλη την Εφύρα. Στην περιοχή αυτή λέγεται πως ήταν και το μεγάλο Μαντείο της Δωδώνης.Στο βασίλειο του Ατρέα όμως έπεσε ανομβρία για πολύ μεγάλο διάστημα κάτι που οδήγησε τον βασιλιά Ατρέα να πάρει χρησμό. Εκεί του είπαν πως έπρεπε να συμφιλιωθεί με τον αδερφό του Θυέστη, έτσι ο Ατρέας αναγκάζεται να πάει στην Θεσπρωτία όπου τον μεν Θυέστη δεν βρίσκει αλλά συναντά την Πελοπία την οποία ερωτεύεται και νομίζοντας πως ήταν κόρη του Θεσπρωτού την ζητά και την παίρνει ως σύζυγό του. Μαθαίνοντας για το παιδί που είχε πήγε και το βρήκε και το πήρε μαζί του και το μεγάλωνε ως γιό του στις Μυκήνες. Κατά την επιστροφή του στο βασίλειο έστειλε τους γιούς του Αγαμέμνων και Μενέλαο να βρούν τον θείο τους Θυέστη τον οποίο όντως βρήκαν στους Δελφούς. Με την υπόσχεση πως ο Ατρέας ήθελε να συμφιλιωθεί μαζί του επέστρεψε στις Μυκήνες ο Θυέστης όπου όμως για ακόμη μια φορά τον εξαπάτησε ο Ατρέας και τον φυλάκισε. Και έμεινε πολλά χρόνια στην φυλακή μέχρι που ο Αίγισθος είχε μεγαλώσει. Και αυτόν ήταν που  έστειλε ο Ατρέας στην φυλακή για να σκοτώσει τον Θυέστη, στην ουσία να γίνει πατροκτόνος, εν αγνοία του βεβαίως. Και εδώ έμελλε πάλι η μοίρα να παίξει το δικό της παιχνίδι...

• Ο αστεροειδής 14792 Θυέστης (14792 Thyestes), που ανακαλύφθηκε το 1973, πήρε το όνομά του από το μυθικό αυτό πρόσωπο.

el.wikipedia

Τ' ΑΥΓΑ ΤΗΣ Μ.ΠΕΜΠΤΗΣ: ΠΩΣ ΤΑ ΒΑΦΟΥΜΕ!

Ο πρώτος, καθοριστικός, κανόνας είναι να μην αγοράσετε πολύ φρέσκα αυγά. Πολύ καλά διαβάσατε! Τα πολύ φρέσκα αυγά δεν ξεφλουδίζονται καλά. Γιατί το ασπράδι είναι κολλημένο πάνω στο τσόφλι και όταν βράσουν, ξεκολλάει μαζί με αυτό. Αγοράστε αυγά μιας εβδομάδας έως  10 ημερών. Αυτό το διάστημα επιτρέπει στα αυγά να «εισπνεύσουν» αέρα, ο οποίος θα ξεκολλήσει τη μεμβράνη που περιβάλλει το αυγό από το τσόφλι.

Ο δεύτερος κανόνας είναι  να αφήσετε τα αυγά να βράσουν σε καυτό νερό αλλά σε σβηστή πλέον εστία. Αυτό είναι το μυστικό για να γίνει το ασπράδι τρυφερό και όχι λαστιχωτό και ο κρόκος να μην αποκτήσει το πράσινο στεφανάκι του θείου και του σιδήρου. Τα αυγά βράζουν ήρεμα και μειώνεται η πιθανότητα σπασίματος.

Τα αυγά είναι πιο πιθανό να σπάσουν όταν:
•    μπαίνουν κρύα σε καυτό νερό,
•    βράζουν για πολλή ώρα,
•    βράζουν σε πολύ υψηλή θερμοκρασία,
•    βράζουν περισσότερα αυγά από ένα μόνο στρώμα μέσα στην κατσαρόλα.

1.    Αγοράστε αυγά 7-10 ημερών και φυλάξτε τα στο ψυγείοΗ τελική λίστα ενεργειών για να βάψετε τα αυγά σας κόκκινα:

2.    Πλύνετε τα αυγά με μαλακό σφουγγαράκι (η  σκληρή  πλευρά  θα κάνει γρατζουνιές στα αυγά)
3.    Τα χέρια σας να είναι πλυμμένα με σαπούνι. Να μην έχουν λίπος γιατί φράζουν τους πόρους των αυγών και δεν θα απορροφήσουν ομοιόμορφα την μπογιά.
4.    Φέρτε τα αυγά σε θερμοκρασία δωματίου βγάζοντάς τα δύο ώρες πριν το βράσιμο από το ψυγείο.
5.    Στρώστε καθαρό μαλακό βαμβακερό πανάκι σε κατσαρόλα με πλατύ πάτο.
6.    Βάλτε μια μόνο στρώση αυγά και σκεπάστε τα με νερό βρύσης  κατά 2 εκ.
7.    Σκεπάστε με το καπάκι και  βάλτε την κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά να έρθει  το νερό σε σημείο βρασμού.
8.    Σβήστε την εστία και αν χρειαστεί, βγάλτε την κατσαρόλα από την εστία.
9.    Αφήστε τα αυγά να μείνουν στο καυτό νερό σκεπασμένα για 12 λεπτά αν είναι μετρίου μεγέθους, 15 λεπτά αν είναι  μεγάλου μεγέθους ή 18 λεπτά αν είναι extra large.
10.    Βγάλτε τα αυγά από το νερό προσεκτικά πάνω σε πετσέτα να στεγνώσουν και να κρυώσουν εντελώς.
11.    Επαναλάβετε τη διαδικασία για όσα αυγά θέλετε να βράσετε. Μπορείτε να ολοκληρώσετε  το βράσιμο των αυγών πριν τη Μεγάλη Πέμπτη και εκείνη την ημέρα να κάνετε μόνο το βάψιμο.
12.    Αφαιρέστε όποια αυγά έχουν ραγίσει
13.    Ακολουθείστε τις οδηγίες βαφής που έχετε επιλέξει.
14.    Όταν βγάλετε τα κόκκινα πλέον αυγά από τη βαφή, ακουμπήστε τα σε αρκετά στρώματα χαρτιού κουζίνας και κυλίστε τα να αφήσουν το παραπανίσιο χρώμα. Αν τα αφήσετε ακίνητα να στεγνώσουν, θα κάνουν μια αποχρωματισμένη κηλίδα στο μέρος που ακουμπούν στο χαρτί.
15.    Μετακινήστε τα σε καθαρό στρώμα χαρτιού κουζίνας και αφήστε τα να κρυώσουν τελείως.
16.    Μην χρησιμοποιείτε τα έτοιμα γυαλιστικά, έστω κι αν προφυλάσσουν τα χέρια σας από το πιθανό  κοκκίνισμα όταν ξεφλουδίσετε τα αυγά. Βάλτε απλό λαδάκι ελιάς σε χαρτί κουζίνας και αλείψτε τα αφειδώς. Αφήστε να το ρουφήξουν και μετά σκουπίστε τα προσεκτικά. Προσοχή, γλιστράνε.

http://tastefull.wordpress.com

ΓΙΑΤΙ ΒΑΦΟΥΜΕ ΚΟΚΚΙΝΑ ΤΑ ΑΥΓΑ;

Ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα του Πάσχα είναι το βάψιμο των αυγών τη Μεγάλη Πέμπτη.
Το αυγό συμβολίζει τον…..
τάφο του Χριστού που ήταν ερμητικά κλειστός – όπως το περίβλημα του αυγού -, αλλά έκρυβε μέσα του τη “Ζωή”, αφού από αυτόν βγήκε ο Χριστός και αναστήθηκε!
Μπορεί τα τελευταία χρόνια το αυγά να βάφονται σε διάφορα χρώματα, όμως η παράδοση τα θέλει κόκκινα. Είναι γεγονός πως τα χρωματιστά αυγά τα συναντάμε στην αρχαιότητα, στη Ρώμη, στην Ελλάδα, στην Κίνα, στην Αίγυπτο, ως δώρα στις ανοιξιάτικες γιορτές μαζί με κουνέλια τα οποία είναι το σύμβολο της γονιμότητας.
Πώς ακριβώς όμως, καταλήγουμε στην επιλογή του κόκκινου χρώματος, δεν είναι ξεκάθαρο. Οι εξηγήσεις που υπάρχουν, είναι πολλές. Μία από τις πιο αποδεκτές είναι πως το κόκκινο συμβολίζει το αίμα και τη θυσία του Ιησού. Οι άλλες ερμηνείες, έχουν πρωταγωνίστριές τους, τρεις γυναίκες : Την Παναγία, τη Μαγδαληνή και μία δύσπιστη ανώνυμη γυναίκα.
Η Παναγία πίσω από το έθιμο των “κόκκινων αυγών”.
Μία εξήγηση που δίνεται συχνά, λέει ότι η Παναγία πήρε ένα καλάθι αυγά και τα πρόσφερε στους φρουρούς Του Υιού της, ικετεύοντάς τους να του φέρονται καλά! Όταν τα δάκρυά της έπεσαν πάνω στα αυγά, αυτά βάφτηκαν κόκκινα!
Τα κόκκινα αυγά και η Μαγδαληνή.
Μία άλλη ιστορία συνδέει το κόκκινο χρώμα με τη Μαρία Μαγδαληνή. Όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας ενημερώθηκε για την Ανάσταση του Χριστού, τη θεώρησε τόσο απίθανη “όσο και το να βαφτούν τα αυγά κόκκινα”. Η Μαρία Μαγδαληνή τότε, χρωμάτισε μερικά αυγά κόκκινα και του τα πήγε για να του επιβεβαιώσει το γεγονός.
Η δύσπιστη γυναίκα.
Μία παραλλαγή της παραπάνω ιστορίας, θέλει μία γυναίκα να μην πιστεύει την είδηση της Ανάστασης Του Ιησού και να λέει: “Όταν τα αυγά που κρατώ θα γίνουν κόκκινα, τότε θα αναστηθεί και ο Χριστός”. Και τότε αυτά έγιναν κόκκινα”!
Το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών.
Το έθιμο του τσουγκρίσματος των αυγών ξεκίνησε μάλλον στην Βόρεια Αγγλία ως παιχνίδι: Ο κάτοχος του πιο γερού αυγού, ήταν ο νικήτης! Κανονικά πάντως το πρώτο αυγό που βάφεται σε κάθε σπίτι ανήκει στην Παναγία και δεν πρέπει να το “τσουγκρίζουμε” .
Πολλές νοικοκυρές ακόμα και σήμερα το φυλάνε στο εικονοστάσι όλο το χρόνο μέχρι το επόμενο Πάσχα, αφού λένε πως δεν χαλάει όλη την χρονιά! Την Μεγάλη Πέμπτη του επόμενου έτους το φυτεύουν στα χωράφια τους για να είναι εύφορα, ή το κρεμάνε στα μαντριά των ζώων για να είναι γόνιμα.
Πηγή: http://dinatos.blogspot.com/2012/04/blog-post_12.html#ixzz1rqmcjizN

ΦΟΡΟ ΙΔΙΟΚΑΤΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΒΑΛΕΙ Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ!

Στα έμμεσα μέτρα που προτείνει η τρόικα περιλαμβάνονται η κατάργηση φοροαπαλλαγών και η επιβολή τεκμαρτού εισοδήματος ιδιοκατοίκησης.
Επιχειρώντας σύγκριση των επιπέδων φορολογίας μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης, προκύπτει ότι το συνολικό επίπεδο φορολογίας στην Ελλάδα ήταν 32,5% του ΑΕΠ το 2011 έναντι 39,5% που είναι ο μέσος όρος στις 17 χώρες της Ευρωζώνης.
Ως εκ τούτου, η Κομισιόν θεωρεί πως μπορούν να γίνουν αναπροσαρμογές σε φόρους, προτείνοντας την επιβολή τεκμαρτού εισοδήματος στην ιδιοκατοίκηση, κατάργηση των φοροαπαλλαγών και αύξηση φόρων κατοχής ακίνητης περιουσίας.
Στον αντίποδα, όμως, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σημειώνει ότι οι συντελεστές στον φόρο εισοδήματος είναι ήδη υψηλοί, όπως και ο Φ.Π.Α. και ο φόρος επί των επιχειρηματικών κερδών.
Οι αναλυτές της Κομισιόν θεωρούν ότι, παρά τη βαριά φορολόγηση που επιβάλλεται στη χώρα μας, οι εισπράξεις από φόρους ακινήτων είναι κάτω του ευρωπαϊκού μέσου όρου, ενώ τονίζουν πως υπάρχουν ακόμα περιθώρια για να αυξηθούν ακόμα περισσότερο οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης που επιβάλλονται σε καύσιμα, τσιγάρα και ποτά.
Στις 42 σελίδες της τριμηνιαίας έκθεσής της για την Ευρωζώνη, τονίζεται επίσης ότι τα φορολογικά έσοδα που εισπράττει το ελληνικό Δημόσιο από τους φόρους στις μεταβιβάσεις ακινήτων είναι χαμηλά, συγκριτικά με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης.
Υπογραμμίζει, όμως, ότι η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες όπου δεν επιβάλλεται φόρος στο τεκμαρτό ενοίκιο που πληρώνει κάποιος για το σπίτι που μένει, δηλαδή δεν υπάρχει φόρος ιδιοκατοίκησης.
Φόρος ιδιοκατοίκησης ίσχυε πάντως στη χώρα μας και καταργήθηκε το 1999. Με τον τρόπο αυτόν υπολογιζόταν ένα πλασματικό (τεκμαρτό) εισόδημα βάσει του ακινήτου που κατέχει ο κάθε ιδιοκτήτης.
Προέκυπτε έτσι π.χ. φόρος σε ιδιοκτήτες ακινήτων με επιφάνεια πάνω από 150 τετραγωνικά μέτρα, που υπολογιζόταν ως εξής: πολλαπλασιαζόταν η τιμή ζώνης της περιοχής, το εμβαδόν του ακινήτου και των βοηθητικών χώρων, ο συντελεστής παλαιότητος με έναν ειδικό συντελεστή «προσδιορισμού ακαθάριστου εισοδήματος», της τάξεως του 3,5%.
zougla

Οι αρχαίοι Έλληνες ταξίδευαν στην Αμερική

Στο συμπέρασμα πως οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ανακαλύψει και ταξιδέψει στην Αμερική από τα προϊστορικά χρόνια κατέληξε Έλληνας ερευνητής. Διαβάστε τι αναφέρει
Οι προϊστορικοί Έλληνες, σύμφωνα με τον δρ. Μηνά Τσικριτσή, ερευνητή των αιγαιακών γραφών, είχαν επισκεφτεί τη Βόρεια Αμερική χιλιάδες χρόνια προτού την ανακαλύψει ο Χριστόφορος Κολόμβος.
Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε από τη μελέτη ενός κειμένου του  Πλουτάρχου, το "Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης", όπου στις παραγράφους 941Α-942 περιγράφει το ταξίδι των Ελλήνων σε μία ήπειρο η οποία βρίσκονταν "δυτικά των τριών νησιών και βορειοδυτικά της Βρετανίας".
Σύμφωνα με τον Μηνά Τσικριτσή, ο οποίος συνεχίζει την έρευνα που έκανε πριν από δύο χρόνια ο καθηγητής Η. Μαριολάκος που είχε υποστηρίξει ότι οι προϊστορικοί Έλληνες γνώριζαν την ύπαρξη της Αμερικής και την οποία επισκέπτονταν, από το κείμενο του Πλουτάρχου με χρήση ειδικών προγραμμάτων με Η/Υ αποκαθίσταται μια λησμονημένη ιστορική πραγματικότητα, που μέχρι σήμερα διέφευγε από πολλούς -αν όχι όλους- ερευνητές.
Στη ανακοίνωσή του υποστηρίζει ότι πριν τον Κολόμβο υπήρχε μία επικοινωνία που ξεκινά από τη Μινωική εποχή μέχρι τα ελληνιστικά χρόνια. Ο στόχος αυτών των ταξιδιών κατά την Εποχή του Χαλκού είχε σχέση με το εμπόριο και τη διακίνηση του καθαρού χαλκού που βρισκόταν σε μια λίμνη (την ονομάζει Superior) του Καναδά.
Φαίνεται, όπως σημειώνει, ότι μετά τους πρώτους εμπόρους Μινωίτες συνέχισαν και οι Μυκηναίοι, οι οποίοι, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, έστειλαν τον Ηρακλή για να αναθερμάνει την παρουσία του ελληνικού στοιχείου, το οποίο είχε χαθεί με τις επιμιξίες με του ντόπιους.
Στη συνέχεια, την Εποχή του Σιδήρου το ενδιαφέρον για την περιοχή παράκμασε και παρέμεινε έως τους Ελληνιστικούς χρόνους μια εθιμοτυπική λατρευτική παράδοση. Έτσι κάθε τριάντα χρόνια αποστέλλονται κάποια πλοία σε περιοχές που είχαν την λατρεία του Κρόνου για να ανανεώνεται το ανθρώπινο προσωπικό με ιερείς.
"Όλα αυτά αποδεικνύονται με αστρονομικά στοιχεία, η επεξεργασία των οποίων