Κολοκοτρώνης προς Όθωνα: «οι βιολιτζήδες άλλαξαν, αλλά ο χαβάς μένει ο ίδιος»!

Το καλοκαίρι του 1841, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης –φημισμένος για τη μυστικοπάθεια του– μάθαινε τις αντιδράσεις του λαού για τον Όθωνα και τις κυβερνήσεις του, λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης. Όπως λοιπόν μας παρέδωσε ο πλέον αξιόπιστος μάρτυρας, ο εγγονός του Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, γιος του Γενναίου, που έμεινε γνωστός με το ψευδώνυμο «Φαλέζ», ο Γέρος του Μοριά επισκέφτηκε τον βασιλιά και του επισήμανε ότι ήταν ανάγκη να αλλάξει κυβέρνηση και πολιτική πορεία.

Ο Όθων, μεταξύ άλλων, φαίνεται πως έδωσε βαρύτητα και στην επισήμανση του πολύπειρου Γέρου, όταν μετακαλούσε από το Λονδίνο τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο για να αναλάβει την πρωθυπουργία και το υπουργείο Εξωτερικών. Παραξενεύτηκε όμως γιατί ο Κολοκοτρώνης δεν παρουσιάστηκε, όπως συνήθιζε, για να τον ευχαριστήσει που άκουσε τη συμβουλή του. Έκανε λοιπόν παράπονα στον γιο του Γενναίο, ο οποίος με τη σειρά του έπεισε τον πατέρα του να πάνε στο Παλάτι. Τότε ο Όθων τον ρώτησε:

― Γέρο Κολοκοτρώνη, μου υποδείξατε να αλλάξω την κυβέρνησιν και το έπραξα, είσθε ευχαριστημένος;
 ― Όχι, μεγαλειότατε, απάντησε σοβαρά ο Γέρος, διότι οι βιολιτζήδες άλλαξαν, αλλ’ ο χαβάς μένει ο ίδιος. Ο σκοπός ήταν ν’ αλλάξει ο χαβάς!
Ο βασιλιάς τού γύρισε την πλάτη και εξέφρασε πικρά παράπονα στον γιο του.Τότε ο Γενναίος απευθύνθηκε πάλι στον πατέρα του:
― Τι έκαμες, πατέρα, και δυσαρέστησες πικρά τον βασιλιά;
 ― Σώπα, τον διέκοψε ο Γέρος θυμωμένος. Σείς εκεί μες το κορίτο – όπως έλεγαν τότε την Αυλή– δεν βλέπετε ως τη μύτη σας. Και κάλλιο λόγια στο χωράφι, παρά μάγκανο στ’ αλώνι. Πέστε του βασιλιά ν’ αλλάξει δρόμο γιατί θα ξημερώσει.
Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης γύρισε στο Παλάτι προβληματισμένος. Για πολύ καιρό σκεφτόταν τις κουβέντες του πατέρα του, μέχρι που… ξημέρωσε η μεταβολή της 3ης Σεπτεμβρίου 1843!

 Πηγή: «Μικρός Ρωμηός» από τον Ελευθέριο Γ. Σκιαδά.

Στο Φράγχθι Αργολίδας και το Λακωνίς Γυθείου έζησαν οι τελευταίοι Νεάντερταλ στην Ελλάδα.Συμβίωναν με τους πρώτους σύγχρονους ανθρώπους (Χόμο Σάπιενς)!

Οι Νεάντερταλ εξαφανίστηκαν από την Ευρώπη πριν από 41 με 39 χιλιάδες χρόνια, ενώ επί 2.600 ως 5.400 χρόνια συμβίωναν με τους πρώτους σύγχρονους ανθρώπους (Χόμο σάπιενς). Αυτό αναφέρει νέα μελέτη που μόλις δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature και η οποία εκπονήθηκε από μια ομάδα επιστημόνων, μεταξύ των οποίων η Δρ. Κατερίνα Δούκα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. «Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ως τώρα έρευνα που αφορά την ακριβή χρονολόγηση της εξαφάνισης των Νεάντερταλ στην Ευρώπη και της εμφάνισης των πρώτων ανθρώπων του είδους μας στην ίδια περιοχή» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Δούκα, που ασχολείται με την εξέλιξη και εφαρμογή της μεθόδου χρονολόγησης με “Ανθρακα-14 στο Εργαστήριο Αρχαιομετρίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

Η επιστημονική ομάδα, αποτελούμενη από τον καθηγητή Τόμας Χάιαμ και τη Δρ. Κατερίνα Δούκα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συνεπικουρούμενη από 40 αρχαιολόγους από όλη την Ευρώπη, ανέλυσαν με τη μέθοδο του “Ανθρακα-14 περισσότερα από 400 δείγματα οστών, άνθρακα και θαλάσσιων όστρεων. Τα δείγματα προέρχονται από 40 σημαντικές προϊστορικές θέσεις της Ευρώπης που συνδέονται με την παρουσία των τελευταίων Νεάντερταλ, μεταξύ των οποίων και δύο ελληνικά σπήλαια: το Φράγχθι στην Αργολίδα και το Λακωνίς κοντά στο Γύθειο.

«Όσον αφορά στην Ελλάδα, χρησιμοποιήσαμε δείγματα κυρίως από το Λακωνίς, γιατί από το Φράγχθι έχουμε δημοσιεύσει τα αποτελέσματα και απλά τα χρησιμοποιήσαμε συγκριτικά. Το σημαντικότερο σε αυτή την έρευνα είναι ότι βρήκαμε ακριβώς πότε εξαφανίστηκαν οι Νεάντερταλ, καθώς ξεπεράσαμε πολλά προβλήματα που είχαν να κάνουν τόσο με τη ραδιοχρονολόγηση όσο και με το ανασκαφικό υλικό, το οποίο συχνά δεν ήταν σε καλή κατάσταση» διευκρινίζει η ερευνήτρια. Η 6ετής έρευνα, που ολοκληρώθηκε με τη δημιουργία ενός μαθηματικού στατιστικού μοντέλου βασιζόμενο στη μέθοδο του Bayes, το οποίο συνδυάζει τις νέες χρονολογήσεις με αρχαιολογικά, στρωματογραφικά και γεωγραφικά δεδομένα, καθορίζει ότι η εξαφάνιση των Νεάντερταλ από το σύνολο της Ευρώπης έλαβε χώρα πριν από 41 με 39 χιλιάδες χρόνια, σε σύνολο πιθανοτήτων γύρω στο 95%. 

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, τα παραπάνω υποδεικνύουν ότι οι Νεάντερταλ συνέχισαν να ζουν στην Ευρώπη για μερικές χιλιάδες χρόνια μετά την άφιξη των πρώτων σύγχρονων ανθρώπων, που έγινε πριν από περίπου 45 με 43.000 χρόνια. Αυτό σημαίνει πως υπήρχε αρκετός χρόνος για αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο πληθυσμών και πιθανή ανταλλαγή ιδεών και γενετικού υλικού, ενώ πρόσφατες γενετικές έρευνες έχουν δείξει πως τουλάχιστον 1,5-2,1% του DNA των ανθρώπων που ζουν σήμερα στον πλανήτη, πλην των Αφρικανών, προέρχεται από τους Νεάντερταλ. «Χρησιμοποιώντας τα πιο σύγχρονα επιστημονικά και στατιστικά εργαλεία έχουμε για πρώτη φορά μια σαφή εικόνα για τα πρώτα βήματα της εξάπλωσης του είδους μας εκτός Αφρικής, καθώς και για το αποτέλεσμα αυτής της εξάπλωσης στους πληθυσμούς που ζούσαν ήδη στην Ευρασία επί εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, όπως οι Νεάντερταλ» υποστηρίζει η κ. Δούκα. 

Οι ερευνητές κάνουν σαφές πως σε καμία περίπτωση δεν υπάρχουν ενδείξεις βίας από τον ένα προς τον άλλο πληθυσμό ούτε όμως και ενδείξεις συμβίωσης στις ίδιες περιοχές και σπηλιές. Ο πληθυσμός των Νεάντερταλ κατακερματίστηκε και αποκλείστηκε σε περιοχές στα όρια της Ευρώπης όπου και συνέχισαν να ζουν σε μικρές ομάδες, ωσότου αφανίστηκαν οριστικά πριν από περίπου 40.000 χρόνια. Βάσει των νέων χρονολογήσεων, η εξαφάνιση των κοντινών συγγενών μας δεν προκλήθηκε αποκλειστικά από την εξάπλωση των σύγχρονων ανθρώπων, αλλά από ένα συνδυασμό παραγόντων που έδρασαν παράλληλα, όπως είναι ο χαμηλός πληθυσμός των Νεάντερταλ και η περιθωριοποίηση ομάδων σε συγκεκριμένες περιοχές της Ευρώπης, η ισχυρή πίεση από τις αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες που επικράτησαν στην Ευρώπη πριν από 40.000 και, τέλος, η εξάπλωση των Χόμο σάπιενς σε ένα ή περισσότερα κύματα μετανάστευσης.

Η επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε νέες αξιόπιστες μεθόδους χημικής επεξεργασίας και καθαρισμού των δειγμάτων, καθώς και ακριβείς μετρήσεις των ατόμων του “Ανθρακα 14 σε επιταχυντή ιόντων (Accelerator Mass Spectrometer), εξασφαλίζοντας 200 περίπου νέες ακριβείς χρονολογήσεις. Παράλληλα, δημιούργησαν ένα νέο μοντέλο για το χωρο-χρονικό προσδιορισμό του αφανισμού των Νεάντερταλ σε σχέση με την εξάπλωση των πρώτων σύγχρονων ανθρώπων. Η μελέτη δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα http://dx.doi.org/10.1038/nature13621 , ενώ όσον αφορά τη συνέχιση των ερευνών σε άλλες περιοχές (Ρωσία, Σιβηρία, Βαλκάνια, Ανατολική Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Κεντρική Ασία), πληροφορίες παρέχονται στην ιστοσελίδα www.palaeochron.org .

 Πηγή : news.247 , με πληροφορίες από ΑΠΕ.

Φανής Παπαγεωργίου, Πνευματική Ηλεία!

Είναι γεγονός πως η Ηλεία ανά τους αιώνες έχει προσφέρει στην Ελλάδα ανθρώπους με τεράστια συμβολή στο πνεύμα και στις επιστήμες. Ανθρώπους που στην διαδρομή της ζωής τους τίμησαν και ανέδειξαν το Ηλείο φως του πολιτισμού και το έκαναν γνωστό στο πανελλήνιο και ακόμη πιο πέρα. Η  σπουδαία ποιήτρια και πεζογράφος Φανή Παπαγεωργίου αποφάσισε μέσα από ένα σύγγραμμα να μαζέψει και να μας κάνει γνωστό τον πνευματικό κόσμο της Ηλείας του φωτός, του πνεύματος και του πολιτισμού. Το σύγγραμμα αυτό  κυκλοφορεί με τον τίτλο ‘’Πνευματική Ηλεία’’ με την επιμέλεια του, γνωστού σε όλους μας Ηλείου νομικού και λογοτέχνη, Στάθη Δάγλαρη ο οποίος εκτός από την επιμέλεια, προλογίζει και το συγκεκριμένο πόνημα. Το εξαιρετικό αυτό σύγγραμμα είναι των εκδόσεων ‘’Δρόμων’’ του αγαπητού συμπατριώτη και φίλου Ζώη Μπενάρδου που συνεχώς συμβάλει στην ανάπτυξη και προώθηση του Ηλειακού πνεύματος.

«Ο τόπος μας έχει ανάγκη από πνευματικό οξυγόνο, που ενθαρρύνει, οιστρηλατεί, ανεβάζει, λυτρώνει τον άνθρωπο.

Εμπρός, λοιπόν, ας κάνουμε την Ηλεία μας να ζει την πανδαισία του φωτός, και των ιδεών. Των μεγάλων ιδεών»!

Στάθης Δάγλαρης

Σιγά σιγά θα  ξετυλίξουμε το κουβάρι του πνεύματος, έχω γράψει εδώ και καιρό για κάποιους εξ αυτών, στους Επιφανείς Ηλείους, από αυτό το υπέροχο πόνημα που ανατάσσει το Ηλειακό πνεύμα!

Τα στρατοδικεία των, Ανδρούτσου και Καραϊσκάκη!

Οι αγωνιστές του ΄21 δεν ήταν οι προσωπικότητες χωρίς ψεγάδι, όπως μάθαμε από τα βιβλία ιστορίας. Ήταν άνθρωποι και ως άνθρωποι διακατέχονταν από πάθη και αδυναμίες, με ήθος αλλά και φιλοδοξίες. Τους παρομοίαζαν σαν τα ψηλά βουνά που όσο πιο ψηλά τόσο πιο βαθιές και οι χαράδρες τους που βυθίζονταν στα ταλαίπωρα κορμιά τους.

Οι μεγαλύτερες προσωπικότητες της Ελληνικής επανάστασης ήταν τρεις. Ο Κολοκοτρώνης ως αρχιστράτηγος και οι Ανδρούτσος και Καραϊσκάκης στην ανατολική  και δυτική Στερεά αντίστοιχα. Οι δεύτεροι έμοιαζαν πολύ μεταξύ τους. Ήταν ατίθασοι πολύ, αυτόνομοι και δεν έμπαιναν κάτω από διαταγές των νεοφερμένων ξένων αξιωματικών ή της ελληνικής κυβέρνησης η οποία βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα. Επίσης ήταν αγροίκοι και ελαφρώς αιμοβόροι, πώς να μην ήταν άλλωστε επανάσταση έκαναν, τον Τούρκο είχαν απέναντι τους.

Ήταν για πολλά

χρόνια στο αρματολίκι ως καπεταναίοι και είχαν συνηθίσει να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν και έτσι έκαναν μέχρι το τέλος του σύντομου βίου τους, στην επανάσταση. Όταν ο Ανδρούτσος έπιασε τον χορό με τους άλλους και κλείστηκε στο χάνι της Γραβιάς έκανε κάτι μοναδικό και εξαιρετικά ηρωικό που έσωσε μεν την επανάσταση αλλά αντιτίθονταν στις στρατηγικές του τακτικού στρατού. Πήγαινε ολοταχώς προς τον θάνατο χωρίς να το πολυσκεφτεί, πράγμα που έκανε τον Ομέρ Βρυώνη να το ξανασκεφτεί και να μην κατέβει νοτιότερα με τα πολυάριθμα στρατεύματα του. Και όμως αυτόν που έσωσε την συνέχεια της επανάστασης, το 1824 καταδικάστηκε από το στρατοδικείο της πρώτης επαναστατικής κυβέρνησης ως εχθρός της πατρίδος και επικηρύχτηκε με 4000 γρόσια. Στους πρώτους μήνες του 1825 οι κυβερνητικοί έστειλαν τον Γκούρα, που ήταν υπαρχηγός του επί σειρά ετών, και τον συνέλαβε και τον φυλάκισε στην Ακρόπολη. Στις 5 Ιουνίου του 1825 βρέθηκε δολοφονημένος και το κορμί του μαρτυρούσε πως πριν τον πετάξουν μπροστά από τον ναό της Άπτερου Νίκης, τον είχαν βασανίσει άγρια. Η επίσημη θέση της κυβέρνησης ήταν πως προσπάθησε να αποδράσει και γκρεμίστηκε στα απότομα βράχια της Ακρόπολης. Ένας ήρωας δολοφονημένος από ελληνικό χέρι μετά από εντολή της μάστιγας, πολιτικοί γαρ, της χώρας από τότε μέχρι σήμερα.

Ο έτερος Ρουμελιώτης στρατιωτικός, ο Καραϊσκάκης, κλήθηκε στις 2 Απριλίου του 1824  από έκτακτο στρατοδικείο που αποτελούνταν από τους στρατηγούς Στουρνάρα, Μπότζαρη, Γιολδάση, Βλαχόπουλο, Σκαλέσα  και Τσόγκα με την εξής δικαιολογία:

« Επειδή ο Καραϊσκάκης είχε κρυφήν απόκρισιν με τους εχθρούς της πίστεως και της πατρίδος, καλούνται οι Έλληνες να απομακρυνθούν της συναναστροφής του και να τον στοχαστούν ως εχθρό, ενόσω να μετανοήσει και να προσπέσει εις το έλεος του έθνους, επίσης κατηγορείται για την αυθάδεια και την αθυροστομίαν του τις οποίες επιδεικνύει συνεχώς».

Ο Καραϊσκάκης γνώριζε πως όλα αυτά ήταν πλεκτάνη του Μαυροκορδάτου ο οποίος ήθελε απλώς να τον βγάλει από την μέση, έτσι απήντησε στις κατηγορίες διαρρηγνύοντας τα ιμάτια του πως όλες οι κατηγορίες είναι σκευωρία. Παραδέχθηκε πως είναι αθυρόστομος αλλά το μοναδικό που δεν μπορούν να του προσάψουν είναι πως έχει ελλιπή αίσθημα πατριωτισμού, να τον συγχωρέσει η διοίκηση και όλοι οι χριστιανοί και να του αποσταλεί συγχωρητική ευχή από τον αρχιερέα. Η συγχώρεση δόθηκε και ο Καραϊσκάκης ανέλαβε πάλι την διοίκηση της Στερεάς ως και τον ένδοξο θάνατο του που τον τοποθέτησε στο πάνθεον των αγωνιστών της Επανάστασης του΄21.

Stephen John Fry: ''Πρέπει να επιστραφούν άμεσα τα μάρμαρα που εκλάπησαν από τον Λόρδο Έλγιν''!

Ο διάσημος ηθοποιός, συντάκτης, συγγραφέας και σκηνοθέτης, Stephen Fry μιλώντας σε συγκέντρωση τοποθετήθηκε σθεναρά υπέρ της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα λέγοντας χαρακτηριστικά:

‘’Το ίδιο το γεγονός ότι θέλουμε να επιστρέψουμε τα μάρμαρα, αυτά που όλοι ντρέπονται αρκετά- βέβαια μόλις προσφάτως συνέβη αυτό-να αποκαλέσουν Ελγίνεια μάρμαρα, το γεγονός λοιπόν, ότι θέλουμε να τα επιστρέψουμε στο μέρος από όπου προήλθαν, δεν σημαίνει ότι η στήλη της Ροζέτας θα επιστρέψει στην Αίγυπτο. Η πρόταση μου λοιπόν προς εσάς είναι πολύ απλή. Π’οσο κομψό θα ήταν, αν μπαίνοντας στο Βρετανικό Μουσείο, στη θέση των μαρμάρων που καπηλεύτηκε ο Λόρδος Έλγιν  βλέπατε μια ταινία για το πώς χυτεύθηκαν- γιατί μπορούν να χυτευθούν, εν αντιθέσει με έναν πίνακα τον οποίο μπορείς να φωτογραφήσεις. Οπότε αυτό που θα βλέπατε μπαίνοντας στο Βρετανικό Μουσείο, θα ήταν η ιστορία 200 ετών  κατά τα οποία τα προστατεύσαμε με υπέροχο τρόπο, και εν συνεχεία την διαδρομή που ακολούθησαν αυτά τα εξαιρετικά Πεντελικά μάρμαρα κατά την επιστροφή τους σε περίπου 5 μίλια μακριά από την Πεντέλη, από όπου και εξορύχτηκαν –στο σημείο που ανεγέρθηκε ο εκπληκτικός Ναός του Παρθενώνα, ναός της Παλλάδος Αθηνάς, θεάς της Αθήνας.

Αυτό που κάνει την επιστροφή τους στην Αθήνα να έχει τόσο μεγάλη σημασία είναι ότι είναι άμεσα συνδεδεμένα με την πόλη. Υπάρχουν 192 στρατιώτες σκαλισμένοι στους αρμούς, γιατί 192 στρατιώτες

Peter Oluf Bronsted , ο Δανός που σύλησε τις αρχαιότητες!

Ο Δανός αρχαιολόγος, φιλόλογος και θεολόγος, «συνάδελφος» του Έλγιν, που με την ευρωπαϊκή συμμορία του κατέκλεψε συστηματικά τις ελληνικές αρχαιότητες.
 Ο Δανός αρχαιολόγος, θεολόγος και φιλόλογος Peter Oluf Bronsted (1780-1842), φτάνει στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 1810, πραγματοποιώντας την πρώτη, ουσιαστικά, επίσκεψη Δανού περιηγητή στην χώρα. Η πενταμελής ομάδα που ταξιδεύει μαζί του, εκτός από τον ίδιο, αποτελείται από τον Δανό φιλόλογο και μουσικό Georg H.C. Koes, τους Γερμανούς, αρχιτέκτονα Carl Haller von Hallerstein από τη Νυρεμβέργη και ζωγράφο Jakob Linckh από τη Βυρτεμβέργη, και, τέλος, τον Εσθονό βαρώνο Otto Magnus von Stackelderg. Ο πρωταρχικός σκοπός της επίσκεψής τους, όπως, τουλάχιστον διατείνονται οι ίδιοι, είναι να περιγράψουν την αρχαία και τη νέα Ελλάδα, μέσω της τοπογραφίας, της ιστορίας, των τεχνών και των εθίμων της. Και μόνο η αναφορά, ωστόσο, των ονομάτων των Ευρωπαίων φίλων του, με τους οποίους ο Bronsted έρχεται στην Ελλάδα, είναι αρκετή για να κατανοήσει κανείς τον αληθινό σκοπό της επίσκεψης αυτών των «πνευματικών» ανθρώπων της Δύσης: ο von Hallerstein υπήρξε Πράκτορας του διαδόχου της Βαυαρίας Λουδοβίκου, με αποστολή του στην Ελλάδα τη συγκέντρωση αρχαιοτήτων, και με εντολή να αγοράσει όλες τις κεφαλές των αλόγων, που είχαν απομείνει
στο ανατολικό αέτωμα του Παρθενώνα και μια Καρυάτιδα.
Ο ίδιος, θα πραγματοποιήσει ανασκαφές στα Μέγαρα και την Ιθάκη και θα αγοράσει το αρχαίο θέατρο της Μήλου για λογαριασμό του Λουδοβίκου. Αλλά και οι τρεις άλλοι της παρέας, ο von Stackelberg, ο Linkh και ο Koes, κατηγορούνται για κλοπή των αρχαίων ελληνικών ευρημάτων και για κερδοσκοπία. Ανάλογη είναι και η στάση του Brondsted. Τόσο ο ίδιος, όσο και ο Koes, αποφεύγοντας και τις τυχόν δυσκολίες που θα ανέκυπταν από τις τουρκικές αρχές, ενεργούν ως διπλωματικοί εκπρόσωποι στην Υψηλή Πύλη. Χαίρουν, επομένως, της μεγάλης υποστήριξης του Αλή Πασά, τον οποίο

Ξενώνας Ζάχα (Καλλιθέας Ολυμπίας)!

Είναι γνωστό τοις πάσι πως η περιοχή της πρώην επαρχίας Ολυμπίας έχει μείνει πίσω στην ανάπτυξη και στην παροχή υπηρεσιών στον επισκέπτη που θα περάσει να δει και να απολαύσει το, κατά τα άλλα, ποιητικής ομορφιάς τοπίο που τόσο απλόχερα η μάνα φύση μας κληροδότησε. Όσο και φιλόξενα να είναι τα χωριά μας δεν αρκεί, στην σύγχρονη κοινωνία που ζούμε, να καλύψει τις ανάγκες των επισκεπτών που επιθυμούν να γνωρίσουν από κοντά τον τόπο μας, τα μνημεία του και την ιστορία του. Εδώ έρχεται ο Κος Ιωάννης Μαυροειδής από του Ζάχα, να ανατρέψει τα δεδομένα και πρωτοπορήσει για μία ακόμη φορά, η αλήθεια είναι, με την κατασκευή ενός σύγχρονου ξενώνα, πρότυπου και εξαιρετικού όχι μόνο για τα δεδομένα της περιοχής αλλά και ολόκληρου του νομού. Ο ξενώνας εγκαινιάστηκε τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους και λειτουργεί με ότι πιο σύγχρονο υπάρχει και χρειάζεται ο ταξιδευτής που θα το επιλέξει για την διαμονή του. Συγκεκριμένα παρέχονται ανέσεις που ούτε καν θα μπορούσε να διανοηθεί κάποιος μέχρι πρότινος στου Ζάχα, όπως αυτοματισμοί δωματίου, υδρομασάζ, ιντερνέτ, τηλεόραση LCD, εξαιρετικής ποιότητας κρεβάτια και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον με λεπτό γούστο και φινέτσα με την προσωπική πινελιά του Κου Μαυροειδή. Οι τιμές είναι της τάξης των 40 ευρώ για διανυκτέρευση και 35 ευρώ για δύο διανυκτερεύσεις και πάνω.

Αξίζει κάποιος να επισκεφτεί και να γνωρίσει τις ομορφιές της περιοχής διαμένοντας σε αυτόν τον όμορφο ξενώνα με την Καλλί-θέα. Το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι το: 26260/31731  Κα Νίκη Τσαγδή.

Αξιοσημείωτο είναι, συνέχεια της κοινωνικής προσφορά του Κου Μαυροειδή στο χωριό, η παραχώρηση του ισογείου του ξενώνα στον Σύλλογο γυναικών Καλλιθέας και την λειτουργία του ως Πολιτιστικό κέντρο. Επίσης υπάρχει η δυνατότητα κοινωνικής εκδήλωσης σε οποιονδήποτε Ζαχαίο το επιθυμεί.

Επικροτούμε τις ενέργειες του Κου Μαυροειδή και μακαρίζουμε σε ανάλογες στο μέλλον για το καλό του χωριού καταγωγής του.

Ο θρύλος του Ιπτάμενου Ολλανδού. Τι κρύβεται πίσω από το διάσημο ναυτικό παραμύθι;

Κατά τη διάρκεια του 18ου και 19ου αιώνα οι ναυτικοί διηγούνταν ότι κάποτε ένα πλοίο, με κυβερνήτη τον Ολλανδό βαν ντερ Ντέκεν, ταξίδευε γύρω από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Εκεί έπεσε σε μια τρομερή καταιγίδα. Ο καπετάνιος δεν έκανε το παραμικρό προκειμένου να αποφύγει το ακραίο καιρικό φαινόμενο. Παρά τις ικεσίες του τρομοκρατημένου πληρώματος, ο Ντέκεν έδειχνε να έχει τρελαθεί και οδήγησε το πλοίο στην καρδιά της καταιγίδας. Οι ναύτες στασίασαν αλλά ο καπετάνιος πέταξε τον επικεφαλής τους στη θάλασσα. Κρατώντας σφικτά το τιμόνι συνέχισε να περιφρονεί την καταιγίδα, τραγουδώντας και βλαστημώντας τα θεία. Τότε το πλήρωμα κατέφυγε στην προσευχή η οποία δεν άργησε να εισακουστεί. Ένα εκτυφλωτικό φως τύλιξε το πλοίο. Μέσα απ’ αυτό ξεπρόβαλλε η μορφή του Θεού που καταράστηκε τον βλάσφημο πλοίαρχο να περιπλανιέται αιώνια με το πλοίο του, εν μέσω καταιγίδας. Όσα πλοία θα τον συναντούσαν θα είχαν κακή τύχη, επομένως τον απέφευγαν όλοι. Μετά την καταδίκη του Ντέκεν ο Θεός εξαφανίστηκε και μαζί του το πλήρωμα του πλοίου. Από τότε ο Ντέκεν ταξιδεύει αιώνια ολομόναχος στο πηδάλιο του πλοίου σκορπώντας τον θάνατο σε όποιο άτυχο πλοίο βρεθεί στο δρόμο του. Φυσικά, ο εντυπωσιακός αυτός θρύλος έχει την εξήγησή του. Υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις ναυτικών οι οποίοι εγκατέλειψαν το πλοίο τους, πιστεύοντας λανθασμένα ότι αυτό θα βυθιστεί. Πολλά σκάφη παρέμεναν ακυβέρνητα για χρόνια, έρμαια των ανέμων. Προφανώς, η συνάντηση με ένα τέτοιο ταλαιπωρημένο πλοίο προκαλούσε τη φαντασία των ναυτικών.... 

Κατά την επικρατέστερη άποψη ο μύθος προέρχεται από τη σκανδιναβική μυθολογία. Πρόκειται για τον «θρύλο του Στόττε». Σύμφωνα με αυτόν, ένας Βίκινγκ έκλεψε ένα πολύτιμο δακτυλίδι από τους θεούς και διέφυγε με το πλοίο του. Αργότερα όμως, βρέθηκε ο σκελετός του τυλιγμένος σε αιώνιες φλόγες πάνω στο κατάρτι ενός μαύρου πλοίου-φαντάσματος. Στα μέσα του 17ου αιώνα οι Ολλανδοί έχουν δημιουργήσει μια θαλασσοκρατορία. Μαχόμενοι εναντίον των πρώην δυναστών τους Ισπανών, επεκτάθηκαν σε μακρινές ηπείρους, δημιούργησαν σημαντικές αποικίες και απέσπασαν από τους Πορτογάλους το μονοπώλιο της εμπορίας μπαχαρικών. Λογικό ήταν λοιπόν ο αρχικός μύθος να «ολλανδοποιηθεί». Όπως ήταν φυσικό ο θρύλος του υβριστή καπετάνιου ενέπνευσε και την τέχνη. Στοιχεία από το μύθο έχει η ταινία, «Οι πειρατές της Καραϊβικής» με τον Τζόνι Ντεπ. Πασίγνωστη είναι η όπερα του Βάγκνερ με τίτλο «Der fliegende Hollander», στην οποία ο καταραμένος πλοίαρχος έχει το δικαίωμα κάθε τέσσερα χρόνια να βγαίνει στην στεριά και να αναζητά την αγάπη μιας γυναίκας, προκειμένου να λυθεί η κατάρα. Ως τότε όμως, ο ντερ Ντέκεν θα τριγυρνά αιωνία στις φουρτουνιασμένες θάλασσες. 

Νίκος Γιαννόπουλος ιστορικός... 

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, 27/9/1831 : ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ!

Στις 5:35 το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 ο Ιωάννης Καποδίστριας δέχθηκε δολοφονική επίθεση από τον Κωνσταντίνο και τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, όπου μετέβαινε για να εκκλησιασθεί και έπεσε νεκρός. Ο μόνος που τον συνόδευε ήταν ο μονόχειρας σωματοφύλακάς του, ονόματι Κοκκώνης.

Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης εφονεύθη επί τόπου από τους προστρέξαντες, οι οποίοι κυριολεκτικώς τον λυντσάρισαν. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης ζήτησε προστασία στη Γαλλική Πρεσβεία. Κατόπιν επιμόνου απαιτήσεως του συγκεντρωμένου πλήθους, που απείλησε ότι θα κάψει την πρεσβεία, ο αντιπρεσβευτής βαρόνος Ρουάν τον παρέδωσε στις αρχές. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης καταδικάσθηκε σε θάνατο από στρατοδικείο και εθανατώθη δια τυφεκισμού το πρωί της 10ης Οκτωβρίου 1831.

Στη θέση του δολοφονημένου Ιωάννη Καποδίστρια διορίστηκε για μικρό διάστημα ο αδερφός του Αυγουστίνος. Η χώρα είχε βυθιστεί στο χάος και την αναρχία και οι Προστάτιδες Δυνάμεις βρήκαν την ευκαιρία να εγκαθιδρύσουν βασιλεία, φοβούμενες την επικράτηση ενός φιλελεύθερου κινήματος. Ακολουθεί το μέτρο-πρόφαση της Αντιβασιλείας κατά των ληστών της Ελληνικής υπαίθρου με απώτερο σκοπό τους αγωνιστές που απαιτούσαν τα ανάλογα της προσφοράς τους στην πατρίδα με τον φυλακισμό των σημαντικότερων εξ αυτών και την επανάσταση του 1834 γνωστή ως ''επανάσταση των βλάχών'' ή των Ναπαίων! 

Η ελληνική πολιτεία τίμησε τον Κυβερνήτη, δίνοντας το όνομά του σε δημόσιους χώρους και ιδρύματα, όπως στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο επίσημος τίτλος του οποίου είναι Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ακόμη, ο Ιωάννης Καποδίστριας απεικονίζεται στο κέρμα των 20 λεπτών της ελληνικής έκδοσης του ευρώ, ενώ το σχέδιο διοικητικής αναδιοργάνωσης της χώρας που εισηγήθηκε η κυβέρνηση Σημίτη έλαβε το όνομά του («Πρόγραμμα Ι. Καποδίστριας»).

Ηλίας Δ. Ζέρβας (22/4/1938 - 15/9/2014)

Χριστέ μου που’σαι στα ψηλά μια χάρη εγώ ζητώ σου, πρόσεχε τον Πατέρα μου σα να’ναι άγγελός σου…

 Ο Ηλίας Ζέρβας γεννήθηκε στις 22 Απρίλη του 1938 στο Μπιτζιμπάρδι και ήταν γιος του Δημήτρη Ζέρβα και της Μαριγώς Δημήτρη Βαλτεσινιώτη. Ήταν το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά της οικογενείας (Παναγιώτα, Γιώργης και Ηρακλής τα άλλα τρία). Από μικρός ο Ηλίας έδειξε μια έφεση στις τέχνες θητεύοντας δίπλα στον θείο του Γιώργη Ηλία Ζέρβα που τον ένοιωθε περισσότερο σαν πατέρα του, παρά σαν θείο του. Το 1953 πεθαίνει η πολυαγαπημένη μητέρα του αφήνοντας τον Ηλία και τα τρία αδέρφια του ορφανά (πάντα όταν αναφέρονταν στην μητέρα του ο πόνος έκανε την εμφάνιση στα μάτια του). Ο πατέρας του μικρού Ηλία σε μικρό χρονικό διάστημα παντρεύτηκε και τα παιδιά έπεσαν σε δυσμένεια από την μητριά τους. Ο Ηλίας γίνεται μαστοράκος δίπλα στον Πάνο Νιάρχο και σιγά σιγά αρχίζει να παίρνει μόνος του δουλίτσες με αποτέλεσμα σε μικρή ηλικία να γίνει τεχνίτης. Στην συνέχεια δουλεύει με τον Γρηγόρη τον Κουτσογιαννάκη και στην πορεία συνεταιρίζονται.  Στην ηλικία των  26 ετών θα παντρευτεί την Γεωργία Παύλου Λινού από του Μπαράκου και θα αποκτήσει τρία παιδιά, τον Δημήτρη, τον Παύλο και τον Γιώργο. Η περιπέτεια υγείας και ο θάνατος του Παύλου θα στιγματίσει τον Ηλία και θα του αφήσει ακόμα μία πληγή μετά αυτήν της μητέρας του. Οι ασχολίες του θα είναι τα χωράφια του και η οικοδομή. Η αγάπη του για το κρασί και το αμπέλι θα του προσδώσουν ένα καλό όνομα έξω από τα στενά όρια του χωριού. Η σχέση του με την θρησκεία πάντα ήταν πολύ στενή και επί σειρά ετών θα τελέσει χρέη επιτρόπου. Όταν ‘’έχασε’’ τα αδέρφια του Γιώργη και Παναγιώτα ακόμη μια πληγή προστέθηκε στην ψυχή του. Με τον γάμο του Γιώργη και του Δημήτρη απέκτησε τον Ηλία, την Γεωργία, τον Μιχάλη και τον Νίκο καθώς και δυο νύφες που τον λάτρευαν σαν πατέρα τους.

Ο Ηλίας αποτελούσε, πάντα, υπόδειγμα ήθους και αξιοπρέπειας χωρίς να πειράξει ή λασπολογήσει κάποιον. Ο πράος και υπομονετικός του χαρακτήρας τον έκανε αγαπητό σε όλους. Πέθανε στις 15 Σεπτέμβρη του τρέχοντος έτους στην ηλικία των 76 ετών μετά από διετή μάχη με τη νόσο Wegener (ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα). Όλοι μας θα τον θυμόμαστε ως μια γλυκιά ανάμνηση.

Ας είσαι καλά εκεί που είσαι!