ΤΡΥΠΗΤΗ(ΎΠΑΝΑ, ΙΣΟΒΑ 'Η ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ ): " Ίσταται κατά τον βορράν, στηριζόμενο επί φυσικού μπαλκονίου, εξόχως μεγαλοπρεπής και η περικλείουσα αιώνια βλάστηση αποτελεί τον μανδύα του. Αυτός λάμπει και απαστράπει εις όλα τα παιχνίδια των χρωμάτων εις καθημερινό θέαμα και ακτινοβολεί ως φαιοπράσινη φλόγα υπό τας πρωϊνάς αχτίδας του ηλίου".

''Πρός άρκτον δ' 'ομορα ήν τω Πύλω δύο πολίδια Τριφυλιακά 'Υπανα και Τυπανέαι και ποταμοί δε δύο εγγύς ρέουσι, ο τε Δαλίων (Διάγων) και ο Αχέρων εκβάλοντες εις τον Αλφειόν"
(Στράβων Η΄3,15)

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ

Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Ευρωεκλογές και Κομματοκρατία!

Γράφει ο αγαπητός φίλος 'Ομηρος Αλεξάνδρου.


Ευρωεκλογές; Μα για πια Ευρώπη να ψηφίσω; Μια Ευρώπη που μετέτρεψε την προσδοκία και το όνειρο για ειρήνη, ασφάλεια, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και ευημερία σε κρίση, φτώχεια, ανεργία; Μια Ευρώπη που μετατράπηκε σε ένα μεγάλο εφιάλτη για εκατομμύρια ανθρώπους, κυρίως του Νότου μετά την οικονομική κατάρρευση; Ποιοι είναι όμως οι λόγοι και ποιος μπορεί να είναι ο δρόμος από εδώ και πέρα; Πόσο πιθανός είναι ο διχασμός και η επιστροφή στους εθνικισμούς; Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Ε.Ε δεν υπάρχει πια τουλάχιστον όπως την ξέραμε για 60 χρόνια τώρα. Οι πολιτικοί της ηγέτες δυστυχώς δεν έχουν βρει ακόμη το θάρρος να το ομολογήσουν, ούτε μπορούν ακόμη να παρουσιάσουν στους πολίτες της ένα νέο όραμα που θα τους εμπνεύσει. Το ερώτημα που τίθεται κατά τη γνώμη μου, δεν είναι τόσο ποια θα είναι η μορφή της νέας Ε.Ε, αλλά γιατί αυτή η Ευρώπη, που ήταν το επίκεντρο για τόσα πολλά στα τα όνειρά μας, έχει καταρρεύσει. Η απάντηση είναι απλή: σήμερα όλοι οι πυλώνες που χρησιμοποιήθηκαν για να κατασκευαστεί και για να δικαιολογήσει την ύπαρξή της έχουν γκρεμιστεί.

Περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα… 

Oι απολαβές και τα προνόμια που απολαμβάνουν οι αξιωματούχοι της και oi Ευρωβουλευτές, σε μια περίοδο που οι λαοί κυρίως του Νότου πεινάνε, αποδεικνύουν ότι ούτε πήραν αλλά ούτε καιπρόκειται να πάρουν τα μηνύματα και να προβληματιστούν για την πάρα πέρα πορεία.

Σας παραθέτω πιο κάτω τις απολαβές και τα προνόμια που απολαμβάνουν οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι για να αντιληφθείτε καλύτερα γιατί οι μάγκες των κυπριακών κομμάτων θέλουν να ‘’σώσουν’’ την Ευρώπη όπως ακριβώς ‘’έσωσαν’’ και την Κύπρο

Ο βασικός μισθός των ευρωβουλευτών είναι περίπου 7.956, 87 ευρώ μηνιαία στο όποιο προστίθεται το αφορολόγητο ποσό  των περίπου 4.229 ευρώ  για διάφορα έξοδα! 

 Οι "προστάτες" της’’ Δημοκρατίας’’ και της Νέας Τάξης Πραγμάτων ,  έχουν στην διάθεση τους  21. 209 ευρώ κάθε μήνα, για τις αμοιβές των συνεργατών τους.( αυτοί δεν κατεβαίνουν υποψήφιοι) στο Στρασβούργο η στις χώρες τους. συνήθως προσλαμβάνουν κολλητούς και συγγενείς με μικρότερα ποσά, παρακρατώντας φυσικά αυτά που περισσεύουν για τον εαυτό τους.  Κορόιδα είναι;;

Έχει και συνέχεια..

Επίσης, ο κάθε ευρωβουλευτής, δικαιούται  τον ποσό των 304 ?  για κάθε μέρα , όπου καταχωρείται  στον κατάλογο  τω συμμετεχόντων στις συνεδριάσεις των Βρυξελλών..

Επιπλέον, λαμβάνει επίδομα κατοικίας!!!!!  15% επί του βασικού μισθού δηλαδή, 1.193, 53  μηναία,  γα το χώρο διαμονής!

Έχει και συνέχεια..

607  μηνιαία, για αποζημίωση δαπανών.;Aν έχει παιδιά τότε  300  για κάθε παιδί.

Η άδεια ενός ευρωβουλευτή είναι μεγαλύτερη των 2 εβδομάδων

Business class θέση με την επίδειξη  εισιτηρίου. Οι ευρωπαϊκές πτήσεις πληρώνονται από την κομισιόν.

Μιλάμε για έναν επίγειο παράδεισο σε περίοδο απίστευτης κρίσης. Εδώ δεν υπάρχει πάγωμα  η μείωση μισθών. Εδώ, δεν κυριαρχεί η κατάθλιψη όπως σε Κύπρο και Ελλάδα

Να πούμε πως όταν αποσύρονται οι επίτροποι της Κομισιόν λαμβάνουν για 3 χρόνια επίδομα 10.000 ? μηνιαία..

Kαλύτερα αμειβόμενος είναι ο επικεφαλής της ΕΚΤ, o γνωστός Μάριο Ντράγκι που αμείβεται με 374.000 ευρώ ετησίως (μεικτές μηνιαίες απολαβές: 31.177 ευρώ).

Τον Ντράγκι ακολουθούν οι πρόεδροι της Κομισιόν και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και Χέρμαν Βαν Ρομπάι ( πολυφυλετιστής) με 321.240 ευρώ ετησίως (26.770 ευρώ μεικτά μηνιαίως). 

Για την ιδιαίτερη μου πατρίδα την Κύπρο, η Ευρώπη μετατράπηκε από όνειρο σε εφιάλτη. Ο κυριότερος λόγος ένταξης της μικρής και ημικατεχόμενης Κύπρου στην Ευρώπη το 2004 δεν ήταν τόσο οικονομικός όσο κυρίως πολιτικός. Η Κύπρος είχε ανάγκη από ασφάλεια λόγω της τουρκικής απειλής και προσδοκούσε στην αλληλεγγύη της ΕΕ. Αντί ασφάλειας και αλληλεγγύης από τους εταίρους μας δυστυχώς εισπράττουμε μέχρι και σήμερα μια προκλητική αδιαφορία από μέρους τους στις παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας η οποία παραβιάζει προκλητικά κάθε έννοια δικαίου. Και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, Οι ταγοί της ΕΕ άρπαξαν την ευκαιρία που τους έδωσαν οι εσωτερικοί εχθροί της Κύπρου, πολιτικοί και τραπεζίτες, και εξαντλώντας όλη τους την αυστηρότητα, μας μετέτρεψαν (κούρεμα καταθέσεων) σε πειραματόζωο οδηγώντας τους πολίτες της στην εξαθλίωση. Και μακάρι να μέναμε μέχρις εδώ. Το σχέδιο που προωθείται για λύση του κυπριακού και στηρίζεται και από την Ε.Ε. καταργεί κάθε έννοια ανθρώπινου δικαιώματος και θα μετατρέψει την Κύπρο σε πειραματόζωο, αυτή την φορά στο πολιτικό της πρόβλημα, μια που ανάλογη λύση με αυτήν που προτείνεται για την Κύπρο δεν έχει εφαρμοστεί σε κανένα άλλο κράτος του πλανήτη.

Τον τελευταίο καιρό προβληματιζόμουνα αν θα έπρεπε να τηρήσω αποχή η να ψηφήσω στις επικείμενες Ευρωεκλογές μια που προσωπικά δεν πιστεύω στην σημερινή Ευρώπη. Σε προηγούμενες βουλευτικές και ευρωεκλογές δεν πήγα να ψηφίσω γιατί έχω αποστραφεί το κομματικό κατεστημένο και ήθελα με την αποχή μου να στείλω κάποια μηνύματα όπως έκαναν και πάρα πολλοί άλλοι ψηφοφόροι. Δυστυχώς όμως το κομματικό κατεστημένο δεν πήρε τα μηνύματα του ψηλού ποσοστού αποχής και συνέχισε την καταστροφική του συμπεριφορά με αποτέλεσμα την σημερινή μας κατάντια. Στις Ευρωεκλογές της 25/5/2014 θα...

Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Άλτις. Το μέγιστο των Μουσείων στην αρχαία Ολυμπία!

Ο καθηγητής αρχαιολογίας του Εθνικού Πανεπιστημίου Α. Σ. Αρβανιτόπουλος (1930) σε άρθρο του στην «Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια», αφού περιγράφει τον αμύθητο θησαυρό των καλλιτεχνικών έργων του μουσείου της Άλτεως στην Ολυμπία , καταλήγει ως εξής:    «Ταύτα περίπου εν μικρώ ποσοστώ  έφερεν η ιερά Άλτις ολίγον προ του τέρματος του δευτέρου μετά Χριστόν αιώνος. Και ήδη επέρχεται το ερώτημα: τι απέγινε το τεράστιο αυτό καλλιτεχνικό Μουσείον; Πάντες οι ανδριάντες ούτοι αφηρέθησαν υπό των Ρωμαίων, εθραύσθησαν υπό των Χριστιανών, εχωνεύθησαν (έγιναν ασβέστης) υπ’ αυτών … εις τοιούτων βαθμόν ώστε να μη σωθεί μηδέ έν, πλην ασημάντων αριθμητικώς τεμαχίων».
Γράφει ο καθηγητής:
Άλτις. Ειδική λέξη των Ηλείων, πιθανώς από την ίδια ρίζα μ’ αυτήν του άλσους, με την οποία δηλώνονταν ο ιερός χώρος που περιελάμβανε τα κυριότερα ιερά, δηλαδή τον ναό και τον μεγάλο βωμό του Ολυμπίου Διός, το Ηραίο, το Πελόπιο, το μητρώο, τα λαμπρότερα αφιερώματα των πόλεων και τους ανδριάντες των ολυμπιονικών, την στοά της Ηχούς, τους θησαυρούς των πόλεων, το Πρυτανείο και κατόπιν – κατά κάποια παράβαση της παλιάς αρχαϊκής αυστηρότητας – το Φιλιππείο και την εξέδρα Ηρώδου του Αττικού…
Περί του καθορισμού της Άλτεως λέγει ο Πίνδαρος (Ολυμπ. 10 στιχ. 44 κ. έ.) ότι πρώτος ο Ηρακλής καταμέτρησε και διαχώρισε και δια πασσάλων καθόρισε ως πανιερώτατο άλσος για τον πατέρα του Δία την Άλτη, τα δε έξω αυτής προσδιόρισε ως τόπο διαμονής και εστιάσεως των προσκυνητών, μέχρι την όχθη του Αλφειού, τον οποίο έταξε ως ένα των δώδεκα θεών, τον δε υπερκείμενο λόφο ως ιερό του παππού του Κρόνου…
Έτσι η Άλτις τειχίστηκε και κοσμήθηκε με μεγαλοπρεπείς ναούς, ιερά και τους ανδριάντες των νικητών. Την μεγαλοπρέπεια του ιερού εκείνου χώρου μπορεί κανείς να σχηματίσει με την φαντασία του εάν αναλογιστεί ότι στους χρόνους της παρακμής (170 μ.Χ.), μετά τις τόσες συλήσεις και διαρπαγές, ο περιηγητής Παυσανίας αντίκρυσε μέσα στην ιερή αυτή Άλτη, εκτός από τους περίλαμπρους ναούς και τα εντός τους σπουδαιότατα καλλιτεχνήματα, ολόκληρο δάσος χάλκινων ανδριάντων και αγαλμάτων θεών, ηρώων και ανδρών, έργων των περισσότερων και άριστων ανδριαντοποιών.
Για να λάβει κανείς ιδέα του πλούτου, αναγράφουμε ότι στο Ηραίο μόνο είδε ο Παυσανίας (Ε΄ 17, 1-20,6) αγάλματα της Ήρας και του Διός, των Ωρών, της Θέμιδος, των Εσπερίδων, της Αθηνάς, της Δήμητρας και κόρης, του Απόλλωνα και της Άρτεμης, της Λητούς, της Τύχης, του Διονύσου, της Νίκης – όλα χρυσελεφάντινα, έργα του Σμίλιδος, του Δορυκλείδου, του Θεοκλέους, του Μέντοδος και άλλων άγνωστων στον περιηγητή καλλιτεχνών.
Επίσης στο Ηραίο είδε ο Παυσανίας τον Ερμή του Πραξιτέλους, την Αφροδίτη του Κλέωνος, τον Έρωτα του Βοήθου, την Ευρυδίκη και Ολυμπιάδα, τον μεν πρώτο μαρμάρινο, τις δύο τελευταίες χρυσελεφάντινες, τα δε λοιπά από χαλκό. Επίσης είδε στο Ηραίο την λάρνακα του Κυψέλου, κάποια κλίνη, τον δίσκο του Ιφίτου και την χρυσελεφάντινη τράπεζα του Κολώτου.
Σημειωτέον ότι ο Παυσανίας δεν αναγράφει όλα τα αναθήματα και τους ανδριάντες τα οποία είδε στην Αλτη, αλλά μόνο τα «αξιολογώτατα αυτών» (Ε΄ 21, 1). Δίπλα στο Μητρώο είδε πάνω από 20 Ζάνες, δηλαδή χάλκινα αγάλματα του Διός, που έγιναν λόγω ποινών που επιβλήθηκαν για παραβιάσεις. Δύο απ’ αυτά ήταν έργα του Κλέωνος, πολλά δε άλλα όμοια αφιερώθηκαν από ιδιώτες και πόλεις προς τιμή του Διός.
Παρακάτω αναγράφει πάμπολλα αναθήματα, όλα σχεδόν χάλκινα, μερικά κολοσσιαίου μεγέθους. Για λίγα απ’ αυτά αναφέρει τους καλλιτέχνες που τα έκαναν: Λύκιο, Αριστόνουν, Ψύλακον, Όναιθον, Αρίστωνα, Τελέσταν, Μούσον, Άσκαρον, Αριστοκλήν…
Ανδριάντες ολυμπιονικών είδε και αναφέρει ο Παυσανίας μέγα πλήθος. Ήταν δε όλοι σχεδόν χάλκινοι. Μετά απ’ αυτούς βρίσκονταν άρματα με άλογα και ηνιόχους και άλλα πρόσωπα. Για μερικά απ’ αυτά αναφέρει τους καλλιτέχνες που τα δημιούργησαν και καταγράφει περίπου εκατό απ’ αυτούς.
Όλων αυτών τα έργα αντιπροσωπεύουν μόλις το ένα τρίτο των ανδριάντων ολυμπιονικών, τους οποίους είδε και αναφέρει ο Παυσανίας. Για τ’ άλλα δύο τρίτα αναγράφει μεν τους ανδριάντες, όχι όμως και τους δημιουργούς καλλιτέχνες τους, ή διότι δεν έφεραν επιγραφή ή διότι δεν φαίνονταν αυτή ή για κάποιον άλλο λόγο.
Απ’ όλα αυτά τα έργα δεν σώθηκε ούτε ένα, μόνο δε λίγα βάθρα και τμήματά τους βρέθηκαν, τα οποία επικυρώνουν δια των φερομένων υπογραφών την πλήρη αξιοπιστία του πολύτιμου περιηγητή. Και συνεχίζει ο καθηγητής:
«Ταύτα περίπου εν μικρώ ποσοστώ  έφερεν η ιερά Αλτις ολίγον προ του τέρματος του δευτέρου μετά Χριστόν αιώνος. Και ήδη επέρχεται το ερώτημα: τι απέγινε το τεράστιο αυτό καλλιτεχνικό Μουσείον; Πάντες οι ανδριάντες ούτοι αφηρέθησαν υπό των Ρωμαίων, εθραύσθησαν υπό των Χριστιανών, εχωνεύθησαν (έγιναν ασβέστης) υπ’ αυτών … εις τοιούτων βαθμόν ώστε να μη σωθεί μηδέ έν, πλην ασημάντων αριθμητικώς τεμαχίων»…

ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1.10.9: Θεσπίζουμε αυτούς τους νόμους για τους αλητήριους Έλληνες!

 "Επειδή μερικοί συνελήφθησαν, αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα, διακατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων, να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν το φιλάνθρωπο θεό... Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας αν επιμείνουν στην πλάνη των Ελλήνων θα υποβληθούν στην εσχάτη των ποινών. Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα, θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότατες εκκλησίες μας, μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των Χριστιανών. Αφού διδαχθούν και αποβάλλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως, θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα. Διαφορετικά, ας γνωρίζουν ότι, αν παραμελήσουν να το κάνουν, δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα, ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες περιουσίας, ούτε κινητής, ούτε ακίνητης. ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και, επιπλέον, θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες. Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα που διδάσκεται από όσους πάσχουν από τη νόσο και τη μανία των ανόσιων Ελλήνων, ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν, να μην μπορούν πια να διαφθείρουν τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες. Αν φανεί κάποιος τέτοιος άνθρωπος και δεν τρέξει στις εκκλησίες μας, μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του, θα τιμωρηθεί με τις προαναφερθείσες ποινές. 

Θεσπίζουμε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά, όταν είναι σε μικρή ηλικία, θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή, όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία, πρέπει να συχνάζουν στις ιερότατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις θείες γραφές και τους κανόνες. Αφού δε εννοήσουν και αποβάλλουν την παλαιά τους πλάνη, θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και, στη συνέχεια, να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των Ορθόδοξων Χριστιανών.
Όσοι δε, έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή μεγάλη περιουσία και για να κρατήσουν τα προσχήματα ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν, αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη, διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους, να αποκλεισθούν από τα πολιτικά δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες, αφού είναι φανερό ότι πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη. Θεσπίζουμε αυτούς τους νόμους για τους αλητήριους Έλληνες (ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1.10.10)."

 

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Οι εκπρόσωποι του χωριού στις εκλογές 2014!

Στις επερχόμενες Δημοτικές εκλογές της 18ης Μαΐου, στο Μπιτζιμπάρδι θα κατέβουν ως υποψήφιοι ,για την εκπροσώπηση του χωριού στον Καλλικρατικό  Δήμο Ανδρίτσαινας-Κρεστένων, ο Νίκος Κ. Ρήγας με τον Τάσο Ν.Κουτσογιαννάκη που θα συμπορευθούν με την παράταξη του Διονυσίου Μπαλιούκου, καθώς και η Σωτηρία Θ. Νικολακοπούλου με τον Αθανάσιο Ν. Τζίβα που θα παραταχθούν στο πλευρό της Αθανασίας Κουσκουρή. Κατ΄αρχην θα τους ευχηθώ καλή επιτυχία στην επίτευξη των στόχων τους και μακάρι οι στόχοι αυτοί να έχουν απώτερο σκοπό το καλό του χωριού. Οι υποσχέσεις ( ανεπίτευκτες τις περισσότερες φορές)  και οι μεγάλες κουβέντες δεν συνάδουν με το παραμελημένο, γεμάτο προβλήματα χωριό μας και η προσδοκίες είναι πολλές από τους υποψηφίους.

Ο υποψήφιος θα πρέπει να έχει ατσάλινο στομάχι, σιδερένια νεύρα και μεγάλη καρδιά. Η εκπροσώπηση  θα πρέπει να είναι με  γνώμονα την ανάπτυξη και το καλύτερο αύριο του τόπου μας χωρίς σκοπιμότητες και προσωπικά οφέλη, καθώς και χωρίς ‘’χρωματικές’’ αντιπαραθέσεις. Ευχής έργον θα ήταν να υπήρχε κοινή εκπροσώπηση στην κεντρική διοίκηση, χωρίς παρατάξεις που το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η ανάπτυξη των ορεινών και απομακρυσμένων, από τα ΄΄κέντρα΄΄, χωριών!
Καλή επιτυχία και στους τέσσερις.

"Μπιτζιμπαρδαίος"

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Πώς και γιατί μπλόκαραν οι γερμανικές αποζημιώσεις!

Σε εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα -ενδεχομένως και ενδοκυβερνητικό- τείνει να εξελιχθεί το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων μετά την αποκαλυφθείσα άρνηση των Γερμανών ακόμη και να συζητήσουν το σχετικό ζήτημα.
Η ενδεχόμενη δυσάρεστη εσωτερική εξέλιξη του συγκεκριμένου ζητήματος προκαλείται πρώτον από το γεγονός ότι το αποκάλυψε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Βενιζέλος και δεύτερον διότι ως υπουργός Εξωτερικών «πάγωσε» όλες τις διαδικασίες που είχε ξεκινήσει ο προκάτοχός του Δημήτρης Αβραμόπουλος!
Πράγματι πριν από την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την τρικομματική, η κυβέρνηση είχε αποφασίσει να διεκδικήσει τις οφειλόμενες γερμανικές αποζημιώσεις μέσω μιας δικαστικής διαδικασίας που ήταν προετοιμασμένη να ακολουθήσει. Τις αίθουσες δε των διεθνών δικαστηρίων είχε επιλέξει η κυβέρνηση προκειμένου να υπερβεί τις όποιες νομικές δυσκολίες προέβαλε η Γερμανία προκειμένου να μη φανεί ασυνεπής προς τις υποχρεώσεις της.
Είναι δε χαρακτηριστικό της τελεσίδικης, τότε, απόφασης της κυβέρνησης να διεκδικήσει τα οφειλόμενα το γεγονός ότι περιέβαλε την απόφαση αυτή με κάθε επισημότητα, αφού ο τότε υπουργός Εξωτερικών κ. Αβραμόπουλος είχε επισκεφθεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, ο οποίος έχει ιδιαίτερη ευαισθησία για το συγκεκριμένο θέμα και τον είχε ενημερώσει λεπτομερώς για τις διαδικασίες που η κυβέρνηση θα ακολουθούσε καθώς και για τα στάδια των διαδικασιών αυτών.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
. Πράγματι, με εντολή του κ. Αβραμόπουλου η Νομική Υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών είχε συλλέξει όλα τα ιστορικά στοιχεία που υπήρχαν στα Αρχεία του υπουργείου με τις παντοειδείς ζημίες σε βάρος της Ελλάδας με δράστη την Γερμανία, τόσο κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο όσο και κατά τον Δεύτερο. Απο τα αρχεία εκείνα είχαν απομονωθεί τα στοιχεία τα οποία λόγω της αξιοπιστίας τους θα μπορούσαν να θεμελιώσουν και στο Διεθνές Δικαστήριο την βασιμότητα των σχετικών ελληνικών αξιώσεων. Σημειώνεται δε -προκειμένου να αποκαλυφθεί η έμφαση που είχε δοθεί στις σχετικές ενέργειες- ότι τα συλλεγέντα στοιχεία και τα συμπεράσματα που προέκυπταν από την αξιολόγησή τους είχαν προωθηθεί στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Πηγές του υπουργείου Εξωτερικών ανέφεραν στα «Π» ότι υπολείπονταν και ένα ή δύο σημεία ακόμη επί των οποίων μπορούσε ανέτως να θεμελιωθεί νομικώς η σχετική ελληνική απαίτηση ώστε στη συνέχεια να προσφύγει η Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο, αιτουμένη την καταβολή των όσων της αναλογούν.
ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ. 
Όλη αυτή η περατωμένη διαδικασία -διεξοδικά ερευνητική και νομικώς θεμελιωμένη- ήταν έτοιμη για τον διάδοχο του κ. Αβραμόπουλου στο υπουργείο Εξωτερικών, δηλαδή τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος όμως ουδέν έπραξε προφανώς για να μη δυσαρεστήσει την γερμανική πλευρά. Άλλωστε σε όλα σχεδόν τα Μέσα, έντυπα ή διαδικτυακά, η αποκάλυψη από τον κ. Βενιζέλο ότι έθεσε το ζήτημα των αποζημιώσεων στην κ. Μέρκελ, σχολιάστηκε ως μία προσωπική του πρωτοβουλία προκειμένου να μην εμφανισθεί ως απλός κομπάρσος στην επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου.
Η αποστολή από τον κ. Αβραμόπουλο, στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, των στοιχείων που απομονώθηκαν από τα Αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών δεν είχε γίνει τυχαίως. Απέβλεπε στην ισχυρή νομική κατοχύρωση των ελληνικών επιχειρημάτων, δοθείσης της αυστηρής προσήλωσης στο γράμμα του Νόμου που συνήθως κάνει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Το συγκεκριμένο Δικαστήριο, σημειωτέον, είχε κάνει αποδεκτή την προσφυγή της Γερμανίας εναντίον της Ιταλίας για την υπόθεση των θυμάτων του Διστόμου. Είχε προηγηθεί απόφαση Ιταλικού δικαστηρίου που επιδίκαζε αποζημιώσεις στις οικογένειες 218 θυμάτων της γερμανικής θηριωδίας στο Δίστομο, τον Ιούνιο του 1944. Τις σχετικές αγωγές είχαν καταθέσει οι οικογένειες των θυμάτων και οι κληρονόμοι Ιταλών που είχαν μεταφερθεί σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταξύ Σεπτεμβρίου του 1943 και Μαΐου του 1945. Τα ιταλικά δικαστήρια είχαν
εγκρίνει κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου!

Αποδεκτό το δικαίωμα της ετεροδικίας
Το Δικαστήριο της Χάγης είχε κάνει αποδεκτό το δικαίωμα της ετεροδικίας της Γερμανίας που σήμαινε ότι είχε το δικαίωμα να μη δικάζεται ως κράτος από δικαστήρια άλλων χωρών. Κάτι που της έδινε το δικαίωμα να μην αναγνωρίζει η Γερμανία τις αποφάσεις των ξένων δικαστηρίων ειδικώς για τις περιπτώσεις που αυτά κρίνουν ότι η Γερμανία πρέπει να πληρώσει αποζημιώσεις για τις θηριωδίες των Ναζί.
Στο σημείο όμως αυτό οφείλουμε να επισημάνουμε ότι το Δικαστήριο της Χάγης απέρριψε απόφαση ξένου δικαστηρίου σε βάρος της Γερμανίας, ενώ η προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο δεν αφορά επικύρωση απόφασης δικού της δικαστηρίου. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι, από νομικής πλευράς, το Δικαστήριο θα κληθεί να αποφασίσει πρωτογενώς και εξ υπαρχής την ελληνική αξίωση, βάσει των δικών της νομικών επιχειρημάτων. Που σημαίνει ότι ούτε αυτό το επιχείρημα μπορεί να δικαιολογήσει την αδράνεια του σημερινού υπουργού των Εξωτερικών για ένα θέμα όχι μόνο ηθικής τάξης αλλά και εξέχουσας οικονομικής σημασίας για την Ελλάδα.

ΠΗΓΗ: ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ



ΠΕΡΙΚΛΗΣ, Ο ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!

Ο Περικλής γεννήθηκε στο Δήμο Χολαργού της Αττικής. Πατέρας του ήταν ο Ξάνθιππος, υπό την αρχηγία του οποίου οι Αθηναίοι είχαν νικήσει τους Πέρσες στη Μυκάλη το 479 π.χ. ο Ξάνθιππος ήταν πλούσιος και καταγόταν από το ιερατικό γένος των Βουζύγων. Είχε παντρευτεί την Αγαρίστη, ανιψιά του Αλκμεωνίδη Κλεισθένη, του θεμελιωτή της Αθηναϊκής δημοκρατίας.
Ο Περικλής μεγάλωσε σε εκλεπτυσμένο οικογενειακό περιβάλλον και έλαβε άριστη μόρφωση. Δάσκαλοί του ήταν ο μουσικός Δάμων και οι φιλόσοφοι Ζήνων ο Ελεάτης και Αναξαγόρας ο Κλαζομένιος. Ιδιαίτερα ο τελευταίος απάλλαξε τον Περικλή από τις δεισιδαιμονίες, αφού τον δίδαξε να αντιμετωπίζει τα φυσικά φαινόμενα ορθολογικά και τις αντιξοότητες της ζωής με ψυχραιμία.
Μολονότι καταγόταν από πλούσια οικογένεια ο Περικλής προτιμούσε, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, τους πολλούς και τους φτωχούς από τους λίγους και τους πλούσιους. Η πρώτη ενασχόληση του Περικλή με τα κοινά ήταν το 472 π.Χ., όταν έγινε χορηγός της τριλογίας του Αισχύλου από την οποία έχει διασωθεί η τραγωδία Πέρσες.
Στην πολιτική ζωή της Αθήνας ο Περικλής άρχισε να λαμβάνει ενεργά μέρος το 463 π.Χ. με την παράταξη των δημοκρατικών, κατηγορώντας τον ολιγαρχικό Κίμωνα ότι είχε εμπλέξει τους Αθηναίους στον τρίτο Μεσσηνιακό Πόλεμο (464 π.Χ.) ως «φιλολάκων» και «μισόδημος». Ο Κίμων εξορίστηκε και στην Αθήνα επικράτησαν οι δημοκρατικοί με αρχηγό τον Εφιάλτη, το γιο του Σοφωνίδη, τον οποίο όμως δολοφόνησαν οι ολιγαρχικοί δύο χρόνια αργότερα.
Η δολοφονία του Εφιάλτη άνοιξε το δρόμο στον Περικλή, ο οποίος έγινε ο νέος ηγέτης των δημοκρατικών. Επιδέξιος και ελκυστικός ρήτορας, ο Περικλής επονομάστηκε «Ολύμπιος» επειδή είχε την ευχέρεια να εντάσσει φιλοσοφικές έννοιες στους λόγους του με τρόπο κατανοητό στο λαό. Γρήγορα έγινε δημοφιλής και άρχισε να εκλέγεται στο αξίωμα του στρατηγού.

Η ενδυνάμωση της δημοκρατίας
Πολιτική ιδιοφυΐα αλλά και φιλότεχνος, ο Περικλής κατέστησε την

Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Μπιτζιμπάρδι 1853 : εξαγγελία εκλογών από τον τότε "πάρεδρο"!

Τα στοιχεία ,όσον αφορά το χωριό μας για τους προηγούμενους αιώνες, είναι λιγοστά και μόλις  βρίσκεσαι μπροστά στην ανακάλυψη κάποιου εγγράφου ή πληροφορίας θαρρείς πως βρίσκεις κομμάτι της ιστορίας που ήταν θαμμένο χρόνια και  το αίσθημα ικανοποίησης είναι ανείπωτο.
Ένα τέτοιο είναι και το παρακάτω, που αφορά την προκήρυξη εκλογών το 1853 υπογεγραμμένο από τον τότε πρόεδρο του χωριού μας. Η ορθογραφία και η σύνταξη λίγο ρόλο παίζουν, αφού αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η ιστορική του αξία και όχι το συντακτικό. Θα το μεταφέρω αυτούσιο για να μη αλλοιώσω το ύφος και την εποχή.
…δηλοποιώ  ο υποφαινόμενος ηδικός πάρεδρος του χωριου ΜπητζηΜπάρδι του Δήμου αλιφείρας ότι έλαβον αντίγραφον της από 20 τρέχοντος Μηνός υπ΄αρίθ. 9571 διακυρήξεος της Β΄νομαρχείας Μεσινείας περί ενάρξεως, της Βουλευτικής εκλογής και προσδιωρισμού του χρόνου και του τόπου της πληροφορίες επήσης έλαβον και απόσπασμα του βουλευτικού καταλόγου περιέχον τον υπό την δικαιοδωσίαν μου ψηφοφόρους τα οποία εδιμωσίευσα πληρέστατα διααναγνώσεος  επεκλησίας και δια τοιχοκολίσεος εις τα πλέον διμοσιότερα μέρι ώστε έλαβων πλίρη γνώση αυτών έπαντες και εις ένδιξην.

Εν Μπιτζη Μπάρδι την 23 8βρίου 1853
           
                       ο   πάρεδρος


                  Φώτης Πανόπουλος

Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Κάτι που δεν γνωρίζουμε για την ελληνική γλώσσα !

Η ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία… Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που ελάχιστοι ακόμα ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην ελληνική έχει μαθηματικό υπόβαθρο. Τα γράμματα στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα. Όρθια, ανάποδα με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1620 συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα νεοΕλληνικά).
Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ επέκταση και κάθε λέξη είναι ένας αριθμός. Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη-κωδικοποιημένη μέσα λέξεις λόγω της μαθηματικών τιμών που έχουν. Ένας από τους Πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας. Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί) η γεωμετρία (σχήματα) η αρμονία(μουσική) και η αστρο-νομία (αστήρ=α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοιπου τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (=εκ -του- έλικος, DNA) του νου-ψυχής προς τον Δημιουργό. Έναν Δημιουργό που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών. 27 σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο, 3 ομάδες από 9 σύμβολα-αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.
ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1
ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1
ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου
Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική γλώσσα.
Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο «χ» ή «ψ» όπως όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.
Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται). Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολο τους ήταν 33 όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς* ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα λατινικά έγινε swstika και οι Ναζί το έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα. Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.
Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το Δίγαμμα (F), Κόππα (Q), Στίγμα (S’), Σαμπί (ϡ)
Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:
1. ομιλών
2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)
3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)
-Το πρώτο είναι η ομιλία
-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω
-Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς – Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)
Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).
Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:
1. Αριθμοί (μαθηματικά)
2. Σχήματα (Γεωμετρία)
3. Μουσική (Αρμονία)
4. Αστρονομία
Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.
1.Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.
2.Ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών άρα μιλάμε μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.
Η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Η/Υ λόγω της μαθηματικότητας και μουσικότητας όχι μόνο του Αλφαβήτου-λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών που γεννώνται π.χ. η λέξη ΘΕΣΙΣ γίνεται: συνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις, υπόΘεσις, εκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις κτλ κτλ αν τώρα αυτές τις λέξεις τις μεταφράσουμε στα Αγγλικά είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους.
Το ότι δεν γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι εν έτη 2300 π.Χ. (με μελέτες της Τζιροπούλου και άλλων και όχι το 800 π.Χ.) ο Όμηρος ήδη έχει στην διάθεση του 6.500.000 πρωτογενής λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα & ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.
ΑΝ συγκρίνουμε τώρα π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% είναι Ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα η οποία έχει βάθος στον χρόνο 100.000 π.Χ? 500.000 π.Χ.? ποιος ξέρει…
Όμως η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητα της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την πηγή (root-0/1).
Πριν όμως από το «Κρύπτον» υπάρχει το «Σημαίνον», δηλαδή η σύνδεση των λέξεων με τις έννοιες αυτών. Είπανε νωρίτερα ότι οι ξένες διάλεκτοι ορίστηκαν κατόπιν συμφωνίας, δηλαδή κάποιοι συμφώνησαν ότι το τάδε αντικείμενο θα το ονομάσουν «Χ», κάτι που κάνει τις γλώσσες στείρες, άρα δεν μπορούν να γεννήσουν νέες λέξεις, άρα δεν υπάρχει μαθηματικότητα, άρα δεν δύναται να περιγράψουν νέες έννοιες που υπάρχουν στην φύση, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος εφόσον δεν μπορεί να περιγράψει μέσω των νέων λέξεων καινούριες έννοιες μένει στο σκοτάδι, έτσι οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν γεννούν νέους εν αντιθέσει με όσους χρησιμοποιούν την Ελληνική. Πως θα μπορούσε π.χ. ο Άγγλος ή ο Γάλλος ή ο Χ, Υ με μια λέξη που έχει 10 έννοιες να περιγράψει με ακρίβεια άρα και σαφήνεια μια βαθύτερη έννοια; πόσο μάλλον τις πολλαπλές πλευρές αυτής; δεν μπορεί, να λοιπόν το γιατί όλα ξεκίνησαν εδώ. Το Σημαίνον λοιπόν είναι η σύνδεση του σήματος με το σημαινόμενο, δηλαδή η ίδια η λέξη είναι δημιουργημένη με τέτοιο τρόπο που περιγράφει την έννοια που εσωκλείνει μέσα της.
Παράδειγμα: Η ονοματοδοσία της λέξης ΚΑΡΥΟΝ (Καρύδι) προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσης (όπως όλες οι λέξεις), δηλαδή όταν δυο κερασφόρα ζώα (Κριοί, τράγοι κτλ) τρα.κάρ.ουν με τα κέρ.ατα τους ακούγεται το «κρακ» ή «καρ», ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα «κέρας» (κέρατο) το κέρας έδωσε το όνομα κράτα ή κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το Κάρυον (μικρό κεφάλι). το Κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το εσωτερικό του με εγκέφαλο.
Το Υ είναι η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω) όπου υπάρχει το Υ υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα) δηλαδή θηλυκώνει κάτι, η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνεται) μέσα στην γη.
Το μουσικό – αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικο – μαθηματικές λέξεις οι οποίες περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρηση της φύσεως δηλαδή της Δημιουργίας άρα κατ επέκταση του ίδιου του Δημιουργού, αλλά η ερώτηση είναι πόσες χιλιετίες μπορεί να χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί αυτό το τέλειο μαθηματικό σύμπλεγμα που τα γράμματα είναι αριθμοί και συνάμα μουσικοί τόνοι και οι λέξεις δηλαδή το σύνολο των αριθμών και των μουσικών τόνων κρύβουν μέσα τους εκτός από σύνθετες μουσικές αρμονίες, έννοιες οι οποίες δεν είναι καθόλου τυχαίες αλλά κατόπιν εκτενέστατης παρατηρήσεως της φύσης;
Ευλόγως λοιπόν ο Αντισθένης μας υπενθυμίζει «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις»
ΠΗΓΗ: http://www.hellasforce.com/

Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Τι σημαίνει η φράση «Μολών Λαβέ»


Έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι η φράση «Μολών Λαβέ» ήταν η ειρωνική απάντηση του βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα στην αίτηση του βασιλιά των Περσών να παραδώσει τα όπλα, κατά τη μάχη των Θερμοπυλών. Μεταφράζεται μάλιστα ως «έλα να τα πάρεις». …Ας δούμε όμως την πραγματική ετυμολογία της. Και έναν μικρό ιστορικό πρόλογο. Φτάνοντας ο Ξέρξης στις Θερμοπύλες, έστειλε διαπραγματευτές να πείσουν τον Λεωνίδα όχι να παραδοθεί φυσικά (ήταν άλλα τα ήθη του πολέμου της εποχής) αλλά να τον αφήσει να περάσει και να μην γίνει αιματοχυσία. Του υποσχόταν μάλιστα να τον κάνει και Σατράπη της Ελλάδας. Ο Λεωνίδας από την πλευρά του, έχοντας κάνει πολεμικό συμβούλιο με τους στρατιωτικούς αρχηγούς όλων των Ελλήνων (ήταν Πανελλήνια η παρουσία των στρατευμάτων στις Θερμοπύλες, πλην Μακεδόνων που είχαν κατακτηθεί ως άμεσος στόχος του περάσματος των Περσών από την Ασία στην Ευρώπη) αποφασίζει να αποδεσμεύσει όλο το στράτευμα των Ελλήνων διότι ως μαχητής στρατηγός γνωρίζει ότι οι Πέρσες θα περάσουν, όντως πολυαριθμότεροι. Μάλιστα, δικαιολογεί την απόφασή του λέγοντας ότι πιο κάτω πρέπει να κρατηθεί η άμυνα (εννοώντας τον ισθμό της Κορίνθου) όπου και πάλι οι Έλληνες, με μεγαλύτερες δυνάμεις θα έπρεπε να δώσουν συντεταγμένη μάχη υπολογίζοντας ο Λεωνίδας τόσο στην συνήθη ηθική υπεροχή των Ελλήνων μπροστά στον εχθρό όσο και στο γεγονός ότι ο οπλισμός τους είναι κατάλληλος για μάχη πεδιάδας (ελαφρύτερος των Περσών) κάτι που θα τους επέτρεπε καλύτερους τακτικούς ελιγμούς. Διώχνει μάλιστα και τους Σπαρτιάτες, για τον ίδιο λόγο. Για να μην θυσιαστούν άδικα και μείνει η Σπάρτη και η Ελλάδα χωρίς υπερασπιστές. Κρατά κοντά του ένα άγημα τριακοσίων, κατά άλλους ανύπαντρων (που δεν θα άφηναν δηλαδή ορφανά) και κατά άλλους πατέρων (γιατί τα ορφανά τους ούτως ή άλλως θα αναλάμβανε η Πόλις) και εξηγεί πως δεν μένει τόσο για να καθυστερήσει τον Πέρση όσο γιατί εκεί τον έστειλε ο νόμος της Πόλεως ο οποίος είναι δράκος και κανείς δεν επιτρέπεται να τον αψηφά, πόσο μάλλον ο βασιλέας. Μένουν μαζί του και 700 Θεσπιείς λέγοντάς του ότι αυτοί δεν έχουν περιθώριο να «αμυνθούν παρακάτω» όπως οι άλλοι Έλληνες γιατί ο τόπος τους είναι αμέσως μετά τις Θερμοπύλες. Οι κήρυκες των Περσών χρησιμοποιούν όλη τη διπλωματική τους τέχνη για να τον πείσουν. Του λένε ότι τα ξίφη των Λακεδαιμονίων είναι κοντύτερα για να πάρουν την απάντηση ότι «έτσι θα σας βλέπουμε από πιο κοντά». Του λένε ότι οι τοξότες είναι τόσο πολλοί που τα μυριάδες βέλη τους θα σκιάσουν τον ήλιο για να πάρουν την απάντηση ότι «οι Έλληνες θα έχουν έτσι την ευκαιρία να πολεμήσουν υπό σκιάν». Τέλος του λένε ότι είναι κρίμα να χαθούν άδικα τόσο γενναίοι πολεμιστές και ότι δεν θέλουν στα μάτια των υπολοίπων Ελλήνων να υποστούν ειδικά οι Σπαρτιάτες μια συντριβή. Ο πόλεμος λοιπόν εξελίσσεται πρώτα σε ψυχολογικό επίπεδο. Ο Λεωνίδας ξέρει ότι όσο μακρυγορούν οι συζητήσεις εμπρός στους υπερασπιστές, με αυτά που ακούγονται, κινδυνεύει το φρόνημα. Με το σπαρτιατικό λοιπόν λακωνίζειν (που περικλείει φιλοσοφία) κλείνει τις διαπραγματεύσεις με το περίφημο «Μολών Λαβέ». Ας δούμε τι είπε με αυτές τις λέξεις ο βασιλιάς της Σπάρτης:
- Το μολών είναι μετοχή Αορίστου του ρήματος βλώσκω (βλώσκω, έβλωσκον, μολούμαι, έμολον). – Επειδή δεν υπάρχει ανωμαλία στην τέλεια ελληνική γλώσσα αλλά διορθωτικές νότες (είναι μουσική η γλώσσα μας) όπως διέσεις, υφέσεις, αναιρέσεις κλπ ας δούμε από που προέρχεται η ρίζα μολ. – Το ρήμα λοιπόν είναι «βλώσκω» και προέρχεται από το μλώσκω. – Η μουσικότητα της ελληνικής γλώσσας δεν ανέχεται όμως ποτέ ένα μ μπροστά από ένα υγρό σύμφωνο όπως το λ. (Γι΄αυτό ο μαλακός-μλαξ λέγεται βλαξ, ο μετέχων εις μοίραν, ο άνθρωπος δηλαδή, ο μρωτός λέγεται βρωτός κ.ο.κ.) – Το μλώσκω με τη σειρά του προέρχεται από το ρήμα μολίσκω (που σημαίνει έρχομαι αλλά μετά κόπου). – Το μολίσκω προέρχεται από το μόλις που χρησιμοποιούμε και σήμερα. – Το μόλις προέρχεται από το μόγις (επίρρημα: κοπιαστικότατα, μετά μεγάλου κόπου). – Το μόγις προέρχεται από το μόγος (μέγας κόπος).
Λοιπόν πάλι προς τα πίσω: Μόγος –> μόγις (ηχητικά το γ μετατρέπεται σε ένα κάπως παχύ και μακρόσυρτο λ που ακόμη και σήμερα ακούγεται στην προφορά λέξεων στις ντοπιολαλιές Θεσσαλίας, Πελοποννήσου κ. ά.) –> μόλις.
Πράγματι, σήμερα λέμε: «μόλις πρόλαβα να κάνω κάτι» και ο αλλοιωμένος και ανεκπαίδευτος γραμματικά πλέον εγκέφαλός μας το μεταφράζει αυτό το «μόλις» ως χρονικό επίρρημα ενώ το ορθόν είναι ότι πρόκειται περί τροπικού επιρρήματος: «πώς πρόλαβα;» – «μόλις» : «με μεγάλο κόπο» !!
Από το μόλις λοιπόν γίνεται ένα καινούργιο ρήμα: μολίσκω –> μλώσκω –> βλώσκω. Στον Αόριστο όμως που δεν έχουμε την γειτνίαση των συμφώνων μ – λ (που χάριν ευηχίας όπως γράφτηκε πριν μετατρέπεται σε β – λ), μπορεί να μείνει έμολον. Η μετοχή Αορίστου λοιπόν είναι μολών.
Στην ουσία δηλαδή ο Λεωνίδας τι είπε; «Κόπιασε πολύ για να τα πάρεις» (και που μου τα ζητάς τα όπλα μου – δηλαδή την υποχώρησή μου, μην νομίζεις ότι θα σου δοθούν εύκολα – ότι θα συντρέξω δηλαδή τους σκοπούς σου, θα κοπιάσεις πολύ για να πάρεις τα όπλα μου – αυτή τη θέση δηλαδή που υπερασπίζομαι).
Δεν του πούλησε δηλαδή ο Λεωνίδας του Ξέρξη φτηνό τσαμπουκά αλάνας γειτονιάς (come and get them! ρε να δούμε ποιός θα τις φάει…) αλλά του είπε με δυο λέξεις όλο το νόημα της ελληνικής αμυντικής φιλοσοφίας: ξέρω ότι η προσπάθειά μου είναι απέλπιδα γιατί είστε πολυαριθμότεροι αλλά μην νομίσεις ότι θα είναι εύκολη υπόθεση για σένα…
Μολών Λαβέ : Θα κοπιάσεις πολύ για να τα πάρεις ! (δηλαδή, όχι χωρίς συνέπειες).


http://www.hellas-spot.gr/

Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Ο ΕΝ ΦΙΓΑΛΙΑΙΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ!


΄΄ Έν δε τω αυτώ χωρίον εστί καλούμενον Βάσσαι και ο ναός του Απόλλωνος του Επικουρείου, λίθου και αυτός όροφος. Ναών δε όσοι Πελοποννησίοις εστί, μετά γε τον εν Τεγέα, προτιμώτο ούτος αν του λίθου τε ες κάλλος και της αρμονίας ένεκα. Το δε όνομα εγένετο τω Απόλλωνι επικουρησάντι επί νόσω λοιμώδη. Και Ικτίνος ο αρχιτέκτων του εν Φιγαλία ναού, γενόμενος τη ηλικία κατά Περικλέα και Αθηναίοις τον Παρθενώνα κατασκευάσας''.

Παυσανίου Αρκαδικά.