ΤΡΥΠΗΤΗ(ΎΠΑΝΑ, ΙΣΟΒΑ 'Η ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ ): " Ίσταται κατά τον βορράν, στηριζόμενο επί φυσικού μπαλκονίου, εξόχως μεγαλοπρεπής και η περικλείουσα αιώνια βλάστηση αποτελεί τον μανδύα του. Αυτός λάμπει και απαστράπει εις όλα τα παιχνίδια των χρωμάτων εις καθημερινό θέαμα και ακτινοβολεί ως φαιοπράσινη φλόγα υπό τας πρωϊνάς αχτίδας του ηλίου".

''Πρός άρκτον δ' 'ομορα ήν τω Πύλω δύο πολίδια Τριφυλιακά 'Υπανα και Τυπανέαι και ποταμοί δε δύο εγγύς ρέουσι, ο τε Δαλίων (Διάγων) και ο Αχέρων εκβάλοντες εις τον Αλφειόν"
(Στράβων Η΄3,15)

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ-ΑΝΑΦΟΡΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ-ΑΝΑΦΟΡΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 20 Απριλίου 2018

Η ομιλία του Ζολώτα στα Ελληνικά, σε συνέδριο της παγκόσμιας Τράπεζας το 1957!


Χρειάζεται βαθιά και ουσιαστική κατανόηση τόσο της ελληνικής όσο και της αγγλικής γλώσσας για να μπορέσει κανείς να γράψει και να εκφωνήσει όχι έναν, αλλά δυο τέτοιους λόγους. Χρειάζεται και ένα δυνατό κίνητρο, ένας λόγος. Ποιος ήταν αυτός; Σύμφωνα με τον Ν. Σαραντάκο, δεν ήταν κάποια ιδεολογική εμμονή εθνικο-πατριωτικού χαρακτήρα στην ελληνική γλώσσα. Ήταν μια σαφής πολιτική κίνηση: να στρέψει το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινής γνώμης στη βαθιά λαβωμένη από τον εμφύλιο πόλεμο, Ελλάδα. Οι λόγοι εκφωνήθηκαν στο πλαίσιο των ετήσιων συναντήσεων της Παγκόσμιας Τράπεζας. Η πρώτη ομιλία έγινε το 1957 και προκάλεσε τόσο ενθουσιασμό που μετά από απαίτηση του επικεφαλής της διεθνούς Τράπεζας, επαναλήφθηκε παρόμοια ομιλία το 1959. Ο Ζολώτας ήταν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Το κείμενο της πρώτης ομιλίας, αφού ενημέρωσε το κοινό για το εγχείρημα του, προκείμενου να τραβήξει την προσοχή τους, είναι το εξής: «Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Oecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is charateristic of our epoch. But, to my thesis we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to your Kyrie to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Ampitctyony and the gastronomic symposia». Αν και μίλησε στα «ελληνικά» τον αντελήφθησαν οι πάντες. Ίσως επειδή και το ακροατήριο είχε υψηλή γνώση της αγγλικής και πολλοί είχαν διδαχθεί αρχαία στο σχολείο τους. Το τέλος της ομιλίας προκάλεσε παρατεταμένο χειροκρότημα και ανυπόκριτο θαυμασμό, ενώ πολλές εφημερίδες των ΗΠΑ, του αφιέρωσαν τίτλους στην  πρώτη σελίδα Το κείμενο της δεύτερης ομιλίας είναι το ακόλουθο: Kyrie, It is Zeus’ anathema on our epoch for the dynamism of our economies and the heresy of our economic methods and policies that we should agonize the Scylla of numismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic, but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies have to be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monophonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Numismatic symmetry should not hyper-antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic. Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didymus organizations in this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism on one or two themes, with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and numismatic policies, although I have some logomachy with them. I apologize for having tyrannized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochthons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers.
Διαβάστε εδώ την ανάλυση του Νίκου Σαραντάκου για τις δυο ομιλίες, αλλά και για τα γλωσσικά αντιδάνεια από και προς την ελληνική γλώσσα: http://www.sarantakos.com/language/zolotas.html.
Ως διευθυντής της Τράπεζας της Ελλάδος, ο Ζολώτας συνέβαλε σημαντικά στην οικονομική ανάκαμψη της μετεμφυλιακής Ελλάδας.
Χαρτονόμισμα των 1000 δραχμών του 1958 με την υπογραφή του Ζολώτα.


Με δεδομένο το υψηλό επίπεδο του κοινού στο οποίο απευθυνόταν ο Ξενοφών Ζολώτας, το εγχείρημα ήταν εξαιρετικά εύστοχο και αντάξιο της διάνοιας για την οποία φημιζόταν ο ίδιος. Οι λόγοι του είναι κάθε άλλο παρά κενοί περιεχομένου, ενώ ταυτόχρονα έχουν ύφος εύστοχο και πνευματώδες, καθώς θίγει σημαντικά οικονομικά ζητήματα. Στην πρώτη ομιλία ζητά διεθνή εναρμόνιση και συνέργειες για την καταπολέμηση του πληθωρισμού, ενώ στη δεύτερη περιγράφει γλαφυρά τα προβλήματα που αναδύονται από την ταυτόχρονη συνύπαρξη «της Σκύλλας του πληθωρισμού και της Χάρυβδης της οικονομικής ύφεσης». Δείτε στο τέλος της δεύτερης ομιλίας ότι δεν παραλείπει να μνημονεύσει ακόμη και τους στενογράφους που θα βασανίζονταν ατελείωτα να καταγράψουν τον λόγο του! Η λέξη «stenographer» εξ άλλου είναι κι αυτή ελληνική!...

ΠΗΓΗ: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018

Πώς η προπαγάνδα των ΜΜΕ μεταβάλλει την επιθυμία του ΕΝΟΣ σε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!



Προπαγάνδα (=θηλυκό):

1. Η συστηματική απόπειρα διάδοσης ιδεών, αντιλήψεων ή απόψεων στον θρησκευτικό, πολιτικό, ιδεολογικό ή άλλο τομέα, που έχει σκοπό να επηρεάσει την κοινή γνώμη και να την διαμορφώσει κατάλληλα, μέσω της μεροληπτικής, στρεβλής ή ελλιπούς μετάδοσης πληροφοριών και της παραπληροφόρησης
2. Η διαστρέβλωση της αλήθειας.

Τι είναι η προπαγάνδα κατά τον διπλοανηψιό του Σιγισμούνδου Φρόυντ, Έντουαρντ Μπερνέις (1891−1995) ; Ο εκτελεστικός βραχίονας της αόρατης (πραγματικής) κυβέρνησης, και ο  συνειδητός και έξυπνος χειρισμός της οργανωμένης γνώμης των μαζών είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα και σημαντικό στοιχείο μιας δημοκρατικής κοινωνίας.

Ας δούμε πρώτα το παράδειγμα της επικαιρότητας: γνωρίζουμε ότι οι κάτοικοι των Σκοπίων πίστεψαν μέσα σε μισόν αιώνα ότι μιλούν την γλώσσα του Αριστοτέλη και είναι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου. Για δικούς τους λόγους με παρασκηνιακές ενέργειες πέραν του ατλαντικού παλέυουν λυσαλέα να τους ανγνωριστεί ένα όνομα, ιστορικά ξένο προς αυτούς, μόνο και μόνο για να υπάρχει μοχλός πίεσης έναντι του δουλοπρεπή μεν, απρόβλεπτου δε, Έλληνα. Όλη αυτή η διαδικασία γίνεται μέσω διαφόρων μορφών προπαγάνδας, εδώ και 27, περίπου χρόνια.
Το ότι η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία της Δύσης είναι το προκάλυμμα μιας τραπεζοκρατίας έχει γίνει αρκετά γνωστό. Κι ακόμα περισσότερο ότι τα ΜΜΕ έχουν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Μήπως όμως τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα; Το όλο σύστημα επικαλείται διαρκώς την έννοια της Δημοκρατίας ως προκάλλυμα για να καλύψει την κατάφωρη αδικία που εμμέσως ενισχύει.
Μήπως, όμως, η ίδια η δημοκρατία έχει οριστεί πάνω στην οργανωμένη διαμόρφωση της ψευδαίσθησης ότι το «κράτος» το ορίζει ο «δήμος»; Ότι είναι κοινή, δηλαδή πλειοψηφική, η γνώμη που κρατεί. Ας μην ξεχνάμε ότι την εποχή που επιβλήθηκε η δημοκρατία, την κοινή γνώμη την διαμόρφωνε το βιβλίο, ο τύπος και ο «χαρισματικός» ηγέτης. Μήπως κι αυτά τα κατείχε ο ιδιοκτήτης της Τράπεζας;
Ο συνειδητός και έξυπνος χειρισμός της οργανωμένης γνώμης των μαζών είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα και σημαντικό στοιχείο μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Όσοι χειρίζονται αυτόν τον αφανή μηχανισμό της κοινωνίας, συγκροτούν μια αόρατη κυβέρνηση, που είναι η πραγματική κυβερνώσα δύναμη της χώρας μας. Μας κατευθύνουν, διαπλάθουν το νού μας, διαμορφώνουν τα γούστα μας, υποδεικνύουν τις ιδέες μας, κυρίως αυτοί για τους οποίους δεν έχουμε ποτέ ακουστά.
Με απλά λόγια, είναι η χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Γενικά πραγματοποιείται μέσω των μέσων ενημέρωσης που μπορεί να έχει επίδραση σε ένα μεγάλο ποσό ανθρώπων και αποτελεσματικά να τους πείσουμε υπέρ ή κατά σε ένα γεγονός.
Η ακριβής έννοια της προπαγάνδας συνεχώς αμφισβητείται, ωστόσο δεν υπάρχει συγκεκριμένος ορισμός και αυτό είναι εντελώς αλήθεια. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οποιαδήποτε επικοινωνία είναι πειστική προπαγάνδα, ενώ άλλοι θεωρούν ότι η προπαγάνδα αλλάζει συγκεκριμένες πολιτικές απόψεις. Ωστόσο, είναι αναμφίβολα ότι η προπαγάνδα είναι υλικό που έχει ως στόχο να πείσουν ή να αλλάξει την κοινή γνώμη, αν και ποικίλλει συχνά ως προς τη μορφή και την τεχνική εξυπηρετεί πάντοτε τον ίδιο σκοπό. Προπαγάνδα είναι η επικοινωνία για το σκοπό της πειθούς.
Προπαγάνδα, αν και υπήρχε σχεδόν από πάντα, έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ κατά τη διάρκεια των τελευταίων αιώνων. Παρά το γεγονός ότι στοιχεία της προπαγάνδας εκ προθέσεως μπορεί να επισημανθούν αρκετά πίσω από την αρχαία Ελλάδα, η έλευση των μέσων επικοινωνίας σε μεγαλύτερη κλίμακα έχει αυξήσει την χρήση της. Μετά την εφεύρεση της τυπογραφίας, κατέστη δυνατή η γρήγορη και εύκολη παράγωγή σε αφίσες και βιβλία. Πριν από αυτή την εξέλιξη, η πλειοψηφία της προπαγάνδας διαδόθηκε από στόμα σε στόμα. Η τυπογραφία επέτρεψε στην προπαγανδιστική να παράγει γρήγορα και μαζικά ποσότητες αφισών με ένα επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, μια μορφή προπαγάνδας πολύ λιγότερο επικίνδυνη και λιγότερη δύσκολη από την προφορική επικοινωνία.
Πιο πρόσφατα, η προπαγάνδα ενισχύεται από την εφεύρεση του ραδιοφώνου. Η ικανότητα προφορικής επικοινωνίας πολλών ανθρώπων σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα βοήθησε την ανάπτυξη της προπαγάνδας. Επίσης, η αρχή του ραδιοφώνου ξεκίνησε την διαφήμιση με την μορφή όπως την ξέρουμε σήμερα, που είναι μια άλλη μορφή προπαγάνδας. Πριν από ραδιόφωνο, ήταν σχεδόν αδύνατο να επικοινωνούν άμεσα πολλοί άνθρωποι σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Βεβαίως, η άμεση επικοινωνία μέσω εντύπων ήταν δυνατό, αλλά πολύ λίγοι άνθρωποι πραγματικά διαβάζουν αγγελίες. Το ραδιόφωνο ανοίξει το νέο  κόσμο της διαφήμισης.
Η εφεύρεση που έχει επηρεάσει την προπαγάνδα τους περισσότερους, είναι η τηλεόραση. Η δυνατότητα να επικοινωνούν οπτικά σε μεγάλες αποστάσεις αυξάνει ραγδαία τόσο το μέγεθος όσο και την αποτελεσματικότητα της προπαγάνδας. Η διαφήμιση καθώς και η πολιτική προπαγάνδα αναπτύχθηκαν με ταχείς ρυθμούς, με αυτό το νέο μέσο.
Επίσης, τα τελευταία χρόνια, η εισαγωγή της επικοινωνίας μέσω Διαδικτύου σε μεγάλες αποστάσεις, αύξησε περαιτέρω τη δυνατότητα της προπαγάνδας. Σε μια εποχή όπου όλο και περισσότερο βομβαρδιζόμαστε από την προπαγάνδα από μια ποικιλία μέσων, είναι ολοένα και πιο σημαντικό να αναγνωρίσουμε και να κατανοήσουμε την προπαγάνδα και τα αποτελέσματά της.
Αν και η λέξη προπαγάνδα έχει μια αρνητική χροιά, η προπαγάνδα από μόνη της δεν είναι απαραίτητα κακή. Η προπαγάνδα είναι μια απόπειρα να αλλάξει την γνώμη πειστικά με την παρουσίαση νέων απόψεων. Η προπαγανδιστική προσπαθεί να αλλάξει τις απόψεις των ατόμων ή τους θεατές του με να τους πείσουν για την εγκυρότητα των δικών τους. Για την επίτευξη αυτού του σκοπού, χρησιμοποιούν μια ποικιλία μεθόδων και τεχνικών. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε αυτές τις τεχνικές και να εξετάσουμε το σκοπό της προπαγάνδας πριν από τη λήψη αποφάσεων που βασίζονται σε αυτόν.
Σκοπός της προπαγάνδας είναι να αλλάξει γνώμη το κοινό, αλλά το πιο σημαντικό να επηρεάσουν τις αποφάσεις του. Με την κατανόηση του σκοπού της προπαγάνδας και τη μέθοδο που χρησιμοποιείται, μπορεί κανείς να πάει πολύ μακριά προς την πραγματοποίηση αποτελεσματικών ανεξάρτητων αποφάσεων.





Τρίτη 15 Αυγούστου 2017

Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι... τέλος το λαδόξυδο από τα εστιατόρια!

Αποτέλεσμα εικόνας για λαδόξυδο

Ένα νέο μέτρο προστασίας του καταναλωτή έρχεται να ισχύσει από τις αρχές του 2018 με την κατάργηση του λαδιού και του ξυδιού σε χύμα μορφή. Το μέτρο είναι ναι μεν σωστό αφού αποκλείεται έτσι η νοθεία με άλλα παράγωγα φθηνότερα, σπορέλαια για το ελαιόλαδο και χημικά τύπου ξίδια για το δεύτερο, που στόχο έχουν την μείωση του κόστους λειτουργίας των καταστηματαρχών.
Το χύμα λάδι και το χύμα ξύδι στα τραπέζια των εστιατορίων, λοιπόν θα αποτελεί παρελθόν από το νέο έτος, καθώς με υγειονομική απόφαση από την αρχή του νέου χρόνου στα εστιατόρια θα πρέπει να σερβίρονται τυποποιημένα προϊόντα. Το χύμα λάδι στο εξής απαγορεύεται και έτσι οι καταστηματάρχες θα πρέπει να διαθέτουν μικρές τυποποιημένες συσκευασίες των 100 ως 250 ml. Έτσι, βάσει της κατανάλωσης υπολογίζεται ότι θα πρέπει να τυποποιηθούν περίπου 10.000 τόνοι ελαιόλαδου, ποσότητα που αντιστοιχεί στο 4% με 5% της παραγωγής.
Το μέτρο ισχύει δεκαετίες στο εξωτερικό, καιρός ήταν να προφυλαχτεί και ο καταναλωτής στην Ελλάδα, αν και με την εφαρμογή του μέτρου προβλέπεται να τρώμε τις σαλάτες μας πιο στεγνές και από την έρημο Σαχάρα...

Οι σημερινοί Έλληνες είναι γενετικά παρόμοιοι με τους Μυκηναίους!


Μεγάλες γενετικές συγγένειες μεταξύ Μυκηναίων και Μινωιτών

Οι Μινωίτες και οι Μυκηναίοι είχαν μεγάλες γενετικές συγγένειες μεταξύ τους παρά τις όποιες διαφορές τους, κατάγονταν και οι δύο κυρίως από τους πρώτους νεολιθικούς γεωργούς στην περιοχή του Αιγαίου, ενώ οι σημερινοί Έλληνες είναι γενετικά παρόμοιοι σε μεγάλο βαθμό με τους Μυκηναίους.
Αυτά είναι τα κυριότερα ευρήματα μιας νέας πρωτοποριακής έρευνας ελλήνων και ξένων επιστημόνων, οι οποίοι για πρώτοι φορά ανέλυσαν το αρχαίο DNA Μυκηναίων και Μινωιτών και το συνέκριναν με άλλους πληθυσμούς και με τους σύγχρονους Έλληνες. Η αρχαιογενετική μελέτη, με επικεφαλής δύο Έλληνες γενετιστές του εξωτερικού, τον Ιωσήφ Λαζαρίδη του Τμήματος Γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ της Βοστώνης και τον Γιώργο Σταματογιαννόπουλο του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Σιάτλ, η οποία δημοσιεύθηκε στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό «Nature», εστίασε στην εποχή του Χαλκού (3η-2η χιλιετία π.Χ.).
Η προέλευση των Μυκηναίων και των Μινωιτών απασχολεί τους αρχαιολόγους για πάνω από έναν αιώνα και οι σχετικές εκτιμήσεις βασίζονταν έως τώρα κυρίως σε αρχαιολογικά και γλωσσολογικά δεδομένα. Η νέα μελέτη ρίχνει πλέον νέο γενετικό φως στην καταγωγή τους, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι Μινωίτες – οι δημιουργοί της πρώτης ευρωπαϊκής γραφής (της Γραμμικής Α, που δεν έχει ακόμη διαβασθεί) – είχαν βαθιές ρίζες στο Αιγαίο και δεν προέρχονταν από κάποιον άλλο μακρινό εξελιγμένο πολιτισμό εκτός αιγαιακού χώρου.
Η γενετική ανάλυση συμπεραίνει ότι οι αρχικοί πρόγονοι τόσο των Μινωιτών όσο και των Μυκηναίων ήσαν κατά βάση ντόπιοι γεωργικοί πληθυσμοί από τη νεολιθική Δυτική Ανατολία, την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου.
Για πρώτη φορά μελετήθηκαν δείγματα αρχαίου DNA από οστά και δόντια 19 ατόμων, μεταξύ των οποίων δέκα Μινωιτών από την Κρήτη, από τις τοποθεσίες της Ιεράς Μονής Οδηγήτριας στα νότια του νομού Ηρακλείου και του σπηλαίου του Αγίου Χαραλάμπους στο οροπέδιο του Λασιθίου (2900-1700 π.Χ.), τεσσάρων Μυκηναίων από την Αργολίδα της Πελοποννήσου και τη Σαλαμίνα (1700-1200 π.Χ.) και τριών κατοίκων της νοτιοδυτικής Ανατολίας στην Τουρκία (2800-1800 π.Χ.). Αυτά τα αρχαία γονιδιώματα συγκρίθηκαν με το αρχαίο DNA 332 ανθρώπων από γειτονικές χώρες και 2.616 συγχρόνων (μεταξύ των οποίων δύο σημερινών Κρητών).
Όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) ο Ι. Λαζαρίδης, «οι πρώτοι Νεολιθικοί πληθυσμοί της δυτικής Ανατολίας και της Ελλάδας ήσαν εξαιρετικά ομοιογενείς, απόγονοι ενός κοινού πρωτο-γεωργικού πληθυσμού που εξαπλώθηκε από την 7η χιλιετία π.Χ. ανά την Ευρώπη. Τα νέα δεδομένα της μελέτης μας αποδεικνύουν πως τόσο οι Μυκηναίοι όσο και Μινωίτες προέρχονται κατά βάση, σε ποσοστό 75% έως 85%, από αυτό τον πρωτο-γεωργικό πληθυσμό».

Η ανατολική και η βόρεια γενετική συνεισφορά
Η έρευνα δείχνει ότι τόσο στους Μυκηναίους όσο και στους Μινωίτες υπάρχει επίσης μια μικρότερη ανατολική γενετική επιρροή, σε ποσοστό 10% έως 15%, από τη Δυτική Ασία, η οποία σχετίζεται με τους αρχαίους κατοίκους του Καυκάσου, της Αρμενίας και του Ιράν. Όμως, οι Μυκηναίοι διέφεραν από τους Μινωίτες, επειδή είχαν στο DNA τους και μια βόρεια γενετική «συνεισφορά» από κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες της ανατολικής Ευρώπης και της Σιβηρίας.
Αντίθετα, οι Μινωίτες δεν εμφανίζουν τέτοια γενετική κληρονομιά από τους πληθυσμούς των βορείων στεπών. Αυτό, κατά τους ερευνητές, σημαίνει ότι οι μετανάστες-επιδρομείς από το Βορρά εξαπλώθηκαν στην ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά δεν έφθασαν έως τη μινωική Κρήτη.
Σύμφωνα με τον κ. Λαζαρίδη, «οι Μυκηναίοι είναι γενετικά παρόμοιοι με τους Μινωίτες, αλλά έχουν κι ένα μικρό ποσοστό προέλευσης, της τάξης του 5% έως 15%, από βόρειους αρχαίους πληθυσμούς της ανατολικής Ευρώπης και Σιβηρίας, το οποίο δεν έχουν οι Μινωίτες. Αυτή η γενετική συνιστώσα φαίνεται πως εξαπλώθηκε μετά το 3.000 π.Χ. δυτικά σε όλη την Ευρώπη, μέσω ποιμενικών πληθυσμών από τις στέπες, που βρίσκονταν βόρεια από τον Εύξεινο Πόντο και την Κασπία».
Όπως αναφέρει ο Έλληνας επιστήμονας, «η ακριβής γεωγραφική προέλευση και η διαδρομή αυτών των βορείων και ανατολικών επιρροών θα διευκρινιστεί καλύτερα στο μέλλον, με δειγματοληψία περισσοτέρων γειτονικών αρχαίων πληθυσμών. Υποδεικνύει πάντως κάποιο βαθμό πληθυσμιακής μετακίνησης προς τον Αιγαιακό χώρο, ένα αρκετά εύλογο συμπέρασμα, αφού η Ελλάδα είναι η γεωγραφική γέφυρα ανάμεσα στην Ευρώπη και στην Ασία».
Η μελέτη δείχνει ότι ‘μετανάστες’ από περιοχές βόρεια και ανατολικά του Αιγαίου μπορεί να συνέβαλαν στην ανάδυση των μεγάλων Αιγαιακών πολιτισμών της Εποχής του Χαλκού κατά τη δεύτερη και τρίτη χιλιετία π.Χ.
Όμως η έρευνα δεν διαπίστωσε κάποιο διακριτό γενετικό «αποτύπωμα» ούτε των Αιγυπτίων ούτε των Φοινίκων στο DNA των Μινωιτών ή των Μυκηναίων.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, «αυτό οδηγεί σε απόρριψη της υπόθεσης ότι οι πολιτισμοί του Αιγαίου δημιουργήθηκαν από μετανάστες που προέρχονταν από παλαιούς πολιτισμούς εκείνων των περιοχών (Μέσης Ανατολής ή Αφρικής)».

Η γενετική συνέχεια των Ελλήνων
Όσον αφορά τους σημερινούς Έλληνες, η έρευνα δείχνει ότι είναι γενετικά παρόμοιοι με τους Μυκηναίους, οι οποίοι ήσαν οι πρώτοι που έγραψαν την Ελληνική γλώσσα με τη Γραμμική Β. Όπως είναι αναμενόμενο, με το πέρασμα του χρόνου έχει σήμερα πια επέλθει μια επιπλέον μείωση της γενετικής επιρροής των πρωτο-γεωργών.
«Το κύριο συμπέρασμα από την μελέτη μας», υπογραμμίζει ο κ. Λαζαρίδης, «είναι πως η πληθυσμιακή ιστορία της Ελλάδας έχει χαρακτηριστικά σημαντικής γενετικής συνέχειας, αλλά όχι πλήρους απομόνωσης».
Οι ερευνητές τονίζουν ότι δυο βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν μελλοντικά, είναι πότε για πρώτη φορά οι κοινοί «ανατολικοί» πρόγονοι των Μινωιτών και των Μυκηναίων έφθασαν στο Αιγαίο και κατά πόσο οι «βόρειοι» πρόγονοι των Μυκηναίων έκαναν σποραδικές διεισδύσεις στην Ελλάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα ή μία γρήγορη και μαζική μετανάστευση, όπως συνέβη στην Κεντρική Ευρώπη.
Άσχετα πάντως με τις απαντήσεις στα δύο αυτά ερωτήματα, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι υπήρξαν δύο τουλάχιστον μεταναστευτικά ρεύματα προς το Αιγαίο, ένα από την Ανατολή και ένα από το Βορρά, τα οποία ήλθαν να προστεθούν στην αρχική μετανάστευση και διασπορά στον αιγαιακό και ελληνικό χώρο των εξ Ανατολής πρώτων γεωργών ήδη πολύ πριν την Εποχή του Χαλκού.
Σύμφωνα με τον κ. Λαζαρίδη, «είναι αξιοσημείωτο πόσο συνεχής έχει υπάρξει η κληρονομιά των πρώτων Ευρωπαίων γεωργών στην Ελλάδα και σε άλλες περιοχές της νότιας Ευρώπης, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι πληθυσμοί τους ήσαν πλήρως απομονωμένοι. Οι Έλληνες δεν αναδύθηκαν πλήρως σχηματισμένοι από τα βάθη της προϊστορίας, αλλά στην πραγματικότητα ήσαν πάντα ένας λαός στη διαδικασία του γίγνεσθαι, ένα έργο σε εξέλιξη, καθώς μεταναστευτικά στρώματα δια μέσου των εποχών έρχονταν να προστεθούν, αλλά ποτέ δεν έσβησαν τη γενετική κληρονομιά των πληθυσμών της Εποχής του Χαλκού».
Στη μελέτη συμμετείχαν κορυφαίοι ξένοι επιστήμονες, όπως ο εξελικτικός γενετιστής Ντέηβιντ Ράιχ του Χάρβαρντ και ο Γιοχάνε Κράουζε, διευθυντής του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για την Μελέτη της Ανθρώπινης Ιστορίας στην Ιένα της Γερμανίας.
Από ελληνικής πλευράς συμμετείχαν επίσης οι Γιάννης Σταματογιαννόπουλος και Δήμητρα Λοτάκη (Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον), Γιάννης Μανιάτης (Εργαστήριο Αρχαιομετρίας «Δημόκριτου»), Μανώλης Μιχαλοδημητράκης (Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης), Γιώργος Κορρές (Τμήμα Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών) και οι αρχαιολόγοι Γιάννης Τζεδάκης, Αντώνης Βασιλάκης, Αναστασία Παπαθανασίου και Ελένη Κονσολάκη-Γιαννοπούλου.

ΠΗΓΗ:http://www.archaiologia.gr

Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

Βαχίτ Τουρσούμ: "Η μητρική μας γλώσσα δεν ήταν τουρκική. Τα ποντιακά είχαμε ως μητρική. Ρωμαίικα την ονομάζαμε εμείς".


Mε αφορμή μια δήλωση του Ερντογάν, όπου μεταξύ άλλων τα εδάφη της  Ελλάδας τα ανάφερε ως «εδάφη γκιαούρηδων«, ας θυμηθούμε ένα παλιό άρθρο του Βαχίτ Τουρσούμ. Είναι Ελληνόφωνος μουσουλμάνος από τον Πόντο, ο οποίος  αναζήτησε στην Ελλάδα τις ρίζες του. Ο ίδιος θεωρείται ανεπιθύμητος από τους φανατικούς γιατί αφιέρωσε την ζωή του στη διάσωση της ποντιακής διαλέκτου. Η επίσημη Τουρκία θεωρεί τους ποντιόφωνους στη Μαύρη Θάλασσα Τούρκους, που μιλούν μια «περίεργη» γλώσσα και ο Βαχίτ εργάστηκε συστηματικά για να γράψει και να εκδόσει ένα λεξικό για την μητρική του γλώσσα. Μια από τις καταγωγές του Ερντογάν είναι ρωμαίικη και ουδεμία φυλετική προέλευση έχει από τις τουρκικές εθνοτικές ομάδες. Αυτή ακριβώς είναι και η εξήγηση της ακραίας ισλαμικής του καθήλωσης. Το Ισλάμ για τον Ερντογάν λειτουργεί ως ένα σημείο αναπλήρωσης της ταυτότητας. Μιας ανάγκης για αναπλήρωση που προκύπτει από τη γνώση της δικιάς του εθνοτικής προέλευσης. Τον Φεβρουάριο του 2007 η τουρκική εφημερίδα «Ραντικάλ» δημοσίευσε ολοσέλιδο άρθρο του Vahit Tursun, ελληνόφωνου από την περιοχή Οφη Τραπεζούντας, με τίτλο «Τα Ρωμαίικα της Ανατολής πεθαίνουν». Το άρθρο αναφερόταν στο χωριό Οτσενα της Τραπεζούντας, όπου ένας πανάρχαιος πολιτισμός -ο ελληνικός- ψυχορραγεί και μία γλώσσα -η ελληνική- αργοσβήνει. Στις 11 Νοεμβρίου η εφημερίδα φιλοξένησε νέο άρθρο του Tursun, με τίτλο «Το τίμημα της γλώσσας», στο οποίο ο αρθρογράφος μιλάει για τα αισθήματα που προκαλεί το γεγονός, ότι έπρεπε από μικρός να καταπνίγει τη γλώσσα, που έμαθε, όπως και τα συναισθήματά του.
Αυτό το άρθρο του δημοσιεύθηκε στη μεγάλης κυκλοφορίας κεντροαριστερή εφημερίδα της Τουρκίας Radikal, στις 11 Νοεμβρίου 2007. Τουρκική εφημερίδα Radikal, 11 Νοεμβρίου 2007. Ο αρθρογράφος Vahit Tursu είναι ελληνόφωνος από την περιοχή Οφη Τραπεζούντας. Το τίμημα της γλώσσας άρχιζε από το σχολείο Ελευθερία… Μια αίσθηση που είναι αδύνατο να την εξηγήσει κανείς. Ομως ο καθένας προσπαθεί να την περιγράψει χωρίς να την έχει κατανοήσει καλά. Είναι σαν τη φωτιά, που σε ζεσταίνει και σε καίει ανάλογα με τη χρήση της. Είναι σαν το ριπίδιο, που στη μία άκρη του βρίσκεται η στέρηση που δημιουργεί αγανάκτηση και στην άλλη η κατάχρηση που την υποδαυλίζει ολέθρια. Ο Πλάτωνας λέει ότι: «Η πολύ ελευθερία στον άνθρωπο και το κράτος μετατρέπεται σε σκλαβιά». Ενώ ο Επίκτητος επαναστατεί κατά του ίδιου του θεού του, λέγοντας: «Μπορείτε να μου περάσετε δεσμά στα πόδια, αλλά όχι στην πίστη μου. Ούτε ο Δίας μπορεί να με νικήσει». Ετσι, επί χιλιάδες χρόνια συναντάμε το αίτημα της ελευθερίας στο γραπτό και προφορικό λόγο, στην ιστορία, στην ποίηση, στη φιλοσοφία, στις παροιμίες, στην κλαγγή των όπλων. Για μένα η ελευθερία είναι δώρο της Φύσης, που όσο το μοιράζεσαι με τους άλλους, τόσο το χαίρεσαι και ο ίδιος. Οσο το στερείς από τους άλλους, τόσο το στερείσαι και εσύ. Η ανθρωπιά, η φιλία και η αδελφοσύνη μόνο κάτω από συνθήκες ελευθερίας μπορούν να επικρατήσουν. Αν και η ελευθερία πιάνεται και δεσμεύεται, πάλι ελεύθερο θα έρθει στον κόσμο, το κάθε παιδί που γεννιέται. Ετσι και εμείς, όπως όλα τα παιδιά, ελεύθεροι γεννηθήκαμε στο χωριό μας. Σε έναν πανέμορφο οικισμό πάνω στα βουνά. Ενας οικισμός που ανήκει στην κωμόπολη Κατωχώρι της Τραπεζούντας και λέγεται Οτσενα. Η μητρική μας γλώσσα δεν ήταν τουρκική. Τα ποντιακά είχαμε ως μητρική. Ρωμαίικα την ονομάζαμε εμείς. ΚΕΡΑΣΟΥΝΤΑ / GIRESUN. Άποψη της πόλης από το Κάστρο. Φωτογραφία Δήμητρα Στασινοπούλου Τα Ρωμαίικα ήταν για μας μέσον έκφρασης του φλερταρίσματος της αλληλεγγύης και βοήθειας, του χαμόγελου και της ευτυχίας. Ήταν δρόμος που μας οδηγούσε στην αγάπη και στον έρωτα. Για πρώτη φορά, στο δημοτικό σχολείο βιώσαμε το πρόβλημα με τη γλώσσα μας. Ο κάθε δάσκαλος που διοριζόταν στο σχολείο μας, απαγόρευε την ομιλία στη μητρική μας. Κάποτε μας εκφόβιζε και κάποτε μας έδερνε για να μη την μιλάμε. Ζητούσε να καταγγείλουμε αυτόν που μιλούσε Ρωμαίικα, αλλά δεν τον ακούγαμε. Συνεχίζαμε να αστειευόμαστε και να παίζουμε, να μαλώνουμε και να τα βρίσκουμε με τη μητρική μας γλώσσα. Με τον καιρό, αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε για τη μητρική μας γλώσσα. Ρωτούσαμε τους μεγάλους, τι γλώσσα μαθαίναμε και τι μιλούσαμε. Μάθαμε πως λεγόταν «Τούρκτσε» αυτή που μαθαίναμε και «Ρούμτζε» αυτή που μιλούσαμε. Όμως, στο ερώτημα γιατί μαθαίναμε ενώ μιλούσαμε άλλη γλώσσα, ποτέ δεν υπήρξε ικανοποιητική απάντηση. Αυτό που συχνά επαναφερόταν σαν απάντηση ήταν «με τα Ρωμαίικα άνθρωπος δεν γίνεσαι». Είναι άγνωστο αν μορφωθήκαμε και γίναμε άνθρωποι ή όχι, όμως τελειώνοντας το δημοτικό, γνωριστήκαμε με τα Τουρκικά. Υποκρινόμενοι σαν χαμαιλέοντες Μεγαλώνοντας αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε για τη μητρική μας γλώσσα και γενικά για την καταγωγή μας πιο επίμονα. Γιατί μιλούσαμε Ρωμαίικα, σε μία χώρα που μιλάνε Τουρκικά; Ολοένα ξεφύτρωναν στο νου μας διάφορες ερωτήσεις γύρω από το τι ήμασταν, ποιοι ήμασταν και ποιοι ήταν οι πρόγονοί μας. Ο καθένας προσπαθούσε να πει κάτι. Κάποιοι λέγανε αυτά που είχαν ακούσει από τους γονείς και τους παππούδες τους και κάποιοι βγάζανε τα δικά τους συμπεράσματα. Ομως, κάθε φορά που άνοιγε και έκλεινε το κεφάλαιο αυτό, καταλήγαμε σε μία εκτίμηση, πως πρέπει να έχουμε σχέση με τους Ρωμιούς και φυσικά με την Ελλάδα. Η πιο αναπάντητη ερώτηση που μας τυραννούσε ήταν: είμαστε τα εγγόνια των Ελλήνων, που εξισλαμίσθηκαν ή τα εγγόνια των Τούρκων που μάθανε τα Ρωμαίικα από Έλληνες. Τα παιδικά μας χρόνια πέρασαν με αυτές τις ερωτήσεις και με τις ανικανοποίητες απαντήσεις. Πικρία Με τη μητρική μας γλώσσα ζήσαμε προβλήματα και στην ξενιτιά που πήγαμε. Κάθε φορά που μαζευόμασταν και μιλούσαμε Ρωμαίικα με τους χωριανούς μας, η πρώτη ερώτηση αυτών που καταλάβαιναν ότι μιλάμε μία ξένη γλώσσα ήταν «τι γλώσσα μιλάτε;». Όταν τους απαντούσαμε «μιλάμε Ρωμαίικα», δεχόμασταν άλλες ερωτήσεις και διάφορες αντιδράσεις. Έτσι για πρώτη φορά, με τους ανθρώπους που συναντήσαμε στην ξενιτιά, αρχίσαμε πραγματικά να αισθανόμαστε την πικρία της μειονεκτικότητας. Κάθε φορά που γινότανε λόγος για τους Έλληνες, ο ισχυρισμός ότι «οι Έλληνες είναι λαός άναντρος και εχτρός» μας τραυμάτιζε ψυχολογικά. Πληγωνόμασταν με τη σκέψη ότι ο ισχυρισμός αυτός μπορεί να ισχύει και για μας, εφόσον μιλάμε, αν όχι την ίδια, μία άλλη διάλεκτο της ίδιας γλώσσας που μιλάνε και οι Ελληνες. Γι’ αυτό και με τον καιρό, αρχίσαμε να κρύβουμε την αλήθεια και κάθε φορά που μας ρωτούσανε για τη γλώσσα μας, λέγαμε ότι είναι Λαζικά. Γιατί, όταν τους λέγαμε πως είμαστε από τη Μαύρη Θάλασσα, νομίζοντας ότι είμαστε Λαζοί, χαιρόντουσαν. Τα προβλήματα που ζούσαμε με τη μητρική μας γλώσσα, συμπληρώνονταν με τα έργα που παρακολουθούσαμε στην τηλεόραση. Οταν βλέπαμε έργα με θέμα πολέμους μεταξύ Βυζαντινών και Τούρκων, ή μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, εμείς πληγωνόμασταν. Διότι, όταν βλέπαμε την τραγικοκωμική κατάσταση των Ελλήνων στη σκηνή, ο νους μας μάς έφερνε στο δίλημμα να πάρουμε θέση: με σωστούς, τίμιους, ήρωες Τούρκους, ή με ανίκανους πολεμιστές, δολοπλόκους, ψεύτες και το χειρότερο, με «γκιαούρηδες» τους Έλληνες, όπως παρουσιάζονταν στο έργο. Ελα που η μητρική μας γλώσσα, δεν μας άφηνε. Ήταν εμπόδιο στο να διαλέξουμε μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων. Μέσα σε αυτό το δίλημμα, ζούσαμε ψυχικές καταστάσεις που ίσως δεν έχει ζήσει η ανθρωπότητα στην ιστορία της. Παρακολουθώντας το έργο, από τη μία υποστηρίζαμε τους ήρωες Τούρκους, από την άλλη μας βασάνιζε μια αίσθηση ανεξήγητης ενοχής. Για να κρύβουμε την κατάσταση μας αυτή, προσπαθούσαμε να δείξουμε περισσότερη χαρά στον ηρωισμό των Τούρκων, διαμορφώνοντας τους μυς του προσώπου μας διαφορετικά από αυτό που σηματοδοτούσε ο εγκέφαλός μας. Σε αυτή την επίδοσή μας, μπορούσαν να μας ζηλέψουν και οι χαμαιλέοντες. Σήμερα Στο σήμερα που φτάσαμε, ο Ελληνόφωνος πληθυσμός του Πόντου, που πιάστηκε στη μέγκενη ανάμεσα στην αγάπη προς τη μητρική του γλώσσα και σε μια καταραμένη ταυτότητα, αδυνατεί πια να αντεπεξέλθει. Ηδη αρκετοί συμπολίτες μας άρχισαν να μαθαίνουν Τουρκικά στα παιδιά τους από τη γέννησή τους. Ακόμη και τα ρατσιστικά λόγια, συνθήματα και οι εθνικιστικές προπαγάνδες που έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, κοντεύουν να σβήσουν από την ιστορία έναν ολόκληρο λαό, με έναν πανάρχαιο πολιτισμό. Το να εξαφανίζεται ένας πολιτισμός, ισούται με το να εξαφανίζεται ένας λαός. Ποιος θα πληρώσει μπροστά στην ιστορία γι’ αυτό το έγκλημα δεν ξέρω.
ΠΗΓΗ: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017

Δασικοί χάρτες...και νέο αισχροκερδικό μέσο!

Η κυβέρνηση φαίνεται πως δεν έχει να ασχοληθεί με τίποτε άλλο πιο σοβαρό αλλά με το πως θα εξαθλιώσει περισσότερο το Έλληνα πολίτη και με ποιο τρόπο θα βάλει στο χέρι γη που κανείς δεν ξέρει μετά από λίγα χρόνια που θα «καταλήξει» (sic).

Δημοσιεύτηκαν πριν λίγο καιρό οι δασικοί χάρτες και επειδή το νόμισμα έχει δυο όψεις θα ήθελα να πιστεύω πως η κίνηση αυτή της κυβέρνησης σκοπό έχει να βάλει μια τάξη στην άναρχη εκτός σχεδίου δόμηση, να σταματήσουν οι μελλοντικές καταπατήσεις, να γίνει πλήρης οριοθέτηση των δασών και να σταματήσουν κάθε είδους αμφισβητήσεις περί ιδιοκτησίας στο μέλλον.
Η άλλη όψη όμως δείχνει ένα θολό τοπίο, αβεβαιότητα και δυσπιστία ως προς τις αγαθές προθέσεις της κυβέρνησης του τόπου.
Συγκεκριμένα αν τα βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά θα διαπιστώσουμε πως αυτό θα έπρεπε να έχει γίνει δεκαετίες πριν και τα ποσά που δαπανήθηκαν για το Κτηματολόγιο επί υπουργίας Λαλιώτη αυτό τον σκοπό είχε και το αποτέλεσμα ήταν να μείνει ημιτελής. Η σύνταξη το Εθνικού Κτηματολογίου θα είχε σαν βασικό στοιχείο τους Δασικούς χάρτες οι οποίοι θα ολοκληρώνονταν με πλήρη χαρτογράφηση βάσει στοιχείων ανά δεκαετία χωρίς περιθώρια περαιτέρω αμφισβήτησης. Είναι απολύτως προφανές πως οι χάρτες που δημοσιεύτηκαν βρίθουν λαθών και είναι πασιφανές η προχειρότητα με την οποία έχουν συνταχθεί. Παραβιάζουν νόμιμους κατοικημένους χώρους, καταργούν ΝΟΜΙΜΕΣ καλλιεργήσιμες εκτάσεις και καθιστούν παράνομα κτίσματα με άδειες που σε πολλές περιπτώσεις έχουν συνυπογράφει από τις κατά τόπους δασικές υπηρεσίες. Τα τελευταία δύο χρόνια η πολιτεία εισπράττει από τους πολίτες τον οβολό των αγροτών για αγροτεμάχια μέσω του θεσμού του ΕΝΦΙΑ και δεκαετίες τώρα από τις συμβολαιογραφικές πράξεις και την φορολόγηση αυτών των γαιοτεμαχίων.
Αποτέλεσμα εικόνας για δασικοι χαρτες ηλειας

Έρχεται, λοιπόν τώρα η Πολιτεία και καλεί τους θιγόμενους να αποδείξουν την νομιμότητα των ιδιοκτησιών τους καταβάλλοντας παράβολο ανάλογο του μεγέθους του αγροτεμαχίου και προσφεύγοντας σε ιδιώτη μηχανικό ο οποίος θα συντάξει τοπογραφικά διαγράμματα, υπηρεσία η οποία επίσης θα κοστίσει ένα σημαντικό ποσό.
 Η ευθύνη της κυβέρνησης είναι πολύ μεγάλη και αποδεικνύει την προχειρότητα του μέτρου. Είναι πασιφανές πως πρόκειται για ΝΕΟ εισπρακτικό μέτρο και προφανώς το ζητούμενο είναι να μπουν μερικά δις από το πουθενά στα δημόσια ταμεία χωρίς κανένα στοιχείο ευνομούμενης Πολιτείας.
Ας ελπίσουμε, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, να άρουν το μέτρο και να δοθεί ένα τέλος στο τραγικό μέτρο που με τόση προχειρότητα εφήυραν. 

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Γενική Συνέλευση Συλλόγου Φαναριτών!

Μια πολύ σημαντική εκδήλωση του Συλλόγου Φαναριτών Ολυμπίας, θα λάβει χώρα την προσεχή Κυριακή 11/12 και αφορά την Γενική συνέλευση και συλλογή βιβλίων. Συγκεκριμένα η ανακοίνωση που μου απεστάλη, και με τιμά ιδιαίτερα, αναφέρει:

Σύλλογος Φαναριτών Ολυμπίας
Πληροφορίες:Πάπαρης Γιάννης (6986087042)-Πρόεδρος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΘΕΜΑ:Γενική Συνέλευση & Συλλογή Βιβλίων 11ης Δεκεμβρίου 2016
<<Ο Σύλλογος Φαναριτών Ολυμπίας έχει την τιμή να σας προσκαλέσει στην Γενική Συνέλευση την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015 και ώρα 11:30. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων επί της Λεωφόρου Ακαδημίας 50 και συγκεκριμένα στην αίθουσα «Κωνσταντίνος Καβάφης».
Στην Γενική Συνέλευση θα συζητήσουμε τα εξής θέματα:
1. Απολογισμός δράσης ΔΣ 2014-2016
2. Προγραμματισμός εκδηλώσεων επόμενου έτους
3. Προγραμματισμός δράσεων και παρεμβάσεων επόμενου έτους
4. Τροποποίηση καταστατικού Συλλόγου
5. Αξιοποίηση παλιού σχολείου με δημιουργία Βιβλιοθήκης
6. Εκλογή νέου ΔΣ
Συλλογή Βιβλίων
Κατά την διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης θα συγκεντρώσουμε βιβλία για την Βιβλιοθήκη του παλιού σχολείου. Όσοι έχετε βιβλία που θέλετε να τα προσφέρετε, μπορείτε να τα έχετε μαζί σας. Εάν είναι μεγάλος ο όγκος, μπορείτε να τηλεφωνήσετε στο 698-6087042 και να τα παραλάβουμε εμείς. Για κάθε προσφορά θα δίνουμε αποδεικτικό δωρεάς.
Στην συνάντηση θα συζητήσουμε τα προβλήματα του χωριού μας και με ποιους τρόπους θα το κάνουμε καλύτερο. Σας θέλουμε κοντά μας σε αυτήν την προσπάθεια. Σας περιμένουμε όλους!!>>
Εμφάνιση 4. a.jpg



Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Η Ιστορία του Μαραθωνίου Δρόμου!

Αποτέλεσμα εικόνας για Η ιστορία του Μαραθωνίου Δρόμου Η είσοδος του Λούη στο Ολυμπιακό στάδιο, το 1896
Η είσοδος του Λούη στο Παναθηναϊκό Στάδιο το 1896

Ευκαιρίας δοθείσης με την διεξαγωγή του 34ου κλασσικού Μαραθωνίου ας κάνουμε μια ιστορική αναδρομή και να γνωρίσουμε λίγο περισσότερο για το πιο διάσημο αγώνισμα.
Αγώνισμα δρόμου μεγάλης αποστάσεως (42.195 χλμ.), που περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων από την πρώτη διοργάνωση το 1896 στην Αθήνα. Μαζί με τα 100 μ. είναι τα δύο πιο δημοφιλή αγωνίσματα του στίβου.
Στην αρχαιότητα ο Μαραθώνιος δεν υπήρχε ως άθλημα, ούτε και κάποιο παρόμοιο αγώνισμα. Η ιδέα για την καθιέρωσή του ανήκει στον Γάλλο φιλόλογο Μισέλ Μπρεάλ (1832-1915), ο οποίος έπεισε τον φίλο του Πιερ ντε Κουμπερντέν να το συμπεριλάβει στο πρόγραμμα των Α' Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, σε ανάμνηση της νίκης των Ελλήνων κατά των Περσών στον Μαραθώνα (490 π.Χ.), την οποία ανήγγειλε στους Αθηναίους ο ημεροδρόμος Φειδιππίδης με την κραυγή «Νενικήκαμεν», προτού αφήσει την τελευταία του πνοή και αφού είχε διανύσει τρέχοντας την απόσταση από το πεδίο της μάχης στον Μαραθώνα στην Αθήνα.
Ο πρώτος Μαραθώνιος δρόμος έγινε στις 10 Μαρτίου 1896, κατά τη διάρκεια των Α' Πανελληνίων Αγώνων Στίβου και ήταν αγώνας πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Νικητής αναδείχθηκε ο Χαρίλαος Βασιλάκος με 3 ώρες και 18 λεπτά, ενώ ο μετέπειτα νικητής των Ολυμπιακών Αγώνων, ο θρυλικός Σπύρος Λούης τερμάτισε πέμπτος. Ο 23χρονος νερουλάς από το Μαρούσι πήρε τη ρεβάνς λίγες ημέρες αργότερα, στις 29 Μαρτίου, όταν κέρδισε τον πρώτο Μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων με επίδοση 2 ώρες, 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα.
Από τότε, ο Μαραθώνιος άρχισε να κερδίζει συνεχώς σε δημοτικότητα και σήμερα είναι ένα από τα δημοφιλέστερα αθλήματα του στίβου. Αγώνες Μαραθωνίου δρόμου διεξάγονται όχι μόνο στο πλαίσιο των μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων, αλλά και μεμονωμένοι, με μαζική συμμετοχή αθλουμένων (Μαραθώνιος Βοστώνης, Λονδίνου, Αθήνας κλπ).
Η διαδρομή του Μαραθωνίου δεν ήταν από την αρχή σταθερή. Οι μαραθωνοδρόμοι στην Αθήνα έτρεξαν γύρω στα 40 χιλιόμετρα, όπως και στους επόμενους αγώνες. Το 1924 η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή καθιέρωσε την απόσταση των 42.195 μέτρων, δηλαδή τη διαδρομή που διέτρεξαν οι δρομείς από τη βασιλική εξέδρα μέχρι το στάδιο κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 1908.
Το αγώνισμα του Μαραθωνίου διεξάγεται σε δημόσιο ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Επίσημα εθνικά ή παγκόσμια ρεκόρ δεν αναγνωρίζονται από την IAAF, διότι το αγώνισμα διεξάγεται σε διαφορετικές εδαφολογικές συνθήκες. Την καλύτερη επίδοση στους άνδρες έχει σημειώσει ο κενυάτης Γουίλσον Κίπσανγκ με 2 ώρες, 3 λεπτά και 23 δευτερόλεπτα (28 Σεπτεμβρίου 2013), ενώ στις γυναίκες η επίδοση της βρετανίδας Πόλα Ράντκλιφ με 2 ώρες, 15 λεπτά και 25 δευτερόλεπτα αντέχει από το 2003. Τα αντίστοιχα ελληνικά ρεκόρ κατέχουν ο Σπύρος Ανδριόπουλος (ΑΠΣ Πάτραι) με 2:12.04 (9 Οκτωβρίου 1988) και η Μαρία Πολύζου (Πανελλήνιος ΓΣ) με 2:33.40 (23 Αυγούστου 1998). Την καλύτερη επίδοση στην ιδιαίτερα δύσκολη κλασική διαδρομή (Τύμβος Μαραθώνα - Παναθηναϊκό Στάδιο) κατέχει ο Ιταλός Στέφανο Μπαλντίνι με 2:10:55 από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004. Στους ίδιους αγώνες σημειώθηκε και η κορυφαία γυναικεία επίδοση από τη γιαπωνέζα Μιζούκι Νογκούτσι με 2:26:20.
Ο πρώτος διεθνής μαραθώνιος επί της κλασικής διαδρομής έγινε στις 2 Οκτωβρίου 1955, αν και η απόφαση προϋπήρχε από το 1938. Ο αγώνας έγινε με τη συμμετοχή 21 αθλητών (12 Έλληνες, 4 Αιγύπτιοι, 2 Γιουγκοσλάβοι και από ένας Ιταλός, Γερμανός και Φινλανδός) και νικητής αναδείχθηκε ο φιλανδός Βέικο Κάρβονεν με 2:27:30.

Πηγή: sansimera.gr

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016

Η Συνθήκη των Σεβρών και η ανακίνηση του θέματος από τον Ερντογάν!



Eπειδή αποτελεί θέμα των ημερών η ανακίνηση από τον "Σουλτάνο" Ερντογάν της Συνθήκης της Λωζάνης και την εποφθαλμιούσα απαίτηση για επέκταση της Τουρκίας στο Αιγαίο, καλό θα ήταν να θυμηθούμε τι υπoγράφηκε στην πόλη Σέβρ το 1920 και έμεινε στην ιστορία ως η "Συνθήκη των Σεβρών".
Η Συνθήκη των Σεβρών υπεγράφη στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920 στην πόλη Σεβρ (Sevres) της Γαλλίας, φέρνοντας την ειρήνη ανάμεσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις Συμμαχικές και σχετιζόμενες Δυνάμεις μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκ μέρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε αποδεκτή από τον σουλτάνο Μεχμέτ ΣΤ΄ ο οποίος προσπαθούσε να σώσει τον θρόνο του, αλλά απορρίφθηκε από το ανεξάρτητο κίνημα των Νεότουρκων. Το κίνημα υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ χρησιμοποίησε αυτή τη διένεξη για να αυτοανακηρυχθεί κυβέρνηση και να καταργήσει το χαλιφάτο.
Η συνθήκη όριζε τα εξής: η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε την κυριαρχία της Μεσοποταμίας (Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας στην Βρετανία ως προτεκτοράτα της Κοινωνίας των Εθνών, την Συρία και τον Λίβανο στην Γαλλία επίσης ως προτεκτοράτα και η υπαγωγή της Ανατόλιας στη σφαίρα επιρροής της Ιταλίας. Η Χετζάζ (μέρος της σημερινής Σαουδικής Αραβίας) το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη.
Στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος και η ανατολική Θράκη μέχρι τη γραμμή της Τσατάλτζας κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Η περιοχή της Σμύρνης έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτηθεί στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια με δημοψήφισμα. Το άρθρο 26 της Συνθήκης όριζε ακόμα ότι αν οι οθωμανικές αρχές δεν συναινούσαν στην εφαρμογή της, θα εξέπιπταν από την κυριαρχία τους στην Κωνσταντινούπολη, την οποία θα μπορούσε να καταλάβει η Ελλάδα, κάτι το οποίο έντεχνα είχε προωθήσει ο Βενιζέλος.
Παράλληλα, η Βόρεια Ήπειρος ενσωματωνόταν στην Ελλάδα με το μυστικό Σύμφωνο Βενιζέλου - Τιττόνι. Η Ιταλία συμφώνησε ακόμα να παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα (εκτός από τη Ρόδο και το Καστελόριζο) στην Ελλάδα, και όταν η Βρετανία έδινε στο μέλλον την Κύπρο στην Ελλάδα, τότε (μετά από δημοψήφισμα) θα παραχωρούταν και αυτά τα νησιά (η συμφωνία ακυρώθηκε αργότερα από την Ιταλία το 1922).
Τα στενά των Δαρδανελίων και η θάλασσα του Μαρμαρά αποστρατικοποιήθηκαν και έγιναν προσωρινά διεθνής περιοχή, οι Σύμμαχοι απέκτησαν τον οικονομικό έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τέλος καθορίζονταν η ισότητα και τα δικαιώματα των χριστιανικών μειονοτήτων.
Η επικύρωση της Συνθήκης δεν έγινε από κανένα συμμαχικό κοινοβούλιο (ούτε από το ελληνικό), καθώς μετά την επαναφορά του Κωνσταντίνου στον ελληνικό θρόνο, διαταράχθηκαν οι σχέσεις με τις συμμαχικές δυνάμεις, οι οποίες ποτέ δεν τον αναγνώρισαν ως αρχηγό του ελληνικού κράτους.
Η Σοβιετική Ένωση έκανε ξεχωριστή συνθήκη με τους Οθωμανούς. Μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, που μετέφεραν την πρωτεύουσα στην Άγκυρα, καθώς και την Μικρασιατική Καταστροφή, οι σύμμαχοι υπέγραψαν νέα συνθήκη ειρήνης (Συνθήκη της Λωζάνης) το 1923, με ευνοϊκότερους όρους για την (πλέον) Τουρκία.
Η σημερινή Τουρκία είναι ο χώρος στον οποίο δραστηριοποιήθηκαν δύο πολιτισμοί, ο Ελληνικός και ο Περσικός. Οι σημερινοί Τούρκοι νιώθουν ότι μόνο η χρήση της γεωγραφικής αυτής εκτάσεως τους ανήκει. Γι’ αυτό η τουρκική Κυβέρνηση χρειάστηκε ειδική άδεια για να κτίσει γέφυρα στο Βόσπορο ή για να διέλθει το Istanbul Metrosu στην αντίπερα όχθη.

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

Η ιστορία της φωτογραφίας, σαν σήμερα 19 Αυγούστου "τραβήχτηκε" η πρώτη φωτογραφία και απεικόνιζε στέγες σπιτιών!


Με τον όρο φωτογραφία αναφερόμαστε στην τέχνη και επιστήμη της δημιουργίας οπτικών εικόνων μέσω της καταγραφής και αποτύπωσης του φωτός, με χρήση κατάλληλων συσκευών (φωτογραφικές μηχανές). Ετυμολογικά, η λέξη φωτογραφία είναι σύνθετη και προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις -φως και -γραφή.
Υπάρχουν φωτογραφίες που είναι πραγματικά έργα τέχνης, άλλες που είναι ιστορικές μαρτυρίες, φωτογραφίες που
μπορούν να μεταβάλουν την διάθεση και τα συναισθήματα ενός ανθρώπου σε λίγα μονο λεπτά και φωτογραφίες που έριξαν κυβερνήσεις. Συνεπώς, κατα τη γνώμη μου, η αποτύπωση της εικόνας σε χαρτί αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εφευρέσεις του ανθρώπινου πολιτισμού και μια τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξη. Eίναι μια νέα μορφή τέχνης. Παρακάτω κάνω μια ιστορική αναδρομή στην εξέλιξη της φωτογραφίας, από τα αρχαιοελληνικά χρόνια μέχρι και σήμερα.


Γύρω στο 350 π.Χ. Ο Αριστοτέλης περιγράφει τον τρόπο που λειτουργεί η camera obscura, η απλούστερη μορφή μηχανής (που στην ουσία καθρεπτίζει την εικόνα που βλέπουμε από το σκόπευτρο).

Το 1000. μ.Χ. Ο Άραβας σοφός Αλχαζέν, μετέφρασε την περιγραφή της μηχανής του Αριστοτέλη στη γλώσσα του για τον λαό του.
Το 1490 η camera obscura ήταν η πρώτη μεταφερόμενη φωτογραφική κατασκευή. Δεν μπορούμε να την πούμε ακριβώς φωτογραφική μηχανή, διότι δεν διέθετε φιλμ και φακό. Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, γνώριζε και πιθανότατα χρησιμοποιούσε τις δυνατότητες αυτής της κατασκευής.
Το 1530 ο Ντανιέλ Μπαρμπάρο τοποθέτησε πρώτος τον φακό στην camera obscura για καλύτερα αποτελέσματα.
Το 1550 ο Τζιρόλαμο Καρντάνο τοποθέτησε στο φακό και το μηχανισμό των διαφραγμάτων για να πετυχαίνει μεγαλύτερη ευκρίνεια.
Το 1558 ο Τζιοβάνι Μπατίστα Ντέλα Πόρτα, στο βιβλίο του που ασχολείται με τη φύση, σχεδιάζει και δίνει πλήρη περιγραφή της camera obscura.
Το 1604 ο Ιταλός, φυσικός, Άγγελος Σάλα, παρατήρησε ότι κάποιες ενώσεις του αργύρου, άλλαζαν χρώμα στο φως του ήλιου, μαύριζαν. Δεν βρήκε όμως κάποιο τρόπο για να διατηρήσει αυτήν την αλλαγή.


Γύρω στο 1600-1620 φαίνεται ότι εμφανίστηκε η πρώτη φορητή μηχανή σε λογικές διαστάσεις, ώστε να μεταφέρεται απο δύο άτομα, camera obscura, πρόγονος της σημερινής φωτογραφικής μηχανής. Τη χρησιμοποιούσε ο αυστριακής καταγωγής αστρονόμος Γιόχαν Κέπλερ. Με αυτή σκιτσάριζε σε μεγάλο μέγεθος χαρτιού τοπία με μεγάλη ακρίβεια. Στην κυριολεξία έστηνε μια σκηνή σε ένα χώρο, κλείνονταν μέσα και σχεδίαζε με το λίγο φως που περνούσε μέσα από το υποτυπώδες οπτικό σύστημα. Σήμερα το πετυχένουμε απλά με ένα κλικ.

Το 1676 έχουμε την πρώτη μηχανή με μεταβλητή εστιακή απόσταση και καθρέπτη αναστροφής της εικόνας, κατασκευή του Γιόχαν Στουρμ, γερμανού μαθηματικού.

Μετά τα πράγματα δείχνουν πως φωτομηχανικά δεν μπορούσαν να γίνουν πολλά πράγματα ακόμη, χρειαζόταν και η χημεία. Μέχρι την εμφάνιση της δαγεροτυπίας  οι μηχανές αυτές χρησιμοποιούσαν απλό χαρτί, πάνω στο οποίο σκιτσάριζαν το είδωλο. Πολλοί ζωγράφοι βρήκαν την κατασκευή αυτή πολύτιμη στο να σχεδιάζουν με ακρίβεια εικόνες με προοπτική και τοπία. Είναι μυστήριο όμως γιατί αργότερα μερικοί από αυτούς δεν δέχονταν τη φωτογραφία ως μορφή τέχνης.
Το 1725 ένας ακόμη ερευνητής, ο Γερμανός Ιωάννης Σουλτζ, κατάφερε να πάρει μια εφήμερη φωτογραφία χρησιμοποιώντας άλατα αργύρου, που άφηνε να εκτεθούν στο φως του ήλιου.
Το 1800 ο Σερ Γουίλιαμ Χέρσελ ανακαλύπτει την υπέρυθρη ακτινοβολία. Σήμερα έχουμε το υπέρυθρο φιλμ που δίνει φωτογραφίες με βάση τον υπέρυθρο φωτισμό, γι' αυτό και τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά από αυτό που βλέπουν τα μάτια μας.
Το 1802 οι Ντάουι και Γουέντζγουντ καταφέρνουν να...

Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ (Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, 1541 – 7 Απριλίου 1614)


O Δομήνικος Θεοτοκόπουλος αποτελεί τον 13ο απόστολο του Λόγου. Η αόρατη, αρχέγονη, αταλάντευτη διαδρομή του πνεύματος βρήκε στο πρόσωπο, και κυρίως στην τέχνη του, την παρθένα γη που πάντα αναζητά. Αυτός ο ιδιαίτερος διάκονος είδε τα πράγματα όπως μόνο οι αληθινοί καλλιτέχνες τα βλέπουν: Μόνα τους. Τίποτα άλλο δίπλα τους. Είτε ήταν σε καταγάλανο, καθαρό ουρανό, είτε στο απόλυτο έρεβος, αυτός έβλεπε τη λάμψη και το περίγραμμα της ύπαρξης τους. Αυτός, μοναχικός απόστολος, εστίασε περισσότερο στους ανθρώπους και ειδικότερα στους “υπερανθρώπους”, τους “ισχυρούς”, του “πεφωτισμένους”. Του απογύμνωσε, τους αποκαθήλωσε και στο τέλος τους Ενανθρώπησε. Ο “El Greco” κοίταξε την Αποκάλυψη της ζωής και είδε τη αρχή της δημιουργίας. Το μυστικό μονοπάτι αυτής που οδηγεί στο ανυπόταχτο πνεύμα και στο πάντρεμα παραδείσου-κόλασης. Ο Ελληνας που ζωγράφισε τη σκληρή αλήθεια της ζωής χωρίς φόβο και πάθος. Όπως τη δέχτηκε. Χωρίς συμβιβασμούς, ωραιοποιήσεις και ψέματα. Η μεγαλοπρέπεια της ταπεινότητας απέναντι στην αλαζονεία και την έπαρση του μεγαλείου.
Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (1541 – 7 Απριλίου 1614), γνωστός επίσης με τo Ισπανικό προσωνύμιο El Greco, δηλαδή ο Έλληνας, ήταν Kρητικός ζωγράφος, γλύπτης και αρχιτέκτονας της Ισπανικής αναγέννησης. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μακριά από την πατρίδα του, δημιουργώντας το κύριο σώμα του έργου του στην Ιταλία και στην Ισπανία. Εκπαιδεύτηκε αρχικά ως αγιογράφος στην Κρήτη, που αποτελούσε τότε τμήμα της ενετικής επικράτειας, και αργότερα ταξίδεψε στη Βενετία. Στην Ιταλία επηρεάστηκε από τους μεγαλύτερους δασκάλους της ιταλικής τέχνης, όπως τον Τιντορέτο και τον Τιτσιάνο, του οποίου υπήρξε μαθητής, υιοθετώντας στοιχεία από τον μανιερισμό. Το 1577 εγκαταστάθηκε στο Τολέδο, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του και ολοκλήρωσε ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του.
Στις 18 Ιανουαρίου χτύπησαν οι καμπάνες από το Τολέδο για να τιμήσουν τον μεγάλο Έλληνα ζωγράφο Ελ Γκρέκο (Δομίνικο Θεοτοκόπουλο). “Ο προφήτης των μοντέρνων καιρών”, όπως χαρακτηρίζεται θα του αποδοθεί τιμή για μια ολόκληρη χρονιά στην χώρα όπου τον “γέννησε” καλλιτεχνικά, την Ισπανία.
Στο Τολέδο, την πόλη όπου έζησε, καθιερώθηκε και μεγαλούργησε από τα 36 του χρόνια ως τον θάνατό του, στα 73 του, το 1614, όλη η πόλη συμμετέχει στην επέτειο μέσα από μια πληθώρα εκδηλώσεων. Οι επισκέπτες του Τολέδο θα μπορούν να επισκεφθούν και πέντε κομβικά σημεία της πόλης, όπου βρίσκονται αυθεντικοί πίνακες του Ελ Γκρέκο.


Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

‘’ΓΕΛΑΕΙ Ο ΜΩΡΟΣ ΚΑΝ ΤΙ ΜΗ ΓΕΛΟΙΟΝ ΕΙ’’.

Γράφει ο αγαπητός φίλος Όμηρος ΑΛεξάνδρου:


Είμαι πολύ περίεργος να μάθω τι είναι ακριβώς αυτό που λεει, με σαρδόνιο γέλιο, ο Πρόεδρος του Γιούρογκρουπ  Ντάισελμπλουμ στο δικό μας, τον Υπουργό Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη και ξεσπά σε αυτά τα χαχανητά. Η εικόνα είναι από την πρόσφατη συνεδρίου του Γιούρογκρουπ με το οποίο επισημοποιήθηκε η έξοδος της Κύπρου από το Μνημόνιο. Αναρωτιέμαι, είναι το γεγονός της εξόδου από το Μνημόνιο από μόνο του, επαρκής λόγος να ξεσπά ο δουλικότερος των δουλικών και Yes Man της Τρόικα σε αυτό το ξεκαρδιστικό γέλιο;
 Θα μπορούσα και εγώ με την σειρά μου να ξεσπάσω σε γέλιο μέχρι φυρμού ακούγοντας τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να παινεύεται  ότι: ‘’Τα καταφέραμε μετά από 3 χρόνια σκληρής δουλείας’’ και όχι δουλειάς…γλώσσα λανθάνουσα….Η ακούγοντας τον Αβέρωφ Νεοφύτου, άλλως Φούλλη ομορφούλλη , να λέγει την δική του κοτσάνα…’’ «Επανακτούμε την εθνική μας κυριαρχία, επανακτούμε την αξιοπρέπειά μας», Είμαι σίγουρος, ότι γέλιο μέχρι σκασμού θα έχουν κάνει και τα γεράκια της Τρόικα παρακολουθώντας τις δηλώσεις Αναστασιάδη και των παρατρεχάμενων του.
 Τις απάνθρωπες, σκληρές και επώδυνες αποφάσεις των μασόνων της Τρόικα και του Γιούρογκρουπ για τον Κυπριακό Λαό, τις αποδέχθηκε αρχικά ο Αναστασιάδης με το κούρεμα καταθέσεων τον Μάρτη του 2013 και μετά συνέχισε να τις αποδέχεται ο Χαρούλλης, που μέσα σε τρία χρόνια τα αυτιά του από το πολλή τράβηγμα μεγάλωσαν ακόμη πιο πολύ. Αυτός ο δουλικός τύπος χαρακτηρίστηκε από τα γεράκια της ‘’Ευρώπης της Αλληλεγγύης’’  ο καλύτερος μαθητής. Χαρακτηρίστηκε έτσι γιατί απλά στα τρία χρόνια που είναι υπουργός οικονομικών, δεν είπε ποτέ μα ποτέ, ούτε ένα όχι στους δασκάλους του και μελλοντικούς εργοδότες του. Και όπως όλοι ξέρουμε από το σχολείο, ο καλός μαθητής που οι δάσκαλοι του, του βάζουν άριστα στο έλεγχο, δεν είναι μόνο ο μελετηρός αλλά και ο συνεργάσιμος μαθητής
 Τα γεράκια του Γιούρογκρουπ σάρκαζαν για το γεγονός ότι το πείραμα τους πέτυχε και ταυτόχρονα το πειραματόζωο τους δεν πέθανε ακόμη. Ήταν ευτυχισμένοι γιατί το θύμα τους επέζησε μετά που το μοναδικό πείραμα παγκοσμίως (κούρεμα καταθέσεων), αν και κατέστρεψε τις τράπεζες και την οικονομία του θύματος, το θύμα είναι ακόμη μισοζώντανο. Τι και αν ένας λαός είδε μέσα σε μία νύκτα να χάνονται κόποι και μόχθοι δεκαετιών; τι και αν χάθηκαν 10 δισεκατομμύρια από τις καταθέσεις των κυπρίων πολιτών;  Τι και αν χιλιάδες άνθρωποι πτώχευσαν, έμεινα άνεργοι και ψάχνουν τροφή στα σκουπίδια για να επιβιώσουν, εκεί που ψάχνουν τροφή και τα γνωστά πειραματόζωα των επιστημόνων, τα ποντίκια; Τι και αν χιλιάδες νέοι οδηγήθηκαν απελπισμένοι στη ξενιτιά για να βρουν δουλειά; Τι και αν χιλιάδες άνθρωποι τρέχουν στα κοινωνικά παντοπωλεία για να μην πεθάνουν από πείνα; Τι και αν χιλιάδες οικογένειες θα ξεσπιτωθούν αμέσως μετά τις εκλογές του Μάη; Μήπως όλα έγιναν για να επιβάλουν στη Κύπρο, μέσω της λύσης της αντιδημοκρατικής και ρατσιστικής λύσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας την πλήρη τουρκοποίηση;
 Η έξοδος από το Μνημόνιο δεν σημαίνει τίποτα, απλά τερματίστηκαν οι εισπράξεις των δόσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τρόικα. Απλά τελείωσαν τα γνωστά ‘’πακέτα’’. Τώρα ξεκινούν τα δύσκολα, τώρα που θα αρχίσουμε να πληρώνουμε τα χρωστούμενα που αποτελούν περίπου το 95% των δανείων που μας παραχώρησαν. Τώρα ξεκινούν τα σκληρά μέτρα λιτότητας για να εξοικονομηθούν χρήματα για να πληρωθούν οι δόσεις και αν η οικονομία δεν παράγει και δεν αναπτύσσεται ικανοποιητικά, οι δόσεις της Τρόικα δεν θα πληρώνονται από εισοδήματα του κράτους αλλά από δανεισμό από τις αγορές με μεγαλύτερο επιτόκιο από αυτό του Μνημονίου
 Οι δόσεις για τα χρωστούμενα θα αρχίσουν να πληρώνονται  από το 2019 και θα διαρκέσουν μέχρι το 2031 για να εξοφληθεί το ποσό των 7,5 περίπου δις πλέον των τοκοχρεολυσίων, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να εξυπηρετείται και ο δανεισμός που είχαμε και έχουμε από άλλες πηγές. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα στην παρούσα φάση καθ’ ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ξεπερνούν το 155% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος ΑΕΠ  ενώ η ανεργία ξεπερνά κατά πολύ το 16% που επικαλείται η Κυβέρνηση. Η στατιστική υπηρεσία δεν λαμβάνει υπόψη στο στατιστικό δείγμα τους κύπριους που μεταναστεύουν, ούτε τους νέους που μετά τις σπουδές τους, που υπό κανονικές συνθήκες θα επέστρεφαν στην Κύπρο, δεν επιστρέφουν και μένουν στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά. Το δημόσιο χρέος παραμένει στο 108% του ΑΕΠ, και είναι σημαντικά πιο πάνω από το χρέος που είχαμε πριν μπούμε στο Μνημόνιο. Οι πολίτες κινδυνεύουν καθημερινά να πεθάνουν γιατί το κράτος αδυνατεί να τους προσφέρει στοιχειώδη νοσοκομειακή περίθαλψη και φάρμακα. Η παραγωγικότητα στο δημόσιο είναι ανύπαρκτη και η γραφειοκρατία εξοργίζει τους πολίτες και διώχνει τους ξένους επενδυτές.    
 Πέραν των πιο πάνω οι ξένοι δεν μας εμπιστεύονται και δεν έρχονται να επενδύσουν για να επέλθει ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας. Αν δε στα πιο πάνω προσθέσουμε και την μεγάλη κοινωνική αναταραχή που θα επιφέρουν οι εκποιήσεις, μπορεί να αντιληφθεί κάποιος το ζοφερό περιβάλλον το οποίο ο Αναν στασιάδης και ο Χαρούλλης ηθελημένα αγνοούν και χαζοχαρούμενα πανηγυρίζουν.
 Είμαι βέβαιος ότι τώρα που βγήκαμε από το Μνημόνιο θα αρχίσουμε τις ίδιες μαλακίες του παρελθόντος και θα σκορπούμε απλόχερα χρήμα για ψηφοθηρικούς σκοπούς. Ήδη ο Χαρούλλης έδωσε το στίγμα τις πολιτικής που θα ακολουθήσει: Αύξηση της κρατικής χορηγίας στα κόμματα, αυξήσεις μισθών Βουλευτών, αγορά νέων πολυτελών αυτοκινήτων αξιωματούχων, μείωση της στρατιωτικής θητείας και πρόσληψη 3000 επαγγελματιών οπλιτών, προσλήψεις στην αστυνομία και σε άλλες θέσεις του δημοσίου, κ.λ.π
 Από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας τα αμαρτωλά κόμματα εξουσίας ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν για να διατηρηθούν στην εξουσία, να τα έχουν καλά δηλαδή με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα του οποίου εξασφάλιζαν για δεκαετίες τώρα βασιλικές παροχές σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα. Γιατί να τα έχουν καλά; Μα απλά γιατί ο ευρύτερος δημόσιος τομέας αριθμεί 70χιλ., παντρεμένοι γίνονται 140 χιλ. και με ένα και όχι δύο και τρία παιδιά γίνονται 210 Χιλ. Αν δε σε αυτούς προσθέσει κανείς και τους συνταξιούχους του δημοσίου, ο αριθμός αυτών που ανακυκλώνει και εναλλάσσει στην εξουσία το αμαρτωλό κατεστημένο φθάνει στις 380 περίπου χιλιάδες. Τώρα καταλάβατε γιατί δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από το αμαρτωλό κομματικό κατεστημένο, γιατί απλά αυτό το κατεστημένο και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας είναι συγκοινωνούντα δοχεία. To Μνημόνιο απέτυχε οικτρά γιατί δεν κατάφερε να νοικοκυρέψει τα δημόσια οικονομικά και να απαλείψει τις στρεβλώσεις που υπήρχαν. Δεν κατάφερε να σμικρύνει το χάσμα μεταξύ των αποδοχών του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα.  
 Ο κυπριακός λαός πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί το επαίσχυντο και προδοτικό παιχνίδι εξουσίας που έπαιξε ο Αναστασιάδης με το ανόητο και άρρωστο ανθρωπάκι τον Δημήτρη Χριστόφια σε βάρος του και που ήταν η αίτία της σημερινής οικονομικής κατάρρευσης. Πάνω στην απελπισία του ο ξεσπιτωμένος και εξαθλιωμένος οικονομικά κύπριος είμαι σίγουρος ότι θα ξεσπάσει μετά τον Μάη και θα γίνει βίαιος και απρόβλεπτος. Οι κάθε πολιτικάντηδες, Αναν ιάδιες και Χαρούλληδες και οι όμοιοι τους, που σήμερα βλακωδώς χαριεντίζονται για τα ‘’επιτεύγματα’’ τους, θα τα καταφέρουν άραγε να ξεφύγουν από την οργή του λαού και να καταφύγουν στο εξωτερικό για να εργοδοτηθούν από τους εργοδότες τους;

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016

Η Μαφία του ελαιολάδου!




Είναι μια υποψία, που διακατέχει τους ανθρώπους από αγροτικές περιοχές που παράγουν το αγαθό αυτό, εδώ και δεκαετίες και απάντηση δεν έχουν λάβει. Παράγουν ελαιόλαδο με πολύ κόπο, κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες και με τον κίνδυνο των καιρικών φαινομένων είτε εντόμων που καραδοκούν να ροκανίσουν το αγροτικό εισόδημα οικογενειών χωρίς άλλους ετήσιους πόρους. Οι μεσάζοντες, λεγόμενοι και έμποροι, παίρνουν έτοιμο το λάδι και το διακινούν κατά το δοκούν με αποτέλεσμα να φθάνει στο πιάτο του καταναλωτή, ειδικά στο εξωτερικό, ακόμη και πάνω από 20 ευρώ το λίτρο. Η διακίνηση αυτή γίνεται υπό την εποπτεία ανθρώπων που ελέγχουν αποκλειστικά το προϊόν και το βαπτίζουν έξτρα παρθένο χωρίς να πληρεί τις προϋποθέσεις με αποτέλεσμα να καρπώνονται περισσότερο κέρδος σε συνδυασμό με τις αλλαγές στον τόπο και την χώρα προέλευσης. Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο είναι θεωρητικά η καλύτερη και πιο αγνή ποιότητα λαδιού που μπορεί να παραχθεί. Για να πάρει κανείς την πολυπόθητη ένδειξη ου έξτρα παρθένου ελαιολάδου και να την χρησιμοποιεί στην αγορά, πρέπει να πιστοποιήσει ότι το λάδι του παράγεται  σε ελεγχόμενο κλίμα και χωρίς διαλύτες ώστε να μην επηρεάζεται από μεγάλες μεταπτώσεις στην θερμοκρασία.
Σε ελέγχους, λόγου χάριν, που έγιναν στις ΗΠΑ μόνο το 20% και λίγο παραπάνω του Ιταλικού ελαιολάδου που φθάνει εκεί ως έξτρα παρθένο είναι ακριβώς αυτό που αντιπροσωπεύει. Το υπόλοιπο νοθεύεται στην χώρα προέλευσής του κυρίως με ηλιέλαιο με την προσθήκη σταγόνων χλωροφύλλης που προσδίδουν στο παραγόμενο προϊόν το επιθυμητό χρώμα του ελαιολάδου. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει με το μοδάτο αγουρέλαιο που ως νοθευμένο περιέχει και εκχύλισμα μέντας ή άλλων φυτών για να επιτύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Στην δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή  "60 Λεπτά " στο αμερικανικό δίκτυο CBS τέθηκε το θέμα τις νοθείας του ελαιολάδου και οι αποκαλύψεις ήταν συνταρακτικές. Η νοθεία βέβαια δεν είναι νέο φαινόμενο ούτε αποκλειστικά Ιταλικό. Όμως η διαφορά είναι πως η Ιταλική Μαφία ελέγχει την διακίνηση του ελαιολάδου σε  μεγάλο βαθμό. Στην εκπομπή μίλησε και ένας Σικελός παραγωγός που αντιμάχεται την Μαφία έχοντας δημιουργήσει έναν συνεταιρισμό με άλλους 200 παραγωγούς. Ο παραγωγός ανέφερε πως την ημέρα που δημιουργήθηκε αυτή η ένωση του έκαψαν το αυτοκίνητο και μέρος του σπιτιού, ενώ βρίσκονταν εντός της οικίας του με την σύζυγο και την κόρη του.
Το Βίντεο από την εκπομπή του CBS μπορείτε να το δείτε εδώ:
http://www.oliveoiltimes.com/…/mafia-olive-oil-on-60-…/50203

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Η σκάλα της ζωής του άντρα!



Η "σκάλα" ανήκει σε ομάδα λαϊκών ζωγράφων και κοσμούσε παλαιότερα καφενεία, ταβέρνες και σε λεωφορεία ακόμα. Ας δούμε όμως λεπτομερέστερα την αναπαράσταση αυτή και να ξεδιαλύνουμε το ιδεολογικό της νόημα. Η εικόνα χωρίζεται σε δυο νοηματικούς χώρους, όπου η άνοδος ταυτίζεται με την νεότητα και η κάθοδος με τα γηρατειά. Στην βάση της πυραμίδας υπάρχει το προπατορικό αμάρτημα με τον Αδάμ και την Εύα. Ξεκινώντας από τ΄αριστερά προς τα δεξιά θα δούμε τις τρεις μεγαλύτερες βιολογικές ενότητες-σταθμοί του άντρα που ξεκινά με την γέννηση-μωρό, την ενηλικίωση- ζευγάρωμα-αναπαραγωγή και τα γηρατειά-θάνατο. Με την γέννηση έρχεται το μωρό-αγόρι στον κόσμο φυσικά με την ύπαρξη μητέρας. Εν συνεχεία παρουσιάζεται στην ανέμελη παιδική ηλικία με την παρουσία μητέρας. Στα 20 παρατηρούμε τον άντρα να ερωτεύεται και να απουσιάζει η μητέρα πλέον ως υπόσταση αφού την θέση της παίρνει το "έτερον ήμισυ". Στα 30 έχει πλέον κaκαθιερωθεί στην κοινωνία και αυτό το υποδηλώνει το κοστούμι που φορά, ενώ πλέον έχει μπει στο νέο κύκλο της ζωής με την βιολογική ακολουθία και την απόκτηση τέκνων. Στα 40 και στα 50 η καταξίωση είναι εμφανής τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο αλλά ταυτόχρονα αρχίζει και η "κάτω βόλτα". Η κάθοδος θέλει και υποστήριξη και ο πιο κατάλληλος γι΄αυτό είναι ο διάδοχος γιος που θα στηρίξει τον πατέρα, κάτι που θα ενδυναμωθεί με την ύπαρξη του εγγονού στο δεύτερο σκαλί της καθόδου. Ακολουθεί η πιο προχωρημένη ηλικία με την εφημερίδα στο χέρι και το κοστούμι που μας φανερώνει το κύρος της ηλικίας, ενώ στο επόμενο παρατηρούμε την απουσία κοστουμιού την θέση του οποίου έχει πάρει μια ρόμπα και η απαραίτητη ύπαρξη στήριξης από τον γιο ή τον εγγονό. Τέλος στο τελευταίο σκαλί ο άντρας είνα μόνος και ανήμπορος καθισμένος σε μια πολυθρόνα περιμένοντας το τέλος το επίγειου κύκλου του. Η μόνη του παρηγοριά είναι οι αναμνήσεις της ζωής του γιατί άλλη χαρά δεν έχει.
Όλη η ιδεολογία της ζωής του άντρα σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία μέχρι και τον προηγούμενο αιώνα, συμπυκνωμένη σε μια εικόνα ενός άσημου καλλιτέχνη που κοσμούσε μέρη εστίασης και διασκέδασης και στιγμάτισε γενιές και γενιάς.

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Η Παγκόσμια Οικονομία!



Σοσιαλισμός: Έχεις δύο αγελάδες και δίνεις την μία στον γείτονά σου.
Κομμουνισμός: 'Έχεις δύο αγελάδες, η κυβέρνηση παίρνει και τις δυο και σου δίνει λίγο γάλα.
Φασισμός: Έχεις δύο αγελάδες, η κυβέρνηση παίρνει και τις δύο και σου πουλά λίγο γάλα.
Ναζισμός: Έχεις δύο αγελάδες, η κυβέρνηση παίρνει και τις δύο και σε σκοτώνει κιόλας.
Γραφειοκρατία: Έχεις δύο αγελάδες, η κυβέρνηση παίρνει και τις δύο, σκοτώνει την μία , αρμέγει την άλλη και στο τέλος πετά το γάλα.
Καπιταλισμός: Έχεις δύο αγελάδες, πουλάς τη μία, αγοράζεις έναν ταύρο, πολλαπλασιάζεις το κοπάδι και η οικονομία αναπτύσσεται ομαλά. Στη συνέχεια, πουλάς όλο το κοπάδι γίνεσαι εισοδηματίας και περνάς ζάχαρη.
Αμερικανική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες, πουλάς τη μία και αναγκάζεις την άλλη να παράγει γάλα όσο 4 αγελάδες. Αργότερα προσλαμβάνεις έναν εμπειρογνώμονα για να αναλύσει τους λόγους για τους οποίους η αγελάδα έπεσε νεκρή.
Γαλλική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες, απεργείς γιατί θέλει και τρίτη.
Γιαπωνέζικη Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες και τις ανασχεδιάζεις έτσι ώστε να έχουν το 1/10 του μεγέθους τους και να παράγουν 20 φορές περισσότερο γάλα. Μετά σχεδιάζεις ένα έξυπνο καρτούν, το ονομάζεις Cowmon και το πουλάς σε όλο τον κόσμο.
Γερμανική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες, και τις ανασχεδιάζεις έτσι ώστε να ζουν 100 χρόνια, να τρώνε μια φορά το μήνα και να αυτοαρμέγονται.
Ιταλική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες αλλά δεν ξέρεις που είναι, έτσι κάνεις διάλειμμα για φαγητό.
Ρωσική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες, τις μετράς και στην πραγματικότητα μαθαίνεις πως είναι 5. Τις ξαναμετράς και μαθαίνεις πως έχεις 42. Την τρίτη φορά μαθαίνεις πως έχεις δύο ξανά. Μετά σταματάς και ανοίγεις ένα μπουκάλι βότκα ακόμα.
Κινεζική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες, 300 ανθρώπους να τις αρμέγουν, ισχυρίζεσαι ότι εξασφαλίζεις πλήρη απασχόληση και υψηλή παραγωγικότητα και συλλαμβάνεις τον δημοσιογράφο που δημοσιοποιεί τους παραπάνω αριθμούς.
Ινδική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες, και απλά τις λατρεύεις αφού στην Ινδία αποτελεί ιερό ζώο.
Βρετανική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες, όμως και οι δυο είναι τρελές.
Ελληνική Οικονομία: Έχεις δύο αγελάδες, τις πουλάς όσο όσο, τα χρήματα που παίρνεις τα δίνεις προκαταβολή να πάρεις ακριβό αυτοκίνητο το οποίο θα αποπληρώσεις σε 7.083 δόσεις.

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

49 χρόνια πρίν... 24-ΙΧ-1966!

ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΛΙΤΤΟΝ


Η εταιρεία Λίττον απέσυρε χθες τας προτάσεις της όπως αναλάβη την οικονομικήν ανάπτυξιν της Κρήτης και της Δυτικής Πελοποννήσου. [...] Ο υπουργός Συντονισμού κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εξέφρασε την λύπην του. […] Διά λόγους καθαράς κομματικής σκοπιμότητος, είπεν ο κ. Μητσοτάκης, τόσον η Ενωσις Κέντρου όσον και η ΕΔΑ κατεπολέμησαν την επιχειρηθείσαν συνεργασίαν διά τοιούτων μεθόδων, ώστε να αναγκάσουν την Λίττον να αποσύρη τας προτάσεις της [...]. Η Κυβέρνησις, είπεν ο κ. Μητσοτάκης, καταγγέλλει την πολιτικήν αυτήν, η οποία κατέληξεν εις την απομάκρυνσιν της Λίττον προς μεγάλην ζημίαν της προσπαθείας διά την οικονομικήν ανάπτυξιν της Κρήτης και της Δυτικής Πελοποννήσου. [...] Παράγοντες της Ενώσεως Κέντρου προσκείμενοι εις τον κ. Ανδρέαν Παπανδρέου, αναφερόμενοι εις τας δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη [...], υπεστήριζον την νύκτα τα εξής: «Η εταιρία απέσυρε τας προτάσεις της, αφού απεκαλύφθη, κατά την συζήτησιν εις την βουλήν, ότι επρόκειτο περί τεχνάσματος εις βάρος του ελληνικού δημοσίου. Διότι απεδείχθη ότι η Λίττον ουδεμίαν υποχρέωσιν ανελάμβανε να πραγματοποιήση συγκεκριμένα έργα και ουδεμίαν κύρωσιν θα υφίστατο διά την μη πραγματοποίησιν [...].»
Όλες οι μετά '81 συμβάσεις βέβαια, ήταν πιο συμφέρουσες για το ελληνικό δημόσιο του Ανδρέα!
http://www.kathimerini.gr/

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Thom Feeney: Ο 29χρονος Άγγλος που μαζεύει λεφτά για το χρέος της Ελλάδας έφτασε το 1 εκ. και μιλά στον «Guardian»!

Ο Thom Feeney είναι 29 χρονών, δουλεύει σε κατάστημα παπουτσιών στο Λονδίνο και είχε μια απίθανη ιδέα: να ξεκινήσει έναν διαδικτυακό έρανο μέσω του σάιτ indiegogo.com (που συνήθως συγκεντρώνει χρήματα για start up εταιρείες, ιδέες ή φιλανθρωπίες) για να "σώσει" την Ελλάδα από το χρέος. Η ιδέα του αυτή τη στιγμή έχει καταφέρει να μαζέψει κά​τι περισσότερο από 1 εκατομμύριο ευρώ, κάνοντας τον Feeney γνωστό παγκοσμίως -και δίνοντάς του την ευκαιρία να δώσει μια συνέντευξη για την ιδέα του στην ηλεκτρονική έκδοση του The Guardian!

«​Πολλές φορές όταν έχεις μια μικρή ιδέα, γελάς με αυτό που σκέφτηκες και συνεχίζεις τη μέρα σου. Το κάνω συχνά αυτό, μόνο που εκείνο το βράδυ Κυριακής δεν άφησα την ιδέα να περάσει, αποφάσισα να προσπαθήσω να την κάνω πραγματικότητα», λέει ο 29χρονος Thom Feeney στη συνέντευξη που έδωσε στην ηλεκτρονική έκδοση του The Guardian, με αφορμή την εκπληκτική του ιδέα να δημιουργήσει ένα διαδικτυακό έρανο μέσω του crowdfunding website indiegogo.com, με σκοπό να μαζέψει 1,6 δισεκατομμύρια (!) ευρώ για το χρέος της Ελλάδας.
Η πρωτοβουλία του που στην αρχή φαινόταν σαν αστείο (οριακά κακόγουστο δεδομένης της δύσκολης φάσης της χώρας) όχι μόνο έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τον κόσμο, αλλά σε 3 μόλις μέρες κατάφερε να συγκεντρώσει ένα ποσό που ξεπερνά το 1 εκατομμύριο ευρώ -και έχει 6 ακόμα μέρες για να εκπληρώσει το σκοπό της, δηλαδή να καταφέρει να αγγίξει το 1,6 δις.

​Ποια ήταν όμως η ιδέα του 29χρονου; «Αναρωτιόμουν αν οι άνθρωποι στην Ευρώπη θα είχαν τη διάθεση να βοηθήσουν σε αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα. Λιγότερα λόγια, περισσότερες πράξεις. Έτσι, μετά το δείπνο έκατσα στο τραπέζι και ξεκίνησα μια καμπάνια-έρανο για να προσπαθήσω να σώσω την ελληνική οικονομία. Χρειαζόταν βασικές γνώσεις μαθηματικών για να υπολογίσω πως απλά χρειαζόμουν όλο τον πληθυσμό της Ευρώπης να συμβάλλει ο καθένας με ένα ποσό 3,19 ευρώ για να φτάσουμε το ποσό της δόσης. Για να το καταφέρω συμπεριέλαβα μερικά πολύ ωραία ανταλλάγματα, όπως η ελληνική σαλάτα, αλλά και οι διακοπές στην Αθήνα για δύο και έτσι έστησα μια σελίδα στο indiegogo.com αλλά και έναν λογαριασμό στο twitter», εξηγεί

​Στην αρχή κανένας δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον, αλλά μετά από 2-3 άρθρα στο ίντερνετ, η ιδέα άρχισε να διαδίδεται σε χρόνο ρεκόρ. «Έγινε γνωστό μέσα σε ένα βράδυ. Ξύπνησα και βρήκα 1200 e mails και μετά από αυτό το ενδιαφέρον εκτινάχτηκε», λέει, συμπληρώνοντας:

«Ο λόγος που έστησα αυτή την καμπάνια για το ελληνικό χρέος είναι γιατί είχα κουραστεί με την αντιμετώπιση των πολιτικών. Κάθε φορά η λύση για την Ελλάδα καθυστερεί, είναι μια ευκαιρία για τους πολιτικούς να παίξουν παιχνίδια δύναμης, αλλά την ίδια στιγμή το αντίκτυπο κάνει τους απλούς ανθρώπους στην Ελλάδα να υποφέρουν».
Ούτε ο ίδιος δεν περίμενε πόσο μεγάλη ανταπόκριση θα έχει η ιδέα του. «Την Τρίτη, από την ώρα που πήγα στη δουλειά μέχρι την ώρα που γύρισα, η σελίδα στο indiegogo είχε μαζέψει περισσότερα από 200.000 ευρώ μέσα σε 6 μόλις ώρες που είναι ένα ποσό απίστευτο. Παρόλα αυτά, όλο αυτό δεν έχει να κάνει με το να μαζέψουμε τα χρήματα.  Με τα ανταλλάγματα που δίνουμε θα ενισχύσουμε και την ελληνική οικονομία -ο κόσμος θα αγοράσει ελληνικά προϊόντα και θα προσληφθούν Έλληνες για να τα παράγουν και να τους τα στείλουν.

Ο τρόπος να βοηθήσεις μια ασθμαίνουσα οικονομία είναι η επένδυση και το κίνητρο, όχι η λιτότητα και οι περικοπές. Αυτό το crowdfunding είναι η αντίδραση στο bullying που κάνουν στους έλληνες οι ευρωπαίοι πολιτικοί, αλλά εύκολα θα μπορούσε να είναι και για το bullying που κάνουν οι βρετανοί πολιτικοί στη Σκωτία και την Ουαλία. Θέλω ο κόσμος στην Ευρώπη να κατανοήσει πως υπάρχει και άλλη εναλλακτική στη λιτότητα από αυτή που μας λένε ο David Cameron και η Angela Merkel», λέει​.

​H ανταπόκριση ήταν πραγματικά συγκινητική:«Έλαβα χιλιάδες μηνύματα καλής θέλησης και αυτή τη στιγμή που γράφω έχουν συγκεντρωθεί σχεδόν 630.000 ευρώ από 38.000 ανθρώπους. Πολλοί έλληνες μου στέλνουν μηνύματα λέγοντας πόσο χαρούμενοι είναι που συνάνθρωποί τους από την Ευρώπη πραγματικά νοιάζονται για αυτούς. Πρέπει να είναι άσχημο να νιώθεις πως η υπόλοιπη ήπειρος σε βλέπει με μισό μάτι».

Όπως εξηγεί: «Η ομορφιά του ίντερνετ και των social media είναι πως μια καμπάνια σαν κι αυτή μπορεί να διαδοθεί από στόμα σε στόμα και ο κόσμος να εμπλακεί πολύ γρήγορα. Η δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί ένα τέτοιο σάιτ για ένα καλό σκοπό είναι συναρπαστική και ελπίζω πως και άλλοι θα ακολουθήσουν το παράδειγμά μου στο μέλλον, ξεκινώντας ή υποστηρίζοντας προσπάθειες σαν κι αυτή. Φυσικά, θα προτιμούσα να είχαμε κυβερνήσεις που θα άκουγαν τον κόσμο και θα είχαν καλύτερη επαφή μαζί του». ​
«Παρόλο που όταν ξεκίνησα σκεφτόμουν πως ο σκοπός της καμπάνιας ήταν σχεδόν ακατόρθωτος, έχω αλλάξει άποψη: είναι... μάλλον απίθανο να τα καταφέρουμε στο τέλος, αλλά όχι ακατόρθωτο. Γιατί τα βήματα που έγιναν είναι εντυπωσιακά. Πραγματικά πιστεύω πως στις επόμενες εβδομάδες εγώ και εκατοντάδες έλληνες θα πακετάρουμε μπουκάλια ούζο και θα στέλνουμε καρτ ποστάλ με τον Αλέξη Τσίπρα στον κόσμο που έβαλε λεφτά για τον σκοπό της καμπάνιας. Και μόνο αυτό θα είναι κάτι σημαντικό. Αλλά ας το δούμε σαν ένα πάρτι», λέει με ενθουσιασμό ο Thom Feeney.

​«Είμαι πραγματικά πολύ περήφανος για όλους τους ανθρώπους -όχι μόνο από την Αγγλία, την Ελλάδα και την Ευρώπη, αλλά από ολόκληρο τον πλανήτη- που έγινε μέρος αυτής της προσπάθειας. Είναι αληθινά μια κίνηση από ανθρώπους για ανθρώπους».

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Το Προτεκτοράτο των Θεσμών!



Του Ροβήρου Μανθούλη, σκηνοθέτη


Αυτό που δεν καταλαβαίνω στην παρούσα ελληνική χάβρα είναι γιατί τόσοι και τόσοι σοβαροί και συμπαθητικοί πολιτικοί (εξαιρώ αυτούς με το λίγο ως πολύ χουντικό φιλοσοφικό παρελθόν) συναγωνίζονται σε ανοησίες. Εντάξει, τα κόμματα και τα κομματίδια της αντιπολίτευσης έχουν προηγούμενα με τον Σύριζα. Εντάξει, δε μπορούν να ανεχτούν την ξαφνική του άνοδο και την ξαφνική τους κάθοδο. Αλλά δεν μπορούν να μην αναγνωρίσουν τον σκληρό αγώνα της κυβέρνησης να περιορίσει τις ασυλλόγιστες μνημονιακές αξιώσεις των ευρωπαίων Εμνημόνων.

Ο Τσίπρας φταίει που τα άχρηστα μπλά-μπλά των θεσμών κράτησαν 5 μήνες; "Θέλουμε την Ελλάδα στο Ευρώ! Θέλουμε την Ελλάδα στο Ευρώ!" αλλά εννοούσαν τον Σαμαρά, όχι τον Τσίπρα (και τον Βαρουφάκη που τους είχε καθίσει στο λαιμό!). Οι αντιπολιτευτές τα βάζουν με το δημοψήφισμα.

Συγνώμη, πού είναι το πρόβλημα; Έπρεπε να αποδεχτεί η κυβέρνηση το τελεσίγραφο των θεσμών; Θα πέφταν οι ίδιοι απάνω της και θα την αποκαλούσαν "μνημονιακή"! Αυτό άλλωστε ήταν και η πρώτη φάση της επικοινωνιακής εκστρατείας της "ομάδας" Σόίμπλε. Γιατί πρέπει να σας πω ότι η "δημοσιογραφική" αυτή συμμορία υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια. Άρχισε με την διάδοση ψευδών ειδήσεων όταν εκδηλώθηκε η κρίση στην Πορτογαλία. Το δήλωσε επίσημα και ο τότε πρωθυπουργός Σώκρατες. Τον πίστεψα όταν διάβασα το διαβόητο άρθρο στο γαλλικό "Εξπρές" με τίτλο Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΑΝΕΥ ΟΠΛΩΝ ΑΛΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (25/2/2015). Λες και είχαμε κυβέρνηση του Πεταίν...

"Οι Τσίπρας και Βαρουφάκης ενέδωσαν στις απαιτήσεις των ευρωπαίων πιστωτών τους" βιάζεται να πει ο Ζαν-Μισέλ Ντεμέτζ που το γράφει. Την ίδια μέρα, ο Σόιμπλε δήλωνε: "Να δούμε τώρα τι θα πει ο Τσίπρας στους ψηφοφόρους του"! Και το άρθρο του Εξπρές τελειώνει με την εξής χιτλερική φράση: "Το ντεφάκτο ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ επιβλήθηκε ήδη από τους Ευρωπαίους στο Ελληνικό κράτος, το 2010! Το ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ αυτό δεν πρόκειται με τίποτα να αρθεί αν οι μεταρρυθμίσεις (του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών θεσμών) δεν εφαρμοστούν"!!! Ορίστε Κύριοι Αντιπολιτευτές σε ποιανών κήπο σκάβετε. Δεν βλέπετε πως ο Φον Σόιμπλε και η Φόνισσα Λαγκάρντ έχουν ανάγκη από εγχώρια φερέφωνα; Αλλιώς, πέστε ΝΑΙ επιτέλους στο δημοψήφισμα να ησυχάσουμε και μη μας ταλαιπωρείτε με ανθυγιεινή εθνικοφροσύνη.

Εγώ θα πω ΟΧΙ, μαζί με τον Νομπελίστα οικονομολόγο Τομά Πικετί (που έγραφε πρότινος στο LES ECHOS:

"Είχαμε πολύ χειρότερες κρίσεις στο παρελθόν. Το 1945, το Χρέος της Γαλλίας και της Γερμανίας έφτασε στο 200% του ΑΕΠ! Νομίζετε ότι το εξόφλησαν με το πλεόνασμα; Όχι βέβαια! Αλλιώς θα ήμασταν ακόμα εκεί. Υπήρξε και αναδιάρθρωση και κούρεμα. Αλλά, αναφορικά με την Ελλάδα, υπάρχει μια ιστορική αμνησία στους Ευρωπαίους κυρίως στους Γερμανούς. Πράγμα λίαν ενοχλητικό για μια χώρα για την οποία η ιστορική μνήμη είναι πολύ σημαντική. Επιμένω σ' αυτό το σημείο. Η ιστορική αμνησία μας κοστίζει πολύ ακριβά" .


Θα το πω μαζί και με τον μέγα Γάλλο φιλόσοφο Εντγκάρ Μορέν που έστελνε πρότινος το εξής μήνυμα στους Ευρωκράτες:

"Θα το αντιληφθείτε αργότερα, κατόπιν εορτής, πως η εγκατάλειψη της Ελλάδας, θα είναι εξίσου σοβαρή με την εγκατάλειψη της Ισπανικής Δημοκρατίας" (Όταν της επετέθη ο Φράνκο με την στρατιωτική βοήθεια της -Χιτλερικής- Γερμανίας).

ΠΗΓΗ: Huffington Post



Περί διοικήσεως!

«Όταν η διοίκησις βιάζει, αθετεί, καταφρονεί τα δίκαια του λαού καὶ δεν εισακούει τα παράπονά του, το να κάμει ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάζει τα άρματα καὶ να τιμωρεί τους τυράννους του, εἶναι το πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του καὶ το πλέον απαραίτητον απ'ο 'ολα τα χρέη του».

Ρήγας Βελεστινλής

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Πύαρ ή πρωτόγαλα, το δώρο της δημιουργίας!


Πύαρ (Αρχαία Ελληνικά), Colostrum(Λατινικά), Πρωτόγαλα (Δημοτική), το δώρο της δημιουργίας!
Το πρωτόγαλα παράγεται σε όλα τα θηλαστικά που κατοικούν πάνω στον πλανήτη. Για να είναι διαθέσιμο  για τα βρέφη, μια ολόκληρη διαδικασία διενεργείται ήδη από την τέταρτη εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Ο ρόλος του σημαντικός και πολύπλευρος αφού υψώνει ασπίδα προστασίας στο ευαίσθητο και επιρρεπή σε όλα, νεογέννητο. Το πρωτόγαλα διαθέτει πάμπολλα ιχνοστοιχεία, υδατάνθρακες και μέταλλα. Είναι ο πρώτος και βασικότερος πόλος άμυνας του οργανισμού ενάντια σε μικρόβια, βακτήρια, ιούς και μύκητες. Είναι το υπέρτατο και φυσικό δώρο της δημιουργίας.
Στην αρχαία Αίγυπτο το θεωρούσαν ως δώρο του θεού Ρα στους ανθρώπους, συλλέγονταν σε χρυσούς αμφορείς και βρίσκονταν στην αποκλειστική διάθεση του Φαραώ. Στην αρχαία Ελλάδα είχε ιδιαίτερη σημασία το βρέφος να θηλάσει όσον το δυνατόν περισσότερο αφού θεωρούσαν πως αναπτύσσει σώμα και ευφυή νου. Επίσης ήταν το ύψιστο δυναμωτικό των αθλητών πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες.  Οι Κέλτες έκαναν ένα είδος φίλτρου με πρώτη ύλη το πρωτόγαλα το οποί έδιναν ως δυναμωτικό στους αιματοβαμμένους πολεμιστές τους. Οι Ίνκας το θεωρούσαν ως δώρο της δράκαινας θεάς Πατσαμάμα, θεάς της μητρότητας και της γονιμότητας.
Το 1928 ο περίφημος Αλεξάντερ Φλέμινγκ ανακάλυψε την πενικιλίνη και παράλληλα εντόπισε στο πρωτόγαλα το ένζυμο ζυσοζύμη. Από τότε μέχρι και τώρα πολλές εργαστηριακές μελέτες εξυψώνουν  ακόμη περισσότερο το θείο δώρο, ενώ παράλληλα μεγάλο ενδιαφέρον έχει  προκαλέσει τα τελευταία χρόνια με την μεταστροφή του ανθρώπου στην υγιεινή διατροφή και στα «ψαγμένα σκευάσματα».
Στην Ελλάδα είναι γνωστή η κολόστρα ή γαλόστρα που μαζεύεται τις πρώτες δώδεκα ώρες από το νεογέννητο  θηλαστικό ζώο και γίνεται η εύγευστη πίτα (ή τυρόπηγμα) στο τηγάνι. Στο Μπιτζιμπάρδι αποτελούσε κατά τα παιδικά μας χρόνια ένα εύγευστο έδεσμα του Γενάρη και το τιμούσαμε δεόντος.