ΤΡΥΠΗΤΗ(ΎΠΑΝΑ, ΙΣΟΒΑ 'Η ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ ): " Ίσταται κατά τον βορράν, στηριζόμενο επί φυσικού μπαλκονίου, εξόχως μεγαλοπρεπής και η περικλείουσα αιώνια βλάστηση αποτελεί τον μανδύα του. Αυτός λάμπει και απαστράπει εις όλα τα παιχνίδια των χρωμάτων εις καθημερινό θέαμα και ακτινοβολεί ως φαιοπράσινη φλόγα υπό τας πρωϊνάς αχτίδας του ηλίου".

''Πρός άρκτον δ' 'ομορα ήν τω Πύλω δύο πολίδια Τριφυλιακά 'Υπανα και Τυπανέαι και ποταμοί δε δύο εγγύς ρέουσι, ο τε Δαλίων (Διάγων) και ο Αχέρων εκβάλοντες εις τον Αλφειόν"
(Στράβων Η΄3,15)

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΑΔΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΑΔΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 6 Ιανουαρίου 2018

Για το Σκοπιανό ζήτημα της ονομασίας!

Αποτέλεσμα εικόνας για σκοπια

Το ζήτημα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων που μας απασχολεί ήδη εδώ και 26 χρόνια περίπου, επανήλθε αυτές τις ημέρες δριμύτερο, μάλλον μετά από εξωτερικές πιέσεις, ενδοατλαντικές και υπερατλαντικές, επειδή κάποια περιφερειακά ζητήματα πρέπει να κλείσουν ενόψει της νέας γεωπολιτικής και πολιτικοοικονομικής κατάστασης που διαμορφώνεται. Πιστεύω ότι κάποια νέα ζητήματα που προέκυψαν και που προκαλούν απρόβλεπτη αστάθεια σε περιοχές θεωρούμενες ως «σταθερές», πχ το Καταλανικό ζήτημα στην Ιβηρική, έπαιξαν κάποιο ρόλο σε αυτή την εξέλιξη.

Βέβαια, είναι γνωστό σε όλους πως λειτουργούν οι διεθνείς σχέσεις και ότι μπροστά στα επί μέρους συμφέροντα, επιρροές και συμμαχίες, η ιστορία και μερικές φορές ακόμη και η ίδια η γεωγραφία, δεν παίζουν κανένα ρόλο. Αλλά ας επιχειρήσουμε να δούμε ποιο θα ήταν το κατάλληλο όνομα για την ΠΓΔΜ από ιστορικής άποψης αφού οι γείτονες επικαλούνται μόνο το ιστορικό παρελθόν όπως το αντιλαμβάνονται εκείνοι φυσικά, για την ονομασία της δημοκρατίας τους.
Εννοείται ότι η όποια παρουσία του ονόματος «Μακεδονία», απλή ή σύνθετη, στην ονομασία της ΠΓΔΜ δεν έχει καμμία ιστορική βάση, ούτε καν σοβαρότητα. Κατά την αρχαιότητα, η σημερινή περιοχή της Σκοπιανής δημοκρατίας κατοικείτο από δύο βασικούς λαούς (και λίγους ακόμη ελάσσονες που για αυτό τους παραλείπω εδώ): τους Δαρδάνους στα βόρεια και τους Παίονες στα νότια. Οι πρώτοι ήταν ένας μικτός θρακο-ιλλυρικός λαός με το ιλλυρικό στοιχείο να είναι ισχυρότερο ανάμεσα τους και μάλιστα ήταν επίμονοι εχθροί των αρχαίων Μακεδόνων, τους οποίους οι Σκοπιανοί διεκδικούν ως προγόνους τους (!). Οι Παίονες ήταν ένας λαός του οποίου οι εθνολογικές καταβολές δεν έχουν εξακριβωθεί ακόμη. Τέσσερις είναι οι πιθανότερες εκδοχές για τους Παίονες σύμφωνα με όσους έχουν ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα: είτε ήταν Πρωτοθράκες, είτε Πρωτοέλληνες, είτε ανήκαν στην Πρωτοελληνοφρυγική ομάδα (αναφερόμενη ενίοτε και ως Πρωτοελληνοαρμενική ομάδα), είτε ήταν μία ανεξάρτητη εθνολογική ομάδα, απλά συγγενική με τους Θράκες και τους Ελληνες. Οι δε αρχαίοι Μακεδόνες αρχικά δεν είχαν καμμία παρουσία στον χώρο της σύγχρονης ΠΓΔΜ και μόνο μετά την επέκταση τους από την βασιλεία του Φιλίππου Β΄ και έπειτα, υπήρξε κάποια περιορισμένη εγκατάσταση τους στη νότια λωρίδα της, κυρίως στην περιοχή των Πρεσπών και του μεταγενέστερου Μοναστηρίου, χωρίς όμως να απορροφήσουν ποτέ τους εντόπιους. Η αρχαία ελληνική παρουσία στον χώρο της σύγχρονης ΠΓΔΜ μπορεί να αφορά μόνο τους Παίονες, Δασσαρήτες, Πελαγονες και μερικές ακόμη ελληνικές φυλές στα νότια της, και όχι τους Μακεδόνες.
Ας δούμε τις υπόλοιπες ονομασίες που έχουν προταθεί για την ΠΓΔΜ παραλείποντας τις λιγότερο δημοφιλείς ή πιθανές: «Μοισία», «Δακία», «Παιονία», «Δαρδανία» και «Δημοκρατία των Σκοπίων».
Η ονομασία «Μοισία» αφορά έναν αρχαίο θρακικό λαό, τους Μοισούς, οι οποίοι είχαν μία περιορισμένη παρουσία στον γεωγραφικό χώρο της σύγχρονης ΠΓΔΜ. Αυτή η ονομασία προτάθηκε μάλλον περισσότερο από το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της  ΠΓΔΜ ανήκε στη ρωμαϊκή και έπειτα πρωτοβυζαντινή επαρχία της Μοισίας. Στην ουσία είναι ένας ...

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

Ο δραματικός διάλογος Μεταξά-Γκράτσι που κατέληξε στο «...πολύ καλά λοιπόν, έχομεν πόλεμο»

Αποτέλεσμα εικόνας για 28 οκτωβρίου 1940

Ο Εμμανουέλε Γκράτσι, πρέσβης της Ιταλίας στην χώρα μας, το 1940, συμπρωταγωνιστής κι αυτός της ιστορικής εκείνης νύχτας της 28/10/1940 στο βιβλίο του, που το ονομάζει με μια πρωτοφανή οξυδέρκεια για το μέλλον του καθεστώτος Μουσολίνι: «Η αρχή του τέλους – η επιχείρηση κατά της Ελλάδος», [εριγράφει το διάλογο που είχε με τον Ιωάννη Μεταξά:

Δέκα λεπτά πριν από τις 3 της νύχτας της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο στρατιωτικός μου ακόλουθος, ο διερμηνέας μου και εγώ, φθάσαμε στην καγκελόπορτα μιάς μικρής οικίας στην Κηφισιά, όπου έμενε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Στον φρουρό της οικίας είπα ότι επιθυμώ να δώ τον Πρωθυπουργό για κάτι πολύ επείγον.

Ο φρουρός άρχισε να κτυπά το κουδούνι του εσωτερικού της οικίας, αλλά δεν ελάμβανε καμίαν απάντηση. Διερωτήθηκα εάν ήτο δυνατόν μια πρωθυπουργική κατοικία να μην απαντά αμέσως. Γιατί εγώ είχα εντολή να παραδώσω το τελεσίγραφον στις 3 π.μ. ακριβώς, της 28/10/1940, λόγω δε της προσπάθειάς μου να ακουσθεί το κουδούνι και να ανοίξει η πόρτα, η ώρα είχε ήδη φθάσει 3.

Επιτέλους το κουδούνισμα ξύπνησε τον ίδιο τον Μεταξά, που έκαμε την εμφάνισή του σε μια μικρή πλαϊνή πόρτα και αναγνωρίζοντάς με, με άφησε να περάσω. Ο Μεταξάς φορούσε μια μάλλινη ρόμπα, από τον γιακά της οποίας φαινόταν ένα μετριότατο βαμβακερό νυκτικό. Μου έσφιξε το χέρι και με έβαλε να καθίσω σε ένα μικρό φτωχικό σαλόνι του σπιτιού. Μόλις καθίσαμε, και επειδή η ώρα ήταν λίγα λεπτά μετά τις 3, του είπα αμέσως ότι η Κυβέρνησίς μου, μου είχε αναθέσει να του εγχειρίσω προσωπικά ένα κείμενο, που δεν ήτο τίποτε άλλο, παρά το τελεσίγραφον της Ιταλίας προς την Ελλάδα, με το οποίον η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της στον Ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. της 28/10/1940.

Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε:
-Μεταξάς: Λοιπόν έχουμε πόλεμο (Alors, c’ est la guerre*).
-Γκράτσι: Όχι απαραίτητα Εξοχότατε. Η ιταλική κυβέρνηση ελπίζει ότι θα δεχθείτε την αξίωσίν της και θ’ αφήσετε τα ιταλικά στρατεύματα να διέλθουν δια να καταλάβουν τα στρατηγικά σημεία της χώρας.
-Μεταξάς: Και ποια είναι τα στρατηγικά αυτά σημεία, περί των οποίων ομιλεί η διακοίνωσις;
-Γκράτσι: Δεν είμαι εις θέσιν να σας είπω, Εξοχότατε. Η Κυβέρνησίς μου δεν με ενημέρωσε… Γνωρίζω μόνον ότι το τελεσίγραφο εκπνέει εις τας 6 το πρωί.
-Μεταξάς: Εν τοιαύτη περιπτώσει η διακοίνωσις αυτή αποτελεί κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος.
-Γκράτσι: Όχι, Εξοχότατε. Είναι τελεσίγραφον.
-Μεταξάς: Ισοδύναμον προς κήρυξιν πολέμου.
-Γκράτσι: Ασφαλώς όχι, διότι πιστεύω ότι θα παράσχετε τας διευκολύνσεις, τας οποίας ζητεί η κυβέρνησίς μου.
-Μεταξάς: ΟΧΙ! Ούτε λόγος δύναται να γίνη περί ελευθέρας διελεύσεως. Ακόμη όμως και αν υπετίθετο ότι θα έδιδα μια τοιαύτην διαταγήν (την οποίαν δεν είμαι διατεθειμένος να δώσω), είναι τώρα τρεις το πρωί. Πρέπει να ετοιμασθώ,να κατέβω εις τας Αθήνας, να ξυπνήσω τον Βασιλέα, να καλέσω τον Υπουργόν των Στρατιωτικών και τον αρχηγόν του Γενικού Επιτελείου, να θέσω εις κίνησιν όλες τις στρατιωτικές τηλεγραφικές υπηρεσίες, έτσι που μια τέτοια απόφασις να γίνει γνωστή στα πλέον προκεχωρημένα τμήματα των συνόρων. Όλα αυτά είναι πρακτικώς αδύνατα. Η Ιταλία, η οποία δε μας παρέχει καν τη δυνατότητα να εκλέξωμε μεταξύ πολέμου και ειρήνης, κηρύσσει ουσιαστικώς τον πόλεμον εναντίον της Ελλάδος. (μετά από μια σύντομη παύση)
-Μεταξάς: Πολύ καλά λοιπόν, έχομεν πόλεμον.
pronews

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Εθνοκάθαρση ή γενοκτονία; Γενοκτονία ήταν "κύριε" Φίλη!



Ανιστόρητοι πολιτικοί, είτε βουλευτές είτε υπουργοί, ανά καιρούς μας έχουν περάσει για ανθρώπους που δεν έχουμε αίσθηση του τόπου, του χρόνου και του ένδοξου παρελθόντος μας, με αποτέλεσμα να προσπαθούν να μας χειραγωγήσουν ιστορικά παραποιώντας  ιστορικά γεγονότα που έχουν γραφτεί με αίμα. Το πιο ευαίσθητο σημείο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας είναι η προσφυγιά και η δίωξη των ελληνικών πληθυσμών με απάνθρωπο τρόπο από τους Τούρκους. Δεν υπήρξε "συνωστισμός" στην Σμύρνη όπως πολύ σθεναρά προσπαθούσε να μας πείσει μια κυρία πριν κάποια χρόνια και δεν είναι "εθνοκάθαρση" η σφαγή των αδερφών μας Ποντίων αλλά γενοκτονία "κύριε" Φίλη.
Τελικά αποδεικνύεται μέρα με την ημέρα πως οι άνθρωποι που απαρτίζουν την "αριστερή" κυβέρνηση δεν είναι μόνο ανίκανοι αλλά και επικίνδυνοι. Βέβαια θα κρατήσω και μια επιφύλαξη περί της ανικανότητος αφού πολύ πιθανόν να είναι κατευθυνόμενοι.
Ο ελληνικός όρος γενοκτονία είναι ταυτόσημος με τον διεθνώς χρησιμοποιούμενο όρο genocide που προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις γένος και κτείνω (=φονεύω). Τόσο ο ελληνικός όσο και ο διεθνής όρος δημιουργήθηκαν επίσημα (όρος διεθνούς δικαίου) μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (βλέπε δίκη της Νυρεμβέργης έν έτει 1945). Με αυτόν τον όρο αποδίδεται κυριολεκτικά η από τους αρχαιότατους χρόνους υφιστάμενη έννοια και ακριβέστερα ένα από τα αρχαιότερα μαζικά εγκλήματα που αποβλέπουν στη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής σε ορισμένο τόπο.

Η γενοκτονία μπορεί να επιδιωχθεί είτε με σειρά ομαδικών φόνων, όλων ή σχεδόν όλων των μελών μιας φυλής, είτε με συστηματική εξασθένιση αυτής (με διάφορα μέσα) μέχρι τη βαθμιαία εξάλειψή της φυλής. Στα βίαια δε μέσα αυτά περιλαμβάνονται και σειρά απαγορευτικών μέτρων επί εθνικών, θρησκευτικών, γλωσσικών, ηθικών, ιστορικών ή άλλων παραδόσεων προκειμένου να επέλθει διαφοροποίηση ή αλλοίωση της καταδιωκόμενης φυλής με βέβαιη την συν τω χρόνω απώλεια του εθνικού και φυλετικού γνωρίσματός της.
Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. 
Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί. Πως και πότε διαπράχθηκε η γενοκτονία; 
Ο ποντιακός ελληνισμός, από την πτώση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας ( 1461 ) γνώρισε συνεχείς διωγμούς, σφαγές, ξεριζωμούς και προσπάθειες για το βίαιο εξισλαμισμό και εκτουρκισμό του, με αποκορύφωμα τη συστηματική και μεθοδευμένη εξόντωση - γενοκτονία του αιώνα μας.
Επτά χρόνια μετά την άλωση της Πόλης, οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Τραπεζούντα. Η οθωμανική κατάκτηση του μικρασιατικού Πόντου μπορεί να διαιρεθεί σε τρεις περιόδους.

Η πρώτη αρχίζει με την άλωση της Τραπεζούντας το 1461 και λήγει στα μέσα του 17ου αιώνα. Την περίοδο αυτή οι Τούρκοι κρατούν μάλλον ουδέτερη

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Χωρίς λόγια!


Αθήνα(;) 1943, γερμανοτσολιάς ποζάρει δίπλα σε απαγχονισμένο ελληνόπουλο. (φωτογραφία Drehsen).

Ο Εθνικός μας Ύμνος!



Είμαστε άραγε απόγονοι όλων αυτών που πολέμησαν για εμάς στις Θερμοπύλες, στο '21 και στο ΄40;

Ο Ιταλός πρέσβης αναφέρεται στο τελεσίγραφο που απέδωσε στον Μεταξά!

Περί την 3ην πρωινήν ώραν της 28ης Οκτωβρίου, ο εν Αθήναις Πρεσβευτής της Ιταλίας Γκράτσι, επεσκέφθη εις την εν Κηφισσία οικίαν του τον Πρωθυποργόν Ιωάννην Μεταξάν, όπως επιδώση εις τούτον το Ιταλικόν τελεσίγραφον.

Τα της επιδόσεως του τελεσιγράφου, ο Πρεσβευτής Γκράτσι, περιγράφει ως κάτωθι:
«Εν τω μεταξύ από κοινού μετά των γραμματέων και των στρατιωτικών ακολούθων ελήφθησαν όλα τα αναγκαία μέτρα δια την εκτέλεσιν του θλιβερού καθήκοντος που είχεν ανατεθή εις την πρεσβείαν, καθώς και δια την προστασίαν των συμφερόντων της ιταλικής παροικίας των Αθηνών και του Πειραιώς. Απεδώσαμεν ιδιαιτέραν προσοχήν εις το να ληφθούν όλαι αι προφυλάξεις.

Είναι πάντως εύκολον να φαντασθή τις, τι επερίμενε την πρεσβείαν αν παρείχεν έστω και την μικροτέραν λαβήν να κατηγορηθή ότι είχεν αφήσει να διαφύγη το μυστικόν.

Δεδομένου ότι ο στρατηγός Μεταξάς διέμενεν εις την Κηφισσίαν, εν προάστειον παραθερισμού εις απόστασιν δεκαπέντε περίπου χιλιομέτρων από του κέντρου των Αθηνών, απεφασίσαμεν, δια να αποφύγωμεν να κινήσωμεν την προσοχήν, πράγμα όπερ θα συνέβαινεν ίσως αν εθεάτο εις τοιαύτην ώραν το αυτοκίνητον της πρεσβείας, να επιχειρήσωμεν την διαδρομήν με το ολιγότερον θεαματικόν αυτοκίνητον του στρατιωτικού ακολούθου, ο οποίος μάλιστα θα το διηύθυνεν ο ίδιος. Συμπερελάβομεν μόνον τον διερμηνέα δια να συνεννοηθή με τον σκοπόν.

Την ωρισμένην ώραν, εις τας τρείς παρά δέκα, ευρισκόμεθα έξω από την είσοδον της μικράς επαύλεως εις την οποίαν διέμενεν ο Μεταξάς. Ο διερμηνεύς ανέφερεν εις τον σκοπόν ότι ο Πρεσβευτής της Ιταλίας ήθελε να κάμη εις τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως επείγουσαν ανακοίνωσιν. Ο χωροφύλαξ ήρχισε να κτυπά ένα ηλεκτρικό κουδούνι. Ουδείς όμως ήκουε. Επεριμέναμεν και οι τρείς μας ολίγα λεπτά της ώρας, άτινα μας εφαίνοντο ατελείωτα, με την καρδίαν σφιγμένην εις την σκέψιν, ότι το καθήκον μας καθίστα συνενόχους μιας τιαύτης ατιμίας.

Εις το τέλος ο ίδιος ο Μεταξάς ενεφανίσθη εις μίαν μικράν θύραν της υπηρεσίας, με αναγνώρισε και διάταξε να μου επιτραπή η είσοδος. Οι δύο συνοδοί μου παρέμειναν εις τον δρόμον.

Ο Μεταξάς ήτο ενδεδυμένος δια νυκτερινού επενδύτου μέσα από τον οποίον εφαίνετο το κολλάρο ενός βαμβακερού νυκτικού. Μου έσφιξε την χείρα και με ωδήγησεν εις μικράν αίθουσαν υποδοχής, ήτις θα ηδύνατο να υπάρχη εις την οικίαν οιασδήποτε οικογενείας μικροαστού. Μόλις εκαθήσαμεν του είπον ότι η κυβέρνησίς μου με είχεν επιφορτίσει να τω επιδώσω μίαν επείγουσαν ανακοίνωσιν, χωρίς να προσθέσω τίποτε άλλο, και του έδωσα το έγγραφον.

Ο Μεταξάς ήρχισε να το αναγιγνώσκη. Αι χείρες του κατά την ανάγνωσιν του κειμένου έτρεμον ελαφρά και δια μέσου των διοπτρών του είδα τους οφθαλμούς του δακρύζοντας, όπως συνέβαινεν όταν ευρίσκετο υπό το κράτος συγκινήσεως.

Ο Έλλην Πρωθυπουργός όταν ετελείωσε την ανάγνωσιν του κειμένου, με προσέβλεψε και με φωνήν συγκεκινημένην, αλλά σταθεράν μου είπεν:
-ώστε έχομεν πόλεμον?
-εδόθη η απάντησις ότι τούτο δεν ήτο απαραίτητον και ότι η Ιταλική Κυβέρνησις ήλπιζεν, ότι η Ελληνική θα εδέχετο την αξίωσίν της και θα άφινε τα Ιταλικά στρατεύματα να διέλθουν δια να καταλάβουν τα στρατηγικά σημεία της χώρας.
-και που είναι τα στρατηγικά σημεία, περί των οποίων ομιλεί η διακοίνωσις? ηρώτησεν ο Έλλην Πρωθυπουργός.
-δεν δύναμαι να σας είπω Εξοχώτατε. Η Κυβέρνησίς μου δεν με επληροφόρησε.
-εκείνο το οποίον γνωρίζω είναι ότι το τελεσίγραφον εκπνέει την 6ην ώραν.
-εν τοιαύτη περιπτώσει η διακοίνωσις αύτη αποτελεί κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
-όχι Εξοχώτατε, είναι τελεσίγραφον.
-είναι ισοδύναμον προς κήρυξιν πολέμου.
-αλλά θα παράσχετε βέβαια τας ευκολίας τας οποίας ζητεί η κυβέρνησίς μου.
-«ΟΧΙ» απάντησεν ο Έλλην Πρωθυπουργός. Δεν δύναται ουδέ λόγος καν να γίνη περί ελευθέρας διελεύσεως. Ακόμη όμως, εξηκολούθησεν, και αν υπετίθετο ότι έδιδα μίαν τοιαύτην διαταγήν – διαταγήν την οποίαν δεν είμαι διατεθειμένος να δώσω, είναι τώρα τρείς το πρωί. Πρέπει να ετοιμασθώ να κατέβω εις τας Αθήνας, να εξυπνήσω τον βασιλέα, να καλέσω τον υπουργόν των Στρατιωτικών και τον Αρχηγόν του Γενικού Επιτελείου, να θέσω εις κίνησιν όλας τας στρατιωτικάς τηλεγραφικάς υπηρεσίας, ούτως ώστε μία τοιαύτη απόφασις να καταστή δυνατόν να γίνη γνωστή εις τα πλέον προκεχωρημένα τμήματά μας εις τα σύνορα.
Όλα αυτά είναι πρακτικά αδύνατα.
Η Ιταλία η οποία δεν μας παρέχει καν την δυνατότητα να εκλέξωμεν μεταξύ πολέμου και ειρήνης, κυρήσσει ουσιαστικώς τον πόλεμον εναντίον της Ελλάδος. Έπειτα, εγειρόμενος και υποδεικνύων εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι η συνομιλία των είχε τελειώσει, προσέθεσεν, «πολύ καλά λοπόν έχομεν πόλεμον».

Την στιγμήν εκείνην εμίσησα το επάγγελμά μου, το οποίον μοι επέβαλε ένα τόσον θλιβερόν και ταπεινωτικόν καθήκον. Υπεκλίθην με βαθύτατον σεβασμόν πρό του υπερηφάνου γέροντος, ο οποίος δεν εδίστασεν ουδ’ επί στιγμήν να εκλέξη δια την Πατρίδα του την οδόν της θυσίας αντί της ατιμώσεως και απεχώρησα.  

Ο Ελληνο-ιταλικός Πόλεμος 1940 – 41
Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού

Παιδιά της Ελλάδος, παιδιά!


Η μελωδική σοφία Βέμπο στο τραγούδι-ύμνο του '40!

1940,τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων!





28η Οκτωβρίου!



Εικοσιοχτώ του Οχτώβρη του 1940

Το γένος βουλιαγμένο μες στον αιώνα
να λυτρωθεί μονάχο του μπορεί
μα να ξυπνήσει πρέπει η πλέρια Μνήμη
βαθειά του, αδάμαστη και τρομερή.

Κανείς δε θα ξεφύγει τη γενιά του!
το βάρος της θα σπάσει ως τη στιγμή,
που βγαίνοντας από τη λησμονιά του
στο φως που πια δεν στέκουν δισταγμοί.

Της ζωής θε να ντυθεί την πανοπλία,
και μ’ ακέριο τον άγιο σκελετό
των περασμένων, θα στηθεί στη γη του
με το κεφάλι αλύγιστο κι ορτό!

Ελέγαμε: ένα Μαραθώνα ακόμα! Ελέγαμε: Μια Σαλαμίνα ακόμα! Ελέγαμε: Ακόμα ένα εικοσιένα! Κι ήρτες τέλος συ, Μητέρα-Μέρα, οπού αγκάλιασες κι ανύψωσες ολόκληρα τα περασμένα στον ανώτατο λυτρωτικό σκοπό τους, στον υπέρτατο τους ηθικόν Ιστορικό Ρυθμό!

Ω δικαίωση όλων των ελληνικών αγώνων! Ω ύψιστη ηθική στροφή μέσα στο χάος ολόκληρου του Κόσμου! Και μαζί, ω γιγάντια, πλέρια ιστορική καταβολή, από την οποία, ..Ν ι κ η τ έ ς, οι Έλληνες, θα ξεκινήσουμε αύριο, πρωτοπόροι της πνευματικής ανάπλασης ολόκληρης της γης!

Ω Μέρα-Μάννα, που μας έσπασες ακέρια κι ως το ύστατο, όλα τα κρυφά εσωτερικά δεσμά μας! Ω κοσμοϊστορική Ελευθερία, τόσο βαθειά λαχταρισμένη! Να Σε! Σε κατέχουμε! Σε νιώθουμε! Σε θέλουμε!

Και θε να Σε κρατήσουμε όλοι, στο τεράστιο ύψος που μας φανερώθηκες απ’ τα χαράματα των Εικοσιοχτώ του Οχτώβρη του 1940, κι ως με τη συντέλεια των αιώνων, είτε ζήσουμε, είτε, αύριο που θα φέγγεις πάνω απ’ όλο τον πλανήτη το γιγάντιο φως Σου, θα βρισκόμαστε στα σπλάχνα Σου, ω Μητέρα, αθάνατοι νεκροί!

Άγγελος Σικελιανός 15 Νοεμβρίου 1940, Νέα Εστία

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Φιλότιμο, το μυστικό των Ελλήνων!



Φιλότιμο < αρχαία ελληνική φιλότιμον, ουδέτερο του φιλότιμος < φιλέω + τιμή
...αξιοπρέπεια, τιμή, περηφάνια, καλώς εννοούμενος εγωισμός, το χαρακτηριστικό εκείνου που είναι συχνά υπέρ το δέον συνεπής προς τις υποχρεώσεις του, που πρόθυμα εκτελεί τα καθήκοντά του, με ευσυνειδησία, εκείνου που δεν θέλει να δίνει δικαιώματα να θιγεί η τιμή και η υπόληψή του {αυτός που αγαπά δηλαδή είναι φίλος με την τιμή.με τις αξίες του ,με την τιμιότητα του άρα προσπαθεί να είναι συνεπής με την τιμή του με ότι τιμά...}
με πείραξε στο φιλότιμο

Εδώ και ένα χρόνο περίπου… κυκλοφορεί αυτό το βίντεο όπου 29 Έλληνες που διαπρέπουν στους τομείς της φιλανθρωπίας, της πολιτικής, της επιχειρηματικότητας, της εκπαίδευσης και της ενημέρωσης εξηγούν στο διεθνές κοινό τι σημαίνει η λέξη «Φιλότιμο».

Ο πολιτικός αναλυτής Τζορτζ Στεφανόπουλος, η δημιουργός της δημοφιλούς ενημερωτικής ιστοσελίδας Huffington Post Αριάνα Στασινοπούλου Χάφινγκτον, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, ο επιχειρηματίας Τζον Κάλαμος και ο επενδυτής Τζιμ Χάνος είναι μεταξύ των Ελληνοαμερικανών που εμφανίζονται στο βίντεο με τίτλο«Το ελληνικό μυστικό».

Στο βίντεο γίνεται μία προσπάθεια να εξηγηθούν τα επιτεύγματα της Ελλάδας στο πέρασμα των αιώνων βάσει του… φιλότιμου, όπως και η εξοικείωση του διεθνούς κοινού με έναν όρο, που είναι άγνωστος στον υπόλοιπο κόσμο.

Το «Washington Oxi Day Foundation» (www.oxidayfoundation.org) είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, που δημιουργήθηκε το 2011. Στόχος του είναι η πληροφόρηση των φορέων χάραξης πολιτικής και του κοινού της Αμερικής σχετικά με τη ζωτική συμβολή της Ελλάδας στην έκβαση του Β” Παγκοσμίου Πολέμου, και στην προβολή σύγχρονων ηρώων που επιδεικνύουν το ίδιο θάρρος με τους Έλληνες και συνεχίζουν να μάχονται για την προστασία και την προαγωγή της ελευθερίας και της δημοκρατίας σε ολόκληρο τον κόσμο.


Οι διεθνούς φήμης Έλληνες συμμετέχουν σε βίντεο με κεντρικό θέμα «Φιλότιμο. Το ελληνικό μυστικό», που δημιούργησε και ανήρτησε στην ιστοσελίδα του ο οργανισμός«Washington Oxi Day Foundation» και μέσω του συγκεκριμένου βίντεο στοχεύει να ενημερώσει το διεθνές κοινό για αυτή τη μοναδικής σημασίας ελληνική λέξη που αποτελεί την κινητήρια δύναμη των Ελλήνων, αλλά και να εμπνεύσει τους σύγχρονους ανθρώπους διαδίδοντας την έννοια του Φιλότιμου.

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

12 Οκτωβρίου 1944! Σαν σήμερα το τέλος της γερμανικής κατοχής!

12 Οκτωβρίου 1944. Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό Πέμπτης, όταν οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να χτυπούν χαρμόσυνα, καλώντας τους Αθηναίους να ξεχυθούν στους δρόμους και να πανηγυρίσουν το τέλος της γερμανικής κατοχής. Ως τις 3 Νοεμβρίου ο τελευταίος Γερμανός (και Βούλγαρος) στρατιώτης είχε αποχωρήσει από την ηπειρωτική Ελλάδα.

Η αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρηση των Γερμανών και των συμμάχων τους Βουλγάρων από την Ελλάδα είχε σημάνει λίγους μήνες νωρίτερα, στις 6 Ιουνίου, όταν οι Σύμμαχοι αποβιβάστηκαν στη Νορμανδία και άρχισαν να περισφίγγουν τον κλοιό γύρω από τη Γερμανία μαζί τους προελαύνοντες Σοβιετικούς από την ανατολική πλευρά. Ήταν φανερό ότι οι ημέρες της Ναζιστικής Γερμανίας ήταν μετρημένες.

Στο χρονικό διάστημα μέχρι την απελευθέρωση είχαν ενταθεί οι πολιτικές διαβουλεύσεις για τη μετακατοχική κατάσταση στην Ελλάδα. Από την πλευρά τους, οι Γερμανοί έψαχναν παρασκηνιακά τρόπους ασφαλούς αποχώρησής τους από τη χώρα μας. Από τις 26 Απριλίου 1944 της ελληνικής εξόριστης κυβέρνησης ηγείτο ο Γεώργιος Παπανδρέου, οι Άγγλοι όμως ήταν αυτοί που κινούσαν τα νήματα. Με τις συμφωνίες Λιβάνου (17-20 Μαΐου 1944) και Καζέρτας (26 Σεπτεμβρίου 1944) οι ανταρτικές ομάδες του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ είχαν τεθεί υπό τις διαταγές της κυβέρνησης Παπανδρέου, που είχε εμπλουτισθεί και με στελέχη του ΕΑΜ.

Οι Γερμανοί άρχισαν να αποχωρούν σταδιακά από την Αθήνα από το βράδυ της 11ης Οκτωβρίου με κατεύθυνση προς Βορρά. Στις 8 το πρωί της 12ης Οκτωβρίου, οι ελάχιστοι Γερμανοί που είχαν απομείνει στην Αθήνα, συγκεντρώθηκαν στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Εκεί, σε μία πρόχειρη όσο και βιαστική τελετή, ο επικεφαλής των κατοχικών δυνάμεων, στρατηγός Χέλμουτ Φέλμι, συνοδευόμενος από τον κατοχικό δήμαρχο Αθηναίων Άγγελο Γεωργάτο, κατέθεσε στεφάνι.

Το μόνο που απέμενε ήταν η υποστολή της ναζιστικής σημαίας από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Ένας Γερμανός στρατιώτης κατέβασε τη σβάστικα χωρίς καμία επισημότητα στις 9:15 το πρωί, την πήρε υπό μάλης και αποχώρησε με σκυμμένο το κεφάλι, σηματοδοτώντας το τέλος της γερμανικής κατοχής που διήρκεσε 1.625 μέρες και την αρχή ενός τρελού πανηγυριού στους δρόμους της Αθήνας.

Χιλιάδες κόσμου με τη γαλανόλευκη στα χέρια αλληλοασπάζονταν, αναφωνώντας «Χριστός Ανέστη», παιδιά σκαρφάλωναν στις οροφές των τραμ, ενώ απ’ άκρη σ’ άκρη αντηχούσε ο Εθνικός Ύμνος. Μετά από τριάμισι χρόνια δουλείας και σκλαβιάς οι Αθηναίοι ανάπνεαν για πρώτη φορά τον μεθυστικό αέρα της λευτεριάς.

Στις έξι ημέρες που πέρασαν μέχρι την άφιξη της κυβέρνησης στην Αθήνα, την εξουσία ασκούσε τριμελής επιτροπή, αποτελούμενη από τους Θεμιστοκλή Τσάτσο, Φίλιππο Μανουηλίδη και Γιάννη Ζεύγο, συνεπικουρούμενη από τον διοικητή της Αστυνομίας Αθηνών, Άγγελο Έβερτ. Δύο ημέρες αργότερα άρχισαν καταφθάνουν στην πρωτεύουσα δυνάμεις του 3ου Σώματος του βρετανικού στρατού υπό τον αντιστράτηγο Ρόναλντ Σκόμπι, που έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό από τους Αθηναίους.

Στις 18 Οκτωβρίου έφτασε στην Αθήνα ο Γεώργιος Παπανδρέου και η κυβέρνησή του. Την ίδια ημέρα, ο πρωθυπουργός σε μία συγκινητική τελετή ύψωσε την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη και στη συνέχεια μίλησε στο συγκεντρωμένο πλήθος που είχε γεμίσει ασφυκτικά την πλατεία Συντάγματος από τον εξώστη του Υπουργείου Οικονομικών.

Σε μία αριστοτεχνικά δομημένη ομιλία του εξήγγειλε τις προθέσεις της κυβέρνησής του, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, την ανάγκη να ικανοποιηθούν οι εθνικές διεκδικήσεις, να αποκατασταθεί η λαϊκή κυριαρχία, να επιλυθεί το πολιτειακό ζήτημα μετά από ελεύθερο δημοψήφισμα και να τιμωρηθούν οι συνεργάτες των κατακτητών. Το πλήθος, που συχνά τον διέκοπτε με συνθήματα υπέρ του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, υποδέχθηκε τις εξαγγελίες του με κραυγές και ιαχές υπέρ της λαοκρατικής δημοκρατίας. Ο Παπανδρέου, που ήταν αναγκασμένος να ακροβατεί συνεχώς μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, απάντησε με τη χαρακτηριστική φράση που έμεινε στην ιστορία: «Πιστεύομεν και εις την λαοκρατίαν».

Όμως, οι χαρές και τα πανηγύρια για την απελευθέρωση κράτησαν μόνο 53 ημέρες. Στις αρχές Δεκεμβρίου τα όπλα θα αντηχήσουν ξανά στους δρόμους της πρωτεύουσας, αλλά αυτή τη φορά θα είναι στραμμένα κατά αδελφών («Δεκεμβριανά»).

sansimera.gr

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015

ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΡΥΤΑΙΝΑΣ, ΤΟ TOLEDO ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ!



Το κάστρο της Καρύταινας ήταν ένα μνημείο που είχα προσωπικό απωθημένο εδώ και αρκετά χρόνια. Περνούσα από κάτω αρκετά συχνά και δεν είχα αξιωθεί να ανέβω και να το δω από κοντά και αυτό έγινε πρόσφατα με αποτέλεσμα να έχω την ικανοποίηση ότι επιτέλους απόλαυσα αυτό το έργο που αν και δεν είναι στην καλύτερη κατάσταση παραμένει σημαντικό και μεταλαμπαδεύει ιστορία ζωντανή στον επισκέπτη.
Το κάστρο χτίστηκε στα μέσα του 13ου αιώνα, περίπου το 1245, από τον Φράγκο ηγεμόνα της περιοχής Ούγκο Ντε Μπρυγιέρ και στα χρόνια της ηγεμονίας του η Καρύταινα γνώρισε την ύψιστη ακμή της. Το κάστρο λόγω της σημαντικής στρατηγικής του θέσης θεωρήθηκε από τα σημαντικότερα της Ελλάδας και, όχι άδικα, ονομάστηκε Τολέδο της Ελλάδας. Μετά από περιπέτειες του ερωτύλου κύρη του το κάστρ θα πωληθεί το 1320 στον Ανδρόνικο Παλαιολόγο. Στα μέσα του 15ου αιώνα πέρασε στα χέρια των Τούρκων και το 1685 πέρασε για λίγο στην κατοχή των Ενετών και το 1715 ξαναπερνά στους Τούρκους.
Κατά την Επανάσταση του 1821 έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο αφού αποτέλεσε ορμητήριο τν Τούρκων στα παραπλήσια μέρη. Μετά την κατάληψή του από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη οχυρώνεται και ο Γέρος του Μοριά χτίζει έξω από τα απόκρημνα τείχη σπ'ιτι και εκκλησία. Ο Ιμπραήμ κατά την επελασή του στον Μοριά προσπάθησε να το καταλάβει χωρίς όμως επιτυχία. Μετά την απελεύθέρωση που οι διοικιτικές υπηρεσίες τις περιοχής μετατέθησαν στην Δημητσάνα, τόσο η πόλη, όσο και το κάστρο πέφτουν σε μαρασμό.


Πολεοδομικά το κάστρο αποτελείται από το εξωτερικό τείχος που είναι σε αρκετά καλή κατάσταση σε αντίθεση με το εσωτερικό μέρος που είναι ερειπωμένο.Στο εσωτερικό μπορείς να δεις τα διάφορα κτίρια όπως  η κατοικία του ηγεμόνα, μιας ευρύχωρης αίθουσας με πολλά παράθυρα, οι κατοικίες των στρατιωτών, πολλές γιστέρνες και άλλοι αποθηκευτικοί χώροι.


Εξωτερικά και αριστερά του κάστρου υπάρχει το κτίσμα που έκτισε ο Κολοκοτρώνης το οποίο βρίσκεται σε εργασίες ανακατασκευής και η εκκλησία που είναι κλειστή και δεν μπορείς να δεις σε τι κατάσταση βρίσκεται. Κατεβαίνοντας προς την Καρύταινα στα δεξιά βρίσκεται η προτομή του Γέρου του Μοριά και πιο κάτω μνημείο αφιερωμένο στον οπλαρχηγό Λιάκο Λιακόπουλο που έπεσε ηρωϊκά στην πολιορκία του Κάστρου στις 27 Μαρτίου του 1821.

Το κάστρο προσφέρει υπέροχη και πανοραμική θέα η οποία αποζημιώνει τον κόπο σου να ανέβεις το απότομο, ανηφορικό και πετρώδες μονοπάτι που οδηγεί σ' αυτό.


Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Υπομονή συστήνει ο Τσίπρας!

Ο Αλέξης  Τσίπρας, με μήνυμα του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης συστήνει υπομονή  τις προσεχείς ημέρες από τον ελληνικό λαό και ψυχραιμία. Επίσης αναφέρει πως οι καταθέσεις των Ελλήνων στις τράπεζες είναι ασφαλείς.

Εκδόθηκε το ΦΕΚ για το δημοψήφισμα - Ποιό το ερώτημα που θα τεθεί στις 5 Ιουλίου!

Στη δημοσιότητα δόθηκε στις 28 Ιουνίου στην εφημερίδα της κυβερνήσεως το ΦΕΚ για το δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου.
Το ερώτημα είναι που θα τεθεί στον ελληνικό λαό είναι:
«Πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25/06/2015 και αποτελείται από δύο μέρη τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους;
Το πρώτο έγγραφο τιτλοφορείται «Reforms for the completion of the Current Program and beyond» (Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού) και το δεύτερο «Preliminary Debt Sustainability Analysis» (προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους).
Όσοι από τους πολίτες της χώρας απορρίπτουν την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν:
Δεν εγκρίνεται/ΟΧΙ.
Όσοι από τους πολίτες της χώρας συμφωνούν με την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν:
Εγκρίνεται/ΝΑΙ.»

 

Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Δημοψήφισμα, ερμηνεία και ιστορία!

Το δημοψήφισμα (λατ. referendum) είναι μια διαδικασία άμεσης ψηφοφορίας ολόκληρου του εκλογικού σώματος, προκειμένου να επικυρωθεί ή να απορριφθεί μια πρόταση που έχει ιδιαίτερη σημασία για ένα κράτος.
Δημοψηφίσματα διοργανώνονται συνήθως για σημαντικά ζητήματα, όπως για την υιοθέτηση νέου Συντάγματος, την επικύρωση νέας Συνθήκης, κ.λπ. Σε πολλές χώρες τα δημοψηφίσματα αποτελούν συνήθη πρακτική, διοργανώνονται εύκολα, με πρόταση βουλευτών ή συλλογή υπογραφών, σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο.
Στην Ελλάδα έχουν γίνει 5 δημοψηφίσματα στην μετά τουρκοκρατίας εποχή. Συγκεκριμένα το 1920 με θέμα την βασιλευόμενη δημοκρατία με ποσοστό 98%, το 1924 για την αβασίλευτη δημοκρατία με ποσοστό 70%, το 1935 υπέρ, και πάλι, της βασιλευόμενης δημοκρατίας με ποσοστό 98%, το 1946 με θέμα την διατήρηση της βασιλευόμενης δημοκρατίας και τέλος το 1974 να λαμβάνει χώρα το τελευταίο δημοψήφισμα εναντίον της βασιλευόμενης δημοκρατίας με ποσοστό 69%, το οποίο αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα της βασιλείας στην Ελλάδα.
Στις προσεχείς ώρες ή και ημέρες θα γνωρίζουμε αν θα έχουμε το έκτο δημοψήφισμα και η ιστορία θα δείξει αν θα σώσει ή θα αποτελέσει μια ακόμη ταφόπλακα για την χώρα μας.


Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία!

« Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται 
ζυγό δουλείας ας έχωσι, θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία»


 Aνδρέας ΚάλΒος 1792 – 1869 , Εις Σάμον.

Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

“Έλληνας” Η λέξη που απαγορευόταν 1500 χρόνια με ποινή θανάτου!

Η μεγαλύτερη καταστροφή του ελληνισμού –χωρίς αμφιβολία– έγινε κατά τη διάρκεια του 4ου μ.Χ. αιώνα. Από τότε και για τα επόμενα 1500 χρόνια ακόμη και το όνομα Έλληνας απαγορεύτηκε τελείως να χρησιμοποιείται. Στη διάρκεια αυτών των 1500 ετών ψάξτε να βρείτε το όνομα Έλληνας σε ό,τι έμεινε γραπτό στην ελληνική γλώσσα. Δεν υπάρχει. Έγινε καταπιεστικά Ρωμαίος ή Ρωμιός και η Ελλάδα και οι Έλληνες ξεχάστηκαν για πάντα.
Το όνομα Έλληνας ήταν απαγορευμένο επί ποινή ΘΑΝΑΤΟΥ.
Συκοφαντήθηκε ανελέητα και κακόβουλα και έγινε συνώνυμο του ειδωλολάτρη, μία λέξη ειδικά κατασκευασμένη για τους έλληνες μόνο με «πνευματική» μανία.
Κατά το υπόλοιπο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα χρόνια του Βυζαντίου και κατά την τουρκοκρατία, ο ραγιάς Ρωμιός είχε ξεχάσει τελείως την Ελλάδα, την ελληνικότητά του και το ίδιο το όνομά του. Τον έκαναν να απεχθάνεται τον έλληνα και για αυτό έγινε ρωμιός και μάλιστα να είναι υπερήφανος για αυτό. Κανένας άλλος λαός στον κόσμο δεν πέταξε το όνομά του για να πάρει το όνομα του κατακτητή. Θλιβερό κατάντημά μας. Έμεινε, όμως,

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

ΜΟΜΑ! Η ιστορία, η προσφορά τους και ο λόγος που καταργήθηκαν!


Τι ακριβώς είναι οι Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως, που δήλωσε ότι ανασυγκροτεί ο Πάνος Καμμένος. Ποια η προσφορά τους και γιατί καταργήθηκαν.
«Μετά από τις τεράστιες καταστροφές στις διάφορες υποδομές της που υπέστη η χώρα κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου αλλά και του εμφυλίου πολέμου (1946-1949), το 1957 κλήθηκαν και οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση της.
Γι αυτό το σκοπό συγκροτήθηκαν στις έδρες των σπουδαιότερων νομών επτά Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως. Οι έδρες των επτά ΜΟΜΑ ανά τον Ελλαδικό χώρο ήταν στις πόλεις Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Κρήτης, Πάτρα, Λαμία, Λάρισα, Ιωάννινα.
Οι ΜΟΜΑ ήταν κατασκευαστικές Μονάδες διοικητικά και αναλάμβαναν την εκτέλεση έργων που τους ανέθετε η προϊσταμένη αρχή στο νομό της έδρας των ή σε γειτονικούς νομούς. Το προσωπικό των Μονάδων αποτελούνταν από αξιωματικούς και οπλίτες του Μηχανικού, τεχνικά καταρτισμένους αλλά και με μικρό ποσοστό αξιωματικών από τα λοιπά όπλα του Στρατού ή και κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων (Ναυτικό, Αεροπορία), καθώς επίσης και με πολιτικό μόνιμο ή με συμβάσεις τεχνικό προσωπικό (γραφείς, μηχανικοί, οδηγοί τεχνίτες, χειριστές μηχανημάτων, εργάτες κ.λ.π).
Αποστολή της ειδικής αυτής υπηρεσίας ήταν:
Σε περίοδο ειρήνης με λογικό κόστος εκτέλεση των έργων που τις αναθέτονταν με διάφορα κυβερνητικά προγράμματα και...

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

ΤΕΛΗΣ ΣΑΒΑΛΑΣ: Αν έχεις γεννηθεί Έλληνας δεν χρειάζεται να είσαι κάποιος άλλος!




ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ 1971 ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΛΗ ΣΑΒΑΛΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΝΑΣΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ «ΣΗΜΕΡΑ» ΤΗΣ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ, ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ '70 ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗΣ ΣΕΙΡΑΣ «Kojak».

Ο Τέλης Σαβάλας (Αριστοτέλης Τσαβαλάς) (1922 -1994) υπήρξε ηθοποιός του Χόλιγουντ και έγινε παγκόσμια γνωστός με τη τηλεοπτική σειρά "Κότζακ". Γεννήθηκε το 1922 στη Νέα Υόρκη από Έλληνες γονείς από τον Γέρακα Λακωνίας. Ο Λάκωνας πατέρας του Νίκος Σαβάλας (Τσαβαλάς) είχε εστιατόριο και η μητέρα του Χριστίνα ζωγράφιζε ως τα τέλη της ζωής της. Ήταν υποψήφιος για Όσκαρ το 1963 για την ταινία «Birdman του Αλκατράζ». Έγινε πολύ γνωστός εκτός από τον Κότζακ, και από την ταινία του Τζέιμς Μποντ Στις Αυτής Μεγαλειότητας της Μυστικής Υπηρεσίας όπου έπαιξε τον Σταύρο Ernst Blofeld. Ήταν νονός της Ελληνοαμερικανίδας ηθοποιού, Τζένιφερ Άνιστον. Όταν τέλειωσε τις έξη πρώτες τάξεις του σχολείου, μιλούσε καλύτερα ελληνικά από αγγλικά. Η καριέρα του ως ηθοποιού άρχισε μετά τα 35 του, όταν ο Μπάρτ Λάγκαστερ τον διάλεξε, φατσικά, για να παίξει μαζί του στη ταινία «Birdman του Αλκατράζ», γνωστή στην Ελλάδα ως "Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ».

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Τα 15 Στρατιωτικά Κινήματα (ή πραξικοπήματα) στην Ελλάδα, κατά τον 20ο αιώνα!

Στρατιωτικά Κινήματα (ή πραξικοπήματα) στην Ελλάδα, κατά τον 20ο αιώνα, έχουν γίνει:
1.     15 Αυγούστου 1909, Το Κίνημα στο Γουδί, του Στρατιωτικού Συνδέσμου στο Γουδί, κατά της κυβέρνησης του Δημήτριου Ράλλη, με αποτέλεσμα την έλευση του Βενιζέλου.
2.     17 Αυγούστου 1916, Το Κίνημα της Εθνικής Άμυνας, από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στη Θεσσαλονίκη.
3.     11 Σεπτεμβρίου 1922, Το Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922 από τους Νικόλαο Πλαστήρα, Στυλιανό Γονατά και Δ. Φωκά.
4.     22 Οκτωβρίου 1923, Το Κίνημα Λεοναρδόπουλου-Γαργαλίδη. από τους Λεοναρδόπουλο,Γαργαλίδη και Ζήρα, αποτυχημένο
5.     25 Ιουνίου 1925, To Κίνημα Πάγκαλου 25ης Ιουνίου 1925, ανάληψη της εξουσίας από τον Θεόδωρο Πάγκαλο.
6.     22 Αυγούστου 1926, Το Κίνημα Κονδύλη 22ης Αυγούστου 1926 ανατροπή του Πάγκαλου από τον Γεώργιο Κονδύλη.
7.     6 Μαρτίου 1933, Το Κίνημα Πλαστήρα 6ης Μαρτίου 1933 από τον Νικόλαο Πλαστήρα, αποτυχημένο.
8.     1 Μαρτίου 1935, Το Κίνημα 1ης Μαρτίου 1935 από τον Νικόλαο Πλαστήρα και τον Ελευθέριο Βενιζέλο, αποτυχημένο.
9.     10 Οκτωβρίου 1935, Το Κίνημα Κονδύλη 10ης Οκτωβρίου 1935 από τους Παπάγο, Ρέππα και Οικονόμου που έφερε πίσω τον Γεώργιο Β΄.
10.       31 Μαΐου 1951, Το Κίνημα του ΙΔΕΑ, αποτυχημένο.
11.       21 Απριλίου 1967, Το Κίνημα της 21ης Απριλίου από τη Χούντα των Συνταγματαρχών υπό τον Γεώργιο Παπαδόπουλο.
12.       13 Δεκεμβρίου 1967, Το Αντικίνημα της 13ης Δεκεμβρίου, αποτυχημένο Κίνημα του Βασιλιά Κωνσταντίνου Β’ εναντίον της Χούντας.
13.       23 Μαΐου 1973, Το Κίνημα του Ναυτικού, Ανταρσία του Ναυτικού, (Α/Τ Βέλος), αποτυχημένο.
14.       25 Νοεμβρίου 1973, Το Κίνημα Ιωαννίδη, κίνημα από τον Δημήτριο Ιωαννίδη εναντίον του Γ. Παπαδόπουλου.
15.       24 Φεβρουαρίου 1975, Το Κίνημα της πιζάμας, αμφιλεγόμενο κίνημα εναντίον της κυβέρνησης Καραμανλή, αποτυχημένο.
24grammata.com