ΤΡΥΠΗΤΗ(ΎΠΑΝΑ, ΙΣΟΒΑ 'Η ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ ): " Ίσταται κατά τον βορράν, στηριζόμενο επί φυσικού μπαλκονίου, εξόχως μεγαλοπρεπής και η περικλείουσα αιώνια βλάστηση αποτελεί τον μανδύα του. Αυτός λάμπει και απαστράπει εις όλα τα παιχνίδια των χρωμάτων εις καθημερινό θέαμα και ακτινοβολεί ως φαιοπράσινη φλόγα υπό τας πρωϊνάς αχτίδας του ηλίου".

''Πρός άρκτον δ' 'ομορα ήν τω Πύλω δύο πολίδια Τριφυλιακά 'Υπανα και Τυπανέαι και ποταμοί δε δύο εγγύς ρέουσι, ο τε Δαλίων (Διάγων) και ο Αχέρων εκβάλοντες εις τον Αλφειόν"
(Στράβων Η΄3,15)

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Η νηστεία στην ορθοδοξία και η σχέση της με την διατροφή των αρχαίων Ελλήνων!



Η νηστεία στην Ορθοδοξία είναι αποτέλεσμα μιας μακράς διαδικασίας που περιλαμβάνει πολλές συζητήσεις και διαφωνίες και άρχισε
από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Επιβάλλει την αποχή από ορισμένα είδη τροφών και ποτών αλλά όχι πλήρη αποχή από κάθε τροφή όπως σε άλλες θρησκείες και πολιτισμούς.
Η Ελλάδα είναι χώρα με πολύπλοκο γεωγραφικό διαμελισμό. Περιλαμβάνει ορεινά συγκροτήματα οικισμών, νησιά, παραλιακούς και νησιωτικούς οικισμούς και παραγωγικές πεδιάδες. Ανάλογη ποικιλία παρουσιάζει η παραγωγή και η διατροφή. Στο χώρο αυτό δημιουργήθηκε ένας κώδικας διατροφικών συνηθειών που εξασφάλιζε το ελάχιστο των απαραίτητων για τον οργανισμό θρεπτικών συστατικών, την περίφημη από την αρχαιότητα ακόμη «λιτότητα» του Έλληνα ή "μεσογειακή διατροφή" στα νεώτερα χρόνια. Βάση της διατροφής αποτελούν, όπως είναι γνωστό, οι φυτικές τροφές, αυτούσιες ή μεταποιημένες και ελάχιστα οι ζωικές, συνυπολογιζομένων και των γαλακτοκομικών προϊόντων. Ο ίδιος ο λαός, παραγωγός και καταναλωτής της τροφής του, διαμόρφωσε εμπειρικά την απαραίτητη γνώση για τις ιδιότητες των τροφών και τη θρεπτική τους αξία. Προϊόντα όπως το λάδι, το κρασί ή το σιτάρι-ψωμί τα θεωρεί ιερά, επειδή γνωρίζει ότι προσδίδουν στον οργανισμό δύναμη ενέργεια και η έλλειψή τους αποδυναμώνει το σώμα, λόγος για τον οποίο τα εν λόγω είδη έχουν συνδεθεί με σημαντικές λατρευτικές συνήθειες (προσφορές, θείαΚοινωνία, νηστεία κ.λπ.).
Η νηστεία είναι συνάρτηση του θρησκευτικού βιώματος του αγροτικού πληθυσμού. Τον 14ο αι. ο περιηγητής Johann Shiltberger γράφει ότι οι Έλληνες «τις Τετάρτες δεν τρώνε ποτέ κρέας, την Παρασκευή τρώνε μόνο ψάρι και λάδι. Οι επίσκοποι νηστεύουν το κρέας όλο το έτος. Και στις νηστήσιμες μέρες δεν τρώνε τίποτε που να έχει αίμα. Το ίδιο και οι ιερείς. Κληρικοί και λαϊκοί νηστεύουν πενήντα μέρες τη Σαρακοστή, σαράντα πριν από τα Χριστούγεννα, τριάντα για τους δώδεκα Αποστόλους και δεκαπέντε για την Κοίμηση της Θεοτόκου». Ο Πουκεβίλ στο βιβλίο του "Ταξίδι στο Μοριά" (1805) περιλαμβάνει ολόκληρο κεφάλαιο για το διαιτολόγιο στην Πελοπόννησο, στο οποίο παρατηρεί ότι ουσιαστικά αυτό δεν διαφέρει από εκείνο των άλλων Ελλήνων, και αναφέρεται στη νηστεία: «Επειδή από θρησκευτική αρχή, υποβάλλονται σε πολύ μακριές νηστείες, τον περισσότερο χρόνο βλέπει κανείς το τραπέζι τους γεμάτο από ισχνά φαγητά. Πρόκειται, συνήθως, για τα πιο κοινά χορταρικά που φιγουράρουν στην κουζίνα τους. Το λάδι και το βούτυρο αποτελούν τη βάση των φαγητών και τα
κυριότερα καρυκεύματα είναι το πιπέρι, η μέντα, η ρίγανη, οι πιπεριές και τα πιο δυνατά αρωματικά. Είδα, σε όλα σχεδόν τα γεύματα, να σερβίρουν μαύρες καιαλατισμένες ελιές της Κορώνης, χαβιάρι και καμιά φορά και πουτάργκα (αυγά κέφαλου ξεραμένα, αλατισμένα και καρυκευμένα, ταραμά).
H νηστεία, όπως την εννοούμε σήμερα, είναι αποχή από ορισμένα είδη τροφών αλλά και ποτών, δηλαδή τρόπον τινά μια τροποποίηση των διατροφικών συνηθειών και όχι πλήρης αποχή από κάθε τροφή, για συγκεκριμένο διάστημα χρόνου, όπως ήταν και στην αρχαιότητα και όπως δηλώνει και η ετυμολογία της λέξεως. Tο γεγονός αυτό, όπως και η ευρύτερη αποδοχή και επιβολή της και η ένταση του θρησκευτικού βιώματος κατά την τήρησή της, την καθιστά ιδιαίτερα σημαντική ως πολιτισμικό φαινόμενο για τη διατροφή του λαού.




Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

ΚΑΡΙΟΦIΛΙ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ.



«Θα πάρω το τουφέκι μου, τ΄ άγιο το καριοφίλι»
Το όπλο που έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο στην Επανάσταση του 1821, και έγινε το "προσκεφάλι" καθώς και ο αχώριστος φίλος των αγωνιστών ήταν το γνωστό, σε όλους μας καριοφύλι. Αποτέλεσε, όπως είπαμε, τον αχώριστο σύντροφο των κλεφτών και των αρματωλών και ο ήχος του αποτέλεσε μελωδία για δίκαιους αγώνες. Ήταν ένα υπέροχο όπλο. Την ονομασία του την έλαβε από τον οίκο κατασκευής του, την βενετική οπλουργία του CΑRLΟ E. FIGLI.
Πιο συγκεκριμένα, κατασκεύαζαν μόνο τον μηχανισμό ενώ το υπόλοιπο το κατασκεύαζαν ερασιτέχνες οπλουργοί ανά τόπους ή αυτοί που το χρησιμοποιούσαν κάνοντάς το ατομικό αφού σε πολλές των περιπτώσεων προσαρμόζονταν με τον σωματότυπο του κάθε αγωνιστή και μόνον με αυτού. Η ολοκλήρωση έπαιρνε μεγάλο χρονικό διάστημα. Η μεγαλύτερη χρονοτριβή ήταν η εύρεση του κατάλληλου ξύλου, καρυδιά ως επί το πλείστον, να το σκαλίσουν και να το διακοσμήσουν κατά το δοκούν. Η λεπτομέρεια και το μεράκι κατέληξε να συνυπάρξει με την λαϊκή μας παράδοση και να αλληλοσυμπληρωθούν.
Το καριοφίλι πάντα θα είναι χαραγμένο στην μνήμη μας σαν το μέσο το οποίο συνέβαλλε τα μέγιστα για την αναγέννηση του έθνους μας.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

Αλή Μουλάς - Δελγιώτης, Ιστορικό Διήγημα! (ΣΤ΄Μέρος)

ΑΛΗ ΜΟΥΛΑΣ  Ιστορικό Διήγημα υπό Αγ. Τσελάλη  ( Ολυμπιακά Χρονικά 1970)


Τά έχασαν. Η ταραχή και η σύγχυση αφάνταστη, απερίγραπτη. Έκαναν να πισωπατήσουν. Σφύριζαν στα νώτα τους τα βόλια.Δείλιασαν, τσάκισαν. Άλλοι έπεφταν πληγωμένοι, άλλους τους έπαιρνε του ποταμού το ρέμα. Έλυωναν τα χιόνια στα βουνά και το ποτάμι ήταν φουσκωμένο.
Έξαλλοι έφευγαν άτακτα, αλλόφρονες, κατρακυλούσαν προς τη ρεματιά, να διαβούν το γεφύρι του Αλφειού. Πνίγηκαν πολλοί. Πέταξαν τα΄ άρματα κι έφευγαν, δεν ήξεραν πούθε να κάμουν οι αγάδες. Έτρεχε ξέφρενος ο πελώριος Αβδούλαγας.
- Στάσου ρε να πολεμήσης…Του φώναξε ο Αγγελής, ο Βώβος, που έστεκε στα βράχια πάνω από την γέφυρα του Αλφειού, άγγελος της λευτεριάς, χάρος της τυραννίας.
Αυτός, έτρεχε. Έφευγε. Σημάδεψε ο Βώβος, του έρριξε. Έπεσε κείνος μπρούμητα, κατρακύλισε στα μυτερά βράχια της όχθης…Το πελώριο κορμί του και τα κεμέρια του ξεσκίστηκαν. Γέμισαν τα βράχια κρέατα και γρόσια.
Ο Αλή Μουλάς είδε, έσφιξε του αλόγου του τα χαλινά κι φώναξε άγρια:
- Γιουρούσι, φωτιά στη φωτιά. Και ξεπέζεψε, έπιασε μετερίζι ένα πουρνάρι κι άδειασε τα πιστόλια του στου Αγγελή το στήθος. Το βόλι τον πέτυχε κατάκαρδα. Έγειρε ο γέρος κι έπεσε. Έστρεψε ο Αλή Μουλάς προς την ποταμιά να φτάσει να προστατεύσει του δικούς του, την Εμινέ.
Δεν πρόφτασε. Είδε ο Φωτεινός ο Βώβος κι έτρεξε, τον έφτασε κι άδειασε τη πιστόλα του στην πλάτη του.Κοντοπόδιασε, βόγγιξε, εταλαντεύθη, έγειρε κι έπεσε    πλευρά πάνω στα κοντοπρίνια. Τον δρασκέλισε ο Φωτεινός κι εγύρισε ανήσυχος να βοηθήσει τον πατέρα του, που κείτονταν αιμόφυρτος.
Με το δρασκέλισμα ακούει τον λαβωμένο που βόγγαγε κι έλεγε αναστενάζοντας.
- Που είσαι, καλέ μου αδερφέ; Γύρισε πίσω πάρε με…
Παραξενεύτη ο Φωτεινός, γύρισε πίσω, τον κύταξε. Ανάφερνε ο Αλή Μουλάς και στριφογύριζε σαν το λαβωμένο φείδι και μούγγριζε κι έσφιγγε τα δόντια από τον πόνο. Τα μάτια του, θολωμένα, πονεμένα μισάνοιξαν προς τον Φωτεινό, που έστεκε πάνω απ’ το κεφάλι του.
Ο Φωτεινός- κόχλαζε μέσα του τού πολεμιστή ο θυμός, του γιού ο πόνος και το μίσος για του γονιού του το φονιά – έσυρε το γιαταγάνι του να τον αποτελειώση.
Ο Αλή Μουλάς τον κύτταξε κατάματα με τα σβυσμένα μάτια του. Κι ήταν η ματιά του παράξενη, γιομάτη ικεσία. Σαν να ζητούσε ελέηση, βοήθεια και συγχώρεση. Εξέχυνε έντονα, έκδηλα, μια στοργή που χρόνια έβραζε μέσα του και ήθελε να φουσκώσει και να ξεχυθεί. Πυκνωμένη μέσα στα σπλάχνα του σα να ανλύεται τώρα, τούτη τη στιγμή, και ξεχύνονταν από τα στήθεια του ζεστή σαν το αίμα του, που έτρεχε από την πλάτη του. Τα ματοφυλλά του ανασηκώνονταν με δυσκολία. Και η ματιά του, μελαγχολική, πονεμένη, στυλώθηκε στο πρόσωπο του Φωτεινού.
Εστάθη με το σπαθί γυμνό στο χέρι, σηκωμένο ο Φωτεινός. Σαν να εμαγνητίστη από την φωνή του λαβωμένου, από το βλέμα του. Σαν να συμπόνεσε, να ελυπήθη τον τραυματισμένο άνθρωπο. Κάτι σκίρτησε μέσα του, του γέμισε τα σπλάχνα συμπόνοια και συμπάθεια για τούτον το λαβωμένο, που κείτεται στα πόδια του και βογγάει και τον κοιτάει στα μάτια. Για τούτον τον Τούρκο που τυρώννησε το γένος του, σκότωσε το πατέρα του…
Κάτι παράξενο, αλλόκοτο τον συνεπήρε. Το χέρι του αδράνησε κι έγειρε, και το γιαταγάνι άγγιξε του λαβωμένου το πρόσωπο. Το κοίταξε εξεταστικά, εταστικά και σαν να τον ώθησε κάποια από μέσα του φωνή, έσκυψε και τον ρώτησε:
- Πες μου, εσύ ρε άνθρωπε, πούθε κρατεί η γεννιά σου; Πούθε είναι η μάννα σου και από πού η σειριά σου;
- Εγώ είμαι ο Αλή Μουλάς. Πρώτα με λέγαν Γιάννη. Η μάνα μου απ’ του Μπέρεκλα, ο κύρης μου απ’ του Δέλγα. Είχα αδερφό τρανύτερο κι αυτός εβγήκε Κλέφτης, μαζί με τον πατέρα μου.
Η ψυχή του Φωτεινού αναταράχτη, και το μυαλό του επήγε στον τουρκεμένο, τον αλλαξόπιστο αδερφό. Εστάθη απάνω στο κεφάλι του ασάλευτος, βουβός. Εκείνος τον κοίταξε ικετευτικά και στοργικά. Τον εμαγνήτιζε τούτη η ματιά. Σαν να τη γνώριζε, κάπου να την είχε ξαναϊδή. Ένα σκίρτημα αλλόκοτο, παράξενο του γέμιζε τα σπλάχνα του με συμπάθεια. Κι ένστικτα, ψυχόρμητα, τον άρπαξε στην  αγκαλιά του, τον έκοψε στον ώμο, τον έφερε γοργά στο μέρος που κείτονταν ασάλευτος, νεκρός ο Αγγελής ο Βώβος και τον απόθεσε δίπλα στον γέρο απαλά.
Έσκυψε, χαϊδεψε, φίλησε τον πατέρα του νεκρό. Γύρισε, ξέγδυσε τον λαβωμένο, έβγαλε τη σημαία απ’ το κοντάρι, του έδεσε την πληγή σφιχτά. Κρέμασε τα όπλα τους στον ώμο του ζυγαριά με τα δικά του, τους εφορτώθη στην πλάτη και τους δυο και πήρε τον ανήφορο, έφθασε στο χωριό, στο Στρογγυλό, που ήταν γιατρός με τα νιστέρια του και με τα γιατροσόφια του.
- Γιατρέ, πολλούς εγιάτρεψες, σφαγμένους, λαβωμένους. Κι εμέ τον αδερφούλη μου δε θα τον γιατρέψεις;…Είπε και τον απόθεσε μπροστά στον γιατρό.
- Τι να την κάμω την ζωή, Τούρκος και πατροκτόνος; Ψιθύρισε ο Αλή Μουλάς.
- Να ζήσεις αδερφούλη μου κι ας είσαι τουρκεμένος.
Είδε το νεκρό γέρο Αγγελή, εξέτασε του πληγωμένου την πληγή, κίνησε το κεφάλι του ο γιατρός.
- Εγώ πολλούς εγιάτρεψα τραυματισμένους. Μα του αδερφού σου η πληγή βαθειά ‘ ναι και δε γειαίνει…
- Αν θέλεις αίμα γιατρικό, πάρε απ’ την καρδιά μου.
Τον κοίταξε ο γιατρός λυπητερά, γύρισε ξανά εξέτασε τον τραυματισμένο. Εκείνος εσήκωσε το χέρι του, έκανε τον σταυρό του κι έγερνε, αγκάλιασε το άψυχο κορμί του γέρο Αγγελή του Βώβου και ξεψύχησε.
Ο Φωτεινός έσκυψε τους εφίλησε, έβγαλε την καπότα του, τους σκέπασε, έσυρε τη σημαία, διάτρυτη από τα βόλια κι από τις σπαθιές, καταματωμένη από το αίμα πατέρα και παιδιού, την έδεσε στο κοντάρι κι έφυγε, βρήκε τους πολεμιστές, που γύριζαν από τον Αλφειό, καταφορτωμένοι λάφυρα. Ύψωσε την σημαία κι είπε: - Στο Λάλα να διώξουμε κι εκείνους. Και κίνησε μπροστά.
Οι Τούρκοι κλείστηκαν στα κάστρα. Κατάπληκτοι και καταφοβισμένοι. Πως, πότε εξύπνησε και δυνάμωσε κι άντρειωσε οραγιάς;…

ΤΕΛΟΣ



Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

Η αρχή της Ελληνικής Επανάστασης!



Μετά ταύτα την 24 εις Πάτρας συνεκρούσθησαν οι Έλληνες μετά των Τούρκων την 25 οι εν Βοτσίτση Τούρκοι μετέβησαν εις Σάλωνα την 26  ο Σισίνης μετά τών Γαστουναίων επολιόρκησαν τους εις Χλεμοΰτσι καταφυγόντας Τούρκους της Γαστούνης.  Επίσης οι εν Πύργω Έλληνες υπό τον Χαράλαμπον Βιλαέτην, Πέτρον Μήτσον, Α. Παπασταθόπουλον, Λ. Κρεστενίτην και τού υίούς τοΰ Θ Κολοκοτρώνη Πάνον και Ίωάννην τον μετά ταϋτα έπονομασθέντα Γενναίον (οίτινες τότε ήλθον έκ της Ζακύνθου), έπανέστησαν τήν δέ 2 Απριλίου όρμησαντες κατ’ αυτών και οι εν Λάλα Τούρκοι συνήψαν μάχην καθ’ ην έφονεύθησαν Τούρκοι μεν 30 Έλληνες δέ 35, έξ ων οι μέν έφονεύθησαν ,οί δέ επληγώθησαν και άλλοι ηχμαλωτίσθησαν.  Και ούτω βαθμηδόν προήχθη ή έπανάστασις εις τήν Άχαίαν. Ό δέ Κολοκοτρώνης άπεβιβάσθη τήν 6 Ιανουαρίου εις Σκαρδαμούλαν της Μάνης ήτις εθεωρεΐτο ως στρατιωτική εστία και ως κέντρον δια την έκρηξιν της επαναστάσεως και ήρχισε νά διενεργή διά την πραγματοποίησίν του μελετωμένου σκοπού. Ή άφιξις του δέ ηύξησε τους φόβους και τας υπόνοιας της τουρκικής εξουσίας ήτις δια ταύτα έγραψε τόν Μαυρομιχάλην  να τον πληροφορήση περί αυτού και εί δυνατόν να τον συλλάβη. Άλλ’ ο Μαυρομιχάλης  εκάλυψε τον σκοπόν τίς ελεύσεως του Κολοκοτρώνου διά διαφόρων επίπλαστων αιτιών την δέ συλληψίν του άπεποιήθη,  αλλά και αν ήθελε δεν ήδύνατο διότι δ Μούρτζινος, όστι τόν ύπερασπίζετο ήτον επίσης ισχυρός και αυτοί οι συγγενείς του δεν ήθελον ενδώσει εις τούτο.

Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

‘’ΓΕΛΑΕΙ Ο ΜΩΡΟΣ ΚΑΝ ΤΙ ΜΗ ΓΕΛΟΙΟΝ ΕΙ’’.

Γράφει ο αγαπητός φίλος Όμηρος ΑΛεξάνδρου:


Είμαι πολύ περίεργος να μάθω τι είναι ακριβώς αυτό που λεει, με σαρδόνιο γέλιο, ο Πρόεδρος του Γιούρογκρουπ  Ντάισελμπλουμ στο δικό μας, τον Υπουργό Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη και ξεσπά σε αυτά τα χαχανητά. Η εικόνα είναι από την πρόσφατη συνεδρίου του Γιούρογκρουπ με το οποίο επισημοποιήθηκε η έξοδος της Κύπρου από το Μνημόνιο. Αναρωτιέμαι, είναι το γεγονός της εξόδου από το Μνημόνιο από μόνο του, επαρκής λόγος να ξεσπά ο δουλικότερος των δουλικών και Yes Man της Τρόικα σε αυτό το ξεκαρδιστικό γέλιο;
 Θα μπορούσα και εγώ με την σειρά μου να ξεσπάσω σε γέλιο μέχρι φυρμού ακούγοντας τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να παινεύεται  ότι: ‘’Τα καταφέραμε μετά από 3 χρόνια σκληρής δουλείας’’ και όχι δουλειάς…γλώσσα λανθάνουσα….Η ακούγοντας τον Αβέρωφ Νεοφύτου, άλλως Φούλλη ομορφούλλη , να λέγει την δική του κοτσάνα…’’ «Επανακτούμε την εθνική μας κυριαρχία, επανακτούμε την αξιοπρέπειά μας», Είμαι σίγουρος, ότι γέλιο μέχρι σκασμού θα έχουν κάνει και τα γεράκια της Τρόικα παρακολουθώντας τις δηλώσεις Αναστασιάδη και των παρατρεχάμενων του.
 Τις απάνθρωπες, σκληρές και επώδυνες αποφάσεις των μασόνων της Τρόικα και του Γιούρογκρουπ για τον Κυπριακό Λαό, τις αποδέχθηκε αρχικά ο Αναστασιάδης με το κούρεμα καταθέσεων τον Μάρτη του 2013 και μετά συνέχισε να τις αποδέχεται ο Χαρούλλης, που μέσα σε τρία χρόνια τα αυτιά του από το πολλή τράβηγμα μεγάλωσαν ακόμη πιο πολύ. Αυτός ο δουλικός τύπος χαρακτηρίστηκε από τα γεράκια της ‘’Ευρώπης της Αλληλεγγύης’’  ο καλύτερος μαθητής. Χαρακτηρίστηκε έτσι γιατί απλά στα τρία χρόνια που είναι υπουργός οικονομικών, δεν είπε ποτέ μα ποτέ, ούτε ένα όχι στους δασκάλους του και μελλοντικούς εργοδότες του. Και όπως όλοι ξέρουμε από το σχολείο, ο καλός μαθητής που οι δάσκαλοι του, του βάζουν άριστα στο έλεγχο, δεν είναι μόνο ο μελετηρός αλλά και ο συνεργάσιμος μαθητής
 Τα γεράκια του Γιούρογκρουπ σάρκαζαν για το γεγονός ότι το πείραμα τους πέτυχε και ταυτόχρονα το πειραματόζωο τους δεν πέθανε ακόμη. Ήταν ευτυχισμένοι γιατί το θύμα τους επέζησε μετά που το μοναδικό πείραμα παγκοσμίως (κούρεμα καταθέσεων), αν και κατέστρεψε τις τράπεζες και την οικονομία του θύματος, το θύμα είναι ακόμη μισοζώντανο. Τι και αν ένας λαός είδε μέσα σε μία νύκτα να χάνονται κόποι και μόχθοι δεκαετιών; τι και αν χάθηκαν 10 δισεκατομμύρια από τις καταθέσεις των κυπρίων πολιτών;  Τι και αν χιλιάδες άνθρωποι πτώχευσαν, έμεινα άνεργοι και ψάχνουν τροφή στα σκουπίδια για να επιβιώσουν, εκεί που ψάχνουν τροφή και τα γνωστά πειραματόζωα των επιστημόνων, τα ποντίκια; Τι και αν χιλιάδες νέοι οδηγήθηκαν απελπισμένοι στη ξενιτιά για να βρουν δουλειά; Τι και αν χιλιάδες άνθρωποι τρέχουν στα κοινωνικά παντοπωλεία για να μην πεθάνουν από πείνα; Τι και αν χιλιάδες οικογένειες θα ξεσπιτωθούν αμέσως μετά τις εκλογές του Μάη; Μήπως όλα έγιναν για να επιβάλουν στη Κύπρο, μέσω της λύσης της αντιδημοκρατικής και ρατσιστικής λύσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας την πλήρη τουρκοποίηση;
 Η έξοδος από το Μνημόνιο δεν σημαίνει τίποτα, απλά τερματίστηκαν οι εισπράξεις των δόσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τρόικα. Απλά τελείωσαν τα γνωστά ‘’πακέτα’’. Τώρα ξεκινούν τα δύσκολα, τώρα που θα αρχίσουμε να πληρώνουμε τα χρωστούμενα που αποτελούν περίπου το 95% των δανείων που μας παραχώρησαν. Τώρα ξεκινούν τα σκληρά μέτρα λιτότητας για να εξοικονομηθούν χρήματα για να πληρωθούν οι δόσεις και αν η οικονομία δεν παράγει και δεν αναπτύσσεται ικανοποιητικά, οι δόσεις της Τρόικα δεν θα πληρώνονται από εισοδήματα του κράτους αλλά από δανεισμό από τις αγορές με μεγαλύτερο επιτόκιο από αυτό του Μνημονίου
 Οι δόσεις για τα χρωστούμενα θα αρχίσουν να πληρώνονται  από το 2019 και θα διαρκέσουν μέχρι το 2031 για να εξοφληθεί το ποσό των 7,5 περίπου δις πλέον των τοκοχρεολυσίων, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να εξυπηρετείται και ο δανεισμός που είχαμε και έχουμε από άλλες πηγές. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα στην παρούσα φάση καθ’ ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ξεπερνούν το 155% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος ΑΕΠ  ενώ η ανεργία ξεπερνά κατά πολύ το 16% που επικαλείται η Κυβέρνηση. Η στατιστική υπηρεσία δεν λαμβάνει υπόψη στο στατιστικό δείγμα τους κύπριους που μεταναστεύουν, ούτε τους νέους που μετά τις σπουδές τους, που υπό κανονικές συνθήκες θα επέστρεφαν στην Κύπρο, δεν επιστρέφουν και μένουν στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά. Το δημόσιο χρέος παραμένει στο 108% του ΑΕΠ, και είναι σημαντικά πιο πάνω από το χρέος που είχαμε πριν μπούμε στο Μνημόνιο. Οι πολίτες κινδυνεύουν καθημερινά να πεθάνουν γιατί το κράτος αδυνατεί να τους προσφέρει στοιχειώδη νοσοκομειακή περίθαλψη και φάρμακα. Η παραγωγικότητα στο δημόσιο είναι ανύπαρκτη και η γραφειοκρατία εξοργίζει τους πολίτες και διώχνει τους ξένους επενδυτές.    
 Πέραν των πιο πάνω οι ξένοι δεν μας εμπιστεύονται και δεν έρχονται να επενδύσουν για να επέλθει ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας. Αν δε στα πιο πάνω προσθέσουμε και την μεγάλη κοινωνική αναταραχή που θα επιφέρουν οι εκποιήσεις, μπορεί να αντιληφθεί κάποιος το ζοφερό περιβάλλον το οποίο ο Αναν στασιάδης και ο Χαρούλλης ηθελημένα αγνοούν και χαζοχαρούμενα πανηγυρίζουν.
 Είμαι βέβαιος ότι τώρα που βγήκαμε από το Μνημόνιο θα αρχίσουμε τις ίδιες μαλακίες του παρελθόντος και θα σκορπούμε απλόχερα χρήμα για ψηφοθηρικούς σκοπούς. Ήδη ο Χαρούλλης έδωσε το στίγμα τις πολιτικής που θα ακολουθήσει: Αύξηση της κρατικής χορηγίας στα κόμματα, αυξήσεις μισθών Βουλευτών, αγορά νέων πολυτελών αυτοκινήτων αξιωματούχων, μείωση της στρατιωτικής θητείας και πρόσληψη 3000 επαγγελματιών οπλιτών, προσλήψεις στην αστυνομία και σε άλλες θέσεις του δημοσίου, κ.λ.π
 Από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας τα αμαρτωλά κόμματα εξουσίας ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν για να διατηρηθούν στην εξουσία, να τα έχουν καλά δηλαδή με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα του οποίου εξασφάλιζαν για δεκαετίες τώρα βασιλικές παροχές σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα. Γιατί να τα έχουν καλά; Μα απλά γιατί ο ευρύτερος δημόσιος τομέας αριθμεί 70χιλ., παντρεμένοι γίνονται 140 χιλ. και με ένα και όχι δύο και τρία παιδιά γίνονται 210 Χιλ. Αν δε σε αυτούς προσθέσει κανείς και τους συνταξιούχους του δημοσίου, ο αριθμός αυτών που ανακυκλώνει και εναλλάσσει στην εξουσία το αμαρτωλό κατεστημένο φθάνει στις 380 περίπου χιλιάδες. Τώρα καταλάβατε γιατί δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από το αμαρτωλό κομματικό κατεστημένο, γιατί απλά αυτό το κατεστημένο και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας είναι συγκοινωνούντα δοχεία. To Μνημόνιο απέτυχε οικτρά γιατί δεν κατάφερε να νοικοκυρέψει τα δημόσια οικονομικά και να απαλείψει τις στρεβλώσεις που υπήρχαν. Δεν κατάφερε να σμικρύνει το χάσμα μεταξύ των αποδοχών του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα.  
 Ο κυπριακός λαός πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί το επαίσχυντο και προδοτικό παιχνίδι εξουσίας που έπαιξε ο Αναστασιάδης με το ανόητο και άρρωστο ανθρωπάκι τον Δημήτρη Χριστόφια σε βάρος του και που ήταν η αίτία της σημερινής οικονομικής κατάρρευσης. Πάνω στην απελπισία του ο ξεσπιτωμένος και εξαθλιωμένος οικονομικά κύπριος είμαι σίγουρος ότι θα ξεσπάσει μετά τον Μάη και θα γίνει βίαιος και απρόβλεπτος. Οι κάθε πολιτικάντηδες, Αναν ιάδιες και Χαρούλληδες και οι όμοιοι τους, που σήμερα βλακωδώς χαριεντίζονται για τα ‘’επιτεύγματα’’ τους, θα τα καταφέρουν άραγε να ξεφύγουν από την οργή του λαού και να καταφύγουν στο εξωτερικό για να εργοδοτηθούν από τους εργοδότες τους;

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016

Η Μαφία του ελαιολάδου!




Είναι μια υποψία, που διακατέχει τους ανθρώπους από αγροτικές περιοχές που παράγουν το αγαθό αυτό, εδώ και δεκαετίες και απάντηση δεν έχουν λάβει. Παράγουν ελαιόλαδο με πολύ κόπο, κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες και με τον κίνδυνο των καιρικών φαινομένων είτε εντόμων που καραδοκούν να ροκανίσουν το αγροτικό εισόδημα οικογενειών χωρίς άλλους ετήσιους πόρους. Οι μεσάζοντες, λεγόμενοι και έμποροι, παίρνουν έτοιμο το λάδι και το διακινούν κατά το δοκούν με αποτέλεσμα να φθάνει στο πιάτο του καταναλωτή, ειδικά στο εξωτερικό, ακόμη και πάνω από 20 ευρώ το λίτρο. Η διακίνηση αυτή γίνεται υπό την εποπτεία ανθρώπων που ελέγχουν αποκλειστικά το προϊόν και το βαπτίζουν έξτρα παρθένο χωρίς να πληρεί τις προϋποθέσεις με αποτέλεσμα να καρπώνονται περισσότερο κέρδος σε συνδυασμό με τις αλλαγές στον τόπο και την χώρα προέλευσης. Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο είναι θεωρητικά η καλύτερη και πιο αγνή ποιότητα λαδιού που μπορεί να παραχθεί. Για να πάρει κανείς την πολυπόθητη ένδειξη ου έξτρα παρθένου ελαιολάδου και να την χρησιμοποιεί στην αγορά, πρέπει να πιστοποιήσει ότι το λάδι του παράγεται  σε ελεγχόμενο κλίμα και χωρίς διαλύτες ώστε να μην επηρεάζεται από μεγάλες μεταπτώσεις στην θερμοκρασία.
Σε ελέγχους, λόγου χάριν, που έγιναν στις ΗΠΑ μόνο το 20% και λίγο παραπάνω του Ιταλικού ελαιολάδου που φθάνει εκεί ως έξτρα παρθένο είναι ακριβώς αυτό που αντιπροσωπεύει. Το υπόλοιπο νοθεύεται στην χώρα προέλευσής του κυρίως με ηλιέλαιο με την προσθήκη σταγόνων χλωροφύλλης που προσδίδουν στο παραγόμενο προϊόν το επιθυμητό χρώμα του ελαιολάδου. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει με το μοδάτο αγουρέλαιο που ως νοθευμένο περιέχει και εκχύλισμα μέντας ή άλλων φυτών για να επιτύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Στην δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή  "60 Λεπτά " στο αμερικανικό δίκτυο CBS τέθηκε το θέμα τις νοθείας του ελαιολάδου και οι αποκαλύψεις ήταν συνταρακτικές. Η νοθεία βέβαια δεν είναι νέο φαινόμενο ούτε αποκλειστικά Ιταλικό. Όμως η διαφορά είναι πως η Ιταλική Μαφία ελέγχει την διακίνηση του ελαιολάδου σε  μεγάλο βαθμό. Στην εκπομπή μίλησε και ένας Σικελός παραγωγός που αντιμάχεται την Μαφία έχοντας δημιουργήσει έναν συνεταιρισμό με άλλους 200 παραγωγούς. Ο παραγωγός ανέφερε πως την ημέρα που δημιουργήθηκε αυτή η ένωση του έκαψαν το αυτοκίνητο και μέρος του σπιτιού, ενώ βρίσκονταν εντός της οικίας του με την σύζυγο και την κόρη του.
Το Βίντεο από την εκπομπή του CBS μπορείτε να το δείτε εδώ:
http://www.oliveoiltimes.com/…/mafia-olive-oil-on-60-…/50203