ΤΡΥΠΗΤΗ(ΎΠΑΝΑ, ΙΣΟΒΑ 'Η ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ ): " Ίσταται κατά τον βορράν, στηριζόμενο επί φυσικού μπαλκονίου, εξόχως μεγαλοπρεπής και η περικλείουσα αιώνια βλάστηση αποτελεί τον μανδύα του. Αυτός λάμπει και απαστράπει εις όλα τα παιχνίδια των χρωμάτων εις καθημερινό θέαμα και ακτινοβολεί ως φαιοπράσινη φλόγα υπό τας πρωϊνάς αχτίδας του ηλίου".

''Πρός άρκτον δ' 'ομορα ήν τω Πύλω δύο πολίδια Τριφυλιακά 'Υπανα και Τυπανέαι και ποταμοί δε δύο εγγύς ρέουσι, ο τε Δαλίων (Διάγων) και ο Αχέρων εκβάλοντες εις τον Αλφειόν"
(Στράβων Η΄3,15)

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ

ΤΡΥΠΗΤΗ :ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Aποκάλυψη ΣΟΚ ! ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ: ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΠΑΤΗ (ΜΕΡΟΣ B')


Μια μελέτη, που σπάνια αναφέρεται


Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μελέτες οργανώθηκε από τον dr. Norman Jolliffe, διευθυντή στο Nutrition Bureau τού New York Health Department.  Αυτός οργάνωσε το Anti-Coronary Club το 1957, στο οποίο επέλεξε επιχειρηματίες ηλικίας 40-59 ετών, που ακολούθησαν τη «Συνετή Δίαιτα», που προτείνει η American Heart Association (AHA). Τα μέλη τού κλαμπ ακολούθησαν τη δίαιτα με θρησκευτική ευλάβεια.  Αυτοί, συγκρίθηκαν με μια άλλη ομάδα επιχειρηματιών, που έτρωγαν αυγά και μπέικον για πρωινό, χρησιμοποιούσαν βούτυρο και έτρωγαν κρέας τρεις φορές την ημέρα.  Ο Jollife, ένας υπέρβαρος διαβητικός, ήταν πεπεισμένος μαζί με άλλους υποστηρικτές τής υπόθεσης λιπιδίων ότι η ομάδα, που ακολουθούσε τη «Συνετή Δίαιτα» θα πήγαινε πολύ καλύτερα από την ομάδα, που δεν ακολουθούσε τη «Συνετή Δίαιτα».

Το 1966, τα αποτελέσματα τής μελέτης δημοσιεύτηκαν στο Journal of the American Medical Association
.  Αν και οι άνδρες, που ακολούθησαν τη «Συνετή Δίαιτα», είχαν λίγο χαμηλότερα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα από την ομάδα, που δεν ακολούθησε τη «Συνετή Δίαιτα» (220 mg/dl έναντι 250 mg/dl), υπήρξαν οκτώ θάνατοι από καρδιοπάθεια στην ομάδα, που ακολούθησε τη «Συνετή Δίαιτα» και κανένας θάνατος στην ομάδα, που δεν ακολούθησε τη «Συνετή Δίαιτα».  Και ο dr. Jolliffe
; Πέθανε από αγγειακή θρόμβωση, το 1961. Προφανώς, η «Συνετή Δίαιτα» δεν μπόρεσε να τον σώσει.
Η χοληστερίνη, που δεν είναι χοληστερίνη

Όταν κάνουμε μια εξέταση αίματος μετράμε την ολική χοληστερίνη, την «κακή» χοληστερίνη, την «καλή» χοληστερίνη και υπολογίζουμε την αναλογία τής «καλής» προς την «κακή» χοληστερίνη.  Αν κοιτάξουμε ένα βιβλίο βιοχημείας, θα δούμε, ότι υπάρχει

ένα διάγραμμα τής χοληστερίνης.  Αυτή είναι η μόνη μορφή τής χοληστερίνης. Δεν υπάρχει «κακή» και «καλή» χοληστερίνη.



Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν, ότι η χοληστερίνη είναι βλαβερή για τον οργανισμό τους.
Και όμως, η χοληστερίνη είναι απαραίτητη για τη ζωή μας.  Οι συνάψεις, οι ζωτικές συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο και οπουδήποτε αλλού γίνονται αποκλειστικά από χοληστερίνη. Η βιταμίνη D συντίθεται από τη χοληστερίνη από τη δράση των ηλιακών ακτίνων στο δέρμα μας.  Όλα τα κύτταρα τού σώματός μας χρειάζονται χοληστερίνη στις κυτταρικές τους μεμβράνες.  Χωρίς αυτή θα αποσυντίθονταν, αφού η χοληστερίνη παρέχει δομική ακεραιότητα.  Η χοληστερίνη είναι δομικός λίθος για πολλές ορμόνες τού σεξ.
Η χοληστερίνη δεν διαλύεται στο νερό.  Έτσι δεν διαλύεται στο αίμα.  Αυτό σημαίνει, ότι πρέπει να μεταφερθεί στο σώμα μέσα σε ένα μικρότερο μόριο μεταφοράς, γνωστό ως λιποπρωτεΐνη.  Ένα άλλο συστατικό, που δεν μπορεί να διαλυθεί στο αίμα είναι το λίπος.  Τα λίπη/τριγλυκερίδια και η χοληστερίνη είναι συνεπιβάτες μέσα στις λιποπρωτεΐνες.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι λιποπρωτεινών.  Η μεγαλύτερη ονομάζεται χυλομικρόν. Ένα επίπεδο πιο κάτω σε μέγεθος από το χυλομικρόν είναι μια λιποπρωτεΐνη γνωστή ως
- Τα μόρια τής κακής χοληστερίνης είναι αυτά με τις ουλές στα πρόσωπά τους και καλυμμένο με μαύρο πανί το ένα τους μάτι.
VLDL, η πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη. Η VLDL συνήθως αναφέρεται ως τριγλυκερίδια. Ένα επίπεδο ακόμα πιο κάτω σε μέγεθος είναι η IDL, η μεσαίας πυκνότητας λιποπρωτεΐνη. Αυτή σχηματίζεται, όταν η VLDL χάνει ένα τριγλυκερίδιο και μικραίνει. Ένα επίπεδο πιο κάτω σε μέγεθος είναι η LDL, η χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη, γνωστή και ως «κακή χοληστερίνη». Δεν είναι όμως χοληστερίνη, αλλά λιποπρωτεΐνη. Η πιο μικρή λιποπρωτεΐνη είναι η HDL, η υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη, γνωστή και ως «καλή» χοληστερίνη. Ούτε όμως αυτή είναι χοληστερίνη, αλλά λιποπρωτεΐνη.




Αξιοσημείωτο είναι, ότι
η HDL περιέχει περισσότερη χοληστερίνη από κάθε άλλο είδος λιποπρωτεΐνης στο σώμα και όμως θεωρείται, ότι προστατεύει την καρδιά μας.  Η HDL παράγεται στο συκώτι και πιστεύεται, ότι απομακρύνει τη χοληστερίνη από τις αθηρωματικές πλάκες στις αρτηρίες και τη μεταφέρει πίσω στο συκώτι.  Η ιδέα όμως, ότι ένα μόνο μόριο διώχνει τη χοληστερίνη από τις αθηρωματικές πλάκες είναι γελοία.

Μια άλλη μορφή τής LDL είναι η λιποπρωτεΐνη (α), η οποία γράφεται ως Lp(a).  Είναι η ίδια με την LDL με μόνη διαφορά, ότι έχει δύο τύπους πρωτεΐνης προσκολλημένους στην εξωτερική της επιφάνεια.  Όλες οι λιποπρωτεΐνες έχουν πρωτεΐνες προσκολλημένες

στην εξωτερική τους επιφάνεια.  Με αυτό τον τρόπο οι υποδοχείς των κυττάρων στο σώμα τις αναγνωρίζουν.
Η χοληστερίνη είναι απαραίτητη για τη ζωή μας


Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν, ότι η χοληστερίνη είναι βλαβερή για τον οργανισμό τους.  Και όμως, η χοληστερίνη είναι απαραίτητη για τη ζωή μας. Η χοληστερίνη είναι τόσο ζωτική, που όλα τα κύτταρα εκτός από τους νευρώνες μπορούν να παράγουν χοληστερίνη και μια από τις κύριες λειτουργίες τού συκωτιού είναι να συνθέτει χοληστερίνη.

Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει,
όταν τα επίπεδα τής χοληστερίνης είναι πολύ χαμηλά, ας δούμε μια σπάνια γενετική ασθένεια, που ονομάζεται σύνδρομο Smith-Lemli-Opitz (SLOS).  Σε αυτό το σύνδρομο υπάρχει ένα ελάττωμα στη σύνθεση τής χοληστερίνης με αποτέλεσμα πολύ χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης.  Ας δούμε τα συμπτώματα αυτού τού συνδρόμου:  Ξαφνική αποβολή τού εμβρύου με SLOS, θάνατος από ανεπάρκεια πολλών οργάνων κατά τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων ζωής στα άτομα με SLOS τύπου ΙΙ, συμφορητική καρδιοπάθεια δεν είναι ασυνήθης στο SLOS.  Εμετός, δυσκολία στη λήψη τροφής, δυσκοιλιότητα, ανισορροπία ηλεκτρολυτών και αδυναμία να αναπτυχθούν, είναι συνηθισμένα συμπτώματα.  Μπορεί να συμβεί απώλεια τής όρασης λόγω καταρράκτη, ανωμαλίες στο οπτικό νεύρο και άλλα οφθαλμολογικά προβλήματα. Απώλεια των μαλλιών είναι πολύ συχνή.  Αιτία θανάτου μπορεί να είναι η πνευμονία και η ηπατική ανεπάρκεια.  Η επιβίωση είναι απίθανη, αν τα επίπεδα τής χοληστερίνης στο πλάσμα είναι λιγότερα από 20 mg/dl
.
Ας δούμε μερικά πράγματα, που χρειαζόμαστε χοληστερίνη για το σώμα μας:

Εγκεφαλικές συνάψεις: Οι συνάψεις, οι ζωτικές συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο και οπουδήποτε αλλού γίνονται αποκλειστικά από χοληστερίνη.

Βιταμίνη
D: Συντίθεται από την χοληστερίνη από τη δράση των ηλιακών ακτίνων στο δέρμα μας.

Κυτταρικές μεμβράνες: Όλα τα κύτταρα τού σώματός μας χρειάζονται χοληστερίνη στις κυτταρικές τους μεμβράνες. Χωρίς αυτή θα αποσυντίθονταν, αφού η χοληστερίνη παρέχει δομική ακεραιότητα.

Ορμόνες τού σεξ: Η χοληστερίνη είναι δομικός λίθος για πολλές ορμόνες τού σεξ.

Χολή:
Η χοληστερίνη είναι το κύριο συστατικό τής χολής, η οποία απελευθερώνεται από τη χοληδόχο κύστη, για να βοηθήσει στην πέψη των τροφών
. Πολλοί χολόλιθοι είναι κατασκευασμένοι εντελώς από κρυσταλλωμένη χοληστερίνη.

Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι όλα αυτά χρειάζονται μεγάλη ποσότητα χοληστερίνης.  Είναι αδύνατο να φάμε τόσο πολύ χοληστερίνη, για να καλύψουμε τις καθημερινές μας ανάγκες για χοληστερίνη.  Για να καλύψει αυτό το κενό, το συκώτι πρέπει να παράγει τέσσερεις ή πέντε φορές χοληστερίνη από αυτήν που καταναλώνουμε
.  Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να τρώμε έξι με οκτώ κρόκους αυγών την ημέρα, για να καλύψουμε τις καθημερινές μας ανάγκες.  Επειδή κανένας μας δεν το κάνει αυτό, το συκώτι καλύπτει αυτό το κενό.

Έτσι, πώς είναι δυνατόν να λέγεται, ότι αν τρώμε δυο ή τέσσερεις κρόκους αυγών την ημέρα, αυτό θα κάνει τα επίπεδα τής χοληστερίνης να αυξηθούν;  Αφού αυτή η ποσότητα κρόκων είναι μικρότερη από αυτήν που χρειαζόμαστε για τις καθημερινές μας ανάγκες σε χοληστερίνη.  Οι περισσότεροι μάλιστα από εμάς, τρώμε πολύ λιγότερη ποσότητα κρόκων αυγών.  Αν καταφέρναμε να τρώμε τέσσερις κρόκους την ημέρα, το συκώτι θα παρήγαγε απλώς λιγότερη χοληστερίνη, για να κρατήσει τα επίπεδα σταθερά.

Οι κύριες λειτουργίες τής χοληστερίνης

Στους ανθρώπους, η χοληστερίνη υπηρετεί πολλές σημαντικές λειτουργίες:

1. Χρησιμοποιείται από το σώμα για την κατασκευή στεροειδών ή ορμονών σαν την κορτιζόνη, συμπεριλαμβανομένων των σεξουαλικών ορμονών
.  Τέτοιες ορμόνες είναι η τεστοστερόνη, το οιστρογόνο και η κορτιζόνη. Αυτές οι ορμόνες ελέγχουν χιλιάδες σωματικές λειτουργίες.

2. Βοηθάει το συκώτι να παράγει χολικά οξέα
. Αυτά τα οξέα είναι απαραίτητα για την πέψη των λιπών και απαλλάσσουν το σώμα από απόβλητα.

3. Δρα για να συνδέει τα μόρια λιπιδίων
, τα οποία σταθεροποιούν τις κυτταρικές μεμβράνες. Ως εκ τούτου, η χοληστερίνη είναι ένας ζωτικός δομικός λίθος για όλους τους ιστούς τού σώματος.

4. Είναι ένα απαραίτητο μέρος τού ελύτρου μυελίνης
. Το έλυτρο μυελίνης εξασφαλίζει, ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί σωστά. Χωρίς το έλυτρο μυελίνης είναι δύσκολο να συγκεντρωθούμε και μπορούμε να χάσουμε τη μνήμη.

5. Έχει ευεργετικές επιδράσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα.  Οι άνδρες με υψηλή χοληστερίνη έχουν ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα από τους άνδρες με χαμηλή χοληστερίνη, όπως μπορεί να φανεί από το γεγονός, ότι έχουν περισσότερα λεμφοκύτταρα, ολικά Τ-κύτταρα, βοηθητικά Τ-κύτταρα και CD8+ κύτταρα.  Επιπλέον, πολλές ποικιλίες βακτηρίων, που μας κάνουν να αρρωσταίνουμε, σχεδόν εντελώς απενεργοποιούνται από την LDL
χοληστερίνη.

6. Το σώμα χρησιμοποιεί τη χοληστερίνη, για να παράγει βιταμίνη D, που είναι ζωτική για τα οστά και το νευρικό σύστημα, τη σωστή ανάπτυξη, τον μεταβολισμό των μετάλλων, τον μυϊκό τόνο, την παραγωγή ινσουλίνης, την αναπαραγωγή και τη λειτουργία τού ανοσοποιητικού συστήματος.

7. Η χοληστερίνη δρα ως αντιοξειδωτικό
προστατεύοντάς μας από τη βλάβη των ελευθέρων ριζών, που οδηγεί σε καρδιοπάθεια και καρκίνο.
8. Η χοληστερίνη χρησιμοποιείται για τη σωστή λειτουργία των υποδοχέων σεροτονίνης στον εγκέφαλο.  Επειδή η σεροτονίνη είναι το φυσικό συστατικό με το οποίο αισθανόμαστε καλά, δεν είναι έκπληξη, ότι χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης έχουν συνδεθεί με επιθετική και βίαιη συμπεριφορά, κατάθλιψη και τάση για αυτοκτονία.

9. Το γάλα τής μητέρας είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε χοληστερίνη και περιέχει ένα ειδικό ένζυμο, που βοηθά το βρέφος να αξιοποιήσει αυτό το συστατικό. Τα βρέφη και τα παιδιά χρειάζονται τροφές πλούσιες σε χοληστερίνη κατά τη διάρκεια των χρόνων τής

ανάπτυξης, για να εξασφαλίσουν σωστή ανάπτυξη τού εγκεφάλου και τού νευρικού συστήματος.

10. Η διατροφική χοληστερίνη παίζει έναν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση τής υγείας τού εντερικού τοιχώματος
.  Αυτή είναι η αιτία, που οι χαμηλές σε χοληστερίνη δίαιτες μπορούν να οδηγήσουν σε σύνδρομο διαπερατότητας τού εντέρου και σε άλλες εντερικές παθήσεις.

11. Το σώμα χρησιμοποιεί τη χοληστερίνη, για να επισκευάσει τα κύτταρα, που έχουν πάθει βλάβη.  Αυτό σημαίνει, ότι τα υψηλότερα επίπεδα χοληστερίνης είναι στην πραγματικότητα ευεργετικά.  Ο Meyer Texon, γνωστός παθολόγος στο New York University Medical Center, επισημαίνει, ότι
το να κατηγορούμε το λίπος και τη χοληστερίνη για τη σκλήρυνση των αρτηριών είναι σαν να κατηγορούμε τα λευκά αιμοσφαίρια για την πρόκληση μόλυνσης.
Η χοληστερίνη κάνει καλό


Ξέρετε, ότι η υψηλή χοληστερίνη μας προστατεύει κατά των μολυσματικών ασθενειών;  Ή ότι οι ηλικιωμένοι με υψηλή χοληστερίνη ζουν περισσότερο;  Το γεγονός, ότι οι ηλικιωμένοι με υψηλή χοληστερίνη ζουν περισσότερο από τους ηλικιωμένους με χαμηλή χοληστερίνη προκύπτει καθαρά από πολλές επιστημονικές μελέτες (βλ. βιβλιογραφία, σημ. 1).  Αλλά ας δούμε τη θνησιμότητα, τον κίνδυνο θανάτου από καρδιακή προσβολή, αν η χοληστερίνη είναι υψηλή.

Ο
dr. Harlan Krumholz στο πανεπιστήμιο τού Yale ανέφερε, ότι οι ηλικιωμένοι με χαμηλή χοληστερίνη πέθαιναν δυο φορές πιο συχνά από καρδιακή προσβολή απ΄ ότι αυτοί με υψηλή χοληστερίνη (βιβλιογραφία
, σημ. 2).

Υπάρχει μεγάλος αριθμός παρόμοιων ευρημάτων.  Πολλές μελέτες σε ηλικιωμένους έχουν δείξει, ότι η υψηλή χοληστερίνη δεν είναι παράγοντας κινδύνου για καρδιοπάθεια. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα μιας έρευνας τού
Uffe Ravnskov στη βάση δεδομένων τού Medline για μελέτες, που ασχολούνταν με αυτό το ερώτημα (βιβλιογραφία
, σημ. 3).

Χαμηλή χοληστερίνη και μεταδοτικές ασθένειες

Ο David Jacobs και οι συνεργάτες του βρήκαν, ότι η χαμηλή χοληστερίνη είναι προάγγελος για έναν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από ασθένειες τού στομάχου, των εντέρων και των πνευμόνων (βιβλιογραφία, σημ. 4).

Οι περισσότερες από αυτές τις ασθένειες προκαλούνται από βακτήρια ή ιούς. Γεννάται όμως το εξής ερώτημα:
Είναι η μόλυνση, που μειώνει τη χοληστερίνη ή η χαμηλή χοληστερίνη, που προδιαθέτει σε μολυσματικές ασθένειες;

Μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής πάλι τον
Jacobs παρακολούθησε περισσότερα από 100.000 υγιή άτομα στην περιοχή τού San Francisco για δεκαπέντε χρόνια.  Στο τέλος τής μελέτης παρατήρησαν, ότι αυτοί που είχαν χαμηλή χοληστερίνη στην αρχή τής μελέτης είχαν μπει πιο συχνά στο νοσοκομείο λόγω μολυσματικής ασθένειας (βιβλιογραφία, σημ. 5).  Αυτό το εύρημα δεν μπορεί να εξηγηθεί με το επιχείρημα, ότι η μόλυνση είχε κάνει τη χοληστερίνη να μειωθεί, διότι πώς η χαμηλή χοληστερίνη, καταγραφόμενη σε εποχή που αυτοί οι άνθρωποι ήταν υγιείς και χωρίς καμμιά απόδειξη τής μόλυνσης, μπορούσε να προκληθεί από μια ασθένεια, που δεν είχε ακόμα εμφανιστεί. Είναι πιο πιθανό, ότι η χαμηλή χοληστερίνη με κάποιο τρόπο τους έκανε πιο ευπαθείς στη μόλυνση.

Η LDL
είναι καλή
Όλοι ονομάζουμε την LDL «κακή» χοληστερίνη.  Η LDL πρώτα απ’ όλα δεν είναι χοληστερίνη, αλλά λιποπρωτεΐνη.  Και δεύτερον η LDL δεν είναι κακή.  Η LDL είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό μέλος τού ανοσοποιητικού μας συστήματος. Αυτό, που οι περισσότεροι γιατροί και ερευνητές δεν γνωρίζουν είναι, ότι οι λιποπρωτεΐνες, συμπεριλαμβανομένης της LDL, εξοντώνουν τους μικροοργανισμούς και τα τοξικά τους προϊόντα.

Ο
dr. Sucharit Bhakdi και η ομάδα του από το Giessen στη Γερμανία ήταν ένας από τους πρώτους, που μελέτησαν το πώς οι λιποπρωτεΐνες μας προστατεύουν (βιβλιογραφία, σημ. 6).

Η άλφα-τοξίνη είναι ένα δηλητηριώδες συστατικό, που παράγεται από τα βακτήρια, που προκαλούν ασθένειες σταφυλόκοκκου.  Είναι ικανή να καταστρέψει όλα τα είδη των ανθρώπινων κυττάρων, συμπεριλαμβανομένων των ερυθρών αιμοσφαιρίων.  Για παράδειγμα, αν μικρές ποσότητες τής τοξίνης προστεθούν σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα με ερυθρά αιμοσφαίρια διαλυμένα σε αλατόνερο, τα αιμοσφαίρια καταστρέφονται.  Ο
Bhakdi ανέμειξε καθαρή άλφα-τοξίνη με ανθρώπινο ορό (το υγρό, στο οποίο βρίσκονται τα κύτταρα τού αίματος) και τώρα η δηλητηριώδης δράση τής άλφα-τοξίνης σχεδόν εξαφανίστηκε.  Με διάφορες περίπλοκες μεθόδους ξεχώρισαν το προστατευτικό συστατικό στον ανθρώπινο ορό ως LDL.  Τίποτα δεν συνέβη με τα ερυθρά αιμοσφαίρια, όταν ανέμειξαν την άλφα-τοξίνη με καθαρή ανθρώπινη LDL
.

Μια από τις επιδράσεις των βακτηριακών τοξινών είναι, ότι διεγείρουν τα λευκά αιμοσφαίρια να παράγουν κυτοκίνες, ορμόνες, που ξεκινούν τις φλεγμονώδεις διαδικασίες.  Γερμανοί ερευνητές με επικεφαλής τον
Dr. Willy Flegel στο πανεπιστήμιο τής Χαϊδελβέργης στη Γερμανία βρήκαν, ότι αυτή η επίδραση εξαφανίστηκε σχεδόν εντελώς, αν η τοξίνη αναμειγνυόταν με καθαρή LDL προτού να προσθέσουν τα λευκά αιμοσφαίρια στους δοκιμαστικούς σωλήνες (βιβλιογραφία, σημ. 7).  Προφανώς, η LDL
ήταν ικανή να εξουδετερώνει τις βακτηριακές τοξίνες.

Η LDL φαίνεται, ότι έχει επίσης ευεργετική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα. Ο Matthew Muldoon και η ομάδα του στο πανεπιστήμιο τού Pittsburgh στην Pennsylvania μελέτησε υγιή άτομα και βρήκε, ότι ο αριθμός των διάφορων τύπων των λευκών αιμοσφαιρίων ήταν πολύ χαμηλότερα σε αυτούς με τη χαμηλή LDL (βιβλιογραφία, σημ. 8).  Πρότειναν, ότι οι άνθρωποι με υψηλή χοληστερίνη έχουν ένα πιο αποτελεσματικό ανοσοποιητικό σύστημα από τους ανθρώπους με χαμηλή χοληστερίνη.
Ο καθηγητής
Kenneth Feingold και η ομάδα του στο πανεπιστήμιο τής California χαμήλωσαν την LDL σε αρουραίους με φάρμακα με αποτέλεσμα οι αρουραίοι να πεθάνουν πολύ πιο εύκολα μετά από μια ένεση βακτηριακών τοξινών. Αλλά αν έδιναν στα ζώα μια ένεση ανθρώπινης LDL ακριβώς πριν, αυτά επιζούσαν (βιβλιογραφία, σημ. 9).


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου