ΗΛΕΙΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ:Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος

Γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα το 1790 και πέθανε στην Αθήνα το 1854.Θεωρείται από τους θεμελιωτές της Φιλικής Εταιρείας, αγωνιστής και πολιτικός σύμβουλος του Δημητρίου Υψηλάντη.Η οικογένειά του , φτωχή αναγκάζεται να ξενιτευτεί στην Σμύρνη το 1808 ,ενώ ο ίδιος πήγε στην Οδησσό όπου εργάστηκε ως υπάλληλος σε κατάστημα.Εκεί στις αρχές του 1816  γνωρίστηκε με τους Φιλικούς Τσακάλωφ και Σκουφά και μυήθηκε στα μυστικά της Εταιρείας την ίδια εποχή με τον Ξάνθο.Έκτοτε ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα , ιδίως μετά τον θάνατο του Σκουφά το 1818, οπότε και έπαιξε ουσιαστικά τον ηγετικό ρόλο της Φιλικής Εταιρείας.Αυτός μύησε τους οπλαρχηγούς Αναγνωσταρά και Δημητρόπουλο, καθώς και τον πολύτιμο οικονομικό χορηγό της Εταιρείας Π. Σέκερη.Το 1819  ανέλαβε την οργάνωση του Ελληνισμού στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες,με το σύστημα των εφορειών και έθεσε σε πράξη την ιδέα συνεργασίας με τους άλλους βαλκανικούς λαούς.Τον Απρίλιο του 1821 συνοδευσε τον Δημήτριο Υψηλάντη στην Πελοπόννησο, 'οπου πέρασαν με πλαστά διαβατήρια.Αγωνίστηκε πλάι στο Κολοκοτρώνη, τον Αναγνωσταρά και άλλους, και κατά τις διαπραγματεύσεις για την άλωση της Τριπολιτσάς υπήρξε η σημαντικότερη πολιτική μορφή.Το 1828 διορίστηκε από τον Καποδίστρια νομάρχης Ηλείας,ενώ αργότερα ανέλαβε και άλλες πολιτικές θέσεις όπως αυτή του διοικητή της Εύβοιας.
Το 1834 ο ιστορικός Ιωάννης Φιλήμων εξέδωσε το «Δοκίμιον Ιστορικόν της Φιλικής Εταιρείας», στο οποίο ανέφερε ως πρώτη τριάδα τους Σκουφά-Τσακάλωφ-Αναγνωστόπουλο. Ο Εμμανουήλ Ξάνθος, ο οποίος ζούσε στο εξωτερικό εξέδωσε την «απολογία Ξάνθου» για να ανταπαντήσει στον ισχυρισμό του Φιλήμονα και κατ' ουσίαν του Αναγνωστόπουλου. Ο Φιλήμων με άρθρο του στην εφημερίδα Αιών και προσπαθώντας να αποκαταστήσει τον Ξάνθο, παραδέχεται ότι τον αδίκησε. Ο Αναγνωστόπουλος με άρθρο του, το οποίο όμως δεν δημοσιεύθηκε, υπό τον τίτλο Γενικαί παρατηρήσεις επικρίνει τον Ξάνθο, ισχυρίζεται ότι δεν ήταν στα ιδρυτικά μέλη και τον κατηγορεί για οικονομικές ατασθαλίες. Η αλήθεια περί του ποιος μυήθηκε πρώτος είναι μέχρι και σήμερα άγνωστη αφού οι απόψεις των ιστορικών διίστανται ενώ τα αρχειακά έγγραφα είναι λιγοστά και μερικές φορές αναξιόπιστα για να απαντήσουν με σιγουριά.
Απεβίωσε το 1854 στην Αθήνα από χολέρα που είχε μεταδοθεί από τον Αγγλογαλλικό στρατό κατοχής. Το 1884δόθηκε το όνομα του σε κεντρική οδό του Κολωνακίου.